Προσπαθώ να βοηθήσω τον εαυτό μου. Τον τελευταίο καιρό. Γιατί δεν άντεξα άλλο. Και γιατί τη στιγμή που έπιασα πάτο συνέβησαν κάποιες ευτυχείς συγκυρίες. Η πιο σημαντική, ότι συνάντησα μια παλιά μου φίλη. Απ' την εποχή που είχα φίλους. Όταν βρίσκεσαι στην κατάσταση που βρισκόμουν εγώ, οι άνθρωποι που σε πλησιάζουν να σου μιλήσουν το κάνουν ή για να σου ρίξουν μια σφαλιάρα να πας πιο κάτω ή για να σπάσουν πλάκα και να νιώσουν ανώτεροι. Όλοι οι υπόλοιποι σε αποφεύγουν. Αναπάντεχα, η παλιά μου φίλη μου μίλησε σα να ήμουν φίλος της. Και έγινα ευτυχισμένος. Αισθάνθηκα το συναίσθημα της χαράς, μετά από ούτε εγώ ξέρω πόσα χρόνια.
Από τότε ξεκίνησα να φροντίζω τον εαυτό μου. Πηγαίνω στις καφετέριες και βλέπω τους νέους που διασκεδάζουν, πηγαίνω σινεμά (με επηρέασε το taxi driver με τον Ντε Νίρο), (ξαναπήγα σε μπουρδέλο)... Αγοράζω ρούχα για να πιάνω κουβέντα με όμορφες πωλήτριες (lol)... Κάπου πικραίνομαι γιατί όταν ήμουν στην ηλικία των παιδιών που βλέπω μού απαγόρευαν να βγαίνω απ' το σπίτι (αρρωστημένες καταστάσεις). Απ' την άλλη υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι αυτή είναι η ζωή. Ότι έτσι ζουν οι άνθρωποι. Δε θέλω να το ξεχάσω πάλι.
Καταλαβαίνω αυτό που μου λέτε. Ότι ο άνθρωπος έχει ανάγκη να έχει σχέσεις με άλλους ανθρώπους. Να έχει φίλους, να έχει ένα ταίρι να μοιράζεται τη ζωή του. Να κάνουν πράγματα μαζί. Δεν υπάρχουν υποκατάστατα για τα παραπάνω. Και το καλύτερο call girl να βρω, πάλι στην απομόνωση θα ζω.
Πριν 10 χρόνια πίστευα ότι ήμουν σε μια κατάσταση τελεσίδικη. Ότι κάποιος με μούτζωσε όταν γεννήθηκα και η μοίρα μού επιφύλασσε μόνο δεινά. Δεν πίστευα ότι τη μοίρα μας τη φτιάχνουμε μόνοι μας.
Δεν κατάλαβα πότε πέρασαν τόσα χρόνια... Τότε ήμουν νέος και υγιής. Τώρα δεν είμαι. Δεν έχω τίποτα να προσφέρω σε μια γυναίκα. Θα σας έχει τύχει να δείτε ένα κακό όνειρο και μισοξυπνώντας να διαβεβαιώσετε τον εαυτό σας ότι δεν είναι αλήθεια. Το ίδιο παθαίνω κι εγώ καμιά φορά, με τη διαφορά ότι στον ύπνο μου βλέπω ότι η πραγματικότητα ήταν ένα κακό όνειρο που πέρασε. Και μετά, μισοξυπνώντας, διαπιστώνω ότι δεν ήταν όνειρο. Είναι αλήθεια.
Τη στροφή που έκανα στη ζωή μου, δεν την έκανα από ελπίδα για το μέλλον. Όχι συνειδητά τουλάχιστον. Την έκανα για να υποφέρω λιγότερο.