Όχι ακόμα ένα Κυριακάτικο θέμα...

[quilanos]

Καλησπέρα παιδιά,


ξεκαθαρίζω εξαρχής πως παρότι Κυριακή, δεν είναι..."κυριακάτικο θέμα", είναι υπαρκτό και πρόσφατο και είναι η πρώτη φορά που γράφω ανάλογο θέμα σε αυτό το site προς...άγραν γνωμών.

Ξεκίνησα σχετικά πρόσφατα εργασία σε εταιρεία και γνώρισα αρχικά σε μια από τις συνεντεύξεις μια κυρία περίπου στα 50.

Ήδη από εκείνη την κατ'ίδιαν συνέντευξη κ με αφορμή το βιογραφικό μου, με ρώτησε κάτι σχετικά με αυτό διάφορα...αφού είχαμε πει πολλά κι είχαμε αναλύσει τα πάντα μέχρι τελικής λεπτομέρειας (εκτός από το οικονομικό), με ρώτησε δύο φορές μέσα σε 3-4 λεπτά αν ήθελα να ρωτήσω κάτι άλλο ...και τις δύο απάντησα ότι με είχε καλύψει πλήρως αλλά ήταν φανερό ότι ήθελε να παρατείνει την κουβέντα μας... Όταν τελικά σηκώθηκα να χαιρετηθούμε, χαμογελώντας μου έσφιξε θερμά το χέρι λέγοντας "χάρηκα πάρα πολύ για τη γνωριμία κι είμαι σίγουρη ότι θα τα ξαναπούμε σύντομα".

Για να μη μακρηγορώ, προσελήφθην μετά λίγες μέρες και ξεκίνησα άμεσα δουλειά. Ήδη από την πρώτη μέρα ήταν ομιλητική μαζί μου, σα να μιλούσε με έναν φίλο με τον οποίο ένιωθε άνεση κι εμπιστοσύνη. Την τρίτη μέρα προσφέρθηκε από μόνη της και μου έφτιαξε ελληνικό καφέ όταν της είπα ότι δεν μου πέτυχε την πρώτη φορά, ενώ όταν ήρθε η ώρα να μου δείξει κάποια προγράμματα και γενικά τον τρόπο λειτουργίας της εταιρείας και κάθισα ακριβώς δίπλα της στο γραφείο για αρκετά ώρα, επίσης ανοίχτηκε κι είπαμε διάφορα για εκείνη (θα έλεγα ότι αν κάθισα δίπλα της μιάμιση ώρα, τη μισή μόνο μιλήσαμε για τα εταιρικά) όπως κι εγώ για μένα, τα οποία (όχι πονηρά φυσικά) θες χρόνο να τα πεις κ να ανοιχτείς στον άλλο αφού πρώτα τον εμπιστευθείς. Αρκετά άνετη και διαχυτική από κοντά σε επαγγελματικό έως και αρκετά φιλικό επίπεδο σχεδόν πάντα τις επόμενες μέρες, με πειράγματα αλλά κι ουσιαστικό ενδιαφέρον πχ όταν άλλη φορά που μου είχε δείξει ένα πρόγραμμα κι την ευχαρίστησα καθώς σηκώθηκα, με ρώτησε πώς νιώθω, αν νιώθω καλά στην εταιρεία, προσπαθώντας πάλι να επιμηκύνει τον χρόνο που καθόμουν δίπλα της.

Γράφω όλα αυτά κυρίως για να δω πως το βλέπετε κι εσείς ως εξωτερικοί 'παρατηρητές', το βέβαιο είναι ότι υπάρχει συμπάθεια, αλλά κατά τ άλλα δεν ξέρω πως να κινηθώ, αφενός γιατί είμαι νέος στην εταιρεία και δεν θέλω να δώσω δικαιώματα, αφετέρου διότι δεν ξέρω μέχρι που πρέπει/μπορώ/με παίρνει να το προχωρήσω. Για αυτό το τελευταίο, εννοώ ποιο...πράσινο φως πιστεύετε ότι πρέπει να δω για να κάνω κίνηση (αν είναι βέβαια κάτι που θα γίνει κι από μέρους της ή θα δείξει σημάδια) αλλά κι αν θεωρείτε ότι πράγματι εκείνη ψάχνεται να γίνει φάση μεταξύ μας ή μήπως κάνω εγώ λάθος κι απλά είναι στο στυλ της τέτοιο γενικά, και την πατήσω από πολλές πλευρές...

