Messi ο κορυφαίος παίκτης στον κόσμο

Στο φιναλε ο πατηρ πλασαρει με το αριστερο σχεδον ξαπλωμενος...ΟΚ παντως,ειδικος δεν ειμαι αλλα,ξαναλεω,ας περιμενουμε μερικα χρονια να δουμε αν θα εχουμε μια φαση αλα Ναπολι,η ενα νεο Μεξικο'86 one man show...και δεν εννοω να ξαναβαλει γκολ αλα Χερεθ ο υιος(αυτο το μπορει ΑΝΕΤΩΣ)αλλα να παρει απο το χερακι την Αρζεντινα και να την παει λιγο-πολυ μονος του στον τελικο.

Η σουμα στο τελος.

 

[papaflesas]

αααααααααααααχααχχαχααχαχααααααααο μαραντόνα έχει περάσει από την καταλονία....
κλάψε και βάλε μας κάνα βίντεο του μπουντραγκένιο τώρα....
ααααααααααααχαχαχαχαααααααααααααα

Είσαι καθυστερημένος ή τον παριστάνεις;Ο Μαραντόνα πέρασε από την Βαρκελώνη αλλά τον έδιωξαν για να πάει στην Νάπολι και να γίνει θεός.Εγώ αναφερόμουν στον Σαβιόλα,που και αυτόν Μαραντόνα τον έλεγαν...
Όσον αφορά το βίντεο του "Γύπα" δες το καλά,είχε γαμήσει πολλές φορές την βρωμοφάρα της Καταλωνίας.

 

[imbosch4]

πάντως αυτό που έκανε ο Ντιεγκίτο ΄κανείς δεν πρόκειται να το κάνει - πήρε σχεδόν μόνος του με την Νάπολι το πρωτάθλημα έαπέναντι στις ομάδες του Βορρά/ Δηλαδή ο Μέσσι θα έπιαρνε το πρωτάθλημα με την ανιστοιχη Νάπολι της Πριεμιέρα??????????????

 

[1personanongrata]

Στο φιναλε ο πατηρ πλασαρει με το αριστερο σχεδον ξαπλωμενος...ΟΚ παντως,ειδικος δεν ειμαι αλλα,ξαναλεω,ας περιμενουμε μερικα χρονια να δουμε αν θα εχουμε μια φαση αλα Ναπολι,η ενα νεο Μεξικο'86 one man show...και δεν εννοω να ξαναβαλει γκολ αλα Χερεθ ο υιος(αυτο το μπορει ΑΝΕΤΩΣ)αλλα να παρει απο το χερακι την Αρζεντινα και να την παει λιγο-πολυ μονος του στον τελικο.

Η σουμα στο τελος.

όλοι οι προπονητές θεωρούν το πιο σπάνιο χάρισμα ποδοσφαιριστή να δουλεύει και τα δυό πόδια το ίδιο....
οι μόνοι που το κάνουν σε τέτοιο βαθμό ήταν ο Ζιζού και ο μικρός.
δεν περιγράφω άλλο....
ο λιονέλ έχει ήδη μπει στους θεούς της μπάλλας...εμείς οι κοινοί θνητοί μπορούμε να λέμε ότι μαλακία μας καβλώνει....

 

[1personanongrata]

πάντως αυτό που έκανε ο Ντιεγκίτο ΄κανείς δεν πρόκειται να το κάνει - πήρε σχεδόν μόνος του με την Νάπολι το πρωτάθλημα έαπέναντι στις ομάδες του Βορρά/ Δηλαδή ο Μέσσι θα έπιαρνε το πρωτάθλημα με την ανιστοιχη Νάπολι της Πριεμιέρα??????????????

επεφταν και κάτι μαύρα μύρια τότε αλλά γκαγκάτση... να μην πούμε για κάτι παίγνια με κάτι πέναλτι που ούτε ο μαραντόνα δε θα έδινε...
τεσπα..... μη μιλάτε για την ομάδα της καμορα.....δεν έχει νόημα.....

