Οι παππούληδες και οι «μικροτσούτσουνοι» του μπου!

[blizardeye]

ελπιζω να το αντεξω να ζω στη σκια σου
να μη μου δημιουργηθεί κανενα παιδικο / ψυχικο τραυμα τωρα στα γεραματα

 

[blizardeye]

Blimey! Happy birthday. Nuff said, yeah?, ως και η Αγγλίς τροφός μου θα ηύχετο!

 

[NICK TRIVE]

Χρόνια Πολλά!
Αλλά ποιος είναι; Μπήκε στα 90; 

εχετε πμ

 

[blizardeye]

εχετε πμ

Aaaaaaa!
Αυτός πλησιάζει τα 100!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

 

[erinal]

ναι

δηλαδη κάποιος αξίζει να πεθανει σε αυτοκινητικό η να εχει καρκινο η να βρει μια μαλακισμενη συζυγο συντροφο η να πεσει εξω η επιχειρηση του κτλ; που ειναι ο ποποφ το θεμα ειναι φιλοσοφικον!

 

[raopau]

δηλαδη κάποιος αξίζει να πεθανει σε αυτοκινητιστικο η να εχει καρκινο η να βρει μια μαλακισμενη συζυγο συντροφο η να πεσει εξω η επιχειρηση του κτλ; που ειναι ο ποποφ το θεμα ειναι φιλοσοφικον!

αυτοκινητικο ειναι το σωστο

 

[blizardeye]

αυτοκινητικο ειναι το σωστο

κ. συνάδελφε! 

 

[NICK TRIVE]

δηλαδη κάποιος αξίζει να πεθανει σε αυτοκινητιστικο η να εχει καρκινο η να βρει μια μαλακισμενη συζυγο συντροφο η να πεσει εξω η επιχειρηση του κτλ; που ειναι ο ποποφ το θεμα ειναι φιλοσοφικον!

δεν καταλαβες, να στο εξηγησω...

όταν καποιος εχει την ευκαιρία να εχει κατι πολυτιμο στα χερια του, που δεν κοπιασε να το αποκτησει μαλιστα και του το προσεφερε η θεα τυχη

και αυτος το αντιμετωπιζει σαν αυτά που ειχε μεχρι τοτε και ηταν ψευτικα...

τοτε είναι αξιος της μοιρας του

δεν λεω περισσοτερα, αν με επιασες οκ

 

[erinal]

αυτοκινητικο ειναι το σωστο

σορρυ  

 

[raopau]

κ. συνάδελφε! 

Σε λιγο θα μας καλημεριζει και μετα τις 12 τυπε... :S

 

[erinal]

δεν καταλαβες, να στο εξηγησω...

όταν καποιος εχει την ευκαιρία να εχει κατι πολυτιμο στα χερια του, που δεν κοπιασε να το αποκτησει μαλιστα και του το προσεφερε η θεα τυχη

και αυτος το αντιμετωπιζει σαν αυτά που ειχε μεχρι τοτε και ηταν ψευτικα...

τοτε είναι αξιος της μοιρας του

δεν λεω περισσοτερα, αν με επιασες οκ

Δηλαδή ισχύει μόνο σε μερικές περιπτώσεις ; Σε κάποιες άλλες δε ισχύει;
Δεν ξέρω αν έχεις κάτι στο μυαλό σου μην με μπερδεύεις. Μιλάω γενικώς/ όπως είπα το ερώτημα είναι φιλοσοφικόν και με εξαιρετικό ενδιαφέρον..

 

[erinal]

Σε λιγο θα μας καλημεριζει και μετα τις 12 τυπε... :S

Θα δώκω τόπο στην οργή γιατί μου το ζήτησε ο Βασιλικός.

 

[Excalibur]

δεν καταλαβες, να στο εξηγησω...

όταν καποιος εχει την ευκαιρία να εχει κατι πολυτιμο στα χερια του, που δεν κοπιασε να το αποκτησει μαλιστα και του το προσεφερε η θεα τυχη

και αυτος το αντιμετωπιζει σαν αυτά που ειχε μεχρι τοτε και ηταν ψευτικα...

τοτε είναι αξιος της μοιρας του

δεν λεω περισσοτερα, αν με επιασες οκ

Θα συνιστουσα ( αν μου επιτρεπεται η εκφραση ) να προτείνω ένα βιβλιο
Χορχε Μπουκαι : ιστοριες για να σκεφτεις

 

[kostasm2005]

δεν καταλαβες, να στο εξηγησω...

όταν καποιος εχει την ευκαιρία να εχει κατι πολυτιμο στα χερια του, που δεν κοπιασε να το αποκτησει μαλιστα και του το προσεφερε η θεα τυχη

και αυτος το αντιμετωπιζει σαν αυτά που ειχε μεχρι τοτε και ηταν ψευτικα...