 

[RETRO]

Καλησπέρα παιδιά,

ξεκαθαρίζω εξαρχής

 

[quilanos]

ΟΚ, ό,τι νομίζεις. Πάντως δεν θα έκανα τόσο κόπο να γράψω όλα αυτά για δήθεν φιγούρα, το βρίσκω χάσιμο χρόνου και χαζομάρα αν ήταν ψέμα. Έχω κι άλλα πράγματα να κάνω. Ελπίζω σε σοβαρές τοποθετήσεις άλλων μελών, εξάλλου δε νομίζω ότι σαν θέμα είναι κάτι που δεν συμβαίνει/συνέβη και σε άλλους, οπότε...

 

[alex71]

Εσκασε κυριακάτικο?

 

[Mpratan]

Εσκασε κυριακάτικο?

Το τονίζει ότι δεν είναι κυριακάτικο

 

[troubaman]

Τυπαρα μου δεν βλεπω καποιο σημαδι ερωτικου ενδιαφεροντος.
Μια συμπαθεια και ως εκει φαινεται να δειχνει η κυρια.
Μην κανεις καμμια κινηση για την ωρα.Αστη να δεις που το παει και κρινεις αναλογα.
Σημαδια οτι σε γουσταρει θα ταν να ζητησει τον προσωπικο σου αριθμο και να σου στελνει μηνυματα που δεν αφορουν τη δουλεια ας πουμε.
Ομως μην παρεις εσυ την πρωτοβουλια ανταλλαγης αριθμων η πιο προσωπικης επικοινωνιας αν δε σου δωσει εκεινη ξεκαθαρο βημα.

 

[Mpratan]

Τυπαρα μου δεν βλεπω καποιο σημαδι ερωτικου ενδιαφεροντος.
Μια συμπαθεια και ως εκει φαινεται να δειχνει η κυρια.
Μην κανεις καμμια κινηση για την ωρα.Αστη να δεις που το παει και κρινεις αναλογα.
Σημαδια οτι σε γουσταρει θα ταν να ζητησει τον προσωπικο σου αριθμο και να σου στελνει μηνυματα που δεν αφορουν τη δουλεια ας πουμε.
Ομως μην παρεις εσυ την πρωτοβουλια ανταλλαγης αριθμων η πιο προσωπικης επικοινωνιας αν δε σου δωσει εκεινη ξεκαθαρο βημα.

Εγώ θα έλεγα να μην κάνει τίποτα. Δεν παίζουμε με το χώρο εργασίας και όταν συνάπτεις ερωτική σχέση με συνάδελφο της ίδιας εταιρείας, αρά ή γρήγορα θα έρθετε ρε ρήξη.

 

[Termin]

Εγώ έχω καβλωσει με το καλσόν.
Για πες για το σουτιέν

 

[cost2001]

Το τονίζει ότι δεν είναι κυριακάτικο

Αφού σήμερα είναι Κυριακή είναι κυριακάτικο

 

[geoMan]

Τυπε τώρα, που καλοκαιριάζει θα, πας στο κάμπιγκ με την γυναίκα?

 

[Annapurna]

 

[papaphilips]

 

[Ωρίων]

Καλησπέρα παιδιά,

ξεκαθαρίζω εξαρχής πως παρότι Κυριακή, δεν είναι..."κυριακάτικο θέμα", είναι υπαρκτό και πρόσφατο και είναι η πρώτη φορά που γράφω ανάλογο θέμα σε αυτό το site προς...άγραν γνωμών.

