Κυνηγώντας το ιδεατό (κατάρα στο κεφάλι μου)

[Joseph_1]

Εχόντας μπει πλέον στα δεύτερα ''αντα'' , προβληματίζομαι πολύ για το προσεχές μέλλον. Στο σεξουαλικό αλλά περισσότερο ίσως στο σχεσιακό...
Γράφοντας μια αρκετά καλή πορεία την τελευταία 20ετία, συνειδητοποιώ πως έχω μπει σε ένα συγκεκριμένο καλούπι, που δύσκολα θα βγώ.
Πάντα ήμουν αρκετά εμφανίσιμος. Με ωραίο σώμα, σκληρό ύφος και σαγηνευτικό βλέμμα. Μέχρι εκεί.
Για κάποιο λόγο με πλησίαζαν (ασκούσα έλξη) πάντα οι μικρότερες. Στα 25-30 μου ήταν οι 20αρες και τώρα στα 40 μου οι 25+αρες.
Όλο αυτό το μοτίβο ξεκίνησε χωρίς να αντιλαμβάνομαι πως κάτι σημαίνει αυτό για μένα. Μέχρι που αντιλήφθηκα πως δεν λειτουργώ διαφορετικά...
Μετά από ένα γάμο που έληξε άδοξα, οι επόμενες συναναστροφές μου ήταν εντελώς random. Λίγες ήταν ικανές να με βάλουν σε διαδικασία να σκεφτώ το επόμενο σοβαρό βήμα.
Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μου...
Το πρόβλημα είναι σωματικό/σαρκικό.
Μετά από σχεδόν 10 ερωτικές επαφές (συστηματικές / της μιας βραδιάς δεν έχει σημασία) αφού χώρισα, αντιλαμβάνομαι πως δεν μπορώ να πηδάω αν δεν με τρελαίνει αυτό που βλέπω.
Αν η γυναικά δεν έχει στητό βυζί, στογγυλό κωλαράκι και όμορφη επιδερμίδα, σχεδόν δεν καυλώνω.
Υπήρξαν αξιόλογες γυναίκες αυτό το διάστημα, λίγο μικρότερες ή συνομήλικες, που τα πράγματα που έκαναν στο κρεββάτι μου ήταν πρωτόγνωρα και ασύλληπτης καύλας... Φευ.
Δεν μου έκανε κουκου. Λίγα πράγματα...
Ηθελα πάντα το σκληρό κωλαράκι και την νεανική επιδερμίδα... και εξακολουθώ
Ίσως (στάνταρ) έχω την ανωριμότητα ενός 20άρη που ψάχνει να γ@μήσει τα καλύτερα μωράκια. Ίσως έχω -κακώς- ακόμα πολυ υψηλά πρότυπα...
Το θέμα είναι πως έτσι ''καις'' οποιαδήποτε γυναίκα φάνει στο διάβα σου. Και ο καιρός περνάει... και μεγαλώνουμε.
Πώς συμβιβάζεσαι ? και αν το κάνεις πώς πήθεις και το κάτω κεφάλι ?

 

[DayStalker]

Σε νιώθω αδερφέ , θα μπορούσα να το έχω γράψει εγώ αυτό. Στα 30 μου ο ηλικιακός μ.ο. των γυναικών που πήδαγα ήταν 19,5 . Στα 40 μου ανέβηκε στο 27. Αλλά για πολυ παραπάνω δε το βλέπω. Ζηλεύω με την καλή έννοια τους άντρες που μπορούν να πηδήξουν αβασάνιστα από 70ρα μέχρι πεπόνι (αληθειες με τη Ζήνα... ). Δεν ξέρω αν υπάρχει συμβιβασμός , μπορείς να συμβιβαστείς και αντί για παστίτσιο να τρως ακρίδες ; Δυσκολο. Μειώνουμε την ποσότητα για να κρατήσουμε την ποιότητα. Ας ειναι καλά τα κορίτσια του επαγγέλματος. Κι απο εκει και πέρα ο,τι κάτσει αν κάτσει κι όποτε κάτσει. Εντολές το κάτω κεφάλι δε δέχεται.

