Πέθανε ο Ούγκο Τσάβες

[tramountana]

http://[URL unfurl="true"]www.iefimerida.gr/sites/default/files/mixaloliakos-nikos-xrysi-avgi-660.jpg[/img[/URL]]


AYTOΣ ΕΙΝΑΙ ΗΓΕΤΗΣ  :cum: :cum: :cum: :cum: :cum: :cum: :cum: :cum:
[/quote]


κοίταξε αν δεν μάθει να βγάζει επτάωρους λόγους αν τον σύντροφο Κάστρο δεν είναι τίποτε...

 

[stekas72]

Καράκας, Βενεζουέλα

Η είδηση του θανάτου του προέδρου της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες, προκάλεσε πληθώρα αντιδράσεων από όλη τη διεθνή κοινότητα.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι-Μουν απέτισε φόρο τιμής στον Τσάβες υπογραμμίζοντας πως «κατάφερε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες και τις προκλήσεις της πατρίδας του».

Ο Τσάβες «έδωσε μία σημαντική ώθηση στην ανάπτυξη, δημιουργώντας ένα λατινο-αμερικανικό όραμα, δείχνοντας την αλληλεγγύη του προς όλα τα έθνη του ημισφαιρίου» δήλωσε ο ΓΓ του ΟΗΕ, ο οποίος χαιρέτισε και «την ουσιαστική συμβολή του Τσάβες στις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις της Κολομβίας με τους αντάρτες της οργάνωσης Farc».

Ο ΓΓ του ΟΗΕ επανέλαβε την δέσμευση του Οργανισμού για συνεργασία με την κυβέρνηση και τον λαό της Βενεζουέλας με στόχο την ανάπτυξη και την ευημερία».

Ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ελπίζουν σε «εποικοδομητική σχέση» με τη μελλοντική κυβέρνηση της χώρας αυτής. «Σε μια εποχή που η Βενεζουέλα άρχισε ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία της, οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να υποστηρίζουν τις δημοκρατικές αρχές, το κράτος δικαίου και το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» σημείωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ.

«Σε αυτή τη δύσκολη στιγμή, οι Ηνωμένες Πολιτείες επιβεβαιώνουν την υποστήριξή τους στο λαό της Βενεζουέλας και το ενδιαφέρον τους για την ανάπτυξη μίας εποικοδομητικές σχέσης με την κυβέρνηση της Βενεζουέλας» πρόσθεσε.

Μέλη του Κογκρέσου ωστόσο, εξέφρασαν την ικανοποίησή τους και μάλιστα χωρίς ενδοιασμούς, για την απώλεια του προέδρου της Βενεζουέλας. «Ο Ούγκο Τσάβες ήταν ένας τύραννος που ανάγκασε τη Βενεζουέλα να ζει με το φόβο» δήλωσε ο Εντ Ρόις πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Στον Καναδά, ο πρωθυπουργός Στίβεν Χάρπερ δήλωσε ότι ο θάνατος του προέδρου Τσάβες ξεκίνησε μια μεταβατική περίοδο η οποία πρέπει να επιτρέψει την «πρόσβαση της Βενεζουέλας σε ένα καλύτερο και φωτεινότερο μέλλον».

Στην Ευρώπη, ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ δήλωσε ότι Ούγκο Τσάβες «σημάδεψε βαθιά την ιστορία της χώρας του».

Ο Βρετανός υπουργός Εξωτερικών Γουίλιαμ Χειγκ εξέφρασε τη λύπη του για το θάνατο του Τσάβες. «Ως πρόεδρος της Βενεζουέλας επί 14 χρόνια άφησε τη σφραγίδα του στη χώρα του και πέρα από αυτή» δήλωσε.

Με μεγάλη καθυστέρηση από την ανακοίνωση της είδησης του θανάτου του Τσάβες οι αρχές της Κούβας εξέδωσαν επίσημη ανακοίνωση, γεγονός που προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση. «Ο Ούγκο Τσάβες συνόδευσε τον πατέρα της κουβανικής επανάστασης, Φιντέλ Κάστρο, σαν ένας πραγματικό γιος» αναφέρει. Η κομμουνιστική κυβέρνηση της Αβάνας κήρυξε τριήμερο πένθος στη μνήμη του Τσάβες.

Η πρόεδρος της Αργεντινής, Κριστίνα Φερνάντες ακύρωσε όλες τις προγραμματισμένες της δραστηριότητες μετά την είδηση του θανάτου του Τσάβες. Τόσο εκείνη όσο και ο σύζυγός της ήταν πολύ στενοί φίλοι με τον ηγέτη της Βενεζουέλας.

Ο πρόεδρος της Βολιβίας, Έβο Μοράλες, με δάκρυα στα μάτια από το προεδρικό μέγαρο στη Λα Πα είπε ότι «χτυπήθηκε από το θάνατο του αδελφού του Ούγκο Τσάβες». Πρόσθεσε ότι θα πάει στη Βενεζουέλα τις επόμενες ώρες.

Η κυβέρνηση του σοσιαλιστή προέδρου του Ισημερινού, Ραφαέλ Κορέα εξέφρασε τη «βαθιά λύπη» της, λέγοντας ότι ο Τσάβες ήταν ο «ηγέτης μιας ιστορικής κίνησης» και «ένας αξέχαστος επαναστάτης».