Ξεκίνησα σχετικά πρόσφατα εργασία σε εταιρεία και γνώρισα αρχικά σε μια από τις συνεντεύξεις μια κυρία (περίπου στα 50 αλλά δείχνει νεότερη, αρκετά εμφανίσιμη και 'με τύπο') εκ των παλαιότερων υπαλλήλων εκεί, ούσα παντρεμένη και με παιδί.
Ήδη από εκείνη την κατ'ίδιαν συνέντευξη κ με αφορμή το βιογραφικό μου, με ρώτησε κάτι σχετικά με μια αναφορά που είχα σε αυτό που νόμιζε ότι ίσως σχετιζόταν με τις σπουδές της κόρης της, κι όταν της είπα ότι δεν το ακολούθησα τελικά, μου είπε " α...και νόμιζα ότι θα είχα υποστήριξη για την κόρη μου" με έβαλε αρχικά σε σκέψεις... Όταν μόλις γνωρίζεις κάποιον, δεν πετάς τέτοιες ατάκες: τι υποστήριξη να έχεις/περιμένεις -ακόμα κι αν είσαι σίγουρη ότι τελικά ο άλλος θα προσληφθεί στην εταιρεία; Έπειτα με ρώτησε αν είμαι παντρεμένος κι ακούγοντας την αρνητική μου απάντηση είπε "α, είστε από τους τυχερούς!".
Αφού είχαμε πει πολλά κι είχαμε αναλύσει τα πάντα μέχρι τελικής λεπτομέρειας (εκτός από το οικονομικό, για το οποίο θα μιλούσα απευθείας με τον διευθυντή), με ρώτησε δύο φορές μέσα σε 3-4 λεπτά αν ήθελα να ρωτήσω κάτι άλλο ...και τις δύο απάντησα ότι με είχε καλύψει πλήρως αλλά ήταν φανερό ότι ήθελε να παρατείνει την κουβέντα μας... Όταν τελικά σηκώθηκα να χαιρετηθούμε, χαμογελώντας μου έσφιξε θερμά το χέρι λέγοντας "χάρηκα πάρα πολύ για τη γνωριμία κι είναι σίγουρη ότι θα τα ξαναπούμε σύντομα!!", ξεπροβοδιζοντάς με σχεδόν έως την πόρτα.

Για να μη μακρηγορώ, προσελήφθην μετά λίγες μέρες και ξεκίνησα άμεσα δουλειά. Ήδη από την πρώτη μέρα ήταν ομιλητική μαζί μου, μοιραζόμενη οικογενειακά θέματα όπως τον πρόσφατο θάνατο συγγενικού προσώπου και την μετακόμιση που έκανε αλλάζοντας σπίτι κλπ, σα να μιλούσε με έναν φίλο με τον οποίο ένιωθε άνεση κι εμπιστοσύνη. Την τρίτη μέρα προσφέρθηκε από μόνη της και μου έφτιαξε ελληνικό καφέ όταν της είπα ότι δεν μου πέτυχε την πρώτη φορά, ενώ όταν ήρθε η ώρα να μου δείξει κάποια προγράμματα και γενικά τον τρόπο λειτουργίας της εταιρείας και κάθισα ακριβώς δίπλα της στο γραφείο για αρκετά ώρα, επίσης ανοίχτηκε κι είπαμε διάφορα για εκείνη (θα έλεγα ότι αν κάθισα δίπλα της μιάμιση ώρα, τη μισή μόνο μιλήσαμε για τα εταιρικά) όπως κι εγώ για μένα, τα οποία (όχι πονηρά φυσικά) θες χρόνο να τα πεις κ να ανοιχτείς στον άλλο αφού πρώτα τον εμπιστευθείς. Να είμαι τόσο ...εμπιστεύσιμος κ να της το "έβγαλα" να τα πει κι απλά είναι τύπος που τα λέει όταν νιώσει άνετα με τον άλλο; Ίσως.

