πλάκα πλάκα για ένα διάστημα δούλευα σε μια δημόσια υπηρεσία με σύμβαση εξαμήνου. Εκεί λοιπόν είχαμε όλων των ειδών τα φρούτα του δημοσίου αλλα ο χειρότερος ήταν ένας αμόρφωτος καραβλαχάρας που τις μισες μέρες καθόταν σπίτι του και του χτυπούσε άλλος την κάρτα. Τέσπα ο "κύριος" κοιτούσε το ημερολόγιο να δεί αν ήταν ημέρα που γιόρταζε κάποιος Αγιος (πχ αγίας Παρασκευής) και εψαχνε τον κατάλογο με τα ονόματα να δεί αν είχαμε κάποιον εορτάζοντα στην υπηρεσία ώστε να πάει να του ευχηθεί και να κεραστεί γλυκό. Την ημέρα που γιόρταζε αυτός όμως φυσικά και δεν αγόρασε γλύκα ζαχαροπλαστείου ώστε να κεράσει έστω και τους κοντινούς συναδελφους αλλα αντίθετα έφερε απο το σούπερ-μάρκετ μια συσκευασία φερέρο ρόσε και την είχε δίπλα του ώστε αν μπεί κανενας προϋστάμενος να του δώσει (στους άλλους τίποτα).