Η κυβέρνηση της Νικαράγουας, μέλος των χωρών της Μπολιβαριανής Συμμαχίας την οποία εμπνεύστηκε ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, ανέφερε ότι «ποτέ δεν πεθαίνουν οι εξαιρετικοί και μεγάλοι άνδρες, όπως ο Ούγκο Τσάβες».

Η πρόεδρος της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ ανέφερε ότι αν και δεν συμφωνούσε πάντα με τον Τσάβες, ο θάνατός του είναι μια ανεπανόρθωτη απώλεια. «Ήταν φίλος της Βραζιλίας και του λαού της» πρόσθεσε. «Έχω εμπιστοσύνη στο γεγονός ότι η αγάπη του για τη χώρα και η δέσμευση του να εκλείψει η αιτία της φτώχειας συνεχίζουν να φωτίζουν το μέλλον της Βενεζουέλας» είπε ο προκάτοχός της Ρούσεφ στην κεφαλή της Βραζιλίας, Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα.

Στην Κολομβία, ο πρόεδρος Χουάν Μανουέλ Σάντος εξέφρασε τη «βαθιά λύπη» του για το θάνατο του Ούγκο Τσάβες, υπενθυμίζοντας ότι είχε παράσχει σημαντική υποστήριξη στην ειρηνευτική διαδικασία με το FARC.

Στη Χιλή, ο πρόεδρος Σεμπάστιαν Πινέρα τόνισε το ρόλο που διαδραμάτισε ο Τσάβες στη δημιουργία της CELAC (Κοινότητα της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής). «Είχαμε τις διαφορές μας, αλλά εκτιμούσα πάντα τη δύναμη, τη δέσμευση με την οποία ο Τσάβες αγωνίστηκε για τις ιδέες του» πρόσθεσε.

http://news.in.gr/world/article/?aid=1231238329

 

[tramountana]

Σε τελική ανάλυση ο Τσάβεζ έκανε περισσότερο καλό πάρα κακό στη χώρα του, κάτι που (δυστυχώς) τον φέρνει πολύ πάνω από το μέσο όρο των Λατινοαμερικάνων ηγετών.

Και μια ωραία σούμα των πεπραγμένων του με αριθμούς:

Economically, Venezuela fared anything but badly over the last ten years. The Gross National Income per capita has almost tripled between 2003 and 2011 from 3,500 to 11,000 $ (Atlas method). However, other countries in the region, such as Brazil and Uruguay, have achieved the same (Brazil actually even did better), and, unlike Venezuela, they don't posess huge oil reserves. Rating: Slightly below average.
   
Poverty has been halved, from 62% to 31% of the population. Defenitely an achievement. But also not unique to Venezuela. Brazil and Uruguay, starting fron lower poverty levels, achieved similar reductions (Uruguay went down from 31% to 14%). And Peru, with a much weaker economic base than Venezuela, even cut down poverty from 60% to 28%. Rating: Slightly above average.
   
Unemployment has been brought down from nearly 17% to 7.6% in 2009 (last available data). While Uruguay has achieved the same, and Peru (albeit starting from lower unemployment levels) even reduced unemployment to 6.2%, Brazil only went down from 9.7% to 8.3%. Rating: Slightly above average.
   
Environment: Being an oil producer, CO2 emissions per capita have traditionally been high in Venezuela. They went down by 14% from 7.5 tons in 2003 to 6.5 tons in 2009, which is not bad at all. Nevertheless, per capita CO² emissions are still some 3-5 times as high as in Uruguay, Brazil or Peru, none of which, however, did reduce their emissions over the period in question. Looking for an appropriate benchmark, I came across Spain, which started out at the same emission level as Venezuela, but achieved slightly more reduction (from 7.6 to 6.3 t/ capita). China, OTOH, went up from 3.5 to 5-8 tons. Rating: Slightly above average.
   
Life expectancy has increased from 72.8 to 74.1 years, Not bad. But Peru, which started with 71.8 years life expectancy, has now the same rate as Venezuela. Brazil went up from 71.0 to 73.5 years. And the three of them are still far behind Uruguay at 76.2 years (up from 74.9). Rating: Slightly below average.
   
Reproductive health: While Venezuela's high maternal mortality rate has virtually remained unchanged at 94-92 deaths per 100,000 births, it went down from 90 to 67 in Peru, and from 67 to 57 in Brazil. Infant mortlity decreased from 1,7% to 1.3% in Venezuela, from 2.5% to 1.4% in Peru and Brazil, and from 1.3% to 0.9% in Uruguay. Rating: Below average.
   
Education:The UNESCO Education for All (EFA) Index for Venezuela increased from 0.909 in 1999 to 0.951 in 2010, which is quite substantial, and has put Venezuela into the top group worldwide. My standard benchmark countries (Brazil, Uruguay, Peru) are unfortunately not covered by the EFA-index, so I have to switch benchmarks here: Ecuador improved from 0.913 to 0.924, Bolivia from 0.894 to 0.917, while Argentina has remained the South American top performer at 0.970 (up from 0.963). Rating: Above average.
   