Σημειωτέον, είναι σχετικά αδύνατη και φορά φορέματα συνήθως, και τις επόμενες μέρες που κάθισα ξανά δίπλα της είχε αρκετά σηκωμένο το ρούχο ώστε να αποκαλύπτονται αρκετά τα πόδια της, ακόμα κ σε σημείο που να φαίνεται- σχετικά χαμηλά βέβαια- από που ξεκινούσε το καλσόν, χωρίς να κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια να το καλύψει.
Αρκετά άνετη και διαχυτική από κοντά σε επαγγελματικό έως και αρκετά φιλικό (ίσως κ λίγο παραπάνω) επίπεδο σχεδόν πάντα τις επόμενες μέρες, με πειράγματα αλλά κι ουσιαστικό ενδιαφέρον πχ όταν άλλη φορά που μου είχε δείξει ένα πρόγραμμα κι την ευχαρίστησα καθώς σηκώθηκα, με ρώτησε πώς νιώθω, αν νιώθω καλά στην εταιρεία, προσπαθώντας πάλι να επιμηκύνει τον χρόνο που καθόμουν δίπλα της -ενώ μπροστά στους άλλους απλά χαμογελαστή κι άντε να ρωτούσε πως πέρασα το Σ/Κ ή να μου φέρει κάποια έγγραφα προς καταχώριση. Εδώ να αναφέρω ότι το γραφείο της έχει τζάμι που φαίνεται απ' έξω στους υπόλοιπους, αλλά δεν είναι κι ότι ακουγόμαστε και τόσο στους έξω του τι λέμε.

Γράφω όλα αυτά κυρίως για να δω πως το βλέπετε κι εσείς ως εξωτερικοί 'παρατηρητές', το βέβαιο είναι ότι υπάρχει συμπάθεια, αλλά κατά τ άλλα δεν ξέρω πως να κινηθώ, αφενός γιατί είμαι νέος στην εταιρεία και δεν θέλω να δώσω δικαιώματα, αφετέρου διότι δεν ξέρω μέχρι που πρέπει/μπορώ/με παίρνει να το προχωρήσω. Για αυτό το τελευταίο, εννοώ ποιο...πράσινο φως πιστεύετε ότι πρέπει να δω για να κάνω κίνηση (αν είναι βέβαια κάτι που θα γίνει κι από μέρους της ή θα δείξει σημάδια) αλλά κι αν θεωρείτε ότι πράγματι εκείνη ψάχνεται να γίνει φάση μεταξύ μας ή μήπως κάνω εγώ λάθος κι απλά είναι στο στυλ της τέτοιο γενικά, και την πατήσω από πολλές πλευρές...

Είναι κάποιοι άνθρωποι που ανοίγονται πιο εύκολα από άλλους. Δεν γουστάρει απαραίτητα. Εσύ γουστάρεις;

 

[quilanos]

Είναι κάποιοι άνθρωποι που ανοίγονται πιο εύκολα από άλλους. Δεν γουστάρει απαραίτητα. Εσύ γουστάρεις;

Ναι, για να το αναφέρω σαν θέμα, προφανώς και με ενδιαφέρει η περίπτωση...

 

[Altec73]

 

[Διαγραμμένο μέλος 192601]

Καλησπέρα παιδιά,

ξεκαθαρίζω εξαρχής πως παρότι Κυριακή, δεν είναι..."κυριακάτικο θέμα", είναι υπαρκτό και πρόσφατο και είναι η πρώτη φορά που γράφω ανάλογο θέμα σε αυτό το site προς...άγραν γνωμών.

