Πανω στο κρεβάτι καθομαι
κι εγω σου το χαιδευω
το απαλο χερακι σου
που τοσο το λατρευω
Όταν με βλεπεις να’ρχομαι
ευθυς τα κατεβαζεις
τα καστανα ματακια σου
και πια δεν με κοιταζεις
Μηπως νομιζεις πως τον εχω εγω μικρο
τον πονο στην καρδια μου
η μηπως δεν σηκωνεται
η τριχα απ’τα μαλια μου??
Εφυγες και δεν σκεφτηκες
πως κάποιος την βαραει
στον τοιχο την κεφαλα του
επειδη σε αγαπαει..
Τωρα τι άλλο μου μενει??
μονο παρα να χυσω
να χυσω δακρυα καφτα
και να σε λησμονησω…!!!!!