Έλενα κατανοώ την αγάπη σου για τα ζωάκια σου, εγώ πρόσφατα έχασα από βαθιά γεράματα τον δικό μου σκυλάκο και ακόμα δεν το έχω χωνέψει.
Διαβάζοντας όσα έχεις γράψει για το τελευταίο σου πρόβλημα και εφόσον δεν βρίσκεται λύση, μήπως θα έπρεπε να βρεις λύση με υποχωρήσεις μικρής διάρκειας? Προφανώς και δεν μπορώ να μπω ακριβώς στη θέση σου και να πω το μακρύ μου και το κοντό μου αλλά επειδή στενεύουν τα περιθώριά σου, θα πω μόνο τι εγώ μπορεί να ξεκίναγα να σκέφτομαι αν έφτανε η ώρα μηδέν.
Θα έπιανα όποιον πιο κοντινό μου άνθρωπο είχα, συγγενή, φίλο, συνάδελφο και θα του έλεγα αν μπορεί να φιλοξενήσει λίγο τα ζωάκια μου. Ξαναλέω, κάποιον που θα του είχα εμπιστοσύνη ότι έχει την ίδια αγάπη με εμένα για ζωάκια. Ταυτόχρονα θα έψαχνα για ένα σπίτι όσο πιο μικρό γίνεται ώστε να μην μείνω στο δρόμο. Θα πήγαινα εκεί για να γλυτώσω από τον χοντρομαλάκα που με πέταγε έξω και με ηρεμία μετά, να έψαχνα να βρω μεγαλύτερο σπίτι που θα μπορούσα να έχω τα ζωάκια μου όλα πίσω ξανά.
Ακούγεται γολγοθάς σαν πράξη όλο αυτό αλλά ποτέ δεν ξέρεις. ίσως βοηθήσει τη σκέψη σου να μην κάνει αγχωμένες κινήσεις.
Εντωμεταξύ κάτι άσχετο ρε παιδιά. Επειδή μου αρέσει κι εμένα το μέρος στο Λαγονήσι έως Ανάβυσσο, καθώς εκεί πηγαίνω και για μπάνιο σχεδόν καθημερινά κι ας κάνω 90 χλμ πήγαινε έλα (ίσως έχουμε κάνει και σε ίδια παραλία Έλενα), κοιτάω να βρω σπίτι προς τα εκεί. Όμως σε όσα έχω πάει, μου φαίνεται ότι οι άνθρωποι εκεί είναι λίγο περίεργοι. Δλδ αυτοί πουλάνε κάτι και με κάνουν να αισθάνομαι ότι πρέπει να απολογηθώ που πάω να αγοράσω. Τεσπά. Η άχρηστη πληροφορία της ημέρας ήταν αυτή.
