Ένας πολέμος για να διεξαχθεί, θα πρέπει να ξέρεις καλά τον εχθρό σου. Αν τον ξέρεις, έχεις πιο πολλές πιθανότητες να τον υποτάξεις, αν όχι, πολύ πιθανόν να είσαι εσύ ο υποταγμένος.
Καπνιστές και μη-καπνιστές. Ο ένας δεν μπορεί να καταλάβει τον άλλον. Όπως κι εγώ σαν καπνιστής, μου φενόντουσαν όλα αυτονόητα.
Α ποιός είμαι...; Στα 20 μου, αφού τελείωσα το λύκειο, ξεκίνησα το κάπνισμα.
Πως το ξεκίνησα
Πρωΐ πρωΐ, με την νύστα, την βαριεστημάρα, την ρουτίνα πήγαινα στη δουλειά. Χάλια, δράμα, αρρώσταινα.
Εκεί τύχαινε να δουλεύει και ένας κολλήτός μου. Σε αντίθεση με μένα, τον εβλέπα να κάθεται σε μια καρέκλα, περιμένοντας να
πάει 8 για να πιάσει δουλειά, με το τσιγαράκι του αραχτός, με μια ηρεμία στο πρόσωπο του, μια αξιοζήλευτη για μένα γαλήνη σαν
να επρόκειτο αντί να δουλέψει, να παίξει, και νάσου πάφα πούφα, αααα, κι όλο πιο πολύ στα @@ του, σε αντίθεση πάντα με μένα.
Η ανάγκη βλεπεις
Άρχιζα να ερευνώ το γεγονός, γιατί αυτος τόσο πολύ στα @@ του ενώ εγώ να προσμένω την 2η παρουσία για να απαλλαγώ από το χάλι
της καθημερινότητας. Δεν άργησα να "αντιληφθώ" ότι η διαφορά μας ήταν στα δάχτυλα του χεριού. Υπήρχε και αυτός ο μύθος ότι το
τσιγαράκι είναι χαλαρωτικό.
Πάρτα μαλάκα να μην στα χρωστάω και θέλεις και τόκους μετά
Έκανα την δοκίμη μπας και βρω κι εγώ τον σταρχιδισμό που ενδεχομένως παρείχε απλόχερα το τσιγαράκι.
Στην αρχή ήταν απογοητευτικό. Ένα νέφος μέσα στο στόμα μου, πικρό και καυτό, θα έπιανε φωτιά ο λάρυγγας μου. Δεν ένοιωθα κάτι διαφορετικό στην ψυχολογία μου, παρ' όλα αυτά πείστηκα μόνος μου ότι πρέπει να αφομοιωθεί για τα καλά μέσα μου για να νοιώσω την "ανταμοιβή".
Μην σας κουράζω
Με αυτά τα λίγα ξεκίνησε το προσωπικό μου μαρτύριο. Έγινα ένας καπνιστής.
Πριν από αυτό
Ήμουν ένας υπερκινητικός νέος, με ωραίο γυμνασμένο σώμα, δεν μπορούσα να σταθώ κάπου ήρεμος.
Μετά από αυτό
Το να δέσω τα κορδόνια μου ήταν μια υπόθεση, το να ξαπλώσω μπρούμητα να κοιμήθω τρομακτικό επειδή ένοιωθα κάτι πονάκια εκεί στο στήθος (λες;;; έλεγα κάθε φορά), δεν το συζητάω να κάνω ένα τζόκινγκ, πήρα και 20 κιλά, προφανώς μου διέλυσε και τον μεταβολισμό (πριν το τσιγάρο είχα απίστευτο μεταβολισμό, έτρωγα μέχρι πτώσεως χωρίς να παίρνω γραμμάριο).
