Κοίμησις Χριστόδουλου
- Μέλος που άνοιξε το νήμα χχχχχ
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 1K
- Εμφανίσεις 39K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
giorgospapa
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 6 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 15.922
- Κριτικές
- 10
- Like
- 39
- Πόντοι
- 2.157
οχι, θεοφιλέστατη..
Τι? Δεν το ξερες? Ετσι κανουν :o
giorgospapa
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 6 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 15.922
- Κριτικές
- 10
- Like
- 39
- Πόντοι
- 2.157
Εγω ρε παιδια που ειμαι και λιγο χαζουλης και δεν ασχολουμαι πολυ με αυτα τα θεματα,μπορει καποιος να μου πει,ποια ηταν τα τοσα κακα που εκανε ο Χριστοδουλος ωστε να υπαρχουν ανθρωποι που χαιρονται με τον θανατο του?
Δεν κανω πλακα...αν θελει καποιος ας μου απαντησει....
Δεν κανω πλακα...αν θελει καποιος ας μου απαντησει....
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
Δεν είμαι και υπάρχουν ντοκουμέντα εντός του σάιτ, όπως και το ότι σέβομαι τη διδασκαλία του Ιησού. Αυτό το ξέρει ο Διμίτριος1000 καλύτερα. Νομίζω ότι μάλιστα τη σέβομαι στη ζωή μου πολύ περισσότερο από τους προκαθήμενους της Εκκλησίας.
Οταν ζητάς σεβασμό θα πρέπει να τον ανταποδίδεις κιόλας.
Να σεβαστώ τους χριστιανούς που με βάζουν να ορκίζομαι στο Ευαγγέλιο για να πω την αλήθεια;
Οταν σεβαστείτε σ αυτή τη χώρα το δικαίωμα της ανεξιθρησκείας, όταν διαχωρίσετε το κράτος από την Εκκλησία, τότε να ζητάτε και το σεβασμό των θρησκευτικών μειονοτήτων, ή των αλλοθρήσκων. Γιατί στην Ελλάδα η ισότητα, η ανεξιθρησκεία, ο σεβασμός και η αξιοκρατία είναι μόνο κατ επίφασιν, όχι καθ ουσίαν. ΄
Να γνωρίζεις επίσης ότι δεν είναι σεβασμός να μη λέει ο άλλος ελεύθερα την άποψή του για να μην πέσουν οι "σωστοί χριστιανοί" να τον φάνε ζωντανό.....Φόβος είναι .... Φόβος για αντίποινα.
MotherFucker
Μέλος
- Εγγρ.
- 25 Ιαν 2008
- Μηνύματα
- 44
- Like
- 0
- Πόντοι
- 0
ο Θεος να τον συγχωρεσει!! ηταν αξιος ανθρωπος και εβαλε τη σχεση εκκλησιας-πιστου σε νεες βασεις..
giorgospapa
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 6 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 15.922
- Κριτικές
- 10
- Like
- 39
- Πόντοι
- 2.157
μπεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
μπεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
μπεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
μπεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
μπεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε
giorgospapa
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 6 Ιουλ 2006
- Μηνύματα
- 15.922
- Κριτικές
- 10
- Like
- 39
- Πόντοι
- 2.157
ωρες ωρες απορω με τα σκατα που κουβαλανε ορισμενοι ανθρωποι στο μυαλο τους.καλα ρε μαγκες δεν τον γουσταρατε τον αρχιεπισκοπο,γινατε εμπαθεις σε πολλους απο εδω μεσα,σαν να περιμενατε απο καιρο να κοιμηθει για να βγαλετε τη χολη σας πιστευοντας οτι ετσι ξεχωριζετε,για την εξυπναδα σας και την ανωτεροτητα σας,εξυπναδα με υβρεις προς ενα νεκρο.ενας ειπε οτι τον μισει,γιατι ρε μαγκα σου κλεισε το σπιτι?τελικα ορισμενοι απο εσας ειστε για τα σκατα του μεταξουργειου και της φυλης.εαν δεν γουσταρατε μην συμμετεχετε στο θεμα,μην προσβαλετε την νοημοσυνη πολλων απο εδω μεσα,ουστ στα βρωμοπορνιδια να βγαλετε τα κομπλεξ σας.και προσοχη ολοι κρινομαστε για οσα λεμε και κανουμε,εχει ο καιρος γυρισματα
τόση χολή για έναν άνθρωπο ότι και αν ήταν αυτός και μάλιστα την μέρα του θανάτου του πρώτη φορά βλέπω. και να συμφωνήσω με μερικούς ότι ήταν και έκανε όλα αυτά που λέτε. Με όλα αυτά που λέτε πάντως εσείς την μέρα που πέθανε κάποιος προφανώς θεωρείτε ότι είστε πολύ καλύτεροι. Μπράβο σας δεν το είχα σκεφτεί αυτό...
