Gun Club 181
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 24 Ιαν 2012
- Μηνύματα
- 16.346
- Like
- 103
- Πόντοι
- 166
οπως το κινημα των αγανακτησμενων τυπε?
οταν επιασαν οι ζεστες πηγαν για φρεντοτσινο στην μυκονο?
τον φρεντουτσινο στον πατο τους θα τον βαλουνε απο Σεπτεμβρη
οπως το κινημα των αγανακτησμενων τυπε?
οταν επιασαν οι ζεστες πηγαν για φρεντοτσινο στην μυκονο?
θα τους δροσισει κιολας τυπετον φρεντουτσινο στον πατο τους θα τον βαλουνε απο Σεπτεμβρη
14 σελίδες και δεν επιχειρηματολογήσατε στο αν είναι νόμιμη η επίταξη των εκπαιδευτικών !
Προσοχή ,άλλο πράγμα το αν πρέπει ή όχι να απεργήσουν .
Εδώ μιλάμε για την συνταγματικότητα της επίταξης .
Φαίνεται ότι η επίταξη των καθηγητών ΔΕΝ είναι συνταγματική
αφού ΔΕΝ περιλαμβάνεται η περίπτωσή τους στο άρθρο 22 του Συντάγματος .
Θεατρική παράσταση φαρσοκωμωδίας : Απεργία στις Πανελλήνιες
Πράξη 1η:Η Κυβέρνηση δίνει το εναρκτήριο λάκτισμα.
Αν και με το Μνημόνιο 3 έχει ήδη αποφασιστεί η αύξηση του διδακτικού ωραρίου των καθηγητών, η κυβέρνηση συγκεκριμενοποιεί την αύξηση στις 2 ώρες εβδομαδιαίως στο πολυνομοσχέδιο παραμονές Πάσχα και λίγο πριν την έναρξη των Πανελληνίων Εξετάσεων.
Ακόμα και ο πιο ανόητος καταλαβαίνει ότι θα αρκούσε μια απλή Υπουργική Απόφαση γύρω στις 10 Ιούνη για να συγκεκριμενοποιήσει την αύξηση όταν θα είχαν λήξει οι Πανελλήνιες.
Γιατί λοιπόν το έφερε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή;
Για να δημιουργήσει αναταραχή, να ενεργοποιήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό και να στοχοποιήσει τους αντιδρώντες καθηγητές ώστε , τέλος Ιούνη, να τους απολύσει εν μέσω θριαμβικών κραυγών του πλήθους.
Πράξη 2η : Οι εργατοπατέρες της ΟΛΜΕ ξεκρεμούν τα επαναστατικά τυφέκια.
Μέσα σε δήθεν συναισθηματική φόρτιση οργής το προεδρείο της ΟΛΜΕ προτείνει απεργία μέσα στις εξετάσεις. Συναινούν όλες οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που πρόσκεινται στα κόμματα της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης πλην του ΠΑΜΕ το οποίο προδιαγράφει εξαρχής ήττα και προτείνει τιμητικές απεργίες τουφεκιές σε ημερομηνίες που δεν προσέρχονται μαθητές στα σχολεία (ευτυχώς όχι ακόμα Κυριακές).
Πράξη 3η: Τα ΜΜΕ (και όχι μόνο) ξεσκίζουν τους καθηγητές
Αρχίζει το σόου. Κοπρίτες, κοπρόσκυλα, ρεμάλια, κοπανατζήδες, παιδόφιλοι, απατεώνες, γαϊδούρια οι φράσεις που εκστομίζονται στα τηλεδικαστήρια , στα καθεστωτικά έντυπα ή από στόματος βουλευτών ή εκπροσώπων κομμάτων.
Τι κάνει επικοινωνιακά η ΟΛΜΕ;
Μήπως ξέρει;
Αντί καταρχήν να κάνει αστικές αγωγές κατά των υβριστών κάθεται και ακούει.
Αντί , ευκαιρίας δοθείσης, να απαιτήσει την κατάργηση των, ψυχοφθόρων για τα παιδιά και οικονομοβόρων για τις οικογένειες, Πανελληνίων Εξετάσεων κάνει τη πάπια γιατί πίσω απ΄αυτές τις εξετάσεις ζει ένα ολόκληρο , νόμιμο αλλά και παράνομο, κύκλωμα φροντιστών και ιδιαιτεράδων.
