Ευρισκόμενος πρόσφατα στην Κρακοβία για ολιγοήμερο ταξίδι, μεταφέρω, εδώ, λίγες βιαστικές εντυπώσεις. Έχοντας ελάχιστο ελεύθερο χρόνο στη διάθεσή μου, λόγω ασφυκτικού προγράμματος, αποφάσισα να ακολουθήσω την πεπατημένη, καθώς δεν υπήρχαν πολλά περιθώρια ευελιξίας και αναζήτησης. Χωρίς δεύτερη σκέψη επικοινώνησα με την κουκλίτσα Paula, για incall, που μου είχε προτείνει ο φίλος συνάδελφος, «Βαλκάνιος Πουτσαράς». (Αγγελία και βίντεό της, εδώ):
Μιλήσαμε και μου έδωσε τη διεύθυνσή της (σε καλό σημείο, δίπλα στην πλατεία Bohaterow getta) και της λέω, «θα φωνάξω σε λίγο ταξί και έρχομαι». «Εντάξει», μου λέει, «μπορείς να έρθεις (ομολογουμένως στη φωνή της βγάζει μια κάποια ψυχρότητα και βιασύνη, αν και ο φίλος Β.Π. με είχε διαβεβαιώσει ότι σε αποζημειώνει στον αγώνα) και συμπληρώνει: «κι αν τυχόν δεν μπορέσεις τώρα αμέσως, μπορείς να έρθεις αύριο» (σε στυλ «δεν χάθηκε κι ο κόσμος»). Μπαίνοντας στο ταξί, την καλώ για επιβεβαίωση ότι όντως ξεκινάω και είμαι καθ’ οδόν. Πρώτο άσχημο σημάδι: διαπιστώνω ότι είχε κλείσει το τηλέφωνο. Για τον λόγο ότι η διεύθυνση βρισκόταν κοντά στη βάση μου, είπα, δεν χάνω να πάω επί τόπου και σε λίγο να την ξανακαλέσω. Φτάνω μετά από λίγο στη διεύθυνση, και ξαναπαίρνω τηλέφωνο. Το είχε όντως ανοίξει, το σηκώνει και της λέω «γειά σου, βρίσκομαι κάτω στην είσοδο της πολυκατοικίας» και ότι μπορεί να μου ανοίξει. Τότε αυτή, μου αρχίζει κάτι ακατάλυπτα μισόλογα (μιλάει αγγλικά λειτουργικά) μου πετάει ένα βιαστικό «έλα αύριο» χωρίς ουσιαστική εξήγηση και μου το κλείνει στα μούτρα. Δοκίμασα να την πάρω κανα δυό φορές, στο επόμενο πεντάλεπτο, μήπως και κάτι δεν κατάλαβε σωστά, από τις αρχικές εξηγήσεις μας, όμως το τηλέφωνο καλούσε κανονικά δίχως να το σηκώνει.
Δεν επέμεινα άλλο. Επειδή ήξερα ότι δεν θα είχα τα χρονικά περιθώρια για να ασχοληθώ ξανά σε μια από τις επόμενες μέρες, και εφόσον η δεύτερη προτεινόμενη Victoria, είχε απενεργοποιήσει την αγγελία και το τηλέφωνό της:
αποφάσισα να απευθυνθώ στην Olimpia για την οποία είχα επίσης λάβει καλή γνώμη (αγγελία και βίντεο, εδώ):
Εύκολη συνεννόηση, έλαβα διεύθυνση για incall (δυστυχώς, σε απόκεντρο σημείο, κανα εικοσάλεπτο με το ταξί από το σημείο που βρισκόμουν) και αφού κάλεσα ταξί ξεκίνησα για τη συνάντηση. Φτάνω στο γκρί φουτουριστικό καμπυλωτό κτήριο-φρούριο της διεύθυνσης -κοντά στο τεράστιο Aqua Park (Park Wodny)- και κατευθύνομαι στην εξωτερική σιδερένια πόρτα-πλέγμα. Καλώ και αφού λαμβάνω κωδικούς, μπαίνω στα ενδότερα και φτάνω στην δεύτερη είσοδο, όπου στο ισόγειο αριστερά, βρισκόταν το διαμέρισμα. Ανοίγοντας την πόρτα, αντί για την ξανθιά Olimpia, συναντώ μια μελαχροινή γύρω στο 1.70, τσαχπίνα με έκφυλη φάτσα (είχε και ένα ωραίο piercing στο δεξί φρύδι), κάπως πιο μπαμπάτσικη για τα γούστα μου, με ωραία μάτια και κλασική πολωνική τούρμπο κωλάρα (δυστυχώς δεν την έδινε). Παρόλα αυτά, ήταν υποδεέστερη σε σχέση με την κανονική Оlimpia για την οποία είχα πάει. Με υποδέχτηκε εγκάρδια με ένα φιλί στο στόμα και με έμπασε στο διαμέρισμα. Ήδη στον διάδρομο, της λέω «δεν ήρθα για σένα, αλλά για την ξανθιά κοπέλα της αγγελίας, και εσύ, της λέω, δεν είσαι αυτή». Μου λέει με αφέλεια και βλαχοπολωνική κουτοπονηριά: «εγώ είμαι απλά έχω βάψει και ισιώσει τα μαλλιά μου». Καλά, κι εγώ είμαι ο Λέχ Βαλέσα - σκέφτηκα. Μου είπε εν τέλει, ότι αυτή λέγεται Νatalia (τάχα το αληθινό της όνομα). Κοντοστάθηκα στον διάδρομο και ήμουν έτοιμος για μεταβολή, όμως επειδή είχα φάει ήδη την ξενέρα με την Paula και είχα κάνει πλέον τόσο δρόμο, είπα να περάσω, καθώς μόνο τώρα μπορούσα για ένα ξελαμπικάρισμα. Στην επόμενη ώρα, πλήρωσε τα σπασμένα, αφενός για την στραβή με την Πώλα, και αφετέρου για την κουτοπόνηρη συμπεριφορά της. Στοματικό ανεκτό (όχι αντάξιο της πολωνικής σχολής) χαλαρό 69, ενώ στον κυρίως αγώνα δεχόταν αδιαμαρτύρητα το ζόρισμα (αν και είχε περιορισμένες αντοχές) έκανε συχνή χρήση λιπαντικού, και έψαχνε λουφάρισμα-καταφύγιο σε βολικές προς αυτήν στάσεις. Παίχτηκαν δύο γύροι για το ξεφόρτωμα. Σε γενικές γραμμές, μια μέτρια συνεύρεση με μια διεκπεραιωτική κοπέλα (όπως είπα, αποδεκτή μόνο για ένα ξελαμπικάρισμα και τίποτε παραπάνω). Πήρα ταξί από το κοντινό ξενοδοχείο “Swing” και επέστρεψα στη βάση μου.
