boubounitos
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 19 Αυγ 2018
- Μηνύματα
- 332
- Like
- 1.791
- Πόντοι
- 201
Το ανακάλυψα το καλοκαίρι.
Αν και 50 ετών ποτέ δεν είχα καταλάβει ότι με ερεθίζει να με κοιτάνε.
Ήταν μια ζεστή καλοκαιρινη μέρα και λόγω πανδημίας δεν πάω γυμναστήριο. Έκανα γυμναστική στο σπίτι. Είχα ανοίξει την μπαλκονόπορτα να παίρνω αέρα και στα διαλείμματα των σετ κοίταζα απ έξω τον κόσμο να πηγαινοέρχεται. Παρατήρησα πως μια κοπέλα από την απέναντι πολυκατοικία ήταν στο μπαλκόνι της και ότι έριχνε κλέφτες ματιές προς το μέρος μου. Εκεί ένιωσα για πρώτη φορά στη ζωή μου ότι μου άρεσε που με κοιτανε. Κάθε φορά λοιπόν που έκανα γυμναστική η κοπελιά ήταν στημένη στο μπαλκόνι. Μετά τις 3-4 φορές που έγινε αυτό αποφάσισα να δοκιμάσω αν όλο αυτό ήταν τυχαίο, αποκύημα της φαντασίας μου. Μια μέρα λοιπόν άνοιξα ολόκληρη την μπαλκονόπορτα, τράβηξα στην άκρη τις κουρτίνες και έκανα γυμναστική φορώντας μόνο ένα σορτσάκι. Το αποτέλεσμα ήταν να στήνεται κάθε μέρα πλέον την ώρα που είχε μάθει ότι ασκούμαι και να με κοιτάζει. Αυτό με εξιταρε. Ώσπου μια άλλη μέρα αποφάσισα να κάνω ένα βήμα παραπάνω. Πήγα για ντουζακι μετά την άσκηση και γυρισα στο δωμάτιο τυλιγμένος με την πετσέτα. Εκείνη ήταν ακόμη εκεί. Τράβηξα την κουρτίνα και περίμενα αντίδραση. Εκείνη κράτησε το βλέμμα στραμμένο προς εμένα. Άφησα την πετσέτα να πέσει κάτω και εκείνη έμεινε καρφωμένη να με κοιτάζει. Περιττό να πω ότι από την πρώτη στιγμή που κατάλαβα πως της αρέσει να με παίρνει μάτι καυλωνα και μόνο την ιδέα.
Αφού επαναλήφθηκε το σκηνικό και τις επόμενες ημέρες έκανα και το τελικό βήμα. Ένα απόγευμα με ανοικτή την μπαλκονόπορτα και την κουρτίνα άρχισα να τον παίζω. Εκείνη δεν έδειχνε ποτέ κάποια αντίδραση. Ούτε θετική ούτε αρνητική. Εκείνη την ημέρα μπήκε μέσα και κρύφτηκε πίσω από την κουρτίνα του σαλονιού της. Εγώ συνέχισα να τον παιζω μέχρι που τελείωσα. Επαναλήφθηκε πολλές φορές το ίδιο σκηνικό. Εγώ καυλωνα στην ιδέα και τον έπαιζα κι εκείνη ήταν κρυμμένη πίσω από την κουρτίνα. Έφτασα να το κάνω κάθε μέρα. Καυλωνα τρέλα να ξέρω ότι με κοιτάζει. Το σκεφτομουν κάθε μέρα γυρνώντας από την δουλειά και περίμενα πως και πως να γυρίσω ναι την βρω εκεί. Όσες φορές δεν ήταν χαλιομουν. Από τον Οκτώβριο η κοπέλα μάλλον μετακόμισε. Το σπίτι δεν έχει ξανά ανοίξει κι εμένα μου λείπει πολύ όλο αυτό. Ξέρει κανείς να μου πει αν όλο αυτό που νιώθω όταν με κοιτάνε ή με παίρνουν μάτι είναι φυσιολογικό ή διαστροφή; Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο κι αν δεν ανήκει εδώ πείτε μου να το μεταφερω.