Corruption: Since Transparency international's Corruption Perception Index started to include Venezuela in 2005, the county has steadily steering further to the bottom of the list. Today, it stands out as the by far corruptest country on the subcontinent, with a TI score equalling that of Haiti and the Chad. Other countries in the region, such as Uruguay, which improved from a mediocre score of  51 in 2002 to 72 in 2012, have demonstrated that corruption can be contained in Latin America. Rating: Disastrous. 

δηλαδή ρε πίξι από αυτά που διαβάζεις καταλαβαίνεις ότι έκανε καλό στην χώρα του ???

χεδόν παντόυ έχει χειρότερες επιδόεις από τον μέσο όρο .. και μιλάμε για μια χώρα με τεράστια αποθέματα πετρελαίου...

ενας κλοουν κολονέλος ήταν και αυτός τιποτε παραπάνω...

 

[stekas72]

Ο λαος της χώρας του γνωρίζει αν ήταν καλός ηγέτης και τι πρόσφερε.

Τώρα στην Ελλάδα αν οι αντιαμερικανικές κορώνες του Τσαβες προκαλούσαν σε κάποιους ρίγη χαράς, να ρωτήσω πότε θα ερθει φθηνό πετρέλαιο από τη Βενεζουέλα...

 

[alkinos32]

http://[URL unfurl="true"]www.newsit.gr/files/Image/2013/03/06/chavez/resized/chavez_501_355.JPG[/img[/URL]]

Πληθωρικός και χαρισματικός, ο Ούγκο Τσάβες κυβερνούσε τη Βενεζουέλα, παραγωγό πετρελαίου, από το 1999. Κατάφερε το 2002 να ματαιώσει πραξικόπημα και να παραμείνει στην εξουσία. Ύστερα από δυο χρόνια, έχασε τη μάχη με τον καρκίνο στις 5 Μαρτίου.
Δε γνώρισε τι σημαίνει εκλογική ήττα. Μέχρι και από πραξικόπημα, το 2002, κατάφερε να βγει αλώβητος.

Φορούσε συνήθως στρατιωτική στολή με τον χαρακτηριστικό κόκκινο μπερέ, ενώ προς το τέλος της ζωής του, εμφανιζόταν με κόκκινα πουκάμισα ή με φόρμες στα χρώματα της Βενεζουέλας.

[img]http://images.watchit.gr/?h=365&w=600&src=[URL unfurl="true"]http://www.newsit.gr/files/Image/2013/03/06/chavez/chavez_palia.JPG[/img[/URL]]

 

[Gushallo]

Σε μια ήπειρο που καταδυναστεύτηκε από λακέδες και πράκτορες των Αμερικάνων (Πινοσέτ, Βιντέλα, Στρέσνερ, κλπ.) έδωσε ελπίδα και όραμα στους λαούς της ότι υπάρχει η δυνατότητα να γίνουν πραγματικά ανεξάρτητοι και να απολαύσουν όλοι, και όχι μόνο η ολιγαρχία, τους καρπούς του φυσικού της πλούτου.

 

[alkinos32]

Ακούραστος ρήτορας, ο Ούγκο Τσάβες, είχε ερωτική σχέση με το πλήθος των οπαδών του, κατά τις ατελείωτες ομιλίες του, που μονοπωλούσαν και στα μέσα ενημέρωσης της Βενεζουέλας.
Ήταν χαρισματικός, υπερκινητικός και καθολικός θαυμαστής του απελευθερωτή Σιμόν Μπολιβάρ.

Μπορεί να μην έχανε ευκαιρία να διαλαλεί το... μίσος του για τις ΗΠΑ και τον «αμερικανικό ιμπεριαλισμό» αλλά ποτέ δε διέκοψε την παροχή πετρελαίου προς τις Ηνωμένες Πολιτείες...

Η σχέση του με την Ουάσινγκτον ήταν πάντα τεταμένη. Άλλωστε, φρόντιζε κι εκείνος γι’ αυτό. Εκείνος και οι φίλοι του Φιντέλ Κάστρο, Μουαμάρ Καντάφι, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ και Μπασάρ αλ-Άσαντ.

http://images.watchit.gr/?h=353&w=600&src=[URL unfurl="true"]http://www.newsit.gr/files/Image/2013/03/06/chavez/chavez_stratos.JPG[/img[/URL]]

Ήταν αγαπητός στα λαϊκά στρώματα γιατί προχώρησε σε ενθικοποιήσεις, αναδιανομή της γης και των κερδών από το πετρέλαιο, ενώ "έχτισε" το προφίλ του πάνω σε κοινωνικά προγράμματα για την υγεία, την εκπαίδευση και τη στέγαση.

Η φτώχεια και η ανεργία δεν εγκατέλειψαν ποτέ τη Βενεζουέλα, ενώ δεν κατάφερε να ελέγξει τον πληθωρισμό.

Ποιος ήταν ο Ούγκο Τσάβες
Ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα πρόσωπα της διεθνούς πολιτικής σκηνής. Ένας πρόεδρος που ο λαός του λάτρευε να μισεί. Και οι αντίπαλοί του ο ίδιο. Ειδικά οι Αμερικανοί πρόεδροι, με τους οποίους ήταν σε διαρκή κόντρα και «τρελαίνονταν» να προκαλεί!