 

[Nubic]

Παικταρά σαν 40+ και εγώ ,θα σου πω ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό. Προσωπικά, ενώ ήμουν πάντοτε μιλφάκιας και με τις μικρότερες ένιωθα ότι δεν ανήκουμε καν στον ίδιο κόσμο τελικά πλήρωσα για τις μαλακίες που έλεγα και καψουρεύτηκα άγρια μια 18 χρόνια μικρότερη.

Για αυτό που λες για τη στύση: Έτσι είναι το σώμα μας, όταν είσαι 20 μπαίνεις και σε πρίζα ,ό,τι λάχει. Μεγαλώνοντας γίνεσαι πιο εκλεκτικός. Και στις γυναίκες και στα πάντα. Θέλεις όταν θα γαμήσεις να γαμήσεις κάτι εκλεκτό και όχι κάτι φτηνό ή μία που απλά σου κάθεται. ίσως επειδή το κάνεις πιο σπάνια, ίσως επειδή έχουν πέσει οι αντοχές σου.

Για τις μικρές: Εσύ πάντα ήσουν πιπινιάρης ,αλλά γενικότερα ισχύει το εξής:
Όταν είσαι πιτσιρικάς, σε έλκουν οι μεγαλύτερες. Τις βλέπεις σαν δασκάλες στο σεξ, σαν λυσσάρες, το θεωρείς μεγάλο κατόρθωμα μια γυναίκα με εμπειρίες στο σεξ να κοιτάξει εσένα.
Οταν μεγαλώνεις βλέπεις τις συνομήλικές σου που έχουν σπάσει και αναζητάς το νεανικό ,ακμαίο σώμα. Εκεί το θεωρείς μεγάλη κατάκτηση μια γυναίκα που θα μπορούσε να έχει ένα επιβήτορα στην ηλικία της, να θέλει μόνο εσένα.

Άρα μια χαρά φυσιολογικός είσαι.

 

[ΤΙΜΩΡΟΣ(1)]

Γυναίκα στα 40 μόνη είναι γαμησέ τα τύπε.
Τι να την κάνεις;
Βρες καμία 25 - 30 αν μπορείς και παντρέψου την γιατί μετά τα 50 δε θα σου κάθονται.

 

[stadeos]

Eάν είχες χρήμα με ουρά ή πρόσβαση σε φτωχή χώρα με νεαρά μανούλια,το πρόβλημα σου θα λυνότανε αυτομάτως!

 

[Αγράμματος]

Εχόντας μπει πλέον στα δεύτερα ''αντα'' , προβληματίζομαι πολύ για το προσεχές μέλλον. Στο σεξουαλικό αλλά περισσότερο ίσως στο σχεσιακό...
Γράφοντας μια αρκετά καλή πορεία την τελευταία 20ετία, συνειδητοποιώ πως έχω μπει σε ένα συγκεκριμένο καλούπι, που δύσκολα θα βγώ.
Πάντα ήμουν αρκετά εμφανίσιμος. Με ωραίο σώμα, σκληρό ύφος και σαγηνευτικό βλέμμα. Μέχρι εκεί.
Για κάποιο λόγο με πλησίαζαν (ασκούσα έλξη) πάντα οι μικρότερες. Στα 25-30 μου ήταν οι 20αρες και τώρα στα 40 μου οι 25+αρες.
Όλο αυτό το μοτίβο ξεκίνησε χωρίς να αντιλαμβάνομαι πως κάτι σημαίνει αυτό για μένα. Μέχρι που αντιλήφθηκα πως δεν λειτουργώ διαφορετικά...
Μετά από ένα γάμο που έληξε άδοξα, οι επόμενες συναναστροφές μου ήταν εντελώς random. Λίγες ήταν ικανές να με βάλουν σε διαδικασία να σκεφτώ το επόμενο σοβαρό βήμα.
Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μου...
Το πρόβλημα είναι σωματικό/σαρκικό.
Μετά από σχεδόν 10 ερωτικές επαφές (συστηματικές / της μιας βραδιάς δεν έχει σημασία) αφού χώρισα, αντιλαμβάνομαι πως δεν μπορώ να πηδάω αν δεν με τρελαίνει αυτό που βλέπω.
Αν η γυναικά δεν έχει στητό βυζί, στογγυλό κωλαράκι και όμορφη επιδερμίδα, σχεδόν δεν καυλώνω.
Υπήρξαν αξιόλογες γυναίκες αυτό το διάστημα, λίγο μικρότερες ή συνομήλικες, που τα πράγματα που έκαναν στο κρεββάτι μου ήταν πρωτόγνωρα και ασύλληπτης καύλας... Φευ.
Δεν μου έκανε κουκου. Λίγα πράγματα...
Ηθελα πάντα το σκληρό κωλαράκι και την νεανική επιδερμίδα... και εξακολουθώ
Ίσως (στάνταρ) έχω την ανωριμότητα ενός 20άρη που ψάχνει να γ@μήσει τα καλύτερα μωράκια. Ίσως έχω -κακώς- ακόμα πολυ υψηλά πρότυπα...
Το θέμα είναι πως έτσι ''καις'' οποιαδήποτε γυναίκα φάνει στο διάβα σου. Και ο καιρός περνάει... και μεγαλώνουμε.
Πώς συμβιβάζεσαι ? και αν το κάνεις πώς πήθεις και το κάτω κεφάλι ?

