Ειχα την τυχη να τον γνωρισω απο την πρωτη στιγμη που πατησε το ποδι του στην Θεσσαλονικη,και να γινουμε στην συνεχεια φιλοι,μιιας και εκεινη την χρονια δουλευα στην ομαδα.Ο με διαφορα καλυτερος και πιο ολοκληρωμενος παικτης που ηρθε στην Ευρωπη.Θυμαμαι τον Στηβ,ποσο τρελλαμενος ητανε οταν συμφωνησε να ερθει.Επαιρνε διαφορα yearbooks και μου εδειχνε τα στατιστικα του.
Σαν χαρακτηρας απο την δικια μου εμπειρια,αυτο που μου εκανε εντυπωση ηταν το ποσο κυκλοθυμικος ητανε.Την μια μερα με φωναζε αδερφο και την αλλη με το βλεμμα του ελεγες παει θα με πυροβολησει.Το προβλημα του απ οσο διαπιστωσα εγω και απο τα λογια του Ελληνοαμερικανου μανατζερ του δεν ηταν η κοκα αλλα το ποτο.Την ημερα που υπεγραψε στον Αρη και μετα την δεξιωση (που ειχε πιει βοτκα και δοκιμασε σουβλακια)οταν τον πηγαμε στο ξενοδοχειο 3 η ωρα το βραδυ ζητησε απο την ρεσεψιον 2 μπυρες και τις κατεβασε σε κλασματα δευτερολεπτου.
Φανταστικο κορμι,ογκολιθος στην κυριολεξια,επαιρνε τα ριμπαουντ χωρις να χρειαζεται να πηδαει,λες και ειχε μαγνητες στα χερια του.Στην σειρα των ομιλων για το Ευρωπαικο κυπελλο,αν θυμαμαι καλα δεν υπηρχε παιχνιδι που να μην εκανε double-double.Αν φυσικα το μυαλο ηταν στην θεση του στην Ευρωπη θα ερχοτανε μονο για τουρισμο.
R.I.P my friend.