-για την ευνοικη αντιμετωπιση στα δικαστηρια (εκτος των εγκληματων κατα της ανθρωπινης ζωης..) και πολλα αλλα....
[/quote}
Σήμερα είπες:
Οταν σας μετεφερα τις παρατηρησεις μου σχετικα με την ευνοικη μεταχειριση (4) των μειονοτικων στα δικαστηρια (οι ελληνες δικαστες απλως επικυρωναν την εισηγηση του μουφτη για το οποιο θεμα...) ο ΠΠ ελεγε οτι του ακουγεται "..σαν κλασικη ελληνικη μιζερια" η κατι τετοιο,εν πασει περιπτωσει οτι προκειτε περι γκρινιας...
Όταν έγραψες το πρώτο ποστ δεν το επεξήγησες με το δεύτερο.
Αυτό που κατάλαβα και νομίζω προκύπτει αντικειμενικά από το κείμενό σου είναι ότι οι μουσουλμάνοι τυγχάνουν εν γένει ευνοϊκής μεταχείρισης δλδ πχ μικρότερες ποινές. Τώρα επεξηγείς το παραπάνω και λες ότι τα δικαστήρια επικυρώνουν τις αποφάσεις του μουφτή.
Πρόκειται για δύο διαφορετικές τοποθετήσεις από κάθε άποψη.
Δικαίωμα σου να μετατοπίζεσαι, αλλά μην προσπαθείς να πείσεις ότι είχες πει άλλα από αυτά που όντως είπες.
Επί της ουσίας , παρατηρήσεις στο παρακάτω κείμενο:
Ο Κουμάντος χαρακτηρίζει τις δικαστικές αρμοδιότητες του μουφτή δικαιολογία για το διορισμό του από το ελληνικό κράτος. Και όντως έτσι είναι. Στο φοβισμένο, μίζερο και φοβικό παιγνίδι για τον έλεγχο των ψυχών και των ψήφων της μειονότητας το ελλ. κράτος δίνει μεγάλη σημασία στη διατήρηση του δικαιώματος να διορίζει το μουφτή, θεωρώντας ότι έτσι διατηρεί τον έλεγχο. Δικαιολογεί αυτή την εμμονή με το επιχείρημα ότι ο μουφτής είναι δημόσιος λειτουργός, καθόσον ασκεί δικαστική εξουσία. Οι συντηρητικοί της μειονότητας θέλουν εκλογή του μουφτή και διατήρηση των δικαστικών αρμοδιοτήτων , οι προοδευτικοί και η αριστερά την εκλογή του μουφτή αλλά την απαλλαγή του από τις δικαστικές αρμοδιότητες και την εφαρμογή του ΑΚ . Συντάσσομαι (για όσους δεν το καταλαβαίνουν) με την δεύτερη άποψη. Σημειωτέον ότι πολλές αποφάσεις του μουφτή έχουν ακυρωθεί από τα δικαστήρια λόγω αντίθεσής τους στα ανθρώπινα δικαιώματα, μετά από προσφυγές μειονοτικών (γυναικών κυρίως).
Το αρθρο ομως του Κουμαντου ειναι εξαιρετικο και καταληγει :
"Mε την επέκταση της δικαιοδοσίας των ελληνικών δικαστηρίων και της εφαρμογής των ελληνικών νόμων χάνονται βέβαια οι δικαστικές αρμοδιότητες του μουφτή. Xάνεται, όμως, και η δικαιολογία για τον διορισμό του από το ελληνικό κράτος. Θα εκλείψει έτσι και ένα σημείο προστριβής του ελληνικού κράτους με τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης όποια εθνική συνείδηση και αν θέλει να έχει η μειονότητα αυτή, ελληνική, τουρκική ή πομακική. O μουφτής θα εκλέγεται από το «ποίμνιό» του, αν αυτός είναι ο τρόπος ορισμού του που προβλέπεται από τη θρησκεία των πιστών. Πώς θα μας φαινόταν αν το τουρκικό κράτος πρόβαλλε την αξίωση να διορίζει τους ορθόδοξους κληρικούς στην Tουρκία ή και τον ίδιο τον Πατριάρχη; ΄H, έστω, ο Πρόεδρος των Hνωμένων Πολιτειών τον Aρχιεπίσκοπο της Aμερικής;
H αναθεώρηση της ελληνικής πολιτικής απέναντι στη μουσουλμανική κοινότητα της Δυτικής Θράκης, που αλήθεια είναι ότι έχει αρχίσει από μερικά χρόνια, καιρός είναι να προχωρήσει σε βάθος και σε έκταση. Tο θέμα του εφαρμοστέου δικαίου και της δικαιοδοσίας πρέπει να επανεξετασθούν ελεύθερα από την επιβάρυνση της ρουτίνας. Eίτε αυτό πρόκειται να οδηγήσει σε μια αφομοίωση των μειονοτήτων είτε σε αρμονικότερη συμβίωση με αυτές."
Περιπου τα ιδια επισημαινει και ο ετερος καθηγητης Παπαδημητριου:
"Κύριε Υπουργέ, τελειώνοντας θέλω να διατυπώσω μία πρόταση. Η ελληνική πολιτεία είναι η μόνη ευρωπαϊκή, που επιτρέπει την επίλυση οικογενειακών και κληρονομικών διαφορών με την εφαρμογή του ιερού νόμου. Πρόκειται για την πιο αναχρονιστική ρύθμιση σε όλο το πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης. Δεν μιλώ στενά για την Ε.Ε., μιλώ για το Συμβούλιο της Ευρώπης, δηλαδή για όλα τα κράτη της Ηπείρου μας, και της Τουρκίας συμπεριλαμβανομένης. Γνωρίζετε ότι το 2006 κυκλοφόρησε μία εξαιρετική μελέτη του συναδέλφου Γιάννη Κτιστάκη, ο οποίος με έρευνα στα αρχεία των Πρωτοδικείων Ξάνθης και Ροδόπης απέδειξε σε πόσο μη ανεκτά αποτελέσματα οδηγεί η διαιώνιση της εφαρμογής του ιερού νόμου στην μειονότητα. Θα πρέπει κάποτε να ασχοληθείτε με το πρόβλημα και να εισάγετε μία ρύθμιση, για να υπαχθεί η επίλυση των σχετικών διαφορών στην δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων της χώρας."