Την στιγμή που μιλάμε
Είμαι 33, τον περασμένο Νοέμβριο πήρα απόφαση να τελειώσει αυτή η μαλακία! Μαχαίρι, μπαμ και κάτω. Έπρεπε να το κάνω, δεν άντεχα στην ιδέα ότι το τέλος μου δεν θα ήταν απλό και χωρίς πόνο, αλλά επίπονο, οδυνηρό και τραγικό, γιατί αυτή είναι η
αλήθεια, το θέμα δεν είναι αν θα χάσεις χρόνια από τη ζωή σου λόγω του τσιγάρου, το θέμα είναι η ποιότητα των εναπομείναντων χρόνων καθώς και ο τρόπος με τον οποίο θα την "κάνεις".
Ήμουν καπνιστής και ξέρω. Αυτά που ακούς, που βλέπεις για το κακό που κάνει το τσιγάρο, δεν πρόκειται να συμβούν σε σένα, αφορούν πάντα και μόνο τους άλλους. Βέβαια αυτό μέχρι να έρθει η σειρά σου. Τότε είναι η ώρα που εκτιμάς και λες "Τί ωραία θα ήταν η ζωή να ήταν σαν ένα κομπιούτερ με το undo του" αλλά
δυστυχώς τίποτα δεν θα μπορεί να αλλάξει. Τότε δυστυχώς βάζουμε και μυαλό, αλλά που ώρα πιά για δάκρυα...
Υπάρχουν 2 ειδών καπνιστές. Αυτοί που είναι δεμένοι πιο πολύ ψυχολογικά και λιγότερο βιολογικά και το αντίστροφο. Ήμουν στην πρώτη κατηγορία, για μένα την χειρότερη. Γιατί χειρότερη; Τα πάντα στη ζωή μου ήταν ωραία μόνο αν υπήρχε ο καταλύτης, το τσιγάρο φυσικά. Η χαρά, η δυστυχία, ένα ταξίδι, μια βόλτα, μια έξοδος, το να κερδίσεις το τζόκερ να γίνεις πάμπλουτος, τι άλλο δεν ξέρω, τίποτα δεν θα ήταν ωραίο αν δεν υπήρχε το τσιγάρο. Τραγικό, δεν νομίζετε; Άρχισε να μου την βαράει αυτή η
εξάρτηση, δηλαδή αν δεν καπνίσω να μην μπορώ να ευτυχίσω; Αν το καλοσκεφτείτε είναι απίστευτο. Θα μου πείτε για το τσιγάρο και τον καφέ, το ποτό, μετά το φαγητό, μετά το σεξ. Ξανασκεφτείτε το όμως οι καπνιστές. Δεν γεννηθήκατε με την εξάρτηση. Μέχρι κάποια ηλικία, δεν το ξέρατε, δεν ήσασταν εξαρτημένοι. Κι όμως, πίνατε καφέ, ουϊσκάκι, τρώγατε το καταπέτασμα, γαμούσατε-γαμιόσασταν μέχρι το πρωΐ, δεν νοιώθατε μειωμένη την ευχαρίστηση που έδινε το καθένα, δεν νοιώθατε ότι του λείπει
κάτι, οι καπνιστές παραδεχθείτε το. Μέχρι βέβαια που το γαμήδι αφομοιώθηκε μέσα μας, και η πείνα του εγκεφάλου για όλο και περισσότερο delivery έτοιμης νικοτίνης μας έκανε πειθήνια όργανα του, μας έβαλε στον φαύλο κύκλο του. Γιατί φάυλος;
