O νόμος του Picker

[Dora86]

Γιατί;

Του λείπει πλέον κάνα νεφρό;

Θα γινουν ολοι πικερικοι ,αποδεχτειτε το

 

[Dora86]

Πικεροφανς μαζωχτειτε. Με την προσφατη αποχωρηση του στρατηγου μας ,καποιος πρεπει να αναλαβει το καθηκον να παπαγαλιζει το νομο . Προτασεις;

 

[The Saint*]

Μπράβο!!!

Πήγανε νωρίς για ύπνο σήμερα οι κοτούλες μου.

 

[Dora86]

Μπράβο!!!

Πήγανε νωρίς για ύπνο σήμερα οι κοτούλες μου.

Οκ αφου επιμενετε ...σας οριζω εκφωνητη του νομου . Καλη σταδιοδρομία

 

[μη επανδρωμένη σέλφι]

Το ραντεβού θανάτου με την Δ.
(και πώς πήρα τελικά κουλούρι)


Έχει φτάσει σχεδόν μεσάνυχτα αλλά είναι από τις φορές που ξέρεις ότι η μέρα σου θα αρχίσει κάπου εκεί. Ακόμα και αν έχεις ξυπνήσει ξημερώματα. Ακόμα και αν δεν θυμάσαι αν όντως ξύπνησες ποτέ. Είμαι αραχτός σε ένα μισοσκότεινο μπαρ απέναντι από τον μπάρμαν και έχουμε σιωπηλά ανταλλάξει ρόλους: εγώ ξεσκονίζω το χείλος του ποτηριού που δεν καθάρισε και αυτός μάλλον σκέφτεται την πρώην του. Προσπαθώ να υποκριθώ ότι διάγω πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα καλοστημένο road movie και άξαφνα θα αρχίσει η δράση αλλά τίποτα δεν με βοηθάει. Το μπαρ είναι μισοσκότεινο γιατί μια ανακαίνιση έμεινε στην μέση, ο μπάρμαν καθώς πληρώνω με ρωτάει ανοησίες για να μην κόψει απόδειξη και μια καριόλα στην άκρη της μπάρας αυτοφωτογραφίζεται με φόντο μια φίλη που αυτοφωτογραφίζεται με φόντο την καριόλα.Ούτε μια υποψία καλλιτεχνικής διαύγειας, ούτε μια ξεκάθαρη ληστεία χωρίς "το πάει για βροχή, είδες καιρό",ούτε ένα "ώρα να φεύγουμε" από τον κολλητό.

Ο κολλητός είναι πια ένα άβαταρ στο viber. Έφυγε σε μια παγωμένη χώρα της βόρειας Ευρώπης πριν 3 χρόνια και για να τον δεις πλέον από κοντά πρέπει να καρφώσεις τον κώλο σου στο κοντάρι μιας οργανωμένης παραλίας μέσα Αυγούστου σε κάποιο οικογενειακού κλίματος κυκλαδίτικο νησί δεχόμενος ριπές από κουκούτσια καρπουζιού από τους πάρτνερς στην πολυεθνική του και την αρραβωνιαστικιά του. Μόνο η τελευταία στα εκτοξεύει όμως εκδικητικά - επειδή τον ξέρεις από την εποχή που τα είχατε και οι δύο με παντρεμένες και αλιεύατε πληροφορίες για ξενοδοχεία ημιδιαμονής στο πορδέλα.κομ. Μόνο για λίγο να σε δω, ν’ ακούσω τη σκιά σου, να μου φωνάζει γεια σου.


Στον δρόμο για το σπίτι, έρχεται η απότομη αλλαγή του σεναρίου. Ραντεβού θανάτου με κάποια Δώρα εκ μέρους του κάποιου Πούσυ στο θρεντ ενός Πίκη, σε ένα σάιτ για πουτάνες που πλέον αντί για ξενοδοχεία ημιδιαμονής σου προτείνει αναίμακτους τρόπους να σκοτώσεις την βραδινή μοναξιά σου. Εννοώ, όποιος σεναριογράφος και αν σκέφτηκε αυτήν την τροπή της υπόθεσης, του αξίζει να πάει να γαμηθεί.

