η ζωη ειναι ενας αγωνας πρεπει να αγωνιζομαστε. Πιστη στον θεο προσευχη και να μην εμπιστευομαστε τον εαυτο μας αλλα μονο τον θεο. Η τεμπελια δεν βοηθαει ουτε η στασιμότητα. Η μεγίστη των αρετων η ταπεινωση ειναι το φαρμακο. Το σπουδεοτερο οτι τα αγαθα κοποις κτουντε. και η θεληση αν θελει καποιος αλλα χωρις κοπο δεν γινεται τιποτα. ο ανθρωπος πρεπει να κοπιαζει θεληση και κόπος μαζι. Το μεγαλυτερο φαρμακο ειναι η πιστη στον θεο και οχι στον εαυτο μας. το αγχος ειναι του εγω.Για ολα φταιει το εγω μας ο εγωισμος μας για ολα!!!.
καλησπερα....συμφωνω...αλλα οχι με την τοσο θρησκοληπτη εκδοχη του μυνηματος σου...
και για να μην παρεξηγηθουν αυτα που γραφω θα στο εξηγησω....
για μενα ο θεος υπαρχει και το βλεπεις παντου...
καθε μερα που ξημερωνει ειναι κι ενας υμνος στο θεο..
απο το πουλι που φτερουγιζει για να πιασει ενα τοσο δα σπορακι....απο τη μελισσα που χαρη σ αυτην υπαρχει και λειτουργει ολος ο κοσμος...απο τον ανθρωπο που ειναι κατ εικονα και καθ ομοιωση....τουλαχιστον ετσι θελει ο εγωισμος μας να πιστευουμε...οτι ντε και καλα ειμαστε λιγο θεουληδες ολοι μας...λες και ολα τα αλλα δημιουργηματα ειναι υποδεεστερα..
Ολες οι ψυχικες διαταραχες εκδηλωνονται οταν ο ανθρωπος ζει μη φυσιολογικα...πχ σε τσιμεντουπολεις...τρωγοντας αδεια απο βιταμινες πλαστικα φαγητα κλεισμενα μεσα σε πλαστικες συσκευασιες...γεματα ζαχαρες αλατια χημικα κι οτι αλλη μαλακια βαζει ο νους σου....
ετσι βλεπουμε γυρω μας ανθρωπους με τονους τοπικο λιπος ..που εχουν ξεχασει ακομη και να περπατανε...
ετσι σιγα σιγα το αγχος τους κυριευει ....φερνει την καταθλιψη κι η καταθλιψη σκοτεινιαζει το μυαλο....
ξεκιναμε λοιπον κανοντας αποτοξινωση..
Α)τρωγοντας μονο φρεσκα φρουτα κ λαχανικα.....
Β)κανοντας μικρες καθημερινες βολτες στην εξοχη η σε παρκα....περπατωντας
Γ)ΚΑΝΟΥΜΕ ΧΕΙΡΩΝΑΚΤΙΚΕς ΔΟΥΛΕΙΕΣ...εστω κι αν αυτο ειναι μια γενικη καθαριοτητα σπιτι μας....κατι που θα μας κουραζει σωματικα πολυ για να εμποδιζει το μυαλο να σκεφτεται αρρωστα...
σπανια εχω δει αγροτες η εργατες να ειναι ψυχακηδες...συνηθως ειναι ανθρωποι κλεισμενοι σε γραφεια