Οι ένδοξες εποχές των τσοντοσινεμάδων

[sex_is_my_favorite_sport]

Εμένα μου αρέσει η ταμπέλα ΟΞΥΓΟΝΟ δίπλα από την ταμπέλα ΛΑΙΚΟΝ θα έπρεπε και από την άλλη μεριά να υπήρχε ταμπέλα ΑΠΙΝΙΔΩΤΕΣ

 

[Sapakias]

Και ένα βίντεο για το ένδοξο ΡΙΒΟΛΙ
Τι έγινε το Ριβολί;;;;;;

 

[manouno]

Αγαπητοί σινεφίλ της τσόντας ενωθείται να γράψουμε εμπειρίες από όλα τα τσοντοσινεμά που έχουμε περάσει!!!

Αβέρωφ
Αθηναικόν
Ανταλτ
Αντινέα
Βαρβάρα
Ελίτ
Κοσμπολίτ
Ολυμπίκ
Ομόνοια
Ορφεό
Πίκολο
Σταρ
Φως

Από αυτά ποια έχουν μείνει ανοιχτά;;
Μόνο το Downtown ξέρω.

 

[kiss-my-feet]

Στην πειραιως 117 στου "καμπά" που λεγόταν η περιοχή , δίπλα ακριβως εχει ένα σπίτι που ακόμα υπάρχει και στην είσοδο του σπιτιού περίπτερο οπου οι γονείς μου ψωνιζαν μικροπράγματα της τελευταίας στιγμής.
νοικιάζαμε με τους γονείς μου σε εκείνο το σπίτι από το 1970 ως το καλοκαίρι του 1979 που μετακομίσαμε στα βόρεια προάστια.
τοτε δεν ήταν κλαμπ.
λεγοταν ΕΛΙΤ και ήταν ένα από τα πιό γνωστά τσοντοσινεμά της αθήνας .
Ηταν πρωτοποριακό σινεμά για την εποχή του καθώς λειτουργούσε και σαν θερινό και σαν χειμερινό.
πως το κατάφερνε αυτό.
η οροφή του ήταν ανοιγοκλεινόμενη.
2 τεράστια κομμάτια από σιδερο πάνω σε ραγες που το χειμώνα εκλειναν και το καλοκαίρι ανοιγαν.
κι αν καμιά φορά στην νυχτερινή προβολή επιανε καμιά μπόρα το καλοκαίρι εκλειναν την οροφη.
Από τα παραθυρα του σπιτιου μας βλεπαμε την οροφη που ανοιγοκλεινε.
δίπλα ακριβως στο σινεμά είχε ταβερνα 24/7 για τους ξενύχτηδες.

 

[Malafekasw]

Η Nico δεν είχε παίξει εκεί, αλλά στο Club 22 στη Βουλιαγμένης. 1987. Τον Johnny Thunders είχε φέρει αυτός, και πήγε να πιάσε φωτιά το "4" από μολότωφ που του πέταξαν κάτω από τη πόρτα...

Ναι τον Johnny Thunders ειχε φερει, λιγο καιρο μετα πεθανε, οχι αναπαντεχα για οποιον τον ειχε δει.

 

[Erika.cd]

Το βιβλιο 'τα σινεμα της Αθηνας", του Δημητρη Φυσσα, αναφερεται με πολυ γλαφυρο τροπο σε ολα αυτα. Κυκλοφορει δωρεαν στο διαδικτυο

 

[Sapakias]

Δυστυχώς ο καλός φίλος Δημητρης Φυσσας απεβίωσε

 

[MairoulaCrossaki]

Θυμάμαι κάποτε είχα πάει σε ένα στην Ομόνοια πίσω από το hondos. Ό,τι πιο κριντζ...

 

[Argiris13]

Θυμάμαι κάποτε είχα πάει σε ένα στην Ομόνοια πίσω από το hondos. Ό,τι πιο κριντζ...

Θα διαφωνήσω.
Θεωρώ ότι είχε τον πιο ωραίο χώρο και σε γενικές γραμμές ήταν καθαρό κ με πολύ ωραίο εξοστη.

 

[ΓΙΩΡΓΟΣ1961]

Αβέρωφ, αξέχαστες νύχτες με πολύ σπέρμα από ώριμους ψωλαραδες

 

[sexmaniac74]

Αβέρωφ, αξέχαστες νύχτες με πολύ σπέρμα από ώριμους ψωλαραδες

Πολυ όμως παρακμή φίλε μου
Δεν λέω είχε την καλτιλα του
Τώρα το μόνο καθαρό και αξιοπρεπές είναι το downtown.
Τα υπόλοιπα πρέπει να έχεις εμβολιαστεί πρώτα για να πας.