Φτάνω πλατεία Βάθης, κοντοστέκομαι να ισιώσω τα αποθέματα ενέργειας μου προσπαθώντας με μια πιρουέτα να αποφύγω έναν τύπο που ψάχνει κάτι επίμονα στο αυτοκίνητο του παραμερίζοντας πράγματα και γρυλίζοντας. Κοιτώντας καλύτερα, διακρίνω ένα αφηνιασμένο πρεζάκι, το θρυμματισμένο τζάμι του οδηγού παντού στο πεζοδρόμιο. Η επιβλητική παρουσία μου δρα καταλυτικά - για ένα διερχόμενο ζευγαράκι που τρομάζει και αλλάζει δρόμο, το πρεζάκι συνεχίζει να ψάχνει για επόμενο αυτοκίνητο.

Στέκομαι πλέον σε μια απόμενη γωνιά κοντά στο πολυτεχνείο, μπροστά στην είσοδο ενός ξενοδοχείου ημιδιαμονής. Το σχέδιο είναι ειλημμένο και απλό : αν εμφανιστεί με τον μπαχαλάκια νταβατζή της, ειδοποιώ τον ξάδερφο ματατζή που περιπολεί Τοσίτσα, αν εμφανιστεί με τον ασφαλίτη νταβατζή της, ειδοποιώ τους παλιούς κολλητούς που παίζουν ακόμα στα 40 πετροπόλεμο και μάλιστα με στόχους που τους βαφτίζουν ταξικούς και αν εμφανιστεί μόνη και είναι γκομενάρα, την αρπάζω και περνάμε φίνα στο ξενοδοχείο.

Αντιλαμβάνομαι τον ερχομό της από τον ήχο των τακουνιών. Στο άκουσμα του ονόματος, καθυστερεί να αποκριθεί. Είτε λαμβάνει ανεξήγητα μέτρα προστασίας είτε τα άφρο ξανθιά μαλλιά συνθέτουν μια ηχομονωτική περούκα. Τότε γυρίζει.

Φοράει ένα κολλητό κολάν 2 νούμερο μικρότερο από αυτό που θα πρόδιδε ήδη το επάγγελμα της. Αγκαλιάζει, σφίγγει και ερωτοτροπεί με τις καμπύλες της. Από τα διάσπαρτα σκισίματα του, ξεχειλίζει η νεανική σάρκα της, περιγελώντας τα αδηφάγα ζευγάρια ματιών που έχουνε καρφωθεί πάνω της ολόγυρα. Το μπουστάκι της αντίθετα είναι στο σωστό νούμερο - για να ταιριάζει με το κολάν, ανορθώνοντας γαργαλιστικά το στήθος της. Ένα πλήρωμα πυροσβεστικής παραπατάει ανάμεσα στα σπασμένα τζάμια αυτοκινήτων της Αχαρνών με το διασωστικό στρώμα για επίδοξους αυτόχειρες ανά χείρας, τρέχοντας, αγκομαχώντας να προλάβουνε την μοιραία βουτιά. Είναι αργά όμως. Το στήθος της τύπισσας έχει ξεπροβάλλει ήδη γλιστρώντας έξω από τον στηθόδεσμο έτοιμο να θυσιαστεί ηρωϊκά.

Κοντοστέκεται, με κοιτάζει με αηδία, και αποκρίνεται στην φίλη της στο κινητό: τίποτα, ένας μαλάκας, με τρόμαξε.

Ξανά στήνομαι στο ίδιο σημείο περιμένοντας την Δώρα. Λίγο πριν έρθει ή λίγο πριν με στήσει, αποφασίζω ότι δεν είναι αυτά για μένα, δενείμαι εγώ για αγοραίους έρωτες και στέλνω μήνυμα στην πρώην, εξαγοράζοντας λίγη ακόμα μουρμούρα για μια αγκαλιά.

