... Διάφορες κυρίες ως επί το πλείστον, με τα χρονάκια τους, τα κιλάκια τους, μόνες λιάζονται και διαβάζουν τα βιβλιαράκια τους, ή πηγαδάκια στο νερό και στις ξαπλώστρες συνομιλούν ακατάπαυστα, αλλά χωρίς ένταση, ένδειξη οτι περνάνε καλά. Δυο τρεις τύποι μαύροι, κατράμι, με σλιπ μαγιό κοφτό στη μέση, κοιλούμπα και ύφος ζεν πρεμιέ, σταυρό "θαλάσσης" με κορδόνι στο λαιμό, (την καδένα τη βάζουμε το βράδυ με το ανοιχτό πουκάμισο), που μάλλον δεν πρέπει να έχουν βάλει ένσημο στη ζωή τους, ένας φωνακλάς με φωνή... "χαριτωμένη", που "ξεχυλίζει" σε μια ξαπλώστρα παραδίπλα και ήρθε εδώ να λύσει τα προβλήματα του από το κινητό, σε όλες τις γλώσσες, (εμ, τι νοζίζετε...) και εγώ... Α, και ένας κακόμοιρος, λιγνός και κάτασπρος, που μάλλον περίμενε την απεργία για να κάνει ένα μπάνιο και μπαίνει στη χλιαρή θάλασσα λες και είναι στο Βόρεο Πόλο. Και η
αεικίνητη κοπελίτσα της καντίνας, με τη... βραζιλιάνικη περιμένει τον κύριο ΜΠΛΙΤΖ.