"Μια άλλη πτυχή της σύγχρονης Θεσσαλονίκης, που ενέκυψε μετά από τους πρόσφατους (ακραίους) παγετούς.
Το όνομα τους είναι Δαχτυλιδολαίμης Ψιττακίσκος (Psittacula krameri) και δυστυχώς γίνανε και αυτοί κομμάτι της σύγχρονης Θεσσαλονίκης. Είναι βέβαια οι γνωστοί πράσινοι παπαγάλοι, οι οποίοι από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 άρχισαν να κοσμούν τις περιοχές πέριξ και εντός των μεγάλων αστικών χώρων πρασίνου (πλατεία ΧΑΝΘ, χώροι ΑΠΘ) όπου και παρατηρήθηκαν και οι πρώτες φωλιές (επισημαίνοντας την επιτυχή αναπαραγωγή του εισβολέα αυτού).
Πανέμορφα πουλιά, με εντυπωσιακό πράσινο πτέρωμα, δημιουργούν μεγάλα σμήνη τα οποία εντυπωσιάζουν ακόμα παραπάνω με την ομαδική τους πτήση στο χώρο. Παρόλα αυτά, ως εισβολείς, αποτελούν απειλή για την ισορροπία των τοπικών οικοσυστημάτων τα οποία αποικίζουν. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, έχει πλέον καταγραφεί ο εκτοπισμών ντόπιων ειδών (δρυοκολάπτες, κουκουβάγιες, κάργιες και ψαρόνια), κάποια από τα οποία ήδη βρίσκονται υπό σημαντική οικολογική πίεση (απώλεια τροφικών πεδίων, απώλεια αναπαραγωγικών πεδίων και σημείων, ηχητική και χημική όχληση, κα), με δυσοίωνες προοπτικές για τη μελλοντική τους επιτυχή επιβίωση.
Η έλλειψη φυσικών εχθρών (λόγω της εισηγμένης φύσης τους) και ο επιθετικός τους χαρακτήρας (χρήση σμηνών, γρήγορο και επιθετικό πέταγμα, δυνατό κρόξιμο, εύρωστο σώμα), προάγει την σταθερή τους επέκταση, τόσο χωροταξικά όσο και οικολογικά, εναντίον των ειδών που εκτοπίζουν."
μπλιζ; έφερες παπαγαλακια για να πετάξεις έξω τους δρυοκολάπτες; :o