 

[gamawmetiskaltses]

Στην πειραιως 117 στου "καμπά" που λεγόταν η περιοχή , δίπλα ακριβως εχει ένα σπίτι που ακόμα υπάρχει και στην είσοδο του σπιτιού περίπτερο οπου οι γονείς μου ψωνιζαν μικροπράγματα της τελευταίας στιγμής.
νοικιάζαμε με τους γονείς μου σε εκείνο το σπίτι από το 1970 ως το καλοκαίρι του 1979 που μετακομίσαμε στα βόρεια προάστια.
τοτε δεν ήταν κλαμπ.
λεγοταν ΕΛΙΤ και ήταν ένα από τα πιό γνωστά τσοντοσινεμά της αθήνας .
Ηταν πρωτοποριακό σινεμά για την εποχή του καθώς λειτουργούσε και σαν θερινό και σαν χειμερινό.
πως το κατάφερνε αυτό.
η οροφή του ήταν ανοιγοκλεινόμενη.
2 τεράστια κομμάτια από σιδερο πάνω σε ραγες που το χειμώνα εκλειναν και το καλοκαίρι ανοιγαν.
κι αν καμιά φορά στην νυχτερινή προβολή επιανε καμιά μπόρα το καλοκαίρι εκλειναν την οροφη.
Από τα παραθυρα του σπιτιου μας βλεπαμε την οροφη που ανοιγοκλεινε.
δίπλα ακριβως στο σινεμά είχε ταβερνα 24/7 για τους ξενύχτηδες.

Μετά από καιρό στον ίδιο χώρο άνοιξε το θρυλικό Tessera!!! Από τα πρώτα στριπτηζάδικα της Αθήνας!!!

 

[gamawmetiskaltses]

Στον Πειραιά στη Δευτέρας Μεραρχίας, εκεί που τώρα είναι κάποιο club, υπήρχε το "ΦΩΣ"!!!

 

[captain 69]

Τώρα το μόνο καθαρό και αξιοπρεπές είναι το downtown.

Δεν έχει όμως Ολυμπιονίκες στο ξέσκισμα πουστοσουφρίδας όπως ο Τζίμης ο Τανζανός που ντοπάρεται με μπύρες και δεν αφήνει κωλάντερο για κωλάντερο χωρίς να το σουβλίσει.

 

[matakias_megas]

Πολυ όμως παρακμή φίλε μου
Δεν λέω είχε την καλτιλα του
Τώρα το μόνο καθαρό και αξιοπρεπές είναι το downtown.
Τα υπόλοιπα πρέπει να έχεις εμβολιαστεί πρώτα για να πας.

το αβερωφ ηταν πολυ αξιολογο ιδρυμα δυστυχως η τουλετα ηταν στο υπογειο και ο κοσμος κατουρησε μεσα στην αιθουσα,ειδικα οι γεροι που να κατεβαινουν τοσα σκαλια,μια φορα ειχα και εναν να χεζει στον εξωστη
παντα υπηρχε μια ευχαριστη μυρωδια κατουρλιλας σε αυτο το ιδρυμα

 

[Enkidu]

Το βιβλιο 'τα σινεμα της Αθηνας", του Δημητρη Φυσσα, αναφερεται με πολυ γλαφυρο τροπο σε ολα αυτα. Κυκλοφορει δωρεαν στο διαδικτυο

Πραγματικά δυσεύρετο είναι το βιβλίο "ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΑ ΣΙΝΕΜΑ" (1989) του ποιητή Ανδρέα Αγγελάκη* (Πειραιάς, 28/03/1940 - Πειραιάς, 14/07/1991). Είναι, βεβαίως, "ειδικού" ενδιαφέροντος και όχι γενικού, όπως το βιβλίο του Φύσσα. Έντονα βιωματικό, με προσωπικές του, γκέι εμπειρίες από τον χώρο των τσοντάδικων του Πειραιά και της Αθήνας.

* Και με την ευκαιρία, λίγα στοιχεία γι αυτόν από το διαδίκτυο συγκεντρωμένα:
Σπούδασε Ελληνική και Αγγλική Φιλολογία στα Πανεπιστήμια της Αθήνας και του Λονδίνου. Εργάστηκε ως καθηγητής στη μέση εκπαίδευση.
Εξέδωσε 13 ποιητικές συλλογές:
«Ομιλίες τού θεού και της θάλασσας» (1962)
«Ο Πρίγκηπας των κρίνων» (1964)
«Προτάσεις Αθωότητας» (1967)
«Ποιήματα χαρισμένα στον κόντε Διονύσιο Σολωμό» (1971)
«Το πύον» (1973)
«Οι Εφιάλτες» (1974)
«Το Δωμάτιο» (1977)
«Η οδός Θρασυβούλου» (1979)
«Ερωτικό Σώμα» (1981) (αυτοαναθολόγηση)
«Η Μεταφυσική της μιας νύχτας» (1982)
«Καβάφης καθ’ οδόν» (1984)
«Τα ποιήματα του δολοφόνου μου» (1986)
«Ο Μακρύς μονόλογος της Μαρίας Πολυδούρη» (1989).
Έγραψε τους στίχους σε σημαντικό αριθμό τραγουδιών.
Έγραψε το νεανικό μυθιστόρημα «Love story στο Αγκίστρι», Εκδόσεις Κέδρος 1990 και "Κώστας Ταχτσής. Η Κοινωνική και Ποιητική του Περίπτωση", εκδόσεις Καστανιώτη, 1989.
Σημείωση: υπάρχουν και άλλα βιβλία του (π.χ. β. το παιδικής λογοτεχνίας "Μια αλεπού στην πλατεία Βάθης", εκδόσεις Πατάκη 1996) καθώς και συνεισφορές του σε μεταφράσεις και ανθολογήσεις ποιητικών συλλογών.