τοτε είναι αξιος της μοιρας του

δεν λεω περισσοτερα, αν με επιασες οκ

Ένα  δάκρυ  κύλισε  από  τα  μάτια  μου .............

 

[barock]

δηλαδη κάποιος αξίζει να πεθανει σε αυτοκινητικό η να εχει καρκινο η να βρει μια μαλακισμενη συζυγο συντροφο η να πεσει εξω η επιχειρηση του κτλ; που ειναι ο ποποφ το θεμα ειναι φιλοσοφικον!

Κι ομως, πιθανως να υπαρχει καποια εξηγηση πισω απ οτιδηποτε κρυβεται.

 

[kostasm2005]

Ρε φίλε, στη ζωή παίρνεις αυτό που σου αξιζει. Πολλες φορές η θεά τύχη? Ο θεός αν νομιζεις ότι υπαρχει? σου δίνουν κάποια πράγματα που δεν σου αξιζουν....  Δώρο........ και εκει κρίνεται η ικανότητα ενός άντρα, αν μπορει και είναι ικανός να το κρατήσει.

Εγώ δεν είμαι και μου αξίζει.... αυτό

:o  αμάν  τι  μουναρα  είναι  αυτή  ....οποίος γάμησε  τυχερός  θα  είναι 

 

[erinal]

Θα συνιστουσα ( αν μου επιτρεπεται η εκφραση ) να προτείνω ένα βιβλιο
Χορχε Μπουκαι : ιστοριες για να σκεφτεις

Αυτή είναι η ιστορία ενός ανθρώπου τον οποίο εγώ θα χαρακτήριζα ερευνητή …
Ερευνητής είναι κάποιος που ψάχνει,  όχι απαραιτήτως κάποιος που βρίσκει.
Ούτε είναι κάποιος που ξέρει στα σίγουρα τι είναι αυτό που ψάχνει. Είναι, απλώς, κάποιος για τον οποίο η ζωή αποτελεί μια αναζήτηση.
Μια μέρα, ο ερευνητής διαισθάνθηκε ότι έπρεπε να πάει προς την πόλη του Καμίρ. Είχε μάθει να δίνει μεγάλη σημασία στα προαισθήματα του, που πήγαζαν από ένα μέρος δικό του μεν, άγνωστο δε.
Μετά από δύο μέρες πορείας στους σκονισμένους δρόμους, διέκρινε από μακριά το Καμίρ. Λίγο πριν φτάσει στο χωριό, του τράβηξε την προσοχή ένας λόφος, δεξιά από το μονοπάτι. Ήταν σκεπασμένος από υπέροχη πρασινάδα και γεμάτος με δέντρα, πουλιά και μαγευτικά λουλούδια. Τον περιτριγύριζε κάτι σαν μικρός φράχτης φτιαγμένος από βαμμένο ξύλο.
Μια μπρούντζινη πορτούλα τον προσκαλούσε να μπει.
Ξαφνικά, αισθάνθηκε να ξεχνά το χωριό και υπέκυψε στην επιθυμία του να ξαποστάσει για λίγο σ’ εκείνο το μέρος.
Ο ερευνητής πέρασε την είσοδο κι άρχισε να βαδίζει αργά δίπλα στις λευκές πέτρες που ήταν τοποθετημένες ανάκατα ανάμεσα στα δέντρα.
Άφησε το βλέμμα του να ξαποστάσει σαν την πεταλούδα, σε κάθε λεπτομέρεια του πολύχρωμου αυτού παραδείσου.
Τα μάτια του, όμως, ήταν μάτια ερευνητή, κι ίσως γι’ αυτό ανακάλυψε εκείνη την επιγραφή πάνω σε μια απ’ τις πέτρες:

Αμπντούλ Ταρέγκ: έζησε 8 χρόνια, 6 μήνες, δύο εβδομάδες και 3 μέρες.

Τρόμαξε λίγο συνειδητοποιώντας ότι εκείνη η πέτρα δεν ήταν απλώς μια πέτρα: ήταν μια ταφόπλακα.
Λυπήθηκε όταν σκέφτηκε ότι ένα παιδί τόσο μικρής ηλικίας ήταν θαμμένο σ’ εκείνο το μέρος.
Κοιτάζοντας γύρω του, ο άνθρωπος ότι και η διπλανή πέτρα είχε μια επιγραφή. Πλησίασε να τη διαβάσει. Έλεγε:

Γιαμίρ Καλίμπ: έζησε 5 χρόνια, 8 μήνες και 3 εβδομάδες.