Αυτό που μπορώ να σου πω μονάχα, ίσως και να το γνωρίζεις βέβαια.. Το μυαλό είναι το καλύτερο ΄΄εργαλείο΄΄ που διαθέτουμε στην εδώ ζωή μας, όπως όλα τα εργαλεία αν δεν μάθουμε να τα χρησιμοποιούμε σωστά μπορεί να μας ''τραυματίσουν'', αν καταλαβαίνω καλά από τα γραφόμενα σου το μόνο που θα σου πρότεινα είναι να αφήσεις το μυαλό σου λίγο ελεύθερο και να σκέπτεσαι λιγότερο, έτσι κι αλλιώς όλη η ζωή μας είναι ένα ταξίδι στο άγνωστο και οι σκέψεις μας εύκολα αλλάζουν όταν δωθούν ερεθίσματα!

 

[Joseph_1]

Αυτό που μπορώ να σου πω μονάχα, ίσως και να το γνωρίζεις βέβαια.. Το μυαλό είναι το καλύτερο ΄΄εργαλείο΄΄ που διαθέτουμε στην εδώ ζωή μας, όπως όλα τα εργαλεία αν δεν μάθουμε να τα χρησιμοποιούμε σωστά μπορεί να μας ''τραυματίσουν'', αν καταλαβαίνω καλά από τα γραφόμενα σου το μόνο που θα σου πρότεινα είναι να αφήσεις το μυαλό σου λίγο ελεύθερο και να σκέπτεσαι λιγότερο, έτσι κι αλλιώς όλη η ζωή μας είναι ένα ταξίδι στο άγνωστο και οι σκέψεις μας εύκολα αλλάζουν όταν δωθούν ερεθίσματα!

Ωραία τα λες, αλλά να σου πω την αλήθεια μου δεν πολύ κατάλαβα τι εννοείς.. Είτε να αποδεχτώ τη συνθήκη και να αφήσω τη ζωή να κυλίσει τυχαία. Είτε να ''ανοίξω'' τη σκέψη και το μυαλό μου για να δω με άλλο μάτι και τις πιό σιτεμένες..?

 

[naleg51035]

Κόβεις τις τσόντες (σοβαρά το λέω.)

 

[Readytogo22]

Ε ; Τύπε μόλις διάβασα το δεύτερο πιο περίεργο φλεξ που έχω διαβάσει στη ζωή μου.

Κλαις που σου αρέσει να γαμάς μικρούλες και ωραίες ; Τι να πω και εγώ που αν και ακόμα ( για λίγο ντε ) δεν έφτασα ούτε στα πρώτα " άντα " αλλά είμαι αντικειμενικά κακάαχημος.

