Διαφωνουσα πάντοτε με αυτό το νήμα που ανοίγει κάθε τέλος του χρόνου, για τον μαλακα της χρονιάς. Και για αυτό πάντοτε, τρολαροντας το, έβαζα το ερώτημα αν εμείς οι υπόλοιποι είμαστε καλύτεροι, η, χειρότεροι μαλακες από τον πρώτο. Διαφωνουσα γιατί το έβλεπα σαν στοχοποίηση ενός μέλους, όλοι εμείς εναντίον ενός.
Σε τέτοιο σημείο που έφτασα να υπερασπίζομαι τον Λακη, τον Λάκη που κάποτε αργά τα βράδια μου αναρτούσε σκατα στο νήμα των παππούληδων, επειδή έπαιρνα την θέση της Ρεγγίνας και της Ερης όταν αυτός τις έβριζε.
Φέτος ψήφισα για πρώτη και τελευταία φορά ένα νικ, το οποίο σε ένα παλιό θέμα, πολλά χρόνια πριν, με το οποίο είχα λόγω επαγγελματικής δραστηριότητας ασχοληθεί τότε που είχε προκύψει, αυτός με έβγαζε ψεύτη απλώς παραθέτοντας κάποιες απόψεις του από κάποια πράγματα που δήθεν έμαθε τώρα.
Δεν ξέρω αν έκανα το σωστό, σε σχέση με τις αρχές μου, που ψήφισα σε ένα διαγωνισμό με τον οποίο διαφωνώ, ίσως να έκανα ένα παρορμητικό λάθος, δεν θα το ξανακάνω όμως.