Όπως έγραψα και παραπάνω, αν όχι το 100% των καπνιστών, το μεγαλύτερο ποσοστό όταν πρωτοκαπνίσει δεν νιώθει, δεν γεύεται τίποτα το ωραίο, αντιθέτως όλοι σχεδόν λένε την ίδια ατάκα "Μα τι βρίσκεις σε αυτήν την αηδία". Ο καθένας όμως για τους δικούς του λόγους συνεχίζει. Και εκεί είναι όλα τα λεφτά, μπορεί να αηδιάζεις σε κάθε τσιγάρο, αυτό όμως ύπουλα προετοιμάζει την εγκαθίδρυσή του, μέχρι που έρχεται η ώρα μηδέν. Αυτή που καπνίζεις και νοιώθεις ωραία. Είπαμε όμως ότι λειτούργησε ύπουλα. Δεν νοιώθεις ωραία επείδη έχει καταπραϋντικές ιδιότητες ή επείδη ηρεμεί την εγκέφαλο, καλύπτει την ανάγκη του οργανισμού για νικοτίνη και η εξιλέωση, η λύτρωση της επιθυμίας για αυτήν δημιουργεί ευφορία. Σκεφθείτε το. Πιείτε 2 ποτήρια νερό ή και παραπάνω, όντας πολύ διψασμένοι. Εμένα πολλές φορές μου σηκώνεται από την ευχαρίστηση που μου δίνει, το ότι ικανοποιώ την μεγάλη μου ανάγκη για νερό. Ξαναπιείτε νερό ύστερα απο 2-3 λεπτά, θα νοιώσετε κάποια ευχαρίστηση;
Φαύλος κύκλος λοιπόν, νοιώθουμε ωραία επειδή καλύπτουμε την ανάγκη για νικοτίνη. Την ανάγκη που μας δημιούργησε το αμέσως προηγούμενο τσιγάρο που είχαμε κάνει. Το ένα τσιγάρο δημιουργεί την ανάγκη του επόμενου.
Πέρασαν 9 μήνες από το τελευταίο μου τσιγάρο. Στην αρχή ήταν φρικτά! Δεν έβλεπα λόγω να ζω. Σταδιακά όμως, αργά και παράλληλα με το μαρτύριο, άρχιζαν να κάνουν την εμφάνιση τους τα καλά. Μεγάλωσε η αναπνοή μου, χωρίς να προσπαθώ, εισπνέω περισσότερο
αέρα, σταμάτησαν οι πόνοι στο στήθος. Αυτα τα καλά, μου καταπράϋναν το μαρτύριο που ζούσα παράλληλα με το μαρτύριο της στέρησης. Άξιζε τον κόπο και το ζούσα. Με τον καιρό εκπαίδευσα τον εαυτό μου. Ένα την φορά. Έδινα βάρος στο να αποκόπτω το
τσιγάρο από διάφορες στιγμές της καθημερινότητας. Πχ ξεκίνησα από το να μην χρειάζομαι να καπνίζω ύστερα από το φαγητό. Είναι απίστευτο κι όμως το ζω, δεν υπάρχει ρε παίδες ανάγκη να καπνίσω ύστερα από το φαγητό. Ούτε πλέον μαζί με τον καφέ. Παίζω τάβλι με τον κολλητό μου, δεν το πιστεύω, χάνω-κερδίζω δεν καπνίζω. Τις πρώτες μέρες μάλιστα, τσακώθηκα με την γκόμενα μου άγρια και από τα νεύρα σηκώθηκα και έφυγα να κάνω μια βόλτα να μου φύγουν τα νεύρα. Εκεί που περπατούσα συνειδητοποίησα ρε παιδιά ότι δεν έκανα την αυτόματη κίνηση να ανάψω τσιγάρο. Μέσ τα νεύρα ήμουν κι όμως πέρασαν περίπου 15 λεπτά για να μου έρθει η εικόνα του τσιγάρου στο μυαλό. Τι να πω ρε παιδιά. Πιστέψτε με, όλα αυτά που γράφω είναι αλήθεια και μπορούν όλοι που καπνίζουν να το κάνουν. Δεν είμαι superman, οπως κι εσείς δεν είστε πραγματικά σκλάβοι του τσιγάρου. Σας πότισαν το μυαλό, έχετε λάθος πληροφορίες για το γαμήδι. Αν πληροφορηθείτε σωστά θα έχετε κάνει το πρώτο βήμα για καλύτερη ζωή.