 

[Panos 1978]

Εχόντας μπει πλέον στα δεύτερα ''αντα'' , προβληματίζομαι πολύ για το προσεχές μέλλον. Στο σεξουαλικό αλλά περισσότερο ίσως στο σχεσιακό...
Γράφοντας μια αρκετά καλή πορεία την τελευταία 20ετία, συνειδητοποιώ πως έχω μπει σε ένα συγκεκριμένο καλούπι, που δύσκολα θα βγώ.
Πάντα ήμουν αρκετά εμφανίσιμος. Με ωραίο σώμα, σκληρό ύφος και σαγηνευτικό βλέμμα. Μέχρι εκεί.
Για κάποιο λόγο με πλησίαζαν (ασκούσα έλξη) πάντα οι μικρότερες. Στα 25-30 μου ήταν οι 20αρες και τώρα στα 40 μου οι 25+αρες.
Όλο αυτό το μοτίβο ξεκίνησε χωρίς να αντιλαμβάνομαι πως κάτι σημαίνει αυτό για μένα. Μέχρι που αντιλήφθηκα πως δεν λειτουργώ διαφορετικά...
Μετά από ένα γάμο που έληξε άδοξα, οι επόμενες συναναστροφές μου ήταν εντελώς random. Λίγες ήταν ικανές να με βάλουν σε διαδικασία να σκεφτώ το επόμενο σοβαρό βήμα.
Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μου...
Το πρόβλημα είναι σωματικό/σαρκικό.
Μετά από σχεδόν 10 ερωτικές επαφές (συστηματικές / της μιας βραδιάς δεν έχει σημασία) αφού χώρισα, αντιλαμβάνομαι πως δεν μπορώ να πηδάω αν δεν με τρελαίνει αυτό που βλέπω.
Αν η γυναικά δεν έχει στητό βυζί, στογγυλό κωλαράκι και όμορφη επιδερμίδα, σχεδόν δεν καυλώνω.
Υπήρξαν αξιόλογες γυναίκες αυτό το διάστημα, λίγο μικρότερες ή συνομήλικες, που τα πράγματα που έκαναν στο κρεββάτι μου ήταν πρωτόγνωρα και ασύλληπτης καύλας... Φευ.
Δεν μου έκανε κουκου. Λίγα πράγματα...
Ηθελα πάντα το σκληρό κωλαράκι και την νεανική επιδερμίδα... και εξακολουθώ
Ίσως (στάνταρ) έχω την ανωριμότητα ενός 20άρη που ψάχνει να γ@μήσει τα καλύτερα μωράκια. Ίσως έχω -κακώς- ακόμα πολυ υψηλά πρότυπα...
Το θέμα είναι πως έτσι ''καις'' οποιαδήποτε γυναίκα φάνει στο διάβα σου. Και ο καιρός περνάει... και μεγαλώνουμε.
Πώς συμβιβάζεσαι ? και αν το κάνεις πώς πήθεις και το κάτω κεφάλι ?

@dimigoall

 

[ΚΑΥΛΑΝΤΈΙΡΟ]

Εχόντας μπει πλέον στα δεύτερα ''αντα'' , προβληματίζομαι πολύ για το προσεχές μέλλον. Στο σεξουαλικό αλλά περισσότερο ίσως στο σχεσιακό...
Γράφοντας μια αρκετά καλή πορεία την τελευταία 20ετία, συνειδητοποιώ πως έχω μπει σε ένα συγκεκριμένο καλούπι, που δύσκολα θα βγώ.
Πάντα ήμουν αρκετά εμφανίσιμος. Με ωραίο σώμα, σκληρό ύφος και σαγηνευτικό βλέμμα. Μέχρι εκεί.
Για κάποιο λόγο με πλησίαζαν (ασκούσα έλξη) πάντα οι μικρότερες. Στα 25-30 μου ήταν οι 20αρες και τώρα στα 40 μου οι 25+αρες.
Όλο αυτό το μοτίβο ξεκίνησε χωρίς να αντιλαμβάνομαι πως κάτι σημαίνει αυτό για μένα. Μέχρι που αντιλήφθηκα πως δεν λειτουργώ διαφορετικά...
Μετά από ένα γάμο που έληξε άδοξα, οι επόμενες συναναστροφές μου ήταν εντελώς random. Λίγες ήταν ικανές να με βάλουν σε διαδικασία να σκεφτώ το επόμενο σοβαρό βήμα.
Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μου...
Το πρόβλημα είναι σωματικό/σαρκικό.
Μετά από σχεδόν 10 ερωτικές επαφές (συστηματικές / της μιας βραδιάς δεν έχει σημασία) αφού χώρισα, αντιλαμβάνομαι πως δεν μπορώ να πηδάω αν δεν με τρελαίνει αυτό που βλέπω.
Αν η γυναικά δεν έχει στητό βυζί, στογγυλό κωλαράκι και όμορφη επιδερμίδα, σχεδόν δεν καυλώνω.
Υπήρξαν αξιόλογες γυναίκες αυτό το διάστημα, λίγο μικρότερες ή συνομήλικες, που τα πράγματα που έκαναν στο κρεββάτι μου ήταν πρωτόγνωρα και ασύλληπτης καύλας... Φευ.
Δεν μου έκανε κουκου. Λίγα πράγματα...
Ηθελα πάντα το σκληρό κωλαράκι και την νεανική επιδερμίδα... και εξακολουθώ
Ίσως (στάνταρ) έχω την ανωριμότητα ενός 20άρη που ψάχνει να γ@μήσει τα καλύτερα μωράκια. Ίσως έχω -κακώς- ακόμα πολυ υψηλά πρότυπα...
Το θέμα είναι πως έτσι ''καις'' οποιαδήποτε γυναίκα φάνει στο διάβα σου. Και ο καιρός περνάει... και μεγαλώνουμε.
Πώς συμβιβάζεσαι ? και αν το κάνεις πώς πήθεις και το κάτω κεφάλι ?