 

[alkinos32]

Ο Ούγκο Ραφαέλ Τσάβες Φρίας γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1954 στην πόλη Σαμπανέτα της επαρχίας Μπαρίνας, στους πρόποδες των Άνδεων. Ήταν το δεύτερο παιδί του Ούγκο δε λος Ρέγες Τσάβες και της Ελένα Φρίας δε Τσάβες. 
Παντρεύτηκε, την πρώτη φορά με τη Νάνσι Κολμενάρες και τη δεύτερη φορά με την Μαρισαμπέλ Ροντρίγκες. Χώρισε και με τις δυο. Ήταν πατέρας τεσσάρων παιδιών (τριών κοριτσιών και ενός αγοριού).

http://images.watchit.gr/?h=363&w=600&src=[URL unfurl="true"]http://www.newsit.gr/files/Image/2013/01/03/chavez/chavez1.JPG[/img[/URL]]

Οι δάσκαλοι γονείς του, δυσκολεύονταν να επιβιώσουν και ο μικρός Ούγκο αναγκάστηκε να τους βοηθήσει οικονομικά από την ηλικία των εννέα χρόνων, πουλώντας στους δρόμους ζαχαρωτά (που έφτιαχνε η γιαγιά του) και φρούτα. Αργότερα, έστειλαν τον Ούγκο και τον αδερφό του, Αντάν, να ζήσουν με τη γιαγιά τους (μητέρα του πατέρα τους) σε ένα προάστιο της Σαμπανέτα.
Όταν ήταν μικρός ήταν λεπτός και είχε μεγάλα πόδια. Τον φώναζαν Tribilin, που δεν είναι άλλο από την... ισπανική έκδοση του Γκούφι!

Η μητέρα του ήθελε να γίνει παπάς αλλά εκείνος είχε άλλα σχέδια. Από παιδί αγαπούσε τις τέχνες. Λέγεται πως ζωγράφιζε εκπληκτικά, πως τραγουδούσε υπέροχα και ήταν βιρτουόζος της κιθάρας. Αγαπούσε επίσης το μπέιζμπολ και παιδικό του όνειρο ήταν να γίνει pitcher στους Giants του Σαν Φρανσίσκο και να ακολουθήσει τα βήματα του παιδικού του ήρωα, Ισαΐας "Λατίγο" Τσάβες (καμία συγγένεια δεν είχαν).
Δεν είχε σκεφτεί ποτέ να γίνει στρατιωτικός. Μέχρι την ημέρα που, σύμφωνα με τη Monde Diplomatique, του είπαν πως ο καλύτερος τρόπος για να μπει στις μεγάλες ομάδες του μπέιζμπολ ήταν να εισαχθεί στη στρατιωτική ακαδημία της Μπαρίνας. Εκεί έλαβε στρατιωτική εκπαίδευση στους αλεξιπτωτιστές.



[img]http://images.watchit.gr/?h=353&w=600&src=[URL unfurl="true"]http://www.newsit.gr/files/Image/2013/01/03/chavez/chavez2.JPG[/img[/URL]]

Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, την ιστορία από το μαρξισμό μέχρι το λενινισμό. Παθιάστηκε με τη ζωή και το έργο του Μπολιβάρ, του οποίου αποστήθισε όλους τους λόγους. Το πορτρέτο του ηγέτη για την ανεξαρτησία πολλών κρατών της Νότιας Αμερικής βρίσκεται πάντα γραφείο του.

Πιστός καθολικός, ο Τσάβες φορούσε από παιδί στο λαιμό του ένα φυλαχτό, κληρονομιά ενός προπάππου από τη μεριά της μητέρας του, του συνταγματάρχη Πέδρο Πέρες Δελγάδο.

 

[vaglis]

Τον φαγανε μπαμπεσικα οι Αμερικανοι...
Του σπειρανε τον καρκινο οπως σε καθε "ενοχλητικο".

ο πρόεδρος της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες, ο οποίος είχε διαγνωστεί πως έπασχε και αυτός από καρκίνο, αναρωτήθηκε δημόσια «μήπως οι ΗΠΑ έχουν αναπτύξει μυστική τεχνολογία που προκαλεί καρκίνο στους αριστερούς ηγέτες της Λατινικής Αμερικής;», καθώς εκτός από αυτούς τους δύο σε θεραπεία για καρκίνο είχαν υποβληθεί ο πρόεδρος της Παραγουάης Φερνάντο Λούγο, η πρόεδρος της Βραζιλίας Ντίλμα Ρούσεφ καθώς και ο προκάτοχός της Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα.

Να ειναι αληθεια η ψεμματα?

 

[alkinos32]

Σχέση... μίσους με τις ΗΠΑ
Δεν έκρυψε ποτέ την αγάπη του για τον Φιντέλ Κάστρο και την απέχθειά του για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Άλλωστε, οι εχθροί του φίλου του, ήταν και δικοί του εχθροί. Πολλές φορές φώναξε «κάτω ο ιμπεριαλισμός». Χαρακτήρισε τον Τζορτζ Μπους «διάβολο», «κύριο επικίνδυνο» και «γάιδαρο», κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι ήθελαν να τον ρίξουν από την προεδρία της Βενεζουέλας.