 

[imbosch4]

ίσως αυτό που διαφοροποιεί τπυς 2 παίκτεςέίνα η διαφορετικότητα του χαρακτήρα τους . Αυτό που συνάρπαζε στον Ντιεγκίτο ήταν η αλητεία που κουβάλαγε, η αλητεία της αλάνας

 

[gabadoo]

ααααααααααααχχααχαχαχαχαααααααααα
το έχω ξαναγράψει αλλά στην ελλάδα η ημιμάθεια και η βλακεία κάνει πάρτυ...
το 2005 ήμανε στο ναό με το βάζελα.....
όταν πήγαμε στην μπουτίκ όλοι οι μαλάκες έλληνες ήσαντε στημένοι να χτυπήσουν στη φανέλλα το νο 10 του ραναλντίνιο.... στην άλλη πρέσσα ήσαντε στημένοι όλο οι καταλανοί και χτυπούσαν το νο 19 του Μέσσι......
Μεταξύ μας αναρωτιόμασταν τότε οι μαλάκες έλληνες... Καλά τι μαλάκες...
Ποιος ειναι αυτός ο μαλακας που παίρνουν τη φανέλα του;

αααααααααααααααχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχααχαααα μετά από 5 χρόνια δεν ξέρω τι κάνουν οι καταλανοί στην πρέσσα, αλλά ο πιτσιρικάς που δεν ξέραμε ποιός είναι οι ελληνάρες ΠΗΡΕ ΤΗ ΦΑΝΕΛΑ ΤΟΥ ΡΟΝΙ ΜΕ ΤΟ 10...
όποιος άμπαλλος κατάλαβε, κατάλαβε

Υ.Γ.

ρώτησα τότενες τον υπεύθυνο του καταστήματος από περιέργεια..
Ποιός ρε μάγκες πουλάει τα περισσότερα;
απάντηση..... ο Μέσσης τα μισά και όλοι οι λοιποί τα άλλα μισά...
τότε είπα απο μέσα μου. Ρε τι μαλάκες είναι αυτοι δω πέρα......
Από πέρσι λέω από μέσα μου...
Ρε τι μαλακας ΕΛΛΗΝΑΣ είμαι.....
ακου θα ξεφουσκώσει...
αααααααααααχχααχχαχαχααχχαχα 5 χρόνια τον τρομπάρει φαίνεται ο γκουαρντιόλας

ααααααααααααααχαχαχαχαχαχαχααααααα

  Ειπαμε οτι ο Μαραντονα εφτιαξε ομαδες και εθνικες

  Για το Μεσσι φτιαχτηκε κατ'απαιτηση (οπως ο ιδιος επισημαινεις..)
  αυτη η Μπαρτσελονα.....

  Ειναι μια διαφορα
  Οπως ειπε και ο υπερποντικος και πολυ σωστα επεσημανε

  "Στο τελος η σουμα"

  Εδω βαζω ενα αρθρο του στομφωδους Καρπετοπουλου
  Απο τις λιγες φορες που συμφωνω μαζι του....


    [size=16pt]Πήρε κεφάλι στην κούρσα με τον Ντιέγκο[/size]



   Χθες συνεπαρμένος κι εγώ από την εμφάνιση του Λίο κόντρα στην Αρσεναλ, αναρωτιόμουν αν ο τύπος είναι όντως ο διάδοχος του «Θεού». Είδα σε βίντεο ένα ντοκιμαντέρ του Τζιάνι Μινά για τον Μαραντόνα –μια ταινία που αγαπάω, γιατί αποτελεί Τέχνη και μάλιστα στρατευμένη. Το περίεργο στην ιστορία των δυο παικτών είναι ότι δεν μοιάζουν πολύ στο στυλ, έχουν όμως κάποιες εξαιρετικά ίδιες κινήσεις.