Ξεκίνησα σχετικά πρόσφατα εργασία σε εταιρεία και γνώρισα αρχικά σε μια από τις συνεντεύξεις μια κυρία (περίπου στα 50 αλλά δείχνει νεότερη, αρκετά εμφανίσιμη και 'με τύπο') εκ των παλαιότερων υπαλλήλων εκεί, ούσα παντρεμένη και με παιδί.
Ήδη από εκείνη την κατ'ίδιαν συνέντευξη κ με αφορμή το βιογραφικό μου, με ρώτησε κάτι σχετικά με μια αναφορά που είχα σε αυτό που νόμιζε ότι ίσως σχετιζόταν με τις σπουδές της κόρης της, κι όταν της είπα ότι δεν το ακολούθησα τελικά, μου είπε " α...και νόμιζα ότι θα είχα υποστήριξη για την κόρη μου" με έβαλε αρχικά σε σκέψεις... Όταν μόλις γνωρίζεις κάποιον, δεν πετάς τέτοιες ατάκες: τι υποστήριξη να έχεις/περιμένεις -ακόμα κι αν είσαι σίγουρη ότι τελικά ο άλλος θα προσληφθεί στην εταιρεία; Έπειτα με ρώτησε αν είμαι παντρεμένος κι ακούγοντας την αρνητική μου απάντηση είπε "α, είστε από τους τυχερούς!".
Αφού είχαμε πει πολλά κι είχαμε αναλύσει τα πάντα μέχρι τελικής λεπτομέρειας (εκτός από το οικονομικό, για το οποίο θα μιλούσα απευθείας με τον διευθυντή), με ρώτησε δύο φορές μέσα σε 3-4 λεπτά αν ήθελα να ρωτήσω κάτι άλλο ...και τις δύο απάντησα ότι με είχε καλύψει πλήρως αλλά ήταν φανερό ότι ήθελε να παρατείνει την κουβέντα μας... Όταν τελικά σηκώθηκα να χαιρετηθούμε, χαμογελώντας μου έσφιξε θερμά το χέρι λέγοντας "χάρηκα πάρα πολύ για τη γνωριμία κι είναι σίγουρη ότι θα τα ξαναπούμε σύντομα!!", ξεπροβοδιζοντάς με σχεδόν έως την πόρτα.

Για να μη μακρηγορώ, προσελήφθην μετά λίγες μέρες και ξεκίνησα άμεσα δουλειά. Ήδη από την πρώτη μέρα ήταν ομιλητική μαζί μου, μοιραζόμενη οικογενειακά θέματα όπως τον πρόσφατο θάνατο συγγενικού προσώπου και την μετακόμιση που έκανε αλλάζοντας σπίτι κλπ, σα να μιλούσε με έναν φίλο με τον οποίο ένιωθε άνεση κι εμπιστοσύνη. Την τρίτη μέρα προσφέρθηκε από μόνη της και μου έφτιαξε ελληνικό καφέ όταν της είπα ότι δεν μου πέτυχε την πρώτη φορά, ενώ όταν ήρθε η ώρα να μου δείξει κάποια προγράμματα και γενικά τον τρόπο λειτουργίας της εταιρείας και κάθισα ακριβώς δίπλα της στο γραφείο για αρκετά ώρα, επίσης ανοίχτηκε κι είπαμε διάφορα για εκείνη (θα έλεγα ότι αν κάθισα δίπλα της μιάμιση ώρα, τη μισή μόνο μιλήσαμε για τα εταιρικά) όπως κι εγώ για μένα, τα οποία (όχι πονηρά φυσικά) θες χρόνο να τα πεις κ να ανοιχτείς στον άλλο αφού πρώτα τον εμπιστευθείς. Να είμαι τόσο ...εμπιστεύσιμος κ να της το "έβγαλα" να τα πει κι απλά είναι τύπος που τα λέει όταν νιώσει άνετα με τον άλλο; Ίσως.

Σημειωτέον, είναι σχετικά αδύνατη και φορά φορέματα συνήθως, και τις επόμενες μέρες που κάθισα ξανά δίπλα της είχε αρκετά σηκωμένο το ρούχο ώστε να αποκαλύπτονται αρκετά τα πόδια της, ακόμα κ σε σημείο που να φαίνεται- σχετικά χαμηλά βέβαια- από που ξεκινούσε το καλσόν, χωρίς να κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια να το καλύψει.
Αρκετά άνετη και διαχυτική από κοντά σε επαγγελματικό έως και αρκετά φιλικό (ίσως κ λίγο παραπάνω) επίπεδο σχεδόν πάντα τις επόμενες μέρες, με πειράγματα αλλά κι ουσιαστικό ενδιαφέρον πχ όταν άλλη φορά που μου είχε δείξει ένα πρόγραμμα κι την ευχαρίστησα καθώς σηκώθηκα, με ρώτησε πώς νιώθω, αν νιώθω καλά στην εταιρεία, προσπαθώντας πάλι να επιμηκύνει τον χρόνο που καθόμουν δίπλα της -ενώ μπροστά στους άλλους απλά χαμογελαστή κι άντε να ρωτούσε πως πέρασα το Σ/Κ ή να μου φέρει κάποια έγγραφα προς καταχώριση. Εδώ να αναφέρω ότι το γραφείο της έχει τζάμι που φαίνεται απ' έξω στους υπόλοιπους, αλλά δεν είναι κι ότι ακουγόμαστε και τόσο στους έξω του τι λέμε.