Ειναι 2 τα ξημερώματα, όταν βγαίνουμε από ένα ποτάδικο στο Μοναστηράκι. Αγοράζουμε 2 φρέσκα μοσχομυριστά κουλούρια για την απαραίτητη ενέργεια για ένα ακόμα γνώριμο καθησυχαστικό ιεραποστολικό σεξ ενώ εκείνη σκέφτεται την επαγγελματική μου στασιμότητα και εγώ την ουρά αύριο στην Τράπεζα. Δαγκώνω μια μπουκιά με όρεξη αλλά τι κρίμα. Είναι φρέσκο, είναι τραγανό αλλά καμία τέρψη του ουρανίσκου. Κάτι όλο κάνουνε και δεν τα κάνουνε όπως παλιά.

 

[Dora86]

Το τρομαχτικο ειναι ,οτι και απο κοντα ιδιος ειναι .

 

[The Saint*]

Το ραντεβού θανάτου με την Δ.
(και πώς πήρα τελικά κουλούρι)


Έχει φτάσει σχεδόν μεσάνυχτα αλλά είναι από τις φορές που ξέρεις ότι η μέρα σου θα αρχίσει κάπου εκεί. Ακόμα και αν έχεις ξυπνήσει ξημερώματα. Ακόμα και αν δεν θυμάσαι αν όντως ξύπνησες ποτέ. Είμαι αραχτός σε ένα μισοσκότεινο μπαρ απέναντι από τον μπάρμαν και έχουμε σιωπηλά ανταλλάξει ρόλους: εγώ ξεσκονίζω το χείλος του ποτηριού που δεν καθάρισε και αυτός μάλλον σκέφτεται την πρώην του. Προσπαθώ να υποκριθώ ότι διάγω πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα καλοστημένο road movie και άξαφνα θα αρχίσει η δράση αλλά τίποτα δεν με βοηθάει. Το μπαρ είναι μισοσκότεινο γιατί μια ανακαίνιση έμεινε στην μέση, ο μπάρμαν καθώς πληρώνω με ρωτάει ανοησίες για να μην κόψει απόδειξη και μια καριόλα στην άκρη της μπάρας αυτοφωτογραφίζεται με φόντο μια φίλη που αυτοφωτογραφίζεται με φόντο την καριόλα.Ούτε μια υποψία καλλιτεχνικής διαύγειας, ούτε μια ξεκάθαρη ληστεία χωρίς "το πάει για βροχή, είδες καιρό",ούτε ένα "ώρα να φεύγουμε" από τον κολλητό.

Ο κολλητός είναι πια ένα άβαταρ στο viber. Έφυγε σε μια παγωμένη χώρα της βόρειας Ευρώπης πριν 3 χρόνια και για να τον δεις πλέον από κοντά πρέπει να καρφώσεις τον κώλο σου στο κοντάρι μιας οργανωμένης παραλίας μέσα Αυγούστου σε κάποιο οικογενειακού κλίματος κυκλαδίτικο νησί δεχόμενος ριπές από κουκούτσια καρπουζιού από τους πάρτνερς στην πολυεθνική του και την αρραβωνιαστικιά του. Μόνο η τελευταία στα εκτοξεύει όμως εκδικητικά - επειδή τον ξέρεις από την εποχή που τα είχατε και οι δύο με παντρεμένες και αλιεύατε πληροφορίες για ξενοδοχεία ημιδιαμονής στο πορδέλα.κομ. Μόνο για λίγο να σε δω, ν’ ακούσω τη σκιά σου, να μου φωνάζει γεια σου.


