Ένας λογικός άνθρωπος, πρέπει να ελέγξει τι πιστεύει, εκείνη την εποχή υπήρχαν Ιστορικοί, ώστε να ελεγχθεί αν όσα γράφει η Καινή Διαθήκη συνέβησαν. Αν υπήρχαν δύο ανεξάρτητοι ιστορικοί του 1ου αιώνα οι οποίοι περιέγραφαν ότι υπήρξε ένας Ιουδαίος δάσκαλος τον οποίο ακολουθούσαν χιλιάδες, ο οποίος έθρεψε με 5 ψάρια χιλιάδες ανθρώπους, θεράπευσε κουφούς, τυφλούς, κουτσούς, ανάστησε νεκρό και όταν πέθανε έγινε ταυτόχρονα σεισμός, έκλειψη Ηλίου σε όλη τη Γη και οι νεκροί της Ιερουσαλήμ βγήκαν βόλτα στους δρόμους, θα άξιζε να ψαχτεί η υπόθεση. Δεν θα σήμαινε ότι είναι αλήθεια, αλλά θα έπρεπε να μελετηθεί. Την στιγμή που όλα τα πιο πάνω φοβερά και τρομερά δεν αναφέρονται από ΚΑΝΕΝΑ είναι απόλυτα βέβαιο ότι είναι ιστορία φαντασίας, και κακογραμμένη μάλιστα. Ο Καίσαρας Αύγουστος ΔΕΝ ΔΙΕΤΑΞΕ ΤΟΤΕ απογραφή της Οικουμένης. Ακόμα κι αν διέταζε, η Ιουδαία ήταν αυτόνομο Βασίλειο φόρου υποτελές στους Ρωμαίους και δεν θα ίσχυε η διαταγή της απογραφής. Οι απογραφές γίνονται στο τόπο κατοικίας, όχι στον τόπο καταγωγής, ειδικά με τα πενιχρά μέσα συγκοινωνίας της εποχής. Οι Ρωμαίοι έκαναν τις απογραφές για να γνωρίζουν πόσους φόρους μπορούσαν να εισπράξουν από κάθε περιοχή. Ο Ηρώδης δεν έσφαξε 14.000 νήπια. Κανένα αστέρι δεν φώτιζε ένα συγκεκριμένο σημείο της Γης. Κανένας δεν έγραψε για την παρέλαση των νεκρών. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, αν και υπήρξε, δεν ήταν αυτός ο ηθικός άνθρωπος που περιγράφουν τα Ευαγγέλια, ο οποίος έλεγχε τάχα τον Ηρώδη για τη Ζωή του. Δεν είχε το δικαίωμα, γιατί ο Ηρώδης ήταν Ιδουμαίος. Όπως δεν μπορεί να ελέγξει ένας Χριστιανός Ιερέας έναν Μουσουλμάνο πιστό, επειδή έχει παντρευτεί 4 γυναίκες. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής ήταν κάποιος ταραχοποιός, ίσως και επαναστάτης. Δεν σκοτώθηκε επειδή η Σαλώμη ζήτησε την κεφαλή του επί πίνακι αφού χόρεψε με 7 πέπλα, αλλά γιατί ο Ηρώδης φοβήθηκε ότι θα ξεσήκωνε τον κόσμο. Λόγω των υποψιών του Ηρώδη μεταφέρθηκε δέσμιος στο φρούριο του Μαχαιρώντα, όπου και εκτελέστηκε. Η Ιστορία που λέει ο Ιώσηπος για τη δράση του και το θάνατό του δεν συμφωνεί με την Ιστορία που λέει η Καινή Διαθήκη. Ιώσηπος, Άπαντα 14 Ιουδαϊκής Αρχαιολογίας