   Περιστροφή γύρω από τον άξονα, το σπάσιμο της μέσης, το κατά μέτωπο μπάσιμο, η σέντρα με το εσωτερικό σε κίνηση (σαν passing shoot του Ιβάν Λεντλ!), η επιλογή της κλειστής γωνίας ως επιλογή εξευτελισμού του αντίπαλου τερματοφύλακα είναι κινήσεις ρεπερτορίου που οι δυο μοιάζουν να έχουν διδαχθεί από τον ίδιο δάσκαλο. Επίσης, ακόμα και στο αγγελικό παιχνίδι του Μέσι διακρίνεις ψήγματα της αλητείας του «Θεού»: με την Αρσεναλ εκτελεί με κάθετη πάσα γρήγορα ένα φάουλ και βγάζει τον Πέδρο απέναντι από τον τερματοφύλακα, πριν οργανωθεί η άμυνα των «κανονιέρηδων». Ιδια ακριβώς ήταν η επιλογή του Μαραντόνα στον τελικό του 1986 στο Μεξικό, όταν σέρβιρε στον Μπουρουσάγα το γκολ της νίκης.



[size=16pt]Διαφορές[/size]

   Κάπου εδώ ωστόσο οι ομοιότητες σταματούν και είναι λογικό, γιατί μιλάμε για παίκτες διαφορετικής εποχής. Εβλεπα χθες το ξεκίνημα του Ντιέγκο, τα πρώτα θαύματα με τη φανέλα των Αρχεντίνος Τζούνιορς και Μπόκα. Ο Μαραντόνα, λιγνός και νευρώδης όσο ποτέ, δεν είχε την ταχύτητα του Μέσι αλλά αναζητούσε διαρκώς το εξαιρετικό. Το παιχνίδι του δεν ήταν απλό, ήταν ένας ύμνος στο [size=18pt]αδύνατο[/size].

   Τα χαϊλάιτ που μας άφησε απ' αυτή την πρώτη του εποχή είναι ύμνος στη φαντασία: ένα γκολ του (μια σειρά από ντρίμπλες που ολοκληρώνονται με «καντιλάκι» ενώπιον του τερματοφύλακα) στο Παγκόσμιο Νέων του 1977 είναι απόδειξη μιας ιδιοφυΐας που ξεπερνά τα συνηθισμένα –όμως, προσοχή, μιλάμε για χαϊλάιτ. Σ' αυτές τις ασύλληπτες για τα δεδομένα του ανθρώπινου νου ενέργειες βλέπεις το άγχος ενός παιδιού να το προσέξει η ποδοσφαιρική ανθρωπότητα. Ο Μαραντόνα στα 18 του δεν ήταν κανονικός επαγγελματίας, δεν είχε δηλαδή τη βεβαιότητα ότι θα ζήσει από το ποδόσφαιρο.

   Ο Μινά δείχνει πως όταν ήταν δεκατεσσάρων χρόνων έκανε τρομερά κόλπα με την μπάλα στις γειτονιές του Μπουένος Αϊρες και εκατοντάδες άνθρωποι έτρεχαν να τον δουν νομίζοντας ότι είναι ένας χαρισματικός σαραντάρης νάνος (!) που ξέρει ποδόσφαιρο. Κανονικό φρικ σόου δηλαδή.



[size=16pt]Ακαδημίες[/size]

   [size=18pt]Ο Μέσι αντίθετα διδάσκεται από τα δεκατέσσερά του στις ακαδημίες της Μπάρτσα τι είναι το ποδόσφαιρο. Το ταλέντό του αναδεικνύεται ή για να το πω διαφορετικά, «διευκρινίζεται». Οι προπονητές του αποφασίζουν τι θα γίνει όταν μεγαλώσει, πώς πρέπει να χρησιμοποιείται, πού θα γίνει πιο αποδοτικός.[/size]

   Αν ήταν ένα χαμίνι στην Αργεντινή θα μάθαινε να κάνει ντρίμπλες και θα έπαιζε πίσω από τους επιθετικούς για να τραβάει την προσοχή των ατζέντηδων, αλλά στις ακαδημίες της Μπάρτσα αυτά δεν χρειάζονται. Η ομάδα τον διδάσκει, τον προετοιμάζει, τον αξιοποιεί. Η Μπάρτσα για δύο χρόνια δεν κερδίζει τίποτα, αλλά στήνει μια ομάδα γύρω του, φέρνοντας και διώχνοντας παίκτες για λογαριασμό του.