Μα τι θα μπορούσε να πει ακόμα;
Να πει ότι γίνεται αποδεκτή η αύξηση των 2 ωρών με την δέσμευση του Υπουργείου ότι τα τμήματα των μαθητών θα είναι των 15 παιδιών και ότι οι καθηγητές θα απασχολούνται ΜΟΝΟ με το διδακτικό τους έργο και τίποτε άλλο.Ούτε τον γραμματέα θα κάνουν στο σχολείο, ούτε τον σχολικό φύλακα, ούτε την καθαρίστρια, έτσι βελτιώνεται ποιοτικά η Παιδεία.
Αλλά ποιος να τα πει αυτά;
Πράξη 4η: Σου παν θα βάλεις το χακί….
Σε μία πρωτοφανή ενέργεια η κυβέρνηση επιτάσσει τους καθηγητές πριν αυτοί αποφασίσουν για την απεργία.Τουτέστιν επιτάσσουν την Σκέψη και τη Βούληση και σέρνουν σε καταναγκαστική εργασία εργαζόμενους.
Το πόσο επικίνδυνη ήταν και είναι αυτή η επίταξη φαίνεται από το ότι μέχρι η Διεθνής Αμνηστία την καταδίκασε αλλά ακόμα και ο νεοφιλελεύθερος κος Στέφανος Μάνος.
Εν μέσω μιας εξευτελιστικής για εκπαιδευτικούς αλλά και ανθρώπους διαδικασίας , αστυνομικοί παραδίδουν τα φύλλα επίταξης με ποινή μη παραλαβής των την τρίμηνη φυλάκιση και βέβαια την πειθαρχική δίωξη και απόλυση.
Εικόνες για γέλια και για κλάματα διαδραματίζονται σε όλη την Ελλάδα καθώς αστυνομικοί ψάχνουν πεθαμένους, συνταξιοδοτημένους, έγκυες ή λεχώνες καθηγητές και καθηγήτριες για να τους επιτάξουν.
Η οργή για την ταπείνωση είναι έκδηλη στον κλάδο των καθηγητών.
Πράξη 5η: Η έκπληξη.
Η απεργιακή πρόταση της ΟΛΜΕ κατεβαίνει σε Γενικές Συνελεύσεις.Αυτό που κανείς δεν πιστεύει απ΄τους μικροαστούς, ήπιους, υποταγμένους, «βολεμένους» καθηγητάκους γίνεται πραγματικότητα.
Σε συντριπτική πλειοψηφία και σε δραματικές γενικές συνελεύσεις οι καθηγητές ξεπερνούν τον τρόμο της απόλυσης, το βάρος της ευθύνης για τους μαθητές τους (πολλές φορές και τα ίδια τους τα παιδιά) που είναι υποψήφιοι,αντιστέκονται στην ταπείνωση, σηκώνουν το κεφάλι και ψηφίζουν ναι στην απεργία.
Η απόφαση αυτή εκπλήττει και ξυπνά και την υπόλοιπη εν υπνώσει ελληνική κοινωνία που βλέπει ότι κάποιοι, με πόνο,με τρόμο,με δάκρυα ή με απελπισία είναι αποφασισμένοι να προτιμήσουν την αξιοπρέπεια τους παρά τη δουλίτσα τους και τη βολή τους.
Τελευταία Πράξη:Η Αυλαία (και τα προσωπεία ) πέφτουν.
Οι Πρόεδροι των ΕΛΜΕ της χώρας , που είναι υποχρεωμένοι να μεταφέρουν την απόφαση των Συνελεύσεων στη Συνεδρίαση τους στις 15/5 , προτείνουν και αποφασίζουν ΚΟΝΤΡΑ στην εντολή που τους δόθηκε.
Είναι πρωτοφανές και παγκόσμια φαινόμενο αντιδημοκρατικής συνδικαλιστικής συμπεριφοράς και το τραγικότερο είναι ότι κάποιοι που φωνάζουν την κυβέρνηση «Χούντα» συμπεριφέρθηκαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στους εντολείς συναδέλφους τους ακυρώνοντας τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων και ταπεινώνοντας όλο τον κλάδο.
Κριτική της θεατρικής παράστασης.
