Κοίτα, σαν ιδέα και σωστή είναι, και λογική βάση έχει και ρεαλιστική είναι. Και, στην πράξη, έχει δουλέψει, σε άλλους κλάδους όμως, τόσο εδώ, όσο και σε χώρες του εξωτερικού. Εδώ όμως μιλάμε για κυριολεκτικά βασικά αγαθά. Μπορείς άνετα να κάνεις μποϋκοτάζ στις ξαπλώστρες, στον πανάκριβο καφέ σε καφετέριες, σε εξωφρενικές τιμές καταναλωτικών προϊόντων, έχουμε δεί δείγματα τέτοιων ενεργειών, είτε οργανωμένα, είτε σα φυσική αντίδραση εν μέσω κρίσης. Οι καφετέριες, πήρανε το μήνυμα, και ο καφές απο 4 και 5 ευρώ έπεσε στα 2 με 3.
Αλλά, πως στο διάολο θα φας, αν δεν πας να πάρεις τρόφιμα; Και, πως στο διάολο θα βρείς φθηνά τρόφιμα όταν οι τιμές είναι πάνω κάτω οι ίδιες παντού; Δε γίνεται, πρακτικά, να κάνεις μποϋκοτάζ σε σούπερ μάρκετ χωρίς να έχεις γεμίσει ντουλάπια και ψυγεία πρώτα, οπότε... δώρον άδωρον. Για να κάνεις το μποϋκοτάζ, πρώτα θα τα σκάσεις στους ίδιους που θέλεις να μποϋκοτάρεις και, αν δε συμμορφωθούν, θα πρέπει να ξαναγεμίσεις τα πάντα πριν τους μποϋκοτάρεις και πάλι... σε τιμές που δε θα έχουν πέσει αρκετά, αν έχουν πέσει καθόλου. Ναι, ο χασάπης της γειτονιάς σου παίζει να έχει κρέας φθηνότερο, κατά περιόδους, σε σχέση με το Μασούτη, η το ΑΒ, ή το Σκλαβενίτη, ή το ΜyMarket... αλλά όχι σταθερά και όχι με αξιόπιστες ποσότητες ώστε να πάρεις αρκετό. Και, η λαϊκή έχει σκαμπανεβάσματα τιμών που ζηλεύει η Σοφοκλέους, με limit up και limit down στο κιλό της ντομάτας να παίζουν σε κάθε λαϊκή, κάθε μέρα. Οπότε, αναγκαστικά, το μή χείρον βέλτιστον
