Το θέμα πλέον, δεν είναι αν υπάρχουν μπουρδέλα στο Μετάξι που να έχουν "τηλεόραση" που παίζει πορνό...
Το πραγματικό θέμα, εν έτει 2024, είναι αν υπάρχει λόγος να έχουν οθόνες στα δωμάτια.
Η εποχή της φυσικής κόπιας μιας ταινίας, έστω και πορνό, πέρασε ανεπιστρεπτί. Όχι μόνο γιατί η ανάγκη για κυκλοφορία DVD/Blu-ray πορνό έπεσε στο πρακτικά μηδέν, αλλά και γιατί η ίδια η παραγωγή συσκευών αναπαραγωγής έκλεισε, για σχεδόν όλους τους κατασκευαστές. Με λίγα λόγια, είναι δύσκολο να βρεί η επιχείρηση υλικό να παίξει στα δωμάτια, και είναι ακόμα πιο δύσκολο να βρεί συσκευές να παίξουν το υλικό στα δωμάτια. Ήταν ήδη περίπλοκη φάση απο την εποχή που το VHS πέθανε, και το DVD ήθελε πιο περίπλοκη καλωδίωση για να παίζει ένα Player σε όσες οθόνες έχει το μπουρδέλο, και έγινε ακόμα πιο περίπλοκη με την έλευση του Blu-Ray. Και, πλέον στην 100% ψηφιακή εποχή, με οθόνες TFT και OLED, ακόμα και μια συνδεσμολογία LAN, με media server στο γραφειάκι υπηρεσίας, απαιτεί αρκετή καθημερινή ενασχόληση, που σχεδόν κανένας δεν μπαίνει στον κόπο να επενδύσει χρήμα και χρόνο, για κάτι που δε θα έχει τελικά σημασία.
Πριν απο 30 χρόνια, την εποχή που οι υπηρεσίες στα μπουρδέλα είχαν το "ελεύθερα πιασίματα, ανεβαίνει απο πάνω" ήταν κράχτης για να μπεί ο πελάτης, την εποχή που το "69" ήταν premium υπηρεσία, την εποχή που το ακάποτο τσιμπούκι ήταν επιστημονική φαντασία, ναι, η τσόντα στο δωμάτιο ήταν απαραίτητη. Για πρακτικούς λόγους κιόλας... έπρεπε ο πελάτης να καυλώσει καλά πριν καν μπεί η κοπέλα στο δωμάτιο, για να τον ξεπετάξει όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Κυρίως όσοι ήταν μεγαλύτεροι των 25, και δεν έχυναν σε χρόνο εξπρές, έπρεπε να είναι ήδη "φτιαγμένοι" καλά, πριν καν ξεκινήσει ο αγώνας, για να τελειώσει και γρήγορα. Λιγότερος χρόνος στο δωμάτιο = περισσότεροι πελάτες ανά ώρα = μεγαλύτερο κέρδος ανά ημέρα. Αλλά, μιλάμε για μια εποχή που οι υπηρεσίες ήταν, λίγο-πολύ συγκεκριμένες παντού, και η όποια διαφορά στην τιμή είχε να κάνει με το πόσο νέα και όμορφη είναι η κοπέλα. Έδινες, ας πούμε, ένα χιλιάρικο (δραχμές) στην Ιάσωνος, για να γαμήσεις μεγαλοκοπέλες, ή Β διαλογής εισαγόμενες εκ βαλκανίων, και 2 χιλιάρικα, ή 3, για Ρωσίδες, και λοιπές ανατολικές, μοντελέ εμφάνισης, αλλά με τις ίδιες ακριβώς υπηρεσίες. Οπότε, ναι, υπήρχε πρακτική ανάγκη για τσόντα στο δωμάτιο, και ήταν κάτι που το ακολούθησαν σχεδόν όλα τα μπουρδέλα, απο τα πλέον κυριλέ στη Φυλής, μέχρι τα πλέον παρακμιακά στο
Μεταξουργείο. Και μιλάμε για Κάργα παρακμιακά, όχι Ιάσωνος και Κολωνού, ή Μ. Αλεξάνδρου... μιλάμε για τρώγλες σε Μυλλέρου, Αγησιλάου, ακόμα και στην Ευριπίδου, λίγο πιο κάτω απο τα μαγαζιά με τα μπαχαρικά.
Πλέον όμως, τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Ο αγώνας δεν είναι πλέον ποιό μπουρδέλο θα έχει την ομορφότερη, ή τη νεότερη, αλλά για το ποιό μπουρδέλο προσφέρει τις πιο ελκυστικές υπηρεσίες. Ποιάκάνει το καλύτερο ακάποτο τσιμπούκι, ποιά σε αφήνει να τη γλύψεις μέχρι να σε ποτίσει ζουμιά, ποιά δίνει κώλο, πόσο καλά το κάνει, πόσα κόλπα σου κάνει όταν τη γαμάς, αν τα παίρνει στο στόμα ακά, και, για τους πολύ ατρόμητους μερακλήδες (αλλάξτε τον χαρακτηρισμό κατά το δοκούν εδώ) αυτή που τα κάνει όλα ακάποτα. Πλέον, δεν πας απλά για να τη χώσεις σε μια διαθέσιμη τρύπα, και πρέπει να είσαι ήδη φτιαγμένος για να σε ξεπετάξει. Ναι, υπάρχει ακόμα και αυτή η κατηγορία, αλλά, περιορίζεται κυρίως σε λατίνες πιτσιρίκες, αν κρίνω απο τις κριτικές που διαβάζω κατά καιρούς. Οπότε, ο πελάτης περνά στο δωμάτιο για να απολαύσει συγκεκριμένες υπηρεσίες που τον τράβηξαν. Υπηρεσίες που, ρεαλιστικά, κάνουν την ανάγκη για πορνό στο δωμάτιο άνευ σημασίας. Και, αυτός είναι και ένας λόγος που τα μπουρδέλα που έχουν πορνό οθόνες στα δωμάτια μειώνονται συστηματικά. Δεν υπάρχει λόγος για το έξτρα κόστος σε ρεύμα, συντήρηση και εξοπλισμό.