Την μεθεπόμενη μέρα (μια πριν την αναχώρησή μου) προέκυψε κάποιο αναπάντεχο κενό και αποφάσισα να κάνω πάλι δοκιμή με την Paula (να μου φύγει και η περιέργεια). Tην πέτυχα αμέσως στο τηλέφωνο, και την ρώτησα αν δουλεύει κανονικά σήμερα. Μου επιβεβαίωσε ότι όντως δουλεύει, και με περιμένει όποτε θέλω να περάσω. Μου είπε να την πάρω τηλέφωνο ξανά λίγο αργότερα, και μισή ώρα νωρίτερα από την ώρα που θα ήθελα. Μετά από κανα μισάωρο, όντως την κάλεσα για να την ενημερώσω ότι εντός μισαώρου θα ήθελα να βρεθούμε για ραντεβού στη γνωστή διεύθυνση, αλλά το τηλέφωνο καλούσε μια φορά και μετά έβγαινε τηλεφωνητής. Δοκίμαζα ανα τακτά διαστήματα (έχοντας πλέον πειστεί για την ασυνέπειά της) δοκιμάζοντας ανα μισάωρο και είχαν περάσει περίπου τρείς ώρες από το αρχικό τηλεφώνημά μου, όταν τελικά το σήκωσε αλλά δεν ασχολήθηκα περισσότερο μαζί της. Νομίζω ότι είναι καθαρά θέμα τύχης να κλείσει κάποιος ραντεβού μαζί της, χωρίς να του κάτσει στραβή και στήσιμο (κι αν αυτό το σκηνικό γίνεται σε συνεννόηση για ραντεβού στον χωρό της, φαντάζομαι ποιές θα είναι οι πιθανότητες στησίματος σε ενδεχόμενο outcall σε ξενοδοχείο). Στο μεταξύ, είχα δοκιμάσει να καλέσω και την προαναφερόμενη Victoria που είχα δεί ότι είχε επαναφέρει κανονικά την αγγελία της, αλλά το τηλέφωνο ήταν διαρκώς κλειστό (τελικά καταφέραμε και συνεννοηθήκαμε την ημέρα που θα έφευγα, περισσότερο για να την έχω στα υπόψη μου για την επόμενη φορά. Αγγλικά πολύ καλά, γαμιστρώνα έχει σε εξαιρετικό σημείο κοντά στη Galeria Kazimierz).
Δοκίμασα διερευνητικά να συνεννοηθώ και με την Άντζελα, το πολωνικό άτι (μίλησα προφανώς με την τηλεφωνήτριά της) αλλά διαπίστωσα ότι ο χώρος της βρισκόταν περίπου μισή ώρα δρόμο με ταξί από τη βάση μου (και ήταν ήδη ώρα αιχμής) οπότε την άφησα για επόμενο ταξίδι με περισσότερη άνεση χρόνου και κινήσεων (αγγελία και βίντεο εδώ):
Σαφέστατα, το παιχνίδι αποδίδει καλύτερα υπό χαλαρές και ανέμελες συνθήκες τουρισμού και όχι εν μέσω υποχρεώσεων και χρονικής πίεσης, και αυτό νομίζω ισχύει γενικότερα για όλους τους προορισμούς. Κατέθεσα εδώ, απλώς, λίγα πρακτικά στοιχεία (όσα μου επέτρεψε η δική μου περιορισμένη ενασχόληση) περισσότερο ως προσωπική εντύπωση (άλλος μπορεί να έχει διαφορετική), με την ελπίδα, ίσως, να φανούν χρήσιμα σε κάποιον άλλο συναγωνιστή που σκοπεύει να επισκεφτεί κάποια στιγμή την πανέμορφη Κρακοβία.
Βάζω εδώ μια άνω τελεία, και ελπίζω να επανέλθω στο μέλλον, με περισσότερο ολοκληρωμένη άποψη για τις κοπέλες, μέσα από ένα, καθάρά, ταξίδι αναψυχής και σε συνδυασμό πάντα με μια καλύτερη γνωριμία της πόλης.
Από τη θέση αυτή, θα ήθελα για μια ακόμα φορά, να ευχαριστήσω θερμά τον συνάδελφο «Βαλκάνιο Πουτσαρά» για τα χρήσιμα tips και τις πληροφορίες για τις κοπέλες.