Γράφω όλα αυτά κυρίως για να δω πως το βλέπετε κι εσείς ως εξωτερικοί 'παρατηρητές', το βέβαιο είναι ότι υπάρχει συμπάθεια, αλλά κατά τ άλλα δεν ξέρω πως να κινηθώ, αφενός γιατί είμαι νέος στην εταιρεία και δεν θέλω να δώσω δικαιώματα, αφετέρου διότι δεν ξέρω μέχρι που πρέπει/μπορώ/με παίρνει να το προχωρήσω. Για αυτό το τελευταίο, εννοώ ποιο...πράσινο φως πιστεύετε ότι πρέπει να δω για να κάνω κίνηση (αν είναι βέβαια κάτι που θα γίνει κι από μέρους της ή θα δείξει σημάδια) αλλά κι αν θεωρείτε ότι πράγματι εκείνη ψάχνεται να γίνει φάση μεταξύ μας ή μήπως κάνω εγώ λάθος κι απλά είναι στο στυλ της τέτοιο γενικά, και την πατήσω από πολλές πλευρές...

Θα στο εξηγησω με επιχειρηματικους ορους:

- Αν κανεις οποιαδηποτε κινηση, ενεχει ρισκο για τη θεση σου στην εταιρια αλλα και τη γενικοτερη καριερα σου, πχ μπορει να ερθετε σε ρηξη και να προσπαθησει αν σε καταστρεψει στην πιατσα

- Βασει του παραπανω ποσο ρισκο εισαι διατεθιμενος να παρεις; Αλλο πχ αν προσεληφθηκες σε call center εισπραχτικης και αλλο στο γραφειο διοικησης του Υπουργειου Οικονομικων, οπου αν σε σουταρουν με ασχημο τροπο, μαλλον θα δυσκολευτεις να ξαναδουλεψεις Ελλαδα περα απο πακετας...

Δεν πρεπει να σε απασχολει ποσο ενδιαφερεται αυτη να την πηδηξεις, ακομα και να καιγεται, δεν πρεπει να κανεις κινηση αν το ρισκο ειναι μεγαλο για σενα

Απο την αλλη πιστευω πως εβαλε το χερακι της να σε προσλαβουν, οποτε μπλεκει περισσοτερο το πραμα...

 

[dimigoall]

Καλησπέρα παιδιά,

ξεκαθαρίζω εξαρχής πως παρότι Κυριακή, δεν είναι..."κυριακάτικο θέμα", είναι υπαρκτό και πρόσφατο

Είπα και εγώ . Έφτασε Κυριακή απόγευμα .
Ακόμα να σκάσει ??

 

[CaptainK]

Καλησπέρα παιδιά,

ξεκαθαρίζω εξαρχής πως παρότι Κυριακή, δεν είναι..."κυριακάτικο θέμα", είναι υπαρκτό και πρόσφατο και είναι η πρώτη φορά που γράφω ανάλογο θέμα σε αυτό το site προς...άγραν γνωμών.

