Βολταίρε δεν έχω διαβάσει τη συνθήκη του μααστριχτ. Εχω όμως την εντύπωση ότι αναφέρεται στην ευρωπαική ένωση και όχι στην ευρωζώνη. Πολλές χώρες ειναι μέλη της ΕΕ χωρίς να ειναι στην ευρωζώνη.
Κάποια χώρα λοιπόν μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή πληρούσε τα κριτήρια και ενετάχθη στην ευρωζώνη. Αν όμως κατα τη διάρκεια της παρουσίας της εκεί, εμφανίσει συμπεριφορές/ στοιχεία που πλέον την θέτουν εκτός κριτηρίων (και τυπικά οι συνθήκες οι οποιες της επέτρεψαν την ένταξη δεν υφίστανται πλέον), τότε αν δεν αναμορφωθεί (παίρνει κιτρινη κάρτα) τίποτα δεν αποκλείει να πάρει πούλο και να γίνει απλό μέλος ΕΕ
Το θέμα του να τεθεί η ελλάδας, η ιταλία και η πορτογαλία εκτός ευρωζώνης το διάβασα στον εκονομιστ πριν 2 μήνες. Εχω αρχείο.
Τέλος, μια γενική παρατήρηση.
Κάθε συνθήκη επιδέχεται τροποποιήσεων. Επομένως αν κάτι μπορεί να μην προβλέπεται τώρα, τιποτα δεν αποκλείει να υπάρξει πρόβλεψη στο μέλλον. Η αρχική συνθήκη του Μααστριχτ έχει ήδη δεχτεί σειρά τροποποιήσεων.
Ετσι, επιμένω σε αυτό που είπα - οτι αν συνεχίσει έτσι η ελλάδα θα βρεθεί εκτός ευρωζώνης
Τέλος, αν η ελλάδα τώρα λειτουργούσε ακομα με δραχμή σίγουρα θα είχε φάει σειρα υποτιμήσεων. Απο τη στιγμή που σαν κράτος δεν ειναι ανταγωνιστικό και απέτυχε να κερδισει την εμπιστοσύνη των επενδυτών (κάτι που αποδυκνείεται απο το τωρινό spread ομολόγων και το μεγαλύτερο κόστος δανεισμού) δεν ειμαι σίγουρος οτι υπάρχουν τα απαραίτητα συναλλαγματικά αποθέματα που θα στηριζαν τη δραχμή ωστε να μην υποτιμηθεί.
Αμάν, στα Ευρωπαϊκά σε πιάνω αδιάβαστο. Η συνθήκη του Μάαστριχτ λέγεται συνθήκη της Ευρώπης γιατί μετονομάστηκε από
ΕΟΚ σε ΕΕ. Ανάμεσα στα άλλα η συνθήκη του Μάαστριχτ απετέλεσε την πράξη γέννησης της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης, δηλαδή στην πράξη του Ευρώ.
Για να ποστάρω εδώ μία περίληψη:
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ
Η ενιαία αγορά ολοκληρώθηκε με την καθιέρωση της ΟΝΕ. Η οικονομική πολιτική αποτελείται από τρεις συνιστώσες. Τα κράτη μέλη πρέπει να διασφαλίζουν το συντονισμό των οικονομικών πολιτικών τους, να καθιερώσουν την πολυμερή εποπτεία αυτού του συντονισμού και υπόκεινται σε κανόνες οικονομικής και δημοσιονομικής πειθαρχίας. Στόχος της νομισματικής πολιτικής είναι να δημιουργηθεί ένα ενιαίο νόμισμα και να εξασφαλιστεί η σταθερότητα αυτού του νομίσματος χάρη στη σταθερότητα των τιμών και την τήρηση της οικονομίας της αγοράς.
Η συνθήκη προβλέπει την καθιέρωση ενός ενιαίου νομίσματος σε τρία διαδοχικά στάδια :
Το πρώτο στάδιο, το οποίο ελευθερώνει την κίνηση των κεφαλαίων, αρχίζει την 1η Ιουλίου 1990·
Το δεύτερο στάδιο αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 1994 και επιτρέπει τη σύγκλιση των οικονομικών πολιτικών των κρατών μελών·
Το τρίτο στάδιο πρέπει να αρχίσει το αργότερο την 1η Ιανουαρίου 1999 με τη δημιουργία ενός ενιαίου νομίσματος και την ίδρυση μιας Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ).
Η νομισματική πολιτική βασίζεται στο ευρωπαϊκό σύστημα κεντρικών τραπεζών (ΕΣΚΤ), που αποτελείται από την ΕΚΤ και τις εθνικές κεντρικές τράπεζες. Τα ιδρύματα αυτά είναι ανεξάρτητα από τις εθνικές και κοινοτικές πολιτικές αρχές.
Στην συνθήκη υπάρχουν διάφορα πρωτόκολλα που καθορίζουν τα καταστατικά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών καθώς και για την διαδικασία του ελλείματος.
Πάτα εδώ για ολόκληρο το κείμενο της συνθήκης:
ΣΥΝΘΗΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ
Πίστεψε με, πουθενά δεν θα βρεις κάτι για κάποιο μηχανισμό απόρριψης.
Σίγουρα οι συνθήκες αλλάζουν. Θα είναι όμως πολύ χοντρό να μαζευτούν τα υπόλοιπα 26 μέλη και να συμφωνήσουν να πετάξουν έξω ένα μέλος. Δεν νομίζω ότι γίνονται αυτά. Άσε που υπάρχει και το βέτο.
Άλλωστε δεν χάνουν τίποτε επειδή η οικονομία της Ελλάδας δεν πάει καλά. Το Ευρώ δεν υποτιμάται έναντι του δολαρίου επειδή μπατάρει η Ελληνική οικονομία ή ισχυροποιείται έναντι του γουάν επειδή έχουμε καλά δημοσιονομικά. Το κόστος το πληρώνουμε εμείς και μόνο γιατί το δημόσιο πρέπει να πληρώσει premium για να δανειστεί Ευρώ.
Αν δεις επίσης οι αναλυτές συμφωνούν ότι γενικά δεν υπάρχει κανένας νομικός μηχανισμός για να αποβληθεί ένα μέλος από την Ευρωπαϊκή Ένωση για οποιοδήποτε λόγο.
Expulsion from Europe
Τώρα για την Ιταλία και την Πορτογαλία, μάλλον δεν τα θυμάσαι καλά. Είχε ξεκινήσει μία συζήτηση που όμως αφορούσε την οικειοθελή αποχώρηση της Ιταλίας από το Ευρώ.
Δες εδώ αναλυτικά την πολύ καλή συζήτηση:
Italy and the Eurozone
Η κατάληξη της συζήτησης είναι ότι τεχνικά μπορεί να είναι δυνατή η αποχώρηση αλλά τα προβλήματα είναι δυσεπίλυτα και το κόστος τους μεγάλο.
Τα προβλήματα τα έθεσα και εγώ στο post μου. Και σε διαβεβαιώ ότι το έκανα χωρίς να γνωρίζω αυτό το πολύ καλό άρθρο το καθηγητή του Χάρβαρντ Hal Scott:
www.law.harvard.edu/programs/pifs/pdfs/scott_euro.pdf]When the Euro Falls Apart[/url].
Χε, χε, χε, θα πρέπει να στείλω το post μου στον καθηγητή. Νομίζω ότι το Χάρβαρντ έχασε που δεν πήγα εκεί και τράβηξα στα δυτικά.
Λοιπόν καλό διάβασμα.
Και πρόσεξε γιατί θα εξεταστείς.