Ο ερευνητής αισθάνθηκε φοβερή συγκίνηση.
Αυτό το πανέμορφο μέρος ήταν νεκροταφείο, και κάθε πέτρα ήταν ένας τάφος.
Μία μία, άρχισε να διαβάζει τις πλάκες.
Όλες είχαν παρόμοιες επιγραφές: ένα όνομα και τον ακριβή χρόνο ζωής του νεκρού.
Αλλά αυτό που τον τάραξε περισσότερο ήταν η διαπίστωση ότι ο άνθρωπος που είχε ζήσει τον πιο πολύ καιρό, μόλις που ξεπερνούσε τα έντεκα χρόνια …
Νικημένος από μια αβάσταχτη θλίψη, έκατσε κι άρχισε να κλαίει.
Ο φύλακας του νεκροταφείου που περνούσε από εκεί τον πλησίασε.
Τον κοίταξε να κλαίει για λίγο σιωπηλός, και μετά τον ρώτησε αν έκλαιγε για κάποιον συγγενή.
«Όχι, για κανέναν συγγενή» είπε ο ερευνητής. «Τι συμβαίνει σ’ αυτό το χωριό; Τι πράγμα φοβερό έχει αυτός ο τόπος; Γιατί έχει τόσα πολλά νεκρά παιδιά θαμμένα σ’ αυτό το μέρος; Ποια είναι η τρομερή κατάρα που βαραίνει αυτούς τους ανθρώπου; και τους έχει υποχρεώσει να φτιάξουν ένα νεκροταφείο για παιδιά:»
Ο ηλικιωμένος χαμογέλασε και είπε:
«Μπορείτε να ηρεμήσετε. Δεν υπάρχει τέτοια κατάρα. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι εδώ έχουμε ένα παλιό έθιμο. Θα σας εξηγήσω …

»Οταν ένας νέος συμπληρώνει τα δεκαπέντε του χρόνια, οι γονείς του του χαρίζουν ένα τετράδιο όπως αυτό που έχω εδώ, για να το κρεμάει στο λαιμό. Είναι παράδοση στον τόπο μας. Από τη στιγμή εκείνη κι έπειτα, κάθε φορά που κάποιος απολαμβάνει έντονα κάτι, ανοίγει το τετράδιο και σημειώνει:
Στα δεξιά, αυτό που απόλαυσε.
Στ’ αριστερά, πόσο χρόνο κράτησε η απόλαυση.
»’Εστω ότι γνώρισε μια κοπέλα και την ερωτεύτηκε. Πόσο κράτησε το μεγάλο αυτό πάθος και η χαρά της γνωριμίας τους; Μια εβδομάδα; Δύο; Τρεις και μισή:»
»Και μετά, η συγκίνηση του πρώτου φιλιού, η θαυμάσια ευχαρίστηση του πρώτου φιλιού … Πόσο κράτησε; Μόνο το ενάμισι λεπτό του φιλιού; Δύο μέρες; Μια εβδομάδα;
»Και η εγκυμοσύνη, και η γέννηση του πρώτου παιδιού;
»Και ο γάμος των φίλων;
»Και το ταξίδι που πάντα ήθελε;
»Και η συνάντηση με τον αδελφό που γυρίζει από μια μακρινή χώρα;
»Πόσο κράτησε στ’ αλήθεια η απόλαυση αυτών των αισθήσεων;
»Ώρες; Μέρες;
Έτσι , συνεχίζουμε να σημειώνουμε στο τετράδιο κάθε λεπτό που απολαμβάνουμε … Κάθε λεπτό.
»’Οταν κάποιοιος πεθαίνει, έχουμε τη συνήθεια να ανοίγουμε το τετράδιο του και να αθροίζουμε το χρόνο της απόλαυσης για να τον γράψουμε πάνω στον τάφο του. Γιατί αυτός είναι για εμάς ο μοναδικός και πραγματικός χρόνος ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΖΗΣΕΙ.»

 

[NICK TRIVE]

Θα συνιστουσα ( αν μου επιτρεπεται η εκφραση ) να προτείνω ένα βιβλιο
Χορχε Μπουκαι : ιστοριες για να σκεφτεις

θα το εχω υποψιν μου

ευχαριστω

 

[kostasm2005]

Ρε φίλε, στη ζωή παίρνεις αυτό που σου αξιζει. Πολλες φορές η θεά τύχη? Ο θεός αν νομιζεις ότι υπαρχει? σου δίνουν κάποια πράγματα που δεν σου αξιζουν....  Δώρο........ και εκει κρίνεται η ικανότητα ενός άντρα, αν μπορει και είναι ικανός να το κρατήσει.

Εγώ δεν είμαι και μου αξίζει.... αυτό

Αμα δεν την  θες  την  θέλω  εγώ  :-*

 

[blizardeye]

Σε λιγο θα μας καλημεριζει και μετα τις 12 τυπε... :S

Λέτε να υποπέσει εις τοιούτον γλωσσικόν ολίσθημα, κ. συνάδελφε;