Ξεκίνησα σχετικά πρόσφατα εργασία σε εταιρεία και γνώρισα αρχικά σε μια από τις συνεντεύξεις μια κυρία (περίπου στα 50 αλλά δείχνει νεότερη, αρκετά εμφανίσιμη και 'με τύπο') εκ των παλαιότερων υπαλλήλων εκεί, ούσα παντρεμένη και με παιδί.
Ήδη από εκείνη την κατ'ίδιαν συνέντευξη κ με αφορμή το βιογραφικό μου, με ρώτησε κάτι σχετικά με μια αναφορά που είχα σε αυτό που νόμιζε ότι ίσως σχετιζόταν με τις σπουδές της κόρης της, κι όταν της είπα ότι δεν το ακολούθησα τελικά, μου είπε " α...και νόμιζα ότι θα είχα υποστήριξη για την κόρη μου" με έβαλε αρχικά σε σκέψεις... Όταν μόλις γνωρίζεις κάποιον, δεν πετάς τέτοιες ατάκες: τι υποστήριξη να έχεις/περιμένεις -ακόμα κι αν είσαι σίγουρη ότι τελικά ο άλλος θα προσληφθεί στην εταιρεία; Έπειτα με ρώτησε αν είμαι παντρεμένος κι ακούγοντας την αρνητική μου απάντηση είπε "α, είστε από τους τυχερούς!".
Αφού είχαμε πει πολλά κι είχαμε αναλύσει τα πάντα μέχρι τελικής λεπτομέρειας (εκτός από το οικονομικό, για το οποίο θα μιλούσα απευθείας με τον διευθυντή), με ρώτησε δύο φορές μέσα σε 3-4 λεπτά αν ήθελα να ρωτήσω κάτι άλλο ...και τις δύο απάντησα ότι με είχε καλύψει πλήρως αλλά ήταν φανερό ότι ήθελε να παρατείνει την κουβέντα μας... Όταν τελικά σηκώθηκα να χαιρετηθούμε, χαμογελώντας μου έσφιξε θερμά το χέρι λέγοντας "χάρηκα πάρα πολύ για τη γνωριμία κι είναι σίγουρη ότι θα τα ξαναπούμε σύντομα!!", ξεπροβοδιζοντάς με σχεδόν έως την πόρτα.

Για να μη μακρηγορώ, προσελήφθην μετά λίγες μέρες και ξεκίνησα άμεσα δουλειά. Ήδη από την πρώτη μέρα ήταν ομιλητική μαζί μου, μοιραζόμενη οικογενειακά θέματα όπως τον πρόσφατο θάνατο συγγενικού προσώπου και την μετακόμιση που έκανε αλλάζοντας σπίτι κλπ, σα να μιλούσε με έναν φίλο με τον οποίο ένιωθε άνεση κι εμπιστοσύνη. Την τρίτη μέρα προσφέρθηκε από μόνη της και μου έφτιαξε ελληνικό καφέ όταν της είπα ότι δεν μου πέτυχε την πρώτη φορά, ενώ όταν ήρθε η ώρα να μου δείξει κάποια προγράμματα και γενικά τον τρόπο λειτουργίας της εταιρείας και κάθισα ακριβώς δίπλα της στο γραφείο για αρκετά ώρα, επίσης ανοίχτηκε κι είπαμε διάφορα για εκείνη (θα έλεγα ότι αν κάθισα δίπλα της μιάμιση ώρα, τη μισή μόνο μιλήσαμε για τα εταιρικά) όπως κι εγώ για μένα, τα οποία (όχι πονηρά φυσικά) θες χρόνο να τα πεις κ να ανοιχτείς στον άλλο αφού πρώτα τον εμπιστευθείς. Να είμαι τόσο ...εμπιστεύσιμος κ να της το "έβγαλα" να τα πει κι απλά είναι τύπος που τα λέει όταν νιώσει άνετα με τον άλλο; Ίσως.