Όποιος φοβάται, πέφτει και κοιμάται, έλεγε ένα παλιό σύνθημα, είναι εκτός από αντιδημοκρατικό και ανθρωπίνως απαράδεκτο να μην φοβάται η καθηγητριούλα των 630 ε την απόλυση και να την τρέμει ο συνδικαλισταράς.
Το ξεπούλημα είναι ολοκάθαρο.Όπως επίσης ότι όλη η ιστορία ήταν στημένη εξ αρχής με μόνη έκπληξη τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων.
Κυβέρνηση, ΜΜΕ, Εργατοπατέρες έσυραν και βασάνισαν 100 χιλιάδες υποψήφιους μαθητές των εξετάσεων και 86 χιλιάδες καθηγητές , καθώς και τις οικογένειες τους, σε ένα πολιτικό ταγκό με στόχο την άγραν ψηφαλακίων νοικοκυραίων που αναζητούν «υπευθυνότητα»
Δεν λογάριασαν ούτε την αγωνία των υποψηφίων ούτε τα τρομακτικά διλήμματα στα οποία έβαλαν τους καθηγητές, να αντιμετωπίσουν καθυβριζόμενοι, με καθαρή συνείδηση πολλαπλά ηθικά ερωτήματα : με τον μαθητή μου ή με το διδακτικό μου έργο; Με την αξιοπρέπεια μου ή με την δουλίτσα μου;
Ντροπή και ροχάλα.
Η λύση που φαίνεται πια ολοκάθαρα είναι μία.Να συντριβεί, να εξαφανιστεί από προσώπου γης ο εργατοπατερίστικος παγιωμένος συνδικαλισμός. Η ΑΔΕΔΥ έχει πρόεδρο δάσκαλο και αντιπρόεδρο καθηγητή αλλά δεν την ένοιαξε ποσώς τι αιτήματα ή τι αγωνίες είχαν οι συνάδελφοί τους και οι μαθητές τους.
Η ΓΣΕΕ ακόμα πιο ξεκάθαρα έγραψε στα πολυτελή σκαρπίνια της τον όποιο αγώνα των καθηγητών.
Η ΟΛΜΕ, ακόμα πιο άθλια, γιατί έπαιξε όλο το παιχνίδι εις βάρος 200 χιλιάδων οικογενειών.
Λαμπρή εξαίρεση πρόεδροι ΕΛΜΕ που δεν ανήκουν στο μπλοκ των κυβερνώντων ή των επίδοξων κυβερνητών (με τι νεφρό;) της χώρας και έδωσαν τον αγώνα του οποίου την εντολή έλαβαν απ΄τις Συνελεύσεις.
Τιμή στους ανώνυμους καθηγητές που με δάκρυα πολλές φορές,άυπνοι, βασανισμένοι απ΄τα διλήμματα τους, σήκωσαν κεφάλι και ύψωσαν φωνή αξιοπρέπειας.Αυτοί πρέπει να αποτελέσουν τη βάση των νέων κινημάτων.
Οι άλλοι, οι εργατοπατέρες, οι ξεπουλητάδες, όλο και με κάποιο υπουργείο ή Γ.Γ. ή καμιά διοίκηση Δημόσιου Οργανισμού θα βολευτούν.
Μέσα στη χλεύη των απλών λειτουργών της εκπαίδευσης θα βολευτούν και άξιος ο μισθός τους.
Χόρεψαν καλά το ταγκό με την εξουσία.
Μάλλον δεν κατάλαβαν ότι η φράση «ένα βήμα μπρος , δυό βήματα πίσω» δεν ήταν οδηγίες χορευτικές για ταγκό αλλά για αγωνιστική επίθεση προς τα μπρος με ένα βήμα τη φορά και δύο του αντίπαλου πίσω.
Κλείνοντας, να προτείνω στους συνδικαλισταράδες μετά το ταγκό να το ρίξουν και στα τσάμικα.
Έχουν μεγάλη ροπή στα επαναστατικά τσάμικα εξάλλου.
τυπε μπορει καποιος να μη θελει να κανει καποιο αθλημα αλλα απλως να εχει ενα υγιες και δυνατο κορμι.οποτε παει στο γυμναστηριο 3 φορες την εβδομαδα,κανει το περπατημα/τρεξιμο του,κανει και 3-4 πολυαρθρικες ασκησεις αλλα με καποιον που να ξερει να του τις δειξει για να μη τις μαθει λαθος και τελος...