Πρέπει να κανεις προπόνηση. Πήγαινε σε πουτάνες κατω απο το αποδεκτό επίπεδο σου. Κάνε αυτοπροπαγανδα: η αίσθηση της καυλας που σου δημιουργεί μια ωραία γκόμενα είναι ασχετο κριτήριο για να παντρευτείς. Θες ανθρωπο δυνατο, υγιή ψυχικά και πνευματικά να σου σταθεί στη ζωή. Ρίξε τα στανταρ σου στο κορμικό και μαθε να σαβουριάζεις λιγο, οχι πολύ. Και θα ερθει. Γιατι έτσι οπως είσαι δε θα σταθρώσεις καμία, τσαμπα και βερεσε έχεις αποκλείσει τον εαυτό σου απο αυτό που θες. Αλλαξε κριτήρια, νοοτροπία και ρίξε καυλοστανταρ.

 

[Vienezos1_]

Δηλαδή είναι εφικτό 1ον: να θέλουμε μουνάρες, 2ον: Να μπορούμε να τις ικανοποιήσουμε 3ον: να τις αντικαθιστούμε άμεσα (λες και είναι παιχνίδια με την επόμενη μουνάρα)
4ον και να είναι όλα στα μέτρα μας !!
Δηλαδή αν είμασταν ο γιός του Βαρδινογιάννη τι θα ζητούσαμε παραπάνω? ένας κοινός θνητός μπορεί επι χρόνια να έχει ένα μπάζο και να επιβιώνει κάνοντας αυθυποβολή στον ευατό του ότι ειναι με ωραία κοπέλα για να επιβιώσει και να μην τρελαθει !!!

 

[Backpacker]

Είναι θέμα προσωπικής ωριμότητας της προσωπικότητας. Αν φτασεις σε επιπεδο να σε καυλωνει η προσωπικοτητα μιας γυναικας που σου κανει το κλικ αυτοματα σε καυλωνει και σεξουαλικα φουλ.
Αν δεν μπορεις να κλικαρεις με γυναικες της ηλικιας σου και λιγο μικροτερες τοτε απλα εισαι ανωριμος.

Και εγω με 10 χρονια μικροτερη εχω σχεση εδω και λιγα χρονια ενω πλησιαζω τα δευτερα άντα. Αλλα εκτος του σωματικου που φυσικα μετραει πολυ γουσταρω γενικα να περναω χρονο μαζι της και κανουμε πραγματα. Και πάλι βέβαια σε αρκετές συζητήσεις μας φαίνεται η ηλικιακή διαφορά.
Αλλιως ενα σκετο κορμακι οσο καυλα και να ειναι εχει πολυ συντομη ημερομηνία λήξης.