Σημειωτέον, είναι σχετικά αδύνατη και φορά φορέματα συνήθως, και τις επόμενες μέρες που κάθισα ξανά δίπλα της είχε αρκετά σηκωμένο το ρούχο ώστε να αποκαλύπτονται αρκετά τα πόδια της, ακόμα κ σε σημείο που να φαίνεται- σχετικά χαμηλά βέβαια- από που ξεκινούσε το καλσόν, χωρίς να κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια να το καλύψει.
Αρκετά άνετη και διαχυτική από κοντά σε επαγγελματικό έως και αρκετά φιλικό (ίσως κ λίγο παραπάνω) επίπεδο σχεδόν πάντα τις επόμενες μέρες, με πειράγματα αλλά κι ουσιαστικό ενδιαφέρον πχ όταν άλλη φορά που μου είχε δείξει ένα πρόγραμμα κι την ευχαρίστησα καθώς σηκώθηκα, με ρώτησε πώς νιώθω, αν νιώθω καλά στην εταιρεία, προσπαθώντας πάλι να επιμηκύνει τον χρόνο που καθόμουν δίπλα της -ενώ μπροστά στους άλλους απλά χαμογελαστή κι άντε να ρωτούσε πως πέρασα το Σ/Κ ή να μου φέρει κάποια έγγραφα προς καταχώριση. Εδώ να αναφέρω ότι το γραφείο της έχει τζάμι που φαίνεται απ' έξω στους υπόλοιπους, αλλά δεν είναι κι ότι ακουγόμαστε και τόσο στους έξω του τι λέμε.

Γράφω όλα αυτά κυρίως για να δω πως το βλέπετε κι εσείς ως εξωτερικοί 'παρατηρητές', το βέβαιο είναι ότι υπάρχει συμπάθεια, αλλά κατά τ άλλα δεν ξέρω πως να κινηθώ, αφενός γιατί είμαι νέος στην εταιρεία και δεν θέλω να δώσω δικαιώματα, αφετέρου διότι δεν ξέρω μέχρι που πρέπει/μπορώ/με παίρνει να το προχωρήσω. Για αυτό το τελευταίο, εννοώ ποιο...πράσινο φως πιστεύετε ότι πρέπει να δω για να κάνω κίνηση (αν είναι βέβαια κάτι που θα γίνει κι από μέρους της ή θα δείξει σημάδια) αλλά κι αν θεωρείτε ότι πράγματι εκείνη ψάχνεται να γίνει φάση μεταξύ μας ή μήπως κάνω εγώ λάθος κι απλά είναι στο στυλ της τέτοιο γενικά, και την πατήσω από πολλές πλευρές...

Εγώ λέω ότι είναι πουτσόδουλη και αυτή και η κόρη της και σίγουρα θέλουν να σε κάνουν σάντουιτς.

Ωστόσο μην κάνεις καμιά κίνηση γιατί δεν είναι ώρα να ψάχνεις για δουλειά.

Πάντως αν η κυρία είναι μέλος του bou δεν θα σε καταλάβει. Δεν έδωσες καμία λεπτομέρεια

 

[quilanos]

Είπα και εγώ . Έφτασε Κυριακή απόγευμα .
Ακόμα να σκάσει ??

Όπως ανέφερα και πιο πάνω, ο καθένας έχει τη γνώμη του. Ευχαριστώ για το έξυπνο gif, πάντως. Κατά τ 'άλλα, θα δείτε ότι γενικά δεν γράφω στα φόρουμ, και κατά (σχετική) συνέπεια το ότι αποφάσισα να δημιουργήσω, να γράψω και να μοιραστώ το εν λόγω θέμα, μάλλον σημαίνει ότι δεν το έκανα γιατί βαριόμουν και δεν είχα τι να κάνω ούτε ότι είχα ανάγκη... επιβεβαίωσης δήθεν με σχόλια μελών για ένα ανύπαρκτο θέμα, θέλοντας να το παίξω ότι (υπάρχει το ενδεχόμενο να) μου την έπεσαν στη δουλειά.

 

[quilanos]

Εγώ λέω ότι είναι πουτσόδουλη και αυτή και η κόρη της και σίγουρα θέλουν να σε κάνουν σάντουιτς.

Ωστόσο μην κάνεις καμιά κίνηση γιατί δεν είναι ώρα να ψάχνεις για δουλειά.

Πάντως αν η κυρία είναι μέλος του bou δεν θα σε καταλάβει. Δεν έδωσες καμία λεπτομέρεια

Μπορώ να πω ότι είναι αξιοπρεπέστατη σαν στυλ, σοβαρή και γενικά αποπνέει έναν 'αέρα' σιγουριάς και γοητείας. Όσο για την πρώτη γραμμή, προφανώς και υπερβάλεις, δεν παίζουν τέτοια.