Ούτε φυσικά οι Αμερικανοί τον... συμπάθησαν ποτέ. Τον Αύγουστο του 2005 κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι ήθελαν να τον δολοφονήσουν. Βοήθησε σε αυτό και ο Αμερικανός τηλευαγγελιστής Πατ Ρόμπερτσον, που ζήτησε δημόσια τη δολοφονία του και είχε συγκρίνει τον ηγέτη της Βενεζουέλας με τον Χίτλερ. Αργότερα ζήτησε συγγνώμη.

Ο Τσάβες προκάλεσε αίσθηση όταν πριν από λίγους μήνες είχε δηλώσει ότι «θα ψήφιζα Ομπάμα».

Ο καρκίνος
Η είδηση πως ο Βενεζουελανός πρόεδρος είχε προσβληθεί από καρκίνο πέφτει σαν κεραυνός εν αιθρία στο λαό της Βενεζουέλας τον Ιούνιο του 2011. Το ανακοίνωσε ο ίδιος, από την Κούβα όπου είχε μεταβεί για να εγχειριστεί.
Το είχε ανακαλύψει στις 11 Ιουνίου μετά από εξετάσεις. Ήταν ο φίλος του, Φιντέλ Κάστρο που τον πίεσε να κάνει εξετάσεις κι εκείνος που του ανακοίνωσε τα άσχημα νέα.

Εμφανώς αδυνατισμένος, ο Τσάβες ανακοίνωσε την ασθένειά του με διάγγελμα προς το λαό της χώρας του. Μετά τη δεύτερη εγχείριση είπε ότι ο καρκινικός όγκος είχε αφαιρεθεί πλήρως. Έμεινε μακριά από τη Βενεζουέλα περισσότερο από ένα μήνα.

Δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Και κυρίως δεν εγκατέλειψε την εξουσία. Και όχι μόνο δεν την εγκατέλειψε, αλλά διεκδίκησε και κέρδισε μια ακόμη θητεία στις εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου. Επικράτησε του Ενρίκε Καπρίλες.

Δεν αποκάλυψε ποτέ που πάσχει από καρκίνο. Λίγο μετά την πανηγυρική επανεκλογή και ενώ ακόμη δεν έχει ορκιστεί, ο Τσάβες έφυγε ξανά για θεραπεία στην Κούβα. Πριν αναχωρήσει έχρισε διάδοχό του τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησής του, Νικολάς Μαντούρο.

Διαδώστε το: Πληθωρικός και χαρισματικός, ο Ούγκο Τσάβες κυβερνούσε τη Βενεζουέλα, παραγωγό πετρελαίου, από το 1999. Κατάφερε το 2002 να ματαιώσει πραξικόπημα και να παραμείνει στην εξουσία. Ύστερα από δυο χρόνια, έχασε τη μάχη με τον καρκίνο στις 5 Μαρτίου.
Δε γνώρισε τι σημαίνει εκλογική ήττα. Μέχρι και από πραξικόπημα, το 2002, κατάφερε να βγει αλώβητος.

Φορούσε συνήθως στρατιωτική στολή με τον χαρακτηριστικό κόκκινο μπερέ, ενώ προς το τέλος της ζωής του, εμφανιζόταν με κόκκινα πουκάμισα ή με φόρμες στα χρώματα της Βενεζουέλας.



Ακούραστος ρήτορας, ο Ούγκο Τσάβες, είχε ερωτική σχέση με το πλήθος των οπαδών του, κατά τις ατελείωτες ομιλίες του, που μονοπωλούσαν και στα μέσα ενημέρωσης της Βενεζουέλας.
Ήταν χαρισματικός, υπερκινητικός και καθολικός θαυμαστής του απελευθερωτή Σιμόν Μπολιβάρ.

Μπορεί να μην έχανε ευκαιρία να διαλαλεί το... μίσος του για τις ΗΠΑ και τον «αμερικανικό ιμπεριαλισμό» αλλά ποτέ δε διέκοψε την παροχή πετρελαίου προς τις Ηνωμένες Πολιτείες...

Η σχέση του με την Ουάσινγκτον ήταν πάντα τεταμένη. Άλλωστε, φρόντιζε κι εκείνος γι’ αυτό. Εκείνος και οι φίλοι του Φιντέλ Κάστρο, Μουαμάρ Καντάφι, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ και Μπασάρ αλ-Άσαντ.


Ήταν αγαπητός στα λαϊκά στρώματα γιατί προχώρησε σε ενθικοποιήσεις, αναδιανομή της γης και των κερδών από το πετρέλαιο, ενώ "έχτισε" το προφίλ του πάνω σε κοινωνικά προγράμματα για την υγεία, την εκπαίδευση και τη στέγαση.

Η φτώχεια και η ανεργία δεν εγκατέλειψαν ποτέ τη Βενεζουέλα, ενώ δεν κατάφερε να ελέγξει τον πληθωρισμό.

Ποιος ήταν ο Ούγκο Τσάβες
Ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα πρόσωπα της διεθνούς πολιτικής σκηνής. Ένας πρόεδρος που ο λαός του λάτρευε να μισεί. Και οι αντίπαλοί του ο ίδιο. Ειδικά οι Αμερικανοί πρόεδροι, με τους οποίους ήταν σε διαρκή κόντρα και «τρελαίνονταν» να προκαλεί!