Επισης δεν ξερω τωρα αν θα μπορουσα να κανω τιποτα εκτος καθαρου σεξ με κοριτσακι στα 20 μεχρι 25. Δλδ τι να πουμε? Τι κοινες αναφορες μπορει να εχουμε? Τι κοινα γούστα?

Δλδ να καθομαι να λεω τπτ σκηνικα απ'τη ζωη μου και να σκεφτομαι οτι αυτη δεν εχει ιδεα γιατι μιλαω είτε γιατί τότε ήταν αγέννητη είτε πιπιλούσε ακόμα το δάχτυλο της?

Για αυτο υπαρχουν τα εσκορτάκια για να παιρνουμε το μονο πραγμα που αξιζει απο ενα νεο κοριτσι. Τον ενθουσιασμο και την αψεγαδιαστη εμφανιση.
Για τα υπολοιπα χρειαζεται κατι πιο κοντά σε εμάς. Γιατι καλο το σεξ και τα γαμησια αλλα χρειαζεται καη οικειότητα...η συντροφικότητα. Να μοιράζεσαι εμπειρίες με τον άνθρωπο σου.

 

[Πύργος Βασιλικός]

Θα μας τρελάνεις... Τι να πω.. κι εγώ σαν κι εσένα κοιτάω τις πιτσιρίκες αλλά καταλήγω σαν τον κακό λύκο.. που θέλει την Κοκκινοσκουφίτσα αλλά καταλήγει με τη γιαγιά της...

 

[james tiberius kirk]

Εχόντας μπει πλέον στα δεύτερα ''αντα'' , προβληματίζομαι πολύ για το προσεχές μέλλον. Στο σεξουαλικό αλλά περισσότερο ίσως στο σχεσιακό...
Γράφοντας μια αρκετά καλή πορεία την τελευταία 20ετία, συνειδητοποιώ πως έχω μπει σε ένα συγκεκριμένο καλούπι, που δύσκολα θα βγώ.
Πάντα ήμουν αρκετά εμφανίσιμος. Με ωραίο σώμα, σκληρό ύφος και σαγηνευτικό βλέμμα. Μέχρι εκεί.
Για κάποιο λόγο με πλησίαζαν (ασκούσα έλξη) πάντα οι μικρότερες. Στα 25-30 μου ήταν οι 20αρες και τώρα στα 40 μου οι 25+αρες.
Όλο αυτό το μοτίβο ξεκίνησε χωρίς να αντιλαμβάνομαι πως κάτι σημαίνει αυτό για μένα. Μέχρι που αντιλήφθηκα πως δεν λειτουργώ διαφορετικά...
Μετά από ένα γάμο που έληξε άδοξα, οι επόμενες συναναστροφές μου ήταν εντελώς random. Λίγες ήταν ικανές να με βάλουν σε διαδικασία να σκεφτώ το επόμενο σοβαρό βήμα.
Δεν είναι όμως αυτό το θέμα μου...
Το πρόβλημα είναι σωματικό/σαρκικό.
Μετά από σχεδόν 10 ερωτικές επαφές (συστηματικές / της μιας βραδιάς δεν έχει σημασία) αφού χώρισα, αντιλαμβάνομαι πως δεν μπορώ να πηδάω αν δεν με τρελαίνει αυτό που βλέπω.
Αν η γυναικά δεν έχει στητό βυζί, στογγυλό κωλαράκι και όμορφη επιδερμίδα, σχεδόν δεν καυλώνω.
Υπήρξαν αξιόλογες γυναίκες αυτό το διάστημα, λίγο μικρότερες ή συνομήλικες, που τα πράγματα που έκαναν στο κρεββάτι μου ήταν πρωτόγνωρα και ασύλληπτης καύλας... Φευ.
Δεν μου έκανε κουκου. Λίγα πράγματα...
Ηθελα πάντα το σκληρό κωλαράκι και την νεανική επιδερμίδα... και εξακολουθώ
Ίσως (στάνταρ) έχω την ανωριμότητα ενός 20άρη που ψάχνει να γ@μήσει τα καλύτερα μωράκια. Ίσως έχω -κακώς- ακόμα πολυ υψηλά πρότυπα...
Το θέμα είναι πως έτσι ''καις'' οποιαδήποτε γυναίκα φάνει στο διάβα σου. Και ο καιρός περνάει... και μεγαλώνουμε.
Πώς συμβιβάζεσαι ? και αν το κάνεις πώς πήθεις και το κάτω κεφάλι ?