Και δύο ποιήματά του, ενδεικτικώς:

1) (Από την ποιητική συλλογή: "Τα ποιήματα του δολοφόνου μου", εκδόσεις Νεφέλη, 1986)
ΑΓΝΟΙΑ
Εσείς δεν ξέρετε τι ‘ναι να κρατάς ένα κορμί
για μισή ώρα (πολλές φορές και για ένα τέταρτο)
νοικιασμένο ή αφημένο στη μοίρα του,
τι βάρος δυσβάσταχτο που έχει,
τι δύσκολα που αντέχεις το φιλί του.
Συμπυκνώνει ολόκληρη την ιστορία του
σ’ αυτό το μισάωρο,
όσους έχασε, όσα μάταια έλπισε,
το δούναι και λαβείν αυτού του κόσμου,
τι κέρδισε (τι κέρδισε;) αναλωνόμενο.
Είναι στη στάχτη τυλιγμένο.
Πάνω του εμφανή τα δάχτυλα του χρόνου,
γρατζουνιές, παλιές πληγές επουλωμένες,
άλλες πιο φρέσκες που στάζουν πύο κι αίμα,
μνήμες, σάλιο, αλλαγμένα πρόσωπα
ρημαγμένα στην αναζήτησή τους.
Το άγνωστο κορμί, λοιπόν, είναι πιο δύσκολο,
καθόλου αδιάφορο, μην ξεγελιέστε,
γιατί δεν έχει πια τι άλλο να χάσει,
άλλα δεν έχει να του πάρουν.
Γι’ αυτό και παραδίνεται σα να ‘ναι η τελευταία φορά,
με μάτια ερμητικά κλεισμένα,
σε προσφορά ολοκληρωτική χωρίς αναστολές,
χωρίς να περιμένει ανταπόδοση.
Συνοψίζει την τύχη του σ’ ένα τελευταίο φιλί,
σ’ ένα τελευταίο αγκάλιασμα
κι εγκαταλείπεται να το καταβροχθίσουν οι ύαινες.

2) (Από την «Η Μεταφυσική της μιας νύχτας», εκδόσεις Γνώση 1982)

ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ
Και το φεγγάρι αυτοπυρπολείται
ξέροντας τόσα πολλά για όλους μας,
σαν πουτάνα που γέρασε στο κουρμπέτι
και σκύβει τώρα στο πλεχτό της,
σοφή απ’ όσα είδε,
χωρίς ελπίδα ή ψευδαισθήσεις,
χωρίς να περιμένει πουρμπουάρ,
χωρίς να περιμένει σύνταξη,
χωρίς να καρτεράει το γιό της απ’ τη φυλακή,
χωρίς ν’ αδημονεί καν για το θάνατο.

 

[Rand0m1]

Το βιβλιο 'τα σινεμα της Αθηνας", του Δημητρη Φυσσα, αναφερεται με πολυ γλαφυρο τροπο σε ολα αυτα. Κυκλοφορει δωρεαν στο διαδικτυο

Όντως υπάρχει. Το κατέβασα από εδώ:

«Τα σινεμά της Αθήνας 1896-2013» – Μελέτη του Δημήτρη Φύσσα - Ανοικτή Βιβλιοθήκη

Τίτλος: «Τα σινεμά της Αθήνας 1896-2013» Ιστορίες του αστικού τοπίου Συγγραφέας: Δημήτρης Φύσσας Είδος: Μελέτη Εκδόσεις Ebooks4greeks Άδεια διανομής: Ελεύθερη διάθεση ISBN 978-618-83142-1-4 Σελίδες: 983 Έτος Β έκδοσης: 2019 ✔ Κατεβάστε το e-book: ✔ Περιγραφή: Αλφαβητικό λεξικό για τους...

www.openbook.gr

Καλτίλα. Πολύ γέλιο με τα σκηνικά στα 70s.