Δεν ξερω ποσοι το βλεπετε να ερχεται, ή το ενστερνιζεστε ως αποψη,
αλλα εγώ έπειτα από μια δεκαετία μνημονίων, και τώρα κορονοϊου,
για την Ελλάδα, και με τους πολιτικούς που εκλέγονται, μόνο φτώχεια βλέπω τα επόμενα χρόνια.
Εννοώ φτώχεια - φτώχεια ομως.
Να μην εχεις να πληρωσεις το ρεύμα. Να μην ξερεις αν αυριο θα μπει φαγητο στο τραπεζι. Να μην ξερεις αν θα εχεις δουλεια αυριο. Να μην ξερεις αν θα εχεις περιθαλψη. Να μην μπορεις να βρεις λαϊκη να παρεις σε καλη τιμη λιγα λαχανικα και φρουτα. Να μην ξερεις αν θα γινει επιστρατευση και σοβαρο επισοδειο με την Τουρκια, και ποσο αυτο θα αλλαξει τα παντα. Το πως θα αλλαξει η λαθρομεταναστευση τη χωρα. Αναπτυξη (πραγματικη, εισοδημα, θεσεις εργασιας, προοπτικες κλπ) μηδενικη. Και ουτω καθεξης.
Με αυτη την εισαγωγή, θα ηθελα εδω να καταγραψετε όσοι ζήσατε εμπειρίες,
απο το πρωην ανατολικο μπλοκ, δεκαετιες '80, αντε '90.
Νομιζω οτι ειναι χαρακτηριστικες δεκαετιες, 'κοντινων' μας σχετικα περιοχων και σχετικα παρομοιας κουλτουρας
(ας μη μιλησουμε για φτωχεια της Ινδιας ή της Λατινικης Αμερικης! - αλλοι κοσμοι),
οπου τα καθεστωτα, οι κυβερνητικες επιλογες εκει, οι συνθηκες, ήταν τετοιες, που ο κοσμος κυριολεκτικα πεινουσε.
Οπου το κρεας ή δεν μπορουσες να το αγορασεις, ή ηταν 'με το δελτιο'.
Οπου δημοσιος φωτισμος ήταν προς εξαφανιση, και ισως ενιωθες σαν τον εφιαλτη στο δρομο με τις λευκες.
Οπου οι γυναικες (γι'αυτο ειμαι σιγουρος εχετε πολλα να πειτε οι παλιοι συναγωνιστες!), το εδιναν σε ξενους για ενα τζην levis, ή οπως ελεγε ο Χαρρυ Κλυνν 'με μια Κολυνος βγαζεις γκομενα'!
Όπου ο κοσμος κυριολεκτικα ηταν φτωχος, και φυσικα και πεινουσε, εκτος ολων των αλλων.
Θυμαμαι χαρακτηριστικα, δεν μπορω να το ξεχασω, εναν γνωστο που ηταν φοιτητης στη δεκαετια του '80 στη διπλανη Γιουγκοσλαβία.
Ειχε μια κονσερβα, συνοδευτικη στο φαγητο του, και οταν βγηκε στο μπαλκονι να την πεταξει και ετυχε να τον δει η σπιτονοικοκυρα, του ζητησε να τον προλαβει να μην την πεταξει, για να φτιάξει καποιου ειδους 'σαλτσα' για μακαρονια με τα λαδια ή οτι αλλο ειχε παραμεινει μεσα στην συσκευασια της κονσερβας!!!!!!!
Γνωστη μου πριν λιγα χρονια ειχε παει Βουλγαρια, και μου ελεγε 'έβλεπες πραγματικα ομορφες κοπελες, και οταν χαμογελουσαν τα δοντια τους ηταν πολυ χάλια, άθλια'!!!!
Πιστευω οτι οσοι ξερουν, εχουν ζησει τετοιες ιστοριες, θα εχουν να μας πουν πολυ διδακτικα πραγματα.
αλλα εγώ έπειτα από μια δεκαετία μνημονίων, και τώρα κορονοϊου,
για την Ελλάδα, και με τους πολιτικούς που εκλέγονται, μόνο φτώχεια βλέπω τα επόμενα χρόνια.
Εννοώ φτώχεια - φτώχεια ομως.
Να μην εχεις να πληρωσεις το ρεύμα. Να μην ξερεις αν αυριο θα μπει φαγητο στο τραπεζι. Να μην ξερεις αν θα εχεις δουλεια αυριο. Να μην ξερεις αν θα εχεις περιθαλψη. Να μην μπορεις να βρεις λαϊκη να παρεις σε καλη τιμη λιγα λαχανικα και φρουτα. Να μην ξερεις αν θα γινει επιστρατευση και σοβαρο επισοδειο με την Τουρκια, και ποσο αυτο θα αλλαξει τα παντα. Το πως θα αλλαξει η λαθρομεταναστευση τη χωρα. Αναπτυξη (πραγματικη, εισοδημα, θεσεις εργασιας, προοπτικες κλπ) μηδενικη. Και ουτω καθεξης.
Με αυτη την εισαγωγή, θα ηθελα εδω να καταγραψετε όσοι ζήσατε εμπειρίες,
απο το πρωην ανατολικο μπλοκ, δεκαετιες '80, αντε '90.
Νομιζω οτι ειναι χαρακτηριστικες δεκαετιες, 'κοντινων' μας σχετικα περιοχων και σχετικα παρομοιας κουλτουρας
(ας μη μιλησουμε για φτωχεια της Ινδιας ή της Λατινικης Αμερικης! - αλλοι κοσμοι),
οπου τα καθεστωτα, οι κυβερνητικες επιλογες εκει, οι συνθηκες, ήταν τετοιες, που ο κοσμος κυριολεκτικα πεινουσε.
Οπου το κρεας ή δεν μπορουσες να το αγορασεις, ή ηταν 'με το δελτιο'.
Οπου δημοσιος φωτισμος ήταν προς εξαφανιση, και ισως ενιωθες σαν τον εφιαλτη στο δρομο με τις λευκες.
Οπου οι γυναικες (γι'αυτο ειμαι σιγουρος εχετε πολλα να πειτε οι παλιοι συναγωνιστες!), το εδιναν σε ξενους για ενα τζην levis, ή οπως ελεγε ο Χαρρυ Κλυνν 'με μια Κολυνος βγαζεις γκομενα'!
Όπου ο κοσμος κυριολεκτικα ηταν φτωχος, και φυσικα και πεινουσε, εκτος ολων των αλλων.
Θυμαμαι χαρακτηριστικα, δεν μπορω να το ξεχασω, εναν γνωστο που ηταν φοιτητης στη δεκαετια του '80 στη διπλανη Γιουγκοσλαβία.
Ειχε μια κονσερβα, συνοδευτικη στο φαγητο του, και οταν βγηκε στο μπαλκονι να την πεταξει και ετυχε να τον δει η σπιτονοικοκυρα, του ζητησε να τον προλαβει να μην την πεταξει, για να φτιάξει καποιου ειδους 'σαλτσα' για μακαρονια με τα λαδια ή οτι αλλο ειχε παραμεινει μεσα στην συσκευασια της κονσερβας!!!!!!!
Γνωστη μου πριν λιγα χρονια ειχε παει Βουλγαρια, και μου ελεγε 'έβλεπες πραγματικα ομορφες κοπελες, και οταν χαμογελουσαν τα δοντια τους ηταν πολυ χάλια, άθλια'!!!!
Πιστευω οτι οσοι ξερουν, εχουν ζησει τετοιες ιστοριες, θα εχουν να μας πουν πολυ διδακτικα πραγματα.