Λίο Ντι Κάπριο, εσύ;

 

[james tiberius kirk]

Δηλαδή είναι εφικτό 1ον: να θέλουμε μουνάρες, 2ον: Να μπορούμε να τις ικανοποιήσουμε 3ον: να τις αντικαθιστούμε άμεσα (λες και είναι παιχνίδια με την επόμενη μουνάρα)
4ον και να είναι όλα στα μέτρα μας !!
Δηλαδή αν είμασταν ο γιός του Βαρδινογιάννη τι θα ζητούσαμε παραπάνω? ένας κοινός θνητός μπορεί επι χρόνια να έχει ένα μπάζο και να επιβιώνει κάνοντας αυθυποβολή στον ευατό του ότι ειναι με ωραία κοπέλα για να επιβιώσει και να μην τρελαθει !!!

Αν ήσουν ο υιός Βαρδινογιάννη ίσως να ήξερες τον παρατατικό του βοηθητικού ρήματος είμαι, τύπε.

 

[Vienezos1_]

νομίζω απαξιούν για οτιδήποτε βασίζεται σε νόμους αγαπητέ James Tiberius kirk , η μόνιμη εφαρμογή της νομιμότητας είναι μορφή υποδούλωσης...και ποιά είναι η ελληνική γραμματική για να μου επιβληθεί θα σου πει ο γιος του Βαρδινογιάννη? (σοβαρά τώρα ...χάνεις φαιά ουσία και με τον παρατατικό?)

 

[Περπάτημα κάνει καλό]

Κοίτα να δεις.. Που ήμουν σίγουρος ότι δε συμβαίνει μόνο σ' εμένα..
Γυμνάσιο λύκειο φυσικά μου άρεσαν οι ίδιες ηλικίες, στα 20-25 μ άρεσαν οι 18-22, στα 25 μου ασχολήθηκα με άτομα των 20-22, και ακόμα τώρα στα 35 με τραβάνε τα 20-25 το πολύ.. Επίσης αρέσω σε αρκετά μικρότερες, μιας και όπως μου λένε συνέχεια δε φαίνομαι τόσο.. Μ έχουν κάνει μέχρι και για 20χρονο.. Και σοκάρονται όταν πω ηλικία. Φυσικά αυτό μετράει, αλλά το τι θέλουμε οι άντρες (δηλαδή το κάτω μας κεφάλι) είναι ίσως γραμμένο από τη βιολογία στο DNA μας...? Να θέλουμε νέες, διότι ένα νέο ωραίο κορμί, υποσυνείδητα σημαίνει υγιείς απογόνους, ασφαλή γέννα κλπ..

Ίσως και να γράφω βλακείες, κι απλά να είναι στεγνό καθαρό γούστο, αλλά δεν το νομίζω.. Δηλαδή ένας πενηντάρης και βάλε, δε νομίζω να νιώθει έλξη για πενηντάρες!.. Η μόνη περίπτωση και εξαίρεση σε αυτό, είναι όταν είναι ήδη παντρεμένοι χρόνια, αγαπημένοι, αχώριστοι κλπ, που τότε αισθάνεσαι πράγματα για τον άνθρωπό σου πιο βαθιά, κι όχι επειδή έχει γαμάτο κώλο πχ.. Γνώμη μου φυσικά

Αλλά βέβαια... Όταν θέλεις να βρεις κάτι για σχέση, για μόνιμο για μέλλον, γάμο κλπ, τα γούστα και τα στάνταρ πρέπει να πέφτουν λίγο, ή να γίνονται πιο ελαστικά.. Διότι "ο άνθρωπός σου" δεν είναι πάντα το άτομο που θα δεις και θα μείνεις άφωνος, αλλά είναι το άτομο που γνωρίζοντάς το, θα δεις ωραία πράγματα, θα ταιριάζετε, και θα ανεβαίνει στα μάτια σου η αξία του, η έλξη κλπ