Το κομμάτι μιλάει για την τελική ώρα της κρίσης όλων.
Πέφτεις στο κενό και όλο πέφτεις και παρόλο που πέφτεις στο αέρα και δεν βλέπεις τίποτα νιώθεις ασφυκτικά, σαν να είσαι σε ένα πηγάδι και στο μυαλό σου αυτή η καταραμένη μουσική, 1000 άγγελοι και δαίμονες τραγουδάνε μόνο για εσένα! Δεν το έχεις διδαχθεί αλλά ξέρεις πως μόλις τελειώσει ήρθε η ώρα της κρίσης σου. Ελπίζεις να μην τελειώσει ποτέ.
Τελειώνει, σηκώνεσαι και φεύγεις από την συναυλία. Μια φωνή μέσα στο κεφάλι σου, σου λέει "δεν υπάρχουν επισκέπτες εδώ, μόνο μελλοντικοί κάτοικοι".
Με τον μεγάλο Claudio Abbado.
Το γάμησα ε; Ήπια λίγο παραπάνω και είχα ποιητική διάθεση.