σαφως και μπορεις να κανεις και μονος σου απλως για καποιους το γυμναστηριο βολευει πιο πολυ για διαφορους λογους (μπορει να μην εχουν χωρο στο σπιτι,να θελουν να αλλαζουν περιβαλλον,οταν βρεχει ας πουμε δε μπορεις να πας για τρεξιμο εξω κτλ)
Θεατρική παράσταση φαρσοκωμωδίας : Απεργία στις Πανελλήνιες
Πράξη 1η:Η Κυβέρνηση δίνει το εναρκτήριο λάκτισμα.
Αν και με το Μνημόνιο 3 έχει ήδη αποφασιστεί η αύξηση του διδακτικού ωραρίου των καθηγητών, η κυβέρνηση συγκεκριμενοποιεί την αύξηση στις 2 ώρες εβδομαδιαίως στο πολυνομοσχέδιο παραμονές Πάσχα και λίγο πριν την έναρξη των Πανελληνίων Εξετάσεων.
Ακόμα και ο πιο ανόητος καταλαβαίνει ότι θα αρκούσε μια απλή Υπουργική Απόφαση γύρω στις 10 Ιούνη για να συγκεκριμενοποιήσει την αύξηση όταν θα είχαν λήξει οι Πανελλήνιες.
Γιατί λοιπόν το έφερε τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή;
Για να δημιουργήσει αναταραχή, να ενεργοποιήσει τον κοινωνικό αυτοματισμό και να στοχοποιήσει τους αντιδρώντες καθηγητές ώστε , τέλος Ιούνη, να τους απολύσει εν μέσω θριαμβικών κραυγών του πλήθους.
Πράξη 2η : Οι εργατοπατέρες της ΟΛΜΕ ξεκρεμούν τα επαναστατικά τυφέκια.
Μέσα σε δήθεν συναισθηματική φόρτιση οργής το προεδρείο της ΟΛΜΕ προτείνει απεργία μέσα στις εξετάσεις. Συναινούν όλες οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που πρόσκεινται στα κόμματα της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης πλην του ΠΑΜΕ το οποίο προδιαγράφει εξαρχής ήττα και προτείνει τιμητικές απεργίες τουφεκιές σε ημερομηνίες που δεν προσέρχονται μαθητές στα σχολεία (ευτυχώς όχι ακόμα Κυριακές).
Πράξη 3η: Τα ΜΜΕ (και όχι μόνο) ξεσκίζουν τους καθηγητές
Αρχίζει το σόου. Κοπρίτες, κοπρόσκυλα, ρεμάλια, κοπανατζήδες, παιδόφιλοι, απατεώνες, γαϊδούρια οι φράσεις που εκστομίζονται στα τηλεδικαστήρια , στα καθεστωτικά έντυπα ή από στόματος βουλευτών ή εκπροσώπων κομμάτων.
Τι κάνει επικοινωνιακά η ΟΛΜΕ;
Μήπως ξέρει;
Αντί καταρχήν να κάνει αστικές αγωγές κατά των υβριστών κάθεται και ακούει.
Αντί , ευκαιρίας δοθείσης, να απαιτήσει την κατάργηση των, ψυχοφθόρων για τα παιδιά και οικονομοβόρων για τις οικογένειες, Πανελληνίων Εξετάσεων κάνει τη πάπια γιατί πίσω απ΄αυτές τις εξετάσεις ζει ένα ολόκληρο , νόμιμο αλλά και παράνομο, κύκλωμα φροντιστών και ιδιαιτεράδων.
Μα τι θα μπορούσε να πει ακόμα;
Να πει ότι γίνεται αποδεκτή η αύξηση των 2 ωρών με την δέσμευση του Υπουργείου ότι τα τμήματα των μαθητών θα είναι των 15 παιδιών και ότι οι καθηγητές θα απασχολούνται ΜΟΝΟ με το διδακτικό τους έργο και τίποτε άλλο.Ούτε τον γραμματέα θα κάνουν στο σχολείο, ούτε τον σχολικό φύλακα, ούτε την καθαρίστρια, έτσι βελτιώνεται ποιοτικά η Παιδεία.
Αλλά ποιος να τα πει αυτά;
Πράξη 4η: Σου παν θα βάλεις το χακί….
