Ερώτηση «Είμαι μαμά ενός 2χρονου κοριτσιού και με τον άντρα μου αποφασίσαμε να πάρουμε διαζύγιο. Το σπίτι που μένουμε είναι του άντρα μου αλλά εκείνος έχει την οικονομική δυνατότητα να νοικιάσει άλλο. Εμένα ο δικός μου μισθός είναι πολύ μικρός και δεν μπορώ να νοικιάσω ούτε μια γκαρσονιέρα. Δεν έχουμε που να μείνουμε με τη μικρή και οι γονείς μου δεν ζούν. Άκουσα από κάποια γνωστή με παρόμοια περίπτωση ότι και εγώ και το παιδί έχουμε το δικαίωμα από τον νόμο να μείνουμε για μερικά χρόνια στο σπίτι του εάν το ζητήσω, επειδή το παιδί είναι πολύ μικρό και το σπίτι αυτό θεωρείται η έδρα του. Ισχύει κάτι τέτοιο; Να σας πω ακόμα ότι το σπίτι του άντρα μου αποκτήθηκε πρίν τον γάμο μας.Ευχαριστώ». Απαντάει η δικηγόρος παρ’ εφέταις, κυρία Όλγα Σαββίδου
Ρύθμιση οικογενειακής στέγης Γεγονός είναι ότι σύμφωνα με το άρθρο 1393 ΑΚ, «σε περίπτωση διακοπής της συμβίωσης των συζύγων, το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το επιβάλλουν λόγοι επιείκειας ενόψει των ειδικών συνθηκών του καθενός από τους συζύγους και του συμφέροντος των τέκνων, να παραχωρήσει στον ένα σύζυγο την αποκλειστική χρήση ολόκληρου ή τμήματος του ακινήτου που χρησιμεύει για κύρια διαμονή των ίδιων (οικογενειακή στέγη), ανεξάρτητα από το ποιος απ` αυτούς είναι ο κύριος ή έχει απέναντι στον κύριο το δικαίωμα χρήσης του.»
Η σύμφωνα με το άρθρο 1393 του ΑΚ ρύθμιση της χρήσης της οικογενειακής στέγης, είναι προσωρινή και διαρκεί όσο και η διάσταση των συζύγων, υπόκειται δε σε αναθεώρηση, όταν το επιβάλλουν οι περιστάσεις. [size=20pt]Η απόφαση που εκδίδεται με βάση την ως άνω διάταξη, παύει να ισχύει αυτοδικαίως, αν δεν ζητηθεί η τροποποίησή της, μετά την δι’ αμετακλήτου αποφάσεως λύση ή ακύρωση του γάμου, οπότε οι σχέσεις των συζύγων, αναφορικά με την κυριότητα, τη νομή ή τη χρήση του ακινήτου, που χρησίμευε ως οικογενειακή στέγη, διέπονται πλέον από τις γενικές διατάξεις του εμπραγμάτου και ενοχικού δικαίου.[/size]
Στην πράξη, ο γονέας που έχει την προσωρινή ή οριστική επιμέλεια του τέκνου (κατά κύριο λόγο η μητέρα) έχει τη δυνατότητα να ζητήσει με ασφαλιστικά μέτρα κατ’ αρχήν και έπειτα με κύρια αγωγή τη ρύθμιση της οικογενειακής στέγης. Βασικά κριτήρια για να διατάξει το δικαστήριο την μετοίκηση του συζύγου και την χρήση της οικογενειακής στέγης από εσάς και το παιδί μέχρι την ενηλικίωσή του ή την αλλαγή των συνθηκών, είναι η απορία της συζύγου / οι μικρότερες οικονομικές δυνατότητες από τον σύζυγο / η εκ μέρους της κυριότητα ή μη άλλης στέγης / η ανάγκη του τέκνου να διατηρήσει το ίδιο οικιακό περιβάλλον προκειμένου να μην επιβαρυνθεί ψυχολογικά από μία ενδεχόμενη μετακίνηση σε οικία κατώτερων προδιαγραφών από την οικογενειακή. Σε κάθε περίπτωση προηγούνται οι ανάγκες του τέκνου από τις ανάγκες του πατέρα. Είναι αδιάφορο για το δικαστήριο το πότε αποκτήθηκε η οικογενειακή στέγη.