Θα διαπιστώσετε ότι ακόμα και τα μπουζούκια πάνε χωρίς τσιγάρο. Μια δοκιμή θα σας πείσει. Δεν είναι υποχρεωτικό η ψυχαγωγία σας να "εξαργυρώνεται" με χαμηλότερη ποιότητα ζωής, με μικρότερο προσδόκιμο και με ένα ενδεχομένως οδύνηρό τέλος. Είναι άτοπο και ψέμα μεγάλο ότι για να διασκεδάσεις θα πρέπει να καπνίσεις!
Επίλογος για τους μη-καπνιστές
Ήμουν κι εγώ κάποτε στη θέση των καπνιστών, και κάθε προσπάθεια να μου το κόψουν, έπεφτε στο κενό και το μόνο που κατάφερναν ήταν να καπνίζω περισσότερο. Ο καπνιστής είναι άρρωστος, όπως άρρωστοι είναι και οι υπέρβαροι που τρώνε συνέχεια. Με το να
δημιουργείς στρατόπεδο αντικαπνιστών(ηλίθια ετικέτα) μόνο που δεν βοηθάς κάποιον που καπνίζει, ο οποίος μέσα του ή πολύ βαθειά μέσα του, θα παρακαλούσε να μην το άρχιζε ποτέ ή μακάρι να πατούσε ένα κουμπί και να σταματούσε ο εθισμός του. Σου μιλάει αυτός κάθε φορά που του λες να μην καπνίζει. Δημιουργεί από αντίδραση κι αυτός το δικό του στρατόπεδο, το οποίο με όποιο κόστος(σχεδόν πάντα την υγεία του) προσπαθεί να σου δείξει ότι είναι πιο δυντό από το δικό σου. Δεν φαίνεται λογικό στο μυαλό σας, όμως η στέρηση ειδικά του τσιγάρου είναι μαρτύριο και σχεδόν όλες τις φορές σε κάνει να αναπτύζεις παράλογα επιχειρήματα υπέρ του τσιγάρου(που το 99% αυτών ούτε κι ο ίδιος πιστέυει και θεωρεί λογικά).
Επίλογος για τους καπνιστές
Αναζητήστε πληροφορίες για το "σπορ". Τι, πως, πόσο. Τα συν και τα πλην. Ανάψτε το τσιγάρο σας και αρχίστε την αναζήτηση της αλήθειας σε όλο το ίντερνετ. Ανάψτε κι άλλο, αλλά συνεχίστε την αναζήτηση. Μην το παίρνετε ελαφρά την καρδία αυτό που κάνετε στον οργανισμό σας, το ξέρετε και οι ίδιοι σας. Χέστηκα για το τι λέει ο νόμος, δεν σκέφτηκα ούτε μια φορά τι λεέι, δεν σκέφτηκα ποτέ τι μου λέγανε οι μη-καπνιστές, σκέφτηκα ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΠΑΡΤΗ! Σκέφτηκα ότι ήταν ψέμματα τα πάντα γύρω από το τσιγάρο και ότι η ευχαρίστηση κι αυτή ένα ψέμα. Δυσκολευτήκατε να το κόψετε την πρώτη φορά που δοκιμάσατε διακοπή; Μην απογοητεύεστε και βάζετε ταφόπλακα στην δύναμή σας, θα υπάρξουν κι άλλες προσπάθειες και η κάθε μια θα σας δείχνει τα λάθη σας έτσι ώστε να μην τα ξανακάνετε, έτσι την επόμενη φορά θα έχετε πιο πολλές πιθανότητες επιτυχίας. Μην λέτε την επόμενη εβδομάδα θα προσπαθήσω. Πείτε τον άλλο μήνα, το άλλο εξάμηνο, του χρόνου, μην βιάζετε τον εαυτό σας, αλλά προετοιμάζεστε ψυχολογικά, θα είναι πιο εύκολο. Υποσχεθείτε στον εαυτό σας ότι θα τον απαλλάξετε από αυτόν τον ζυγό. Θα πείτε "δεν θέλω να απαλλαγώ", μεταξύ μας, θέλετε, αλλά φοβάστε την περίοδο της απεξάρτησης, όμως μπορείτε, όπως κάθε γυναίκα στάνταρ κάθε μήνα έχει μια περίοδο ημερών που ψυχολογικά ΚΑΙ σωματικά είναι
down και αυτό της συμβαίνει για αρκετά χρόνια, εσείς θα το υποστείτε για περιορισμένο χρόνο, τι να πούνε αυτές δηλαδή!