Σε μία πρωτοφανή ενέργεια η κυβέρνηση επιτάσσει τους καθηγητές πριν αυτοί αποφασίσουν για την απεργία.Τουτέστιν επιτάσσουν την Σκέψη και τη Βούληση και σέρνουν σε καταναγκαστική εργασία εργαζόμενους.
Το πόσο επικίνδυνη ήταν και είναι αυτή η επίταξη φαίνεται από το ότι μέχρι η Διεθνής Αμνηστία την καταδίκασε αλλά ακόμα και ο νεοφιλελεύθερος κος Στέφανος Μάνος.
Εν μέσω μιας εξευτελιστικής για εκπαιδευτικούς αλλά και ανθρώπους διαδικασίας , αστυνομικοί παραδίδουν τα φύλλα επίταξης με ποινή μη παραλαβής των την τρίμηνη φυλάκιση και βέβαια την πειθαρχική δίωξη και απόλυση.
Εικόνες για γέλια και για κλάματα διαδραματίζονται σε όλη την Ελλάδα καθώς αστυνομικοί ψάχνουν πεθαμένους, συνταξιοδοτημένους, έγκυες ή λεχώνες καθηγητές και καθηγήτριες για να τους επιτάξουν.
Η οργή για την ταπείνωση είναι έκδηλη στον κλάδο των καθηγητών.
Πράξη 5η: Η έκπληξη.
Η απεργιακή πρόταση της ΟΛΜΕ κατεβαίνει σε Γενικές Συνελεύσεις.Αυτό που κανείς δεν πιστεύει απ΄τους μικροαστούς, ήπιους, υποταγμένους, «βολεμένους» καθηγητάκους γίνεται πραγματικότητα.
Σε συντριπτική πλειοψηφία και σε δραματικές γενικές συνελεύσεις οι καθηγητές ξεπερνούν τον τρόμο της απόλυσης, το βάρος της ευθύνης για τους μαθητές τους (πολλές φορές και τα ίδια τους τα παιδιά) που είναι υποψήφιοι,αντιστέκονται στην ταπείνωση, σηκώνουν το κεφάλι και ψηφίζουν ναι στην απεργία.
Η απόφαση αυτή εκπλήττει και ξυπνά και την υπόλοιπη εν υπνώσει ελληνική κοινωνία που βλέπει ότι κάποιοι, με πόνο,με τρόμο,με δάκρυα ή με απελπισία είναι αποφασισμένοι να προτιμήσουν την αξιοπρέπεια τους παρά τη δουλίτσα τους και τη βολή τους.
Τελευταία Πράξη:Η Αυλαία (και τα προσωπεία ) πέφτουν.
Οι Πρόεδροι των ΕΛΜΕ της χώρας , που είναι υποχρεωμένοι να μεταφέρουν την απόφαση των Συνελεύσεων στη Συνεδρίαση τους στις 15/5 , προτείνουν και αποφασίζουν ΚΟΝΤΡΑ στην εντολή που τους δόθηκε.
Είναι πρωτοφανές και παγκόσμια φαινόμενο αντιδημοκρατικής συνδικαλιστικής συμπεριφοράς και το τραγικότερο είναι ότι κάποιοι που φωνάζουν την κυβέρνηση «Χούντα» συμπεριφέρθηκαν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στους εντολείς συναδέλφους τους ακυρώνοντας τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων και ταπεινώνοντας όλο τον κλάδο.
Κριτική της θεατρικής παράστασης.
Όποιος φοβάται, πέφτει και κοιμάται, έλεγε ένα παλιό σύνθημα, είναι εκτός από αντιδημοκρατικό και ανθρωπίνως απαράδεκτο να μην φοβάται η καθηγητριούλα των 630 ε την απόλυση και να την τρέμει ο συνδικαλισταράς.
Το ξεπούλημα είναι ολοκάθαρο.Όπως επίσης ότι όλη η ιστορία ήταν στημένη εξ αρχής με μόνη έκπληξη τις αποφάσεις των Γενικών Συνελεύσεων.