Στον δρόμο για το σπίτι, έρχεται η απότομη αλλαγή του σεναρίου. Ραντεβού θανάτου με κάποια Δώρα εκ μέρους του κάποιου Πούσυ στο θρεντ ενός Πίκη, σε ένα σάιτ για πουτάνες που πλέον αντί για ξενοδοχεία ημιδιαμονής σου προτείνει αναίμακτους τρόπους να σκοτώσεις την βραδινή μοναξιά σου. Εννοώ, όποιος σεναριογράφος και αν σκέφτηκε αυτήν την τροπή της υπόθεσης, του αξίζει να πάει να γαμηθεί.

Φτάνω πλατεία Βάθης, κοντοστέκομαι να ισιώσω τα αποθέματα ενέργειας μου προσπαθώντας με μια πιρουέτα να αποφύγω έναν τύπο που ψάχνει κάτι επίμονα στο αυτοκίνητο του παραμερίζοντας πράγματα και γρυλίζοντας. Κοιτώντας καλύτερα, διακρίνω ένα αφηνιασμένο πρεζάκι, το θρυμματισμένο τζάμι του οδηγού παντού στο πεζοδρόμιο. Η επιβλητική παρουσία μου δρα καταλυτικά - για ένα διερχόμενο ζευγαράκι που τρομάζει και αλλάζει δρόμο, το πρεζάκι συνεχίζει να ψάχνει για επόμενο αυτοκίνητο.

Στέκομαι πλέον σε μια απόμενη γωνιά κοντά στο πολυτεχνείο, μπροστά στην είσοδο ενός ξενοδοχείου ημιδιαμονής. Το σχέδιο είναι ειλημμένο και απλό : αν εμφανιστεί με τον μπαχαλάκια νταβατζή της, ειδοποιώ τον ξάδερφο ματατζή που περιπολεί Τοσίτσα, αν εμφανιστεί με τον ασφαλίτη νταβατζή της, ειδοποιώ τους παλιούς κολλητούς που παίζουν ακόμα στα 40 πετροπόλεμο και μάλιστα με στόχους που τους βαφτίζουν ταξικούς και αν εμφανιστεί μόνη και είναι γκομενάρα, την αρπάζω και περνάμε φίνα στο ξενοδοχείο.

Αντιλαμβάνομαι τον ερχομό της από τον ήχο των τακουνιών. Στο άκουσμα του ονόματος, καθυστερεί να αποκριθεί. Είτε λαμβάνει ανεξήγητα μέτρα προστασίας είτε τα άφρο ξανθιά μαλλιά συνθέτουν μια ηχομονωτική περούκα. Τότε γυρίζει.

Φοράει ένα κολλητό κολάν 2 νούμερο μικρότερο από αυτό που θα πρόδιδε ήδη το επάγγελμα της. Αγκαλιάζει, σφίγγει και ερωτοτροπεί με τις καμπύλες της. Από τα διάσπαρτα σκισίματα του, ξεχειλίζει η νεανική σάρκα της, περιγελώντας τα αδηφάγα ζευγάρια ματιών που έχουνε καρφωθεί πάνω της ολόγυρα. Το μπουστάκι της αντίθετα είναι στο σωστό νούμερο - για να ταιριάζει με το κολάν, ανορθώνοντας γαργαλιστικά το στήθος της. Ένα πλήρωμα πυροσβεστικής παραπατάει ανάμεσα στα σπασμένα τζάμια αυτοκινήτων της Αχαρνών με το διασωστικό στρώμα για επίδοξους αυτόχειρες ανά χείρας, τρέχοντας, αγκομαχώντας να προλάβουνε την μοιραία βουτιά. Είναι αργά όμως. Το στήθος της τύπισσας έχει ξεπροβάλλει ήδη γλιστρώντας έξω από τον στηθόδεσμο έτοιμο να θυσιαστεί ηρωϊκά.

Κοντοστέκεται, με κοιτάζει με αηδία, και αποκρίνεται στην φίλη της στο κινητό: τίποτα, ένας μαλάκας, με τρόμαξε.