Ο Ούγκο Ραφαέλ Τσάβες Φρίας γεννήθηκε στις 28 Ιουλίου του 1954 στην πόλη Σαμπανέτα της επαρχίας Μπαρίνας, στους πρόποδες των Άνδεων. Ήταν το δεύτερο παιδί του Ούγκο δε λος Ρέγες Τσάβες και της Ελένα Φρίας δε Τσάβες.  
Παντρεύτηκε, την πρώτη φορά με τη Νάνσι Κολμενάρες και τη δεύτερη φορά με την Μαρισαμπέλ Ροντρίγκες. Χώρισε και με τις δυο. Ήταν πατέρας τεσσάρων παιδιών (τριών κοριτσιών και ενός αγοριού).


Οι δάσκαλοι γονείς του, δυσκολεύονταν να επιβιώσουν και ο μικρός Ούγκο αναγκάστηκε να τους βοηθήσει οικονομικά από την ηλικία των εννέα χρόνων, πουλώντας στους δρόμους ζαχαρωτά (που έφτιαχνε η γιαγιά του) και φρούτα. Αργότερα, έστειλαν τον Ούγκο και τον αδερφό του, Αντάν, να ζήσουν με τη γιαγιά τους (μητέρα του πατέρα τους) σε ένα προάστιο της Σαμπανέτα.
Όταν ήταν μικρός ήταν λεπτός και είχε μεγάλα πόδια. Τον φώναζαν Tribilin, που δεν είναι άλλο από την... ισπανική έκδοση του Γκούφι!

Η μητέρα του ήθελε να γίνει παπάς αλλά εκείνος είχε άλλα σχέδια. Από παιδί αγαπούσε τις τέχνες. Λέγεται πως ζωγράφιζε εκπληκτικά, πως τραγουδούσε υπέροχα και ήταν βιρτουόζος της κιθάρας. Αγαπούσε επίσης το μπέιζμπολ και παιδικό του όνειρο ήταν να γίνει pitcher στους Giants του Σαν Φρανσίσκο και να ακολουθήσει τα βήματα του παιδικού του ήρωα, Ισαΐας "Λατίγο" Τσάβες (καμία συγγένεια δεν είχαν).
Δεν είχε σκεφτεί ποτέ να γίνει στρατιωτικός. Μέχρι την ημέρα που, σύμφωνα με τη Monde Diplomatique, του είπαν πως ο καλύτερος τρόπος για να μπει στις μεγάλες ομάδες του μπέιζμπολ ήταν να εισαχθεί στη στρατιωτική ακαδημία της Μπαρίνας. Εκεί έλαβε στρατιωτική εκπαίδευση στους αλεξιπτωτιστές.




Σπούδασε πολιτικές επιστήμες, την ιστορία από το μαρξισμό μέχρι το λενινισμό. Παθιάστηκε με τη ζωή και το έργο του Μπολιβάρ, του οποίου αποστήθισε όλους τους λόγους. Το πορτρέτο του ηγέτη για την ανεξαρτησία πολλών κρατών της Νότιας Αμερικής βρίσκεται πάντα γραφείο του.

Πιστός καθολικός, ο Τσάβες φορούσε από παιδί στο λαιμό του ένα φυλαχτό, κληρονομιά ενός προπάππου από τη μεριά της μητέρας του, του συνταγματάρχη Πέδρο Πέρες Δελγάδο.


Το πραξικόπημα
Το 1983 ίδρυσε το Μπολιβαριανό Επαναστατικό Κίνημα 200 (MBR-200). Στις 4 Φεβρουαρίου 1992, έκανε απόπειρα πραξικοπήματος κατά του προέδρου Κάρλος Άντρες Πέρες. Απολογισμός: 18 νεκροί και 60 τραυματίες. Επανέλαβε την προσπάθεια στις 4 Νοεμβρίου του 1992. Τότε, κατάφερε να καταλάβει το κτίριο της κρατικής τηλεόρασης. Αλλά το πραξικόπημα είχε διάρκεια δυο ωρών.

Ο Τσάβες αποφάσισε να παραδοθεί, με τον όρο να του επιτρέψουν να απευθυνθεί, και εκείνος (όπως ο τότε πρόεδρος Κάρλος Αντρές Πέρες), στο λαό. Ο νεαρός συνταγματάρχης, με τον κόκκινο μπερέ του αλεξιπτωτιστή ανέλαβε την πλήρη ευθύνη του κινήματος. Το διάγγελμά του στην τηλεόραση ήταν ένας πολιτικός θρίαμβος. Έμεινε στη φυλακή δυο χρόνια πριν πάρει αμνηστία από τον πρόεδρο Ραφαέλ Καλδέρα.

Μετά την αποφυλάκισή του, αναγέννησε το MBR και το έκανε πολιτικό κόμμα με το όνομα «Κίνημα για την Πέμπτη Δημοκρατία» (MVR).