Κυβέρνηση, ΜΜΕ, Εργατοπατέρες έσυραν και βασάνισαν 100 χιλιάδες υποψήφιους μαθητές των εξετάσεων και 86 χιλιάδες καθηγητές , καθώς και τις οικογένειες τους, σε ένα πολιτικό ταγκό με στόχο την άγραν ψηφαλακίων νοικοκυραίων που αναζητούν «υπευθυνότητα»
Δεν λογάριασαν ούτε την αγωνία των υποψηφίων ούτε τα τρομακτικά διλήμματα στα οποία έβαλαν τους καθηγητές, να αντιμετωπίσουν καθυβριζόμενοι, με καθαρή συνείδηση πολλαπλά ηθικά ερωτήματα : με τον μαθητή μου ή με το διδακτικό μου έργο; Με την αξιοπρέπεια μου ή με την δουλίτσα μου;
Ντροπή και ροχάλα.
Η λύση που φαίνεται πια ολοκάθαρα είναι μία.Να συντριβεί, να εξαφανιστεί από προσώπου γης ο εργατοπατερίστικος παγιωμένος συνδικαλισμός. Η ΑΔΕΔΥ έχει πρόεδρο δάσκαλο και αντιπρόεδρο καθηγητή αλλά δεν την ένοιαξε ποσώς τι αιτήματα ή τι αγωνίες είχαν οι συνάδελφοί τους και οι μαθητές τους.
Η ΓΣΕΕ ακόμα πιο ξεκάθαρα έγραψε στα πολυτελή σκαρπίνια της τον όποιο αγώνα των καθηγητών.
Η ΟΛΜΕ, ακόμα πιο άθλια, γιατί έπαιξε όλο το παιχνίδι εις βάρος 200 χιλιάδων οικογενειών.
Λαμπρή εξαίρεση πρόεδροι ΕΛΜΕ που δεν ανήκουν στο μπλοκ των κυβερνώντων ή των επίδοξων κυβερνητών (με τι νεφρό;) της χώρας και έδωσαν τον αγώνα του οποίου την εντολή έλαβαν απ΄τις Συνελεύσεις.
Τιμή στους ανώνυμους καθηγητές που με δάκρυα πολλές φορές,άυπνοι, βασανισμένοι απ΄τα διλήμματα τους, σήκωσαν κεφάλι και ύψωσαν φωνή αξιοπρέπειας.Αυτοί πρέπει να αποτελέσουν τη βάση των νέων κινημάτων.
Οι άλλοι, οι εργατοπατέρες, οι ξεπουλητάδες, όλο και με κάποιο υπουργείο ή Γ.Γ. ή καμιά διοίκηση Δημόσιου Οργανισμού θα βολευτούν.
Μέσα στη χλεύη των απλών λειτουργών της εκπαίδευσης θα βολευτούν και άξιος ο μισθός τους.
Χόρεψαν καλά το ταγκό με την εξουσία.
Μάλλον δεν κατάλαβαν ότι η φράση «ένα βήμα μπρος , δυό βήματα πίσω» δεν ήταν οδηγίες χορευτικές για ταγκό αλλά για αγωνιστική επίθεση προς τα μπρος με ένα βήμα τη φορά και δύο του αντίπαλου πίσω.
Κλείνοντας, να προτείνω στους συνδικαλισταράδες μετά το ταγκό να το ρίξουν και στα τσάμικα.
Έχουν μεγάλη ροπή στα επαναστατικά τσάμικα εξάλλου.
δεν ξέρωαπο που ειναι αυτο?
Μια απορία.
Εκεί στην πέμπτη πράξη, την "έκπληξη", μήπως έχουμε τίποτε στοιχεία για το ποσοστό αυτών που (αν και ήδη γνώριζαν τα περί επιστράτευσης) μπήκαν στον κόπο να πάνε στις γενικές συνελεύσεις να ψηφίσουν υπέρ της απεργίας; (Που έτσι κι αλλιώς μόνο "συμβολική" αξία είχε)
Επίσης χρήσιμο θα ήταν να μας έλεγε κάποιος από αυτούς αν τελικά περνούσε η απόφαση για απεργία (της επιστρατεύσεως δεδομένης) θα απεργούσε όντως, δεχόμενος να υποστεί τις όποιες συνέπειες (ουσιαστικά την απόλυση, φυλάκιση δεν νομίζω πως θα υπήρχε).
Διότι αλλιώς μάλλον κωμωδία μου φαίνεται το να αποφασίζει κανείς για μια απεργία που ξέρει πως τελικα δεν θα μπορέσει να κάνει...