Παρ' όλα αυτά, σας εύχομε μέσα από την ψυχή μου να κάπνίζετε μια ζωή(με σεβασμό βέβαια σε αυτόν που δεν καπνίζει) και ΠΟΤΕ να μην πάθετε τίποτα, μέχρι τα βαθυά σας γεράματα με ένα γαλήνιο και ήπιο τέλος. Ειλικρινά το εύχομε! Αλλά δυστυχώς, όπως συμβαίνει με τις ευχές, δύσκολα πραγματοποιούνται!
Υ.Γ. 1 Ξέχασα να αναφέρω ότι έχω χάσει 14 κιλά, φαίνεται ότι ο μεταβολισμός μου επανέρχεται στα γνώριμα του λημέρια, τρέχω κάθε μέρα 6-7 χιλιόμετρα χωρίς να λαχανιάσω. Και διασκεδάζω σαν να μην κάπνισα ποτέ(οκ να λέμε την αλήθεια, θέλω ακόμη δουλειά για να μπορέσω να το αποτάξω από μέσα μου 100%, διασκεδάζω αλλά ώρες ώρες το αναζητώ, θα φύγει όμως κι αυτό το λίγο)
Υ.Γ. 2 Μην ξεγελάτε τον εαυτό σας όταν βλέπετε γέρους και γριές να καπνίζουν και να μην παθαίνουν τίποτα. Είναι το 1% των περιπτώσεων μόνο. Δεν νομίζω να βασίζεστε σε αυτό το μηδαμινό ποσοστό. Αν είχατε ένα ζάρι με 10 έδρες από τις οποίες οι 9 έχουν μεγάλα χρηματικά ποσά και η 1 θάνατο αργό βασανιστικό από αύριο, θα το ρίχνατε;
Υ.Γ. 3 Ερώτηση προς καπνιστές που θεωρούν ότι μπορούν να καπνίζουν όσο και όπου θέλουν. Στον χώρο που το κάνετε μαζί με άλλους 10 καπνιστές που καπνίζουν με την ίδια άνεση, θα είχατε το παιδί σας μαζί;
Υ.Γ. 4 Αν σε ένα μαγαζί, παώ και κάνω την ανάγκη μου σε οποιοδήποτε σημείο, χοντρό η ψιλό και καταλαβαινόμαστε, θα με πετάξουν έξω. Πραγματικά όμως αναρωτηθήκατε ποιό είναι πιο βλαβερό; Ο καπνός μυρίζει πιο ευχάριστα από την καφέ "εκλερ"; Είναι πιο υγεινός; Όχι, σωστά; Νομίζω συμφωνείτε. Όπως πολύ σωστά απαγορεύονται γιατί και τα δυο συμβάλλουν αρνητικά στο περιβάλλον. Όπως ακόμα και το πιο απλό, το αθώο φτύσιμο δεν το κάνετε γιατί θεωρείτε ότι βρωμίζετε το περιβάλλον, το πάτωμα του μαγαζιού, το τσιγάρο σε τι διαφέρει σε ένα κλειστο περιβάλλον;
Υ.Γ. 5 Αν κάποιοι καπνιστές απευθυνθούν σε μένα με post, παρακαλώ θέλω ηλικία, πότε ξεκίνησε και συχνότητα καπνίσματος.
Να είστε όλοι καλά με υγεία!