Στην εξουσία
Εξελέγη για πρώτη φορά πρόεδρος της Βενεζουέλας στις εκλογές της 6 Δεκεμβρίου 1998. Η συμμετοχή έφτασε σε επίπεδα ρεκόρ των τελευταίων 40 ετών (56,2%). Υποσχέθηκε αναδιανομή της γης, προγράμματα στέγασης, μόρφωσης, περίθαλψης και παιδείας για τους φτωχούς. Στις 2 Φεβρουαρίου 1999, ορκίστηκε Πρόεδρος και διά δημοψηφίσματος δημιούργησε Συντακτική Εθνοσυνέλευση. Ακολούθησε η νίκη του στις βουλευτικές εκλογές, με το κόμμα του να καταλαμβάνει τις 120 επί συνόλου 131 εδρών.


Βάσει του νέου Συντάγματος, η χώρα μετονομάστηκε σε «Μπολιβαριανή Δημοκρατία της Βενεζουέλας», για να τιμήσει τον ήρωά του (και της ανεξαρτησίας) Σιμόν Μπολιβάρ. Η θητεία του προέδρου αυξήθηκε σε 6 χρόνια και επετράπη η δεύτερη θητεία των προέδρων. Οι πολιτειακές αλλαγές εγκρίθηκαν σε δημοψήφισμα, το Δεκέμβριο του 1999. Τον Ιούλιο του 2000 διεξήχθησαν εκλογές για την Εθνοσυνέλευση. Ταυτόχρονα, ο Τσάβες πέτυχε την επανεκλογή του στην προεδρία. Την περίοδο 2000-2001 κυβέρνησε με διατάγματα.

Στις 9 Απριλίου 2002, τα συνδικάτα κήρυξαν απεργία. Στις 11 Απριλίου, στη διάρκεια διαδηλώσεων κατά της απόλυσης του προέδρου μεγάλης εταιρείας πετρελαίου, ξέσπασε βία, με 17 νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Γιατροί ανέφεραν ότι πολλά από τα θύματα είχαν πυροβοληθεί από ελεύθερους σκοπευτές, αλλά η έρευνα που ξεκίνησε, στο δρόμο... «πάγωσε» και κανείς δεν ξέρει με ακρίβεια τι είχε συμβεί.

Ο διοικητής των Ενόπλων Δυνάμεων, Λούκας Ρινκόν Ρομέρο ανακοινώνοντας την παραίτησή του, ανακοίνωσε και εκείνη του Τσάβες. Αλλά ο πρόεδρος ανακοίνωσε αργότερα ότι συνελήφθη όμηρος. Νέος πρόεδρος αυτοανακηρύχθηκε ο Πέδρο Καρμόνα, υποστηριζόμενος από το στρατό. Ο νέος ηγέτης άλλαξε ξανά το όνομα της χώρας σε Δημοκρατία της Βενεζουέλας, αλλά οι υποστηρικτές του Τσάβες προκάλεσαν αντιπραξικόπημα. Τη νύχτα του Σαββάτου, στις 13 Απριλίου 2002 ο Τσάβες επέστρεψε στην ηγεσία, τερματίζοντας τη συντομότερη κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας.


Στις προεδρικές εκλογές της 3ης Δεκεμβρίου 2006 ο Τσάβες επανεξελέγη από τον πρώτο γύρο για έξι ακόμα χρόνια. Έβαλε ποσοστό 63%.

Στις 10 Ιανουαρίου 2007 ο Τσάβες ορκίστηκε για μια ακόμα θητεία. Την ίδια χρονιά, παρά τις αντιδράσεις, προώθησε την παράταση της θητείας του ως το 2012. Στις 2 Νοεμβρίου του 2007 η Εθνοσυνέλευση με 160 ψήφους υπέρ και 7 κατά ενέκρινε τις συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που είχε προτείνει η κυβέρνηση του Τσάβες ανοίγοντας το δρόμο για την παραμονή του στην εξουσία και την επόμενη δεκαετία.

Υπέστη την πρώτη του ήττα με την καταψήφιση των συνταγματικών τροποποιήσεων. Στο σχετικό δημοψήφισμα στις 2 Δεκεμβρίου του 2007 οι πολίτες με οριακή πλειοψηφία 50,7% έναντι 49,2%, απέρριψαν το πακέτο των μεταρρυθμίσεων που προσπάθησε να περάσει ο Τσάβες. Ήθελε να μπορεί να διεκδικεί εφ’ όρου ζωής την επανεκλογή του, να καταργήσει την αυτονομία της κεντρικής τράπεζας, να ενισχύσει τον έλεγχό του στις ένοπλες δυνάμεις και να περιορίσει την ελευθεροτυπία σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.

Σχέση... μίσους με τις ΗΠΑ
Δεν έκρυψε ποτέ την αγάπη του για τον Φιντέλ Κάστρο και την απέχθειά του για τις Ηνωμένες Πολιτείες. Άλλωστε, οι εχθροί του φίλου του, ήταν και δικοί του εχθροί. Πολλές φορές φώναξε «κάτω ο ιμπεριαλισμός». Χαρακτήρισε τον Τζορτζ Μπους «διάβολο», «κύριο επικίνδυνο» και «γάιδαρο», κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι ήθελαν να τον ρίξουν από την προεδρία της Βενεζουέλας.