Το βρήκες,απο κωμωδίες άλλο τιποτα,ΟΠΩΣ ΟΤΙ ΘΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΙΣ ΑΓΟΡΕΣ ΤΟ 2014,και το ΟΤΙ Η ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΘΑ ΕΝΑΝΤΙΩΘΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗΝ ΛΥΣΗ,ΣΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΡΕΧΕΙ ΜΕ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΣΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΛΙΜΑΚΑ,ευτυχώς και ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΞΥΠΝΙΟΙ.+1000000000000000000000000000.Μια απορία.
Εκεί στην πέμπτη πράξη, την "έκπληξη", μήπως έχουμε τίποτε στοιχεία για το ποσοστό αυτών που (αν και ήδη γνώριζαν τα περί επιστράτευσης) μπήκαν στον κόπο να πάνε στις γενικές συνελεύσεις να ψηφίσουν υπέρ της απεργίας; (Που έτσι κι αλλιώς μόνο "συμβολική" αξία είχε)
Επίσης χρήσιμο θα ήταν να μας έλεγε κάποιος από αυτούς αν τελικά περνούσε η απόφαση για απεργία (της επιστρατεύσεως δεδομένης) θα απεργούσε όντως, δεχόμενος να υποστεί τις όποιες συνέπειες (ουσιαστικά την απόλυση, φυλάκιση δεν νομίζω πως θα υπήρχε).
Διότι αλλιώς μάλλον κωμωδία μου φαίνεται το να αποφασίζει κανείς για μια απεργία που ξέρει πως τελικα δεν θα μπορέσει να κάνει...
Μια απορία.
Εκεί στην πέμπτη πράξη, την "έκπληξη", μήπως έχουμε τίποτε στοιχεία για το ποσοστό αυτών που (αν και ήδη γνώριζαν τα περί επιστράτευσης) μπήκαν στον κόπο να πάνε στις γενικές συνελεύσεις να ψηφίσουν υπέρ της απεργίας; (Που έτσι κι αλλιώς μόνο "συμβολική" αξία είχε)
Επίσης χρήσιμο θα ήταν να μας έλεγε κάποιος από αυτούς αν τελικά περνούσε η απόφαση για απεργία (της επιστρατεύσεως δεδομένης) θα απεργούσε όντως, δεχόμενος να υποστεί τις όποιες συνέπειες (ουσιαστικά την απόλυση, φυλάκιση δεν νομίζω πως θα υπήρχε).
Διότι αλλιώς μάλλον κωμωδία μου φαίνεται το να αποφασίζει κανείς για μια απεργία που ξέρει πως τελικα δεν θα μπορέσει να κάνει...
Σωστο αυτο,υπαρχει και κατι αλλο ομως,το τι ΑΚΡΙΒΩΣ παιχτηκε στις ΕΛΜΕ.το θεμα δεν ειναι τι θα εκανε η βαση των καθηγητων αλλα οτι εφοσον εξουσιοδοτησε με την ψηφο του την συνδικαλιστικη ηγεσια να κανει απεργια, το πως θα οργανωνε αυτη τα πραγματα για να ειναι δυνατον να γινει η απεργια και ποια μορφη θα επαιρνε....κουραστηκα να ακουω το "τι κανει ο λαος" που λενε μονοτονα ολες οι ηγεσιες του τοπου ειτε ειναι κυβερνηση, ειτε κομματα ειτε εργοδοτικες και εργατικες οργανωσεις....Και εσεις ρε μαγκες γιατι ψηφιστηκατε? Για να κανετε τους ωραιους στα παραθυρα των καναλιων και να χτιζετε προφιλ? Πηγαιντε για ψαρεμα στην τελικη αμα δεν μπορειτε...
Σωστο αυτο,υπαρχει και κατι αλλο ομως,το τι ΑΚΡΙΒΩΣ παιχτηκε στις ΕΛΜΕ.
Αντιγραφω ενα ενδιαφερον σχολιο απο indymedia.