Αν και 50 ετών ποτέ δεν είχα καταλάβει ότι με ερεθίζει να με κοιτάνε.
Ήταν μια ζεστή καλοκαιρινη μέρα και λόγω πανδημίας δεν πάω γυμναστήριο. Έκανα γυμναστική στο σπίτι. Είχα ανοίξει την μπαλκονόπορτα να παίρνω αέρα και στα διαλείμματα των σετ κοίταζα απ έξω τον κόσμο να πηγαινοέρχεται. Παρατήρησα πως μια κοπέλα από την απέναντι πολυκατοικία ήταν στο μπαλκόνι της και ότι έριχνε κλέφτες ματιές προς το μέρος μου. Εκεί ένιωσα για πρώτη φορά στη ζωή μου ότι μου άρεσε που με κοιτανε. Κάθε φορά λοιπόν που έκανα γυμναστική η κοπελιά ήταν στημένη στο μπαλκόνι. Μετά τις 3-4 φορές που έγινε αυτό αποφάσισα να δοκιμάσω αν όλο αυτό ήταν τυχαίο, αποκύημα της φαντασίας μου. Μια μέρα λοιπόν άνοιξα ολόκληρη την μπαλκονόπορτα, τράβηξα στην άκρη τις κουρτίνες και έκανα γυμναστική φορώντας μόνο ένα σορτσάκι. Το αποτέλεσμα ήταν να στήνεται κάθε μέρα πλέον την ώρα που είχε μάθει ότι ασκούμαι και να με κοιτάζει. Αυτό με εξιταρε. Ώσπου μια άλλη μέρα αποφάσισα να κάνω ένα βήμα παραπάνω. Πήγα για ντουζακι μετά την άσκηση και γυρισα στο δωμάτιο τυλιγμένος με την πετσέτα. Εκείνη ήταν ακόμη εκεί. Τράβηξα την κουρτίνα και περίμενα αντίδραση. Εκείνη κράτησε το βλέμμα στραμμένο προς εμένα. Άφησα την πετσέτα να πέσει κάτω και εκείνη έμεινε καρφωμένη να με κοιτάζει. Περιττό να πω ότι από την πρώτη στιγμή που κατάλαβα πως της αρέσει να με παίρνει μάτι καυλωνα και μόνο την ιδέα.
Αφού επαναλήφθηκε το σκηνικό και τις επόμενες ημέρες έκανα και το τελικό βήμα. Ένα απόγευμα με ανοικτή την μπαλκονόπορτα και την κουρτίνα άρχισα να τον παίζω. Εκείνη δεν έδειχνε ποτέ κάποια αντίδραση. Ούτε θετική ούτε αρνητική. Εκείνη την ημέρα μπήκε μέσα και κρύφτηκε πίσω από την κουρτίνα του σαλονιού της. Εγώ συνέχισα να τον παιζω μέχρι που τελείωσα. Επαναλήφθηκε πολλές φορές το ίδιο σκηνικό. Εγώ καυλωνα στην ιδέα και τον έπαιζα κι εκείνη ήταν κρυμμένη πίσω από την κουρτίνα. Έφτασα να το κάνω κάθε μέρα. Καυλωνα τρέλα να ξέρω ότι με κοιτάζει. Το σκεφτομουν κάθε μέρα γυρνώντας από την δουλειά και περίμενα πως και πως να γυρίσω ναι την βρω εκεί. Όσες φορές δεν ήταν χαλιομουν. Από τον Οκτώβριο η κοπέλα μάλλον μετακόμισε. Το σπίτι δεν έχει ξανά ανοίξει κι εμένα μου λείπει πολύ όλο αυτό. Ξέρει κανείς να μου πει αν όλο αυτό που νιώθω όταν με κοιτάνε ή με παίρνουν μάτι είναι φυσιολογικό ή διαστροφή; Συγγνώμη για το μεγάλο κείμενο κι αν δεν ανήκει εδώ πείτε μου να το μεταφερω.