Ο πόνος και η συμπαράσταση που εκδηλώνεται από τα Ελλαδικά δίποδα προς τους κωλότουρκους είναι απλά υποκριτικός και υπολογιστικός .Πότε τα Ελλαδικά δίποδα νοιάστηκαν για τον διπλανό τους ; H χώρα χάνεται και καταστρέφεται συνεχώς σε όλα τα επίπεδα, αλλά εκεί δεν υπάρχει καμία ευαισθησία.Μην το συνεχίσουμε. Άρα προς τι η τουρκολαγνεία ;
Πιστεύει το Ελλαδικό δίποδο ότι μπορεί ο κωλότουρκος να το λυπηθεί και να μην κάνει τον πόλεμο που σχεδιάζει . Πιστεύει ότι έτσι θα γλυτώσει από την ιερή υποχρέωση που έχει προς την πατρίδα του και τους προγόνους του ( οι μαλάκες της υπόθεσης που χύσαν το αίμα τους για να ζούνε τα δίποδα σήμερα ελεύθερα) να πολεμήσει και να χύσει το αίμα του ώστε να εξασφαλισθεί το μέλλον στα νέα παιδιά που θα έλθουν . Πράγματα αδιανόητα για τους Ελλαδίτες παρτάκηδες που ακολουθούν πιστά το δόγμα ότι φάμε ότι πιούμε και ότι αρπάξει ο κώλος μας, η Ελλαδική συνεισφορά στον μακραίωνο Ελληνικό πολιτισμό.
Και πάμε στην Συρία .Έχω ξαναγράψει ότι η Συρία είναι Ελλάδα και το ανάποδο. Έχει μεγάλο χριστιανικό πληθυσμό με πολλούς με Ελληνικές ρίζες . Κανείς δεν δίνει δεκάρα. Εδώ και καιρό η Τουρκία εισέβαλε σκοτώνει γυναικόπαιδα , καταστρέφει την χώρα και εδώ δεν νοιάζεται κανείς. Ακόμη και στο σεισμό οι κωλότουρκοι συνεχίσαν τον βομβαρδισμό (όπως και σε εμάς βγάζαν κωλοναβτεξ κτλπ) αλλά πάλι μούγκα, μόνο οι καημένοι οι Τούρκοι. Στην Συρία δεν έγινε σεισμός ; Εκεί δεν έπρεπε να πάει η ΕMAK ; Εκεί δεν συγκινούμασθε , αλλά ξέχασα μόνο εκεί που μας συμφέρει! Ανθρωπιστές του κώλου! Θα κλείσω με κάτι παλιό . Στην κρίση του 1986 , ποιος μας στήριξε ; Φυσικά η Συρία ! Ο πατέρας Άσαντ είχε συγκεντρώσει τα στρατεύματα του στα Τουρκικά σύνορα και απειλούσε τους Τούρκους με εισβολή αν μας επιτεθούν. Όπως και υποσχέθηκε βοήθεια αεροπορική στην Ελλάδα. Και που γλυτώσαμε το οφείλουμε κατά μεγάλο ποσοστό στην Συρία ! Έλα μωρέ ποιος τα θυμάται αυτά !
Ξεπατήκωσα κάτι ενδιαφέρον :
Ο ελληνικός λαός οφείλει πολλά στον Hafez Al Assad…
Στήριξε τον αντιδικτατορικό αγώνα εναντίον της χούντας των συνταγματαρχών κι ο Ανδρέας Παπανδρέου, που ποτέ δεν ξεχνούσε τους φίλους του, έκανε το πρώτο του ταξίδι εκτός Ελλάδας, μετά τη δικτατορία, στη Συρία για να ευχαριστήσει τον πρόεδρο Assad.
Η Συρία ήταν αυτή που στην κρίση του Μάρτη 1987, όταν ο ηγέτης Ανδρέας Παπανδρέου ζήτησε βοήθεια, ο Άσαντ παρέταξε τα στρατεύματα της πατρίδας του, στα σύνορα με την Τουρκία, τον χωροφύλακα των ΗΠΑ στη Μεσόγειο και Μέση Ανατολή, με σαφή διακήρυξη προς την Τουρκία: «Τούρκος στρατιώτης σε ελληνικό έδαφος, σημαίνει επίθεση εναντίον της Συρίας»!”.
“Λαοί χωρίς μνήμη… δεν έχουν μέλλον!”… τόνιζε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Κι επειδή οι εκάστοτε κυβερνώντες έχουν “ασθενή” μνήμη… Ειδικότερα σήμερα που η δική μας πατρίδα έχει στραφεί εναντίον της Συρίας για τη “χάρη” του Ερντογάν και των “θεσμών” της ΕΕ (έχουμε απελάσει την πρέσβειρα της Συρίας από την Ελλάδα, με απόφαση της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ και την ίδια εχθρική πολιτική ακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Άραγε, ποιες “δυνάμεις” επιβάλουν τη συνέχιση της διακοπής των διπλωματικών σχέσεων με τη Συρία, που αποφάσισαν οι μνημονιακές κυβερνήσεις;), κάποιοι οφείλουν, έχουν καθήκον να θυμίζουν εκείνη την άγνωστη ιστοριογραφία. Να θυμίζουν εκείνα τα ιστορικά γεγονότα που έχουν μετατραπεί σε εφιάλτες για τους προσκυνημένους.
(Έχουμε προχωρήσει από τότε με τη σημερινή κυβέρνηση ΝΔ να αρνείται να στείλει βοήθεια ) !
Δηλαδή η κοινή λογική τι λέει. Που στέλνεις βοήθεια ; Στον φίλο σου ή στον εχθρό σου ;
Βρε ουστ Ελλαδικά δίποδα !