Ξανά στήνομαι στο ίδιο σημείο περιμένοντας την Δώρα. Λίγο πριν έρθει ή λίγο πριν με στήσει, αποφασίζω ότι δεν είναι αυτά για μένα, δενείμαι εγώ για αγοραίους έρωτες και στέλνω μήνυμα στην πρώην, εξαγοράζοντας λίγη ακόμα μουρμούρα για μια αγκαλιά.

Ειναι 2 τα ξημερώματα, όταν βγαίνουμε από ένα ποτάδικο στο Μοναστηράκι. Αγοράζουμε 2 φρέσκα μοσχομυριστά κουλούρια για την απαραίτητη ενέργεια για ένα ακόμα γνώριμο καθησυχαστικό ιεραποστολικό σεξ ενώ εκείνη σκέφτεται την επαγγελματική μου στασιμότητα και εγώ την ουρά αύριο στην Τράπεζα. Δαγκώνω μια μπουκιά με όρεξη αλλά τι κρίμα. Είναι φρέσκο, είναι τραγανό αλλά καμία τέρψη του ουρανίσκου. Κάτι όλο κάνουνε και δεν τα κάνουνε όπως παλιά.

Εξαιρετικόν!

 

Μόνο ένα μέλος θα μπορούσε να χει γράψει αυτό το κείμενο

 

[The Saint*]

Μόνο ένα μέλος θα μπορούσε να χει γράψει αυτό το κείμενο

Λέτε να άφησε τα τοστάκια, και να άρχισε τα κουλούρια;

 

Λέτε να άφησε τα τοστάκια, και να άρχισε τα κουλούρια;

καμία σχέση

 

[Dora86]

Kαλημερα. Απο σημερα θα σας ενημερωνω για τις νικες του ντουντυ εγω ,γιατι ειναι θυμωμενος μαζι σας . Ευχαριστώ.

 

[The Saint*]

καμία σχέση

Δώστε μας κάποιο στοιχείο.

 

Δώστε μας κάποιο στοιχείο.

υπήρξε πορνορεπορτερ

 

[The Saint*]

υπήρξε πορνορεπορτερ

Μάλιστα.

Ευχαριστώ.

 

[The Saint*]

Kαλημερα. Απο σημερα θα σας ενημερωνω για τις νικες του ντουντυ εγω ,γιατι ειναι θυμωμενος μαζι σας . Ευχαριστώ.

Τι μας δηλώνετε;;;

Ανταλλάξατε Θέσεις;;;

Δηλαδή από σήμερα θα κάθεται αυτός να κλωσάει τα αυγά, κι εσείς θα κόβετε βόλτες στο κοτέτσι;

 

[Dora86]

Τι μας δηλώνετε;;;

Ανταλλάξατε Θέσεις;;;

Δηλαδή από σήμερα θα κάθεται αυτός να κλωσάει τα αυγά, κι εσείς θα κόβετε βόλτες στο κοτέτσι;

Καπως ετσι . Και μιας και πιασαμε τη φαρμα των ζωων, θυμηστε μου... εσεις ειστε η κατσικα μυριελ ,σωστα;

 

Καπως ετσι . Και μιας και πιασαμε τη φαρμα των ζωων, θυμηστε μου... εσεις ειστε η κατσικα μυριελ ,σωστα;

γιατί έβγαλες τον τιμοκατάλογο απ'το προφίλ σου;

 

[st@rdust]

Το ραντεβού θανάτου με την Δ.
(και πώς πήρα τελικά κουλούρι)

kserokinw 
ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ

 

γιατί έβγαλες τον τιμοκατάλογο απ'το προφίλ σου;

"ποια είναι η ταρίφα σου πόρνη" 2018 version

 

[Dora86]

"ποια είναι η ταρίφα σου πόρνη" 2018 version

Δε θα ομολογησω ακομα και αν με υποβάλλετε στο μαρτυριο της σταγονας.