Συνολική γνώμη για όλους τους προλαλήσαντες...
Ημουν Ελλάδα με στόχο ακαδημαϊκή 'καριέρα' τις εποχές που ακόμη γίνονταν διορισμοί. Γενικά, ας πούμε ότι δεν είχα κανένα βίσμα κι ότι προσπαθούσα να το αντισταθμίσω αυτό με πολλά αντικειμενικά προσόντα (πτυχίο, 2 μεταπτυχιακά, διδακτορικό >10 χρόνια εμπειρία, διεθνείς διακρίσεις κλπ).
Συμπεράσματα:
1) τα πτυχία δε σου φέρνουν δουλειά, ποτέ, ούτε προ κρίσης ούτε τώρα. Ξέρω ανθρώπους με 100 πτυχία που απλά δεν τους κόβει. Κι επειδή κάποιος αναφέρθηκε και πέρασα από εκεί κι έχω προσωπική γνώμη, ακόμη και στο Χάρβαρντ οι πιο πολύ είναι πλούσιοι που αντέχουν τα δίδακτρα. Υπάρχουν και κάποιες ιδιοφυίες αλλά είναι λίγες. Θέλει δουλειά, μυαλό και δημόσιες σχέσεις, με την καλή έννοια.
2) η κρίση είναι παγκόσμια: τα περί κρίσης του νότου και της Ευρώπης κλπ τα ακούω βερεσέ. Εχω γυρίσει όλες τις ηπείρους, για δουλειά και 'δημόσιες σχέσεις' τα τελευταία χρόνια και ΠΑΝΤΟΥ ζορίζονται. Απλά το ζόρι είναι διαφορετικό σε κάθε περίπτωση. Οπότε πρέπει όλοι να καταλάβουμε - ειδικά οι πιο νέοι - ότι θέλει υπομονή και αγώνα...πολύ!...
3) Εξαιτίας του παραπάνω, ο ανταγωνισμος είναι τρελός. Κανένας δε θα σου χαρίσει τίποτα, πόσο μάλλον λεφτά. Και μην ακούτε μόνο πόσα βγάζει ο Χ, Ψ γνωστός μου στην Αγγλία, Αμερική, Αυστραλία κλπ. Υπολογίστε και πόσο κοστίζει η ζωή εκεί. Ημουν Αγγλία κι έφυγα γιατί ήταν λίγα τα λεφτά. Γαλλία, Βέλγιο το ίδιο. Αμερική επίσης πλέον ζορίζεται. Αυστραλία είναι καλά, αλλά αναλογικά με το κόστος ζωής πάλι μόνο συγκεκριμένα επαγγέλματα καλοπερνάνε. Αλλες χώρες είναι που βρίσκεται το 'μέλλον'. Ναι, η Σιγκαπούρη είναι μια από αυτές. Αλλά μετά είναι και τι ζωή θες να ζήσεις. π.χ. στα ΗΑΕ δίνουν τρελά λεφτά, αλλά όντως είσαι σκλάβος...
4) Εξαιτίας των 2,3, αν κάποιος δε θέλει/μπορεί να είναι μεροκαματιάρης, εργάτης κλπ (δεν τους υποτιμώ, κι εγώ υπήρξα) ΠΡΕΠΕΙ να έχει εξειδίκευση, η οποία - καλώς ή κακώς - εκφράζεται με πτυχία, μεταπτυχιακά κλπ. Αν δεν τα έχεις, απλά ξεχνάς μεγάλους μισθούς στο εξωτερικό. Εκτός βέβαια αν κα΄ποιος είναι ιδιοφυία, οπότε τότε χρειάζεται απλά γνωριμίες.
5) ΔΕΝ τα παρατάμε. Το αντίθετο: καλώς ή κακώς ο καθένας έχει ξεκινήσει κάτι - εμπειρία, πτυχίο κλπ. Θέλουμε δε θέλουμε σε αυτό είμαστε τώρα καλύτεροι οπότε το αξιοποιούμε στο μέγιστο. Εκτός βέβαια αν κάποιος έχει κάποιο τρελό ταλέντο και μπορεί να τα οικονομήσει αξιοποιώντας αυτό.
...και πολλά άλλα...
όποιον μπορώ να βοηθήσω - γιατί δυστυχώς πολλοι είναι που φεύγουν πλέον - με χαρά μου να βοηθήσω όσο μπορώ...
την κοινωνία και τα άτομά της 