"Σε επαρχιακή πόλη, σε τοπική συνέλευση της ελμε την Τρίτη 14/5, όπου την παρακολούθησα, η γραμμή του ΔΣ (συριζαίοι) ήταν: πρώτα ψηφίζουμε αν θα πούμε ναι στην απεργία και μετα σε δευτερη ψηφοφορία ψηφίζουμε με τι όρους (αν θα σπάσουμε την επιστράτευση). Η ρητορική γενικά ηταν "ας πουμε οτι κανουμε απεργια κ τελικά θα πάμε στις εξετασεις μια κ μας επιτασσουν"! Πολλοι χαρακτήρισαν κ σωτήρια την επίταξη απο την κυβέρνηση αφου τους απαλλάσει απο την αρχική απόφαση της ολμε κ δεν θα φερει σε αντιπαράθεση καθηγητές-γονεις-μαθητες. Κατα τη διάρκεια της συνέλευσης έπαιξε μεγάλο μανιπουλάρισμα απο το ΔΣ. Ειδε οτι υπήρχαν κ αρκετοί παρατηρητές, απο άλλα σωματεία κλπ και δεν άφησε τον κόσμο να παρέμβει κ να κανει ομηλία πριν την πρώτη ψηφοφορία. Το μεγάλο μανιπουλάρισμα ήταν οτι πέρασε απο την αρχή την ιδεα οτι "μη φοβαστε δε θα κάνουμε πραγματικη απεργία" και προοθησε την τακτική των 2 ψηφοφοριών (κατι ανάλογο εγινε τελικα κ στην κεντρική ψηφοφορία της ΟΛΜΕ): πρωτα αν θα κανουμε απεργία κ μετα με τι ορους. Ηταν εμφανες οτι υπήρχε γραμμη αποκλιμάκωσης. Όταν τελειωσε η πρωτη ψηφοφορία όπου σχεδον παμψηφι περασε η απεργία (πανω απο 90% σε περίπου 150 δασκάλους) έγινε διάλημμα οπου σχεδον οι μισοι δασκαλοι αποχωρησαν μια κ ηταν βεβαιοι οτι δεν θα γινει τελικα κοντρα στην επιστρατευση κ αφισαν τις "λεπτομεριες" στο ΔΣ. Στην αρχη του 2ου μέρους οπου θα συζητούνταν οι όροι της απεργίας, το ΔΣ προκατέβαλε τον κόσμο που ειχε απομείνει κατεβάζοντας πρόταση με αιχμή αγώνα "να γίνεται καθε μερα της απεργίας συγκέντρωση στο κέντρο της πόλης μετα το τέλος των εξετάσεων". Το ζήτημα του αν θα γίνει απεργία-κοντρα στην επιστράτευση συζητήθηκε δευτερευόντως, αφου ειχε αποχωρήσει ο περισσότερος κόσμος κ αφου ειχε απονευρωθεί η συνέλευση. Φαντάζομαι οτι αντιστοιχου τύπου συνελέυσεις θα έγιναν σε όλη τη χώρα. Δηλαδή τα τοπικα ΔΣ της ελμε πέρασαν γραμμή, αντίστοιχη με αυτή της απόφασης της ολμε, που έλεγε να πουμε ναι στην απεργία, χωρις ομως να απεργήσουμε κ ουτε να πάμε κοντρα στην επιστράτευση. Για αυτό τελικά ψήφισαν και λευκό - δεν ειχαν εξουσιοδότηση για πραγματική απεργία - στην τελική συνέλευση της ολμε γιατι αυτη ηταν η γραμμή κ οι αποφάσεις απο την αρχή."
Και ενα ακομη σχολιο,παλι απο το indymedia,για τη σταση του ΠΑΜΕ στην συνελευση της ΟΛΜΕ.
"Η γραμμή του ΠΑΜΕ ήταν: "Αν απορριφθεί η πρόταση μας, όπως και να έχει, έστω και αν διαφωνούμε, εμείς θα απεργήσουμε". Έλεγε δηλαδή ότι θα σεβαστεί την αποφαση των ΕΛΜΕ για απεργία στις 17 και μετα από τις 20-25 αν και διαφωνούσε. Ωστόσο, όταν στο Τιτάνια κατέβηκε η πρόταση να γίνει ψηφοφορία "για το αν είναι ώριμες οι συνθήκες" το ΠΑΜΕ συμφωνησε να διεξαχθεί. Συντάχθηκε δηλαδή με την αντικαταστατική πρόταση ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-Παρέμβασης που ουσιαστικά έσπασε την απεργία. Τον ίδιο ρόλο με την Παρεμβάση επαιξε το ΠΑΜΕ αλλά δεν εκτέθεικε το ίδιο επειδή είναι πιο καλοί συνδικαλιάρηδες."