Ούτε φυσικά οι Αμερικανοί τον... συμπάθησαν ποτέ. Τον Αύγουστο του 2005 κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι ήθελαν να τον δολοφονήσουν. Βοήθησε σε αυτό και ο Αμερικανός τηλευαγγελιστής Πατ Ρόμπερτσον, που ζήτησε δημόσια τη δολοφονία του και είχε συγκρίνει τον ηγέτη της Βενεζουέλας με τον Χίτλερ. Αργότερα ζήτησε συγγνώμη.

Ο Τσάβες προκάλεσε αίσθηση όταν πριν από λίγους μήνες είχε δηλώσει ότι «θα ψήφιζα Ομπάμα».

Ο καρκίνος
Η είδηση πως ο Βενεζουελανός πρόεδρος είχε προσβληθεί από καρκίνο πέφτει σαν κεραυνός εν αιθρία στο λαό της Βενεζουέλας τον Ιούνιο του 2011. Το ανακοίνωσε ο ίδιος, από την Κούβα όπου είχε μεταβεί για να εγχειριστεί.
Το είχε ανακαλύψει στις 11 Ιουνίου μετά από εξετάσεις. Ήταν ο φίλος του, Φιντέλ Κάστρο που τον πίεσε να κάνει εξετάσεις κι εκείνος που του ανακοίνωσε τα άσχημα νέα.

Εμφανώς αδυνατισμένος, ο Τσάβες ανακοίνωσε την ασθένειά του με διάγγελμα προς το λαό της χώρας του. Μετά τη δεύτερη εγχείριση είπε ότι ο καρκινικός όγκος είχε αφαιρεθεί πλήρως. Έμεινε μακριά από τη Βενεζουέλα περισσότερο από ένα μήνα.




Δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Και κυρίως δεν εγκατέλειψε την εξουσία. Και όχι μόνο δεν την εγκατέλειψε, αλλά διεκδίκησε και κέρδισε μια ακόμη θητεία στις εκλογές του περασμένου Οκτωβρίου. Επικράτησε του Ενρίκε Καπρίλες.

Δεν αποκάλυψε ποτέ που πάσχει από καρκίνο. Λίγο μετά την πανηγυρική επανεκλογή και ενώ ακόμη δεν έχει ορκιστεί, ο Τσάβες έφυγε ξανά για θεραπεία στην Κούβα. Πριν αναχωρήσει έχρισε διάδοχό του τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησής του, Νικολάς Μαντούρο.




Η απόφαση του Τσάβες να παραδώσει, ουσιαστικά, την εξουσία, προκάλεσε... θεωρίες. Αντίθετα από άλλες φορές, ο Τσάβες δεν έχει εμφανιστεί καθόλου. Έκανε και νέο χειρουργείο, το τέταρτο σε διάστημα 18 μηνών και οι φήμες για την υγεία του δεν άργησαν.

Οι ψίθυροι πως έχει πέσει σε κώμα «ανάγκασαν» τον Μαντούρο να βγει να δηλώσει ότι ο πρόεδρος είναι καλά.

http://images.watchit.gr/?h=375&w=600&src=[URL unfurl="true"]http://www.newsit.gr/files/Image/2013/01/03/chavez/chavez3.JPG[/img[/URL]]

Το θρίλερ συνεχίστηκε μέχρι σήμερα, όταν ανακοινώθηκε ο θάνατός του.

Πηγή: [URL unfurl="true"]http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=195829&catid=7[/URL]

 

[XRISTOS(1)]

Αγνωστε φιλε Αλκινοος32, εισαι χαρμα.
ευχαριστω για το ωραιο αρθρο, Θαυμαζα τον Τσαβες, ειχα την τυχη να παω Βενεζουελα πριν εποχης Τσαβες και μετα επι Τσαβες,
Η διαφορα πως το καλυτερο οταν μεγαλη.  

 

[alkinos32]

 

Εφυγε ενας απο τους τελευταιους μεγαλους ηγετες. Αιωνια του η μνημη.

 

[alkinos32]

 

.

 

[tramountana]

καμμιά φωτό αγκαλίτσα με τον Κιμ Πως Διάολο Τον Λένε της Βόρειας Κορέας δεν έχει παραλίμνιε??/

αυτός λείπει από το Πάνθεον των λαικών ηγετών ....

 

[giorgos doul]

Για τους πεθαμένους ή καλά λόγια ή τίποτα.

 

[tramountana]

Για τους πεθαμένους ή καλά λόγια ή τίποτα.

αφού ρε ήδη τον έχουν ανακηρύξει αθάνατο 

 

καμμιά φωτό αγκαλίτσα με τον Κιμ Πως Διάολο Τον Λένε της Βόρειας Κορέας δεν έχει παραλίμνιε??/

αυτός λείπει από το Πάνθεον των λαικών ηγετών ....

Παρε μια με τον θεο...

 

[tramountana]

Παρε μια με τον θεο...

ποιόν ρε ?? αυτόν που δεν έχει αφήσει γραμμή για γραμμή στα γήπεδα .. τις έχει ρουφήξει όλες 

αμα δεν ε΄χει με τον  Κιμ Πως Διάολο Τον Λένε της Βόρειας Κορέας  δεν κάνει τίποτε