  Ο Ντάνι Αλβες τού χρειάζεται και πληρώνεται πανάκριβα. Ο Ντέκο και ο Ροναλντίνιο τού στερούν την μπάλα επομένως δεν είναι χρήσιμοι. Ο Ιμπραΐμοβιτς θα πρέπει να αναλάβει να του δημιουργεί χώρους, όπως έκαναν ο Λάρσον κι ο Γκούντγιονσεν κάποτε. Ο Μαραντόνα ήρθε 22 χρόνων στην Ευρώπη για να κάνει τη διαφορά. Η αντίληψη που υπήρχε τότε ήταν ότι ο νεαρός θαυματοποιός θα αλλάξει την Μπαρτσελόνα. Ο Μέσι όταν φτάνει να γίνει βασικός στην ίδια ομάδα δεν έχει την υποχρέωση να δώσει εξετάσεις: η λαϊκή επιταγή είναι η Μπάρτσα να χτιστεί πάνω του. Νομίζω καταλαβαίνετε τη διαφορά.

[size=16pt]Θαυμασμός[/size]

   Οι σταρ της επίθεσης σε κάθε σπορ κερδίζουν το θαυμασμό όλων όταν γελοιοποιούν τους αμυντικούς μηχανισμούς και δείχνουν ότι δεν υπάρχουν τρόποι ή συστήματα που να μπορούν να τους ακυρώσουν. Ο Μαραντόνα πρωταγωνίστησε σε εποχές στις οποίες η σκληράδα επιτρεπόταν και τα μαν του μαν ήταν κανόνας. Κέρδισε το Μουντιάλ του '86 καταστρέφοντας την άμυνα της Αγγλίας, της Ιταλία και της Γερμανίας.

   Το 1990 «σκότωσε» τους Βραζιλιάνους και απέκλεισε τους Ιταλούς στη Νάπολι. Με τη Νάπολι έκανε τις αμυντικές γραμμές του Καμπιονάτο να βλέπουν εφιάλτες: όποιος του κολλούσε παίκτη πάνω τον κατέληγε σε τρελάδικο στο τέλος του ματς. Ο Μέσι έρχεται για να αποδείξει ότι δεν υπάρχει πρέσινγκ που να μην μπορεί να το σπάσει και ζώνη που δεν καταφέρνει να τρυπήσει. Η ταχύτητά του διαλύει συστήματα και καταστρέφει προπονητικές στρατηγικές. Ομως ο ανταγωνισμός των δύο δεν έχει να κάνει με την αποτελεσματικότητα ή τη χαρισματικότητα, διότι σ' αυτά δεν διαφέρουν: ο ανταγωνισμός αφορά αποκλειστικά σχεδόν το κύρος. Οταν η καριέρα του Μέσι ολοκληρωθεί θα τη συγκρίνουμε με αυτή του Ντιέγκο για να δούμε ποιος τελικά είχε περισσότερο κύρος.



[size=16pt]Γύρω του[/size]

   Κάποιος θα πει ότι υπό αυτό το πρίσμα ο Ντιέγκο έχει ένα προβάδισμα, αφού μοιάζει να έχτισε την καριέρα του δυσκολότερα. Διαφωνώ. Ο Ντιέγκο βοήθησε ομάδες να κερδίσουν. [size=20pt]Ο Μέσι νίκησε μια ομάδα που λέγεται Μπαρτσελόνα, δηλαδή την υποχρέωσε με το ταλέντο του να περιστρέφεται γύρω του. Το θέμα είναι πόσο θα αντέξει γιατί όλα θα κριθούν στο φινάλε[/size]. Αλλά η εντύπωσή μου είναι ότι στην κούρσα με το «Θεό» έχει πάρει κεφάλι…




  ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΤΕΡΟ ΕΧΩ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΠ.

