Με βάση τα αντιπαρατιθέμενα πυραυλοφόρα σκάφη συνάγεται το συμπέρασμα ότι ο συσχετισμός βλημάτων έχει ως εξής:
Α) Ελλάδα: Φρεγάτα «F-461 Ναβαρίνο»: βλήματα 16 (8 RGM-84 Harpoon + 8 Α/Α Sea Sparrow), Αντιτορπιλικό Αεράμυνας περιοχής «D-221 Θεμιστοκλής» 40 (32 Α/Α SM-1 + 8 Harpoon), 3 συνολικά Πυραυλάκατοι (2 Combattante IIIB Ξένος, Σταράκης, 1 Combattante II Μυκονιός) με 12 βλήματα Penguin και 4 MM-38 Exocet αντίστοιχα.
Β) Τουρκία: 1 Φρεγάτα κρούσης «F-240 Yavuz» 16 (8 Harpoon + 8 Α/Α Sea Sparrow), 2 Φ/Γ ανθυποβρυχιακές («F-256 Ege» και «F-254 Trakya» εξοπλισμένες με βλήματα κατά υποβρυχίων τύπου ASROC + 8 Harpoon έκαστη), 2 Πυραυλάκατοι (Gurbet, Fırtına) με 8 συνολικά βλήματα (έφεραν το ήμισυ των προβλεπόμενων εκτοξευτών). Δηλαδή συνολικά η Ελλάδα διέθετε στην περιοχή 72 βλήματα (32 αντιπλοϊκά και 40 αντιαεροπορικά), ενώ η Τουρκία συνολικά 40 (32 αντιπλοϊκά και 8 αντιαεροπορικά), συνεπώς παρατηρείται πλήρης εξισορρόπηση όσον αφορά τα αντιπλοϊκά βλήματα, ενώ υπέρ της Ελλάδας διαμορφώνονταν το ποσοστό σε αντιαεροπορικά βλήματα (1/5). Όμως εάν ληφθούν υπόψη οι καιρικές συνθήκες της 30ης Ιανουαρίου (αυξημένη υγρασία λόγω βροχόπτωσης, και κυματισμός εξαιτίας των ανέμων εντάσεως 6 μποφόρ), θα πρέπει να θεωρείται απαγορευτική (ή τουλάχιστον προβληματική) η χρήση πυραύλων κατηγορίας «infrared», ήτοι αφαιρούνται από το ελληνικό πυραυλικό δυναμικό τα 12 βλήματα Penguin. Άρα η αναλογία διαμορφώνεται στο δυσμενές για την Ελλάδα ποσοστό 1/1,6. Δηλαδή δεν υφίστατο συντριπτικό τακτικό πλεονέκτημα για την ελληνική πλευρά.