 

http://www.sday.gr/page.ashx?pid=2&aid=7835&autid=4

 

[stam_90]

 

[loubas]

αντε ρε με τον αμπαλο

κατσικανιαρη, τραγι , μουσχαρε

[move]α μουσχαρε ![/move]

 

Οταν η καριέρα του Μέσι ολοκληρωθεί θα τη συγκρίνουμε με αυτή του Ντιέγκο για να δούμε ποιος τελικά είχε περισσότερο κύρος.

Η υπερβαση ειναι αλλου και οχι στο ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ντριμπλαρισμα του Μεσσι-το κειμενο του(αντιπαθητικου)Καρπετοπουλου το επισημαινει.

Νομιζω(ελπιζω βασικα)οτι ο υιος το εχει ηδη αντιληφθει αυτο,αν και οι εποχες ειναι διαφορετικες για ενα νεο'86,η'90.

 

[gatto]

Αυτές οι συγκρίσεις είναι αστείες...

 

[gabadoo]

Αυτές οι συγκρίσεις είναι αστείες...

....αναποφευκτες ομως,εστω και συνειρμικα.
Και δεν τις εστιαζω σε επιπεδο ικανοτητων,οσο σε επιπεδο συνθηκων γενικοτερα

 

[!blis]

   Σ' αυτές τις ασύλληπτες για τα δεδομένα του ανθρώπινου νου ενέργειες βλέπεις το άγχος ενός παιδιού να το προσέξει η ποδοσφαιρική ανθρωπότητα. Ο Μαραντόνα στα 18 του δεν ήταν κανονικός επαγγελματίας, δεν είχε δηλαδή τη βεβαιότητα ότι θα ζήσει από το ποδόσφαιρο.

   

 

[megafuck]

Αυτές οι συγκρίσεις είναι αστείες...
οπως το ειπες ειναι

 

[gatto]

....αναποφευκτες ομως,εστω και συνειρμικα.
Και δεν τις εστιαζω σε επιπεδο ικανοτητων,οσο σε επιπεδο συνθηκων γενικοτερα

Ναι αλλά δεν μπορούν να καταλήξουν πουθενά!Το να συγκρίνεις παίχτες της ίδιας εποχής το καταλαβαίνω...αλλά παίχτες με διαφορά 20-25 χρόνων δεν έχει λογική!Το μόνο που μπορείς να συγκρίνεις είναι την σπουδαιότητα του καθενός ξεχωριστά στην εποχή του...και για τον Μέσσι είναι πάρα πολύ νωρίς για τον βάλεις σε μια τέτοια διαδικασία σε σχέση με τον Μαραντόνα ή τον Πελέ!

 

[Altec73]

 

[KARALIAKOURAS]

Ξεχαστε ο Μαραντονα δεν ξεπερνιεται,πετυχε απιστευτα πραγματα.Εαν ο Μεσι ομως χτυπησει Μουντιαλ..βλεπουμε!Παντως εγω ο καλυτερος παικτης που εχω δει στα καλα του ειναι ο Ραναλντινιο και ο Μεσι τοση μπαλα δεν ξερει.Εινα φοβερος,απλα ενας Ροναλντινιο χωρις σαπιοκοιλια και οπως ηταν στη Μπαρτσα θα εκλεβε ΚΑΙ ΠΑΛΙ την παρασταση.

 

[!blis]

 

[1personanongrata]

Η υπερβαση ειναι αλλου και οχι στο ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ντριμπλαρισμα του Μεσσι-το κειμενο του(αντιπαθητικου)Καρπετοπουλου το επισημαινει.

Νομιζω(ελπιζω βασικα)οτι ο υιος το εχει ηδη αντιληφθει αυτο,αν και οι εποχες ειναι διαφορετικες για ενα νεο'86,η'90.

είναι λάτσιο γι αυτο σου είναι αντιπαθής...
ααααααχαχαχαχχαχααχαχαχαχαααααα
ξεκολλάτε.
ο μέσι είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει το σύγχρονο ποδόσφαιρο και ποδοσφαιρικά και από χαρακτήρα.
τελεία.

 

[!blis]