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
Μύρης· Αλεξάνδρεια του 340 μ.Χ.
Την συμφορά όταν έμαθα, που ο Μύρης πέθανε,
πήγα στο σπίτι του, μ'όλο που το αποφεύγω
να εισέρχομαι στων Χριστιανών τα σπίτια,
προ πάντων όταν έχουν θλίψεις ή γιορτές.
Στάθηκα σε διάδρομο. Δεν θέλησα
να προχωρήσω πιο εντός, γιατί αντελήφθην
που οι συγγενείς του πεθαμένου μ' έβλεπαν
με προφανή απορίαν και με δυσαρέσκεια.
Τον είχανε σε μια μεγάλη κάμαρη
που από την άκρην όπου στάθηκα
είδα κομμάτι· όλο τάπητες πολύτιμοι,
και σκεύη εξ αργύρου και χρυσού.
Στέκομουν κ' έκλαια σε μια άκρη του διαδρόμου.
Και σκέπτομουν που η συγκεντρώσεις μας κ' η εκδρομές
χωρίς τον Μύρη δεν θ' αξίζουν πια·
και σκέπτομουν που πια δεν θα τον δω
στα ωραία κι άσεμνα ξενύχτια μας
να χαίρεται, και να γελά, και ν' απαγγέλλει στίχους
με την τελεία του αίσθησι του ελληνικού ρυθμού·
και σκέπτομουν που έχασα για πάντα
την εμορφιά του, που έχασα για πάντα
τον νέον που λάτρευα παράφορα.
Κάτι γρηές, κοντά μου, χαμηλά μιλούσαν για
την τελευταία μέρα που έζησε -
στα χείλη του διαρκώς τ' όνομα του Χριστού,
στα χέρια του βαστούσ' έναν σταυρό. -
Μπήκαν κατόπι μες στην κάμαρη
τέσσαρες Χριστιανοί ιερείς, κ' έλεγαν προσευχές
ενθέρμως και δεήσεις στον Ιησούν,
ή στην Μαρίαν (δεν ξέρω την θρησκεία του καλά).
Γνωρίζαμε, βεβαίως, που ο Μύρης ήταν Χριστιανός.
Από την πρώτην ώρα το γνωρίζαμε, όταν
πρόπερσι στην παρέα μας είχε μπει.
Μα ζούσεν απολύτως σαν κ' εμάς.
Απ' όλους μας πιο έκδοτος στες ηδονές·
σκορπώντας αφειδώς το χρήμα του στες διασκεδάσεις.
Για την υπόληψι του κόσμου ξένοιαστος,
ρίχνονταν πρόθυμα σε νύχτιες ρήξεις στες οδούς
όταν ετύχαινε η παρέα μας
να συναντήσει αντίθετη παρέα.
Ποτέ για την θρησκεία του δεν μιλούσε.
Μάλιστα μια φορά τον είπαμε
πως θα τον πάρουμε μαζύ μας στο Σεράπιον.
Όμως σαν να δυσαρεστήθηκε
μ' αυτόν μας τον αστεϊσμό: θυμούμαι τώρα.
Α κι άλλες δυο φορές τώρα στον νου μου έρχονται.
Όταν στον Ποσειδώνα κάμναμε σπονδές,
τραβήχθηκε απ' τον κύκλο μας, κ' έστρεψε αλλού το βλέμμα.
Όταν ενθουσιασμένος ένας μας
είπεν, Η συντροφιά μας νάναι υπό
την εύνοιαν και την προστασίαν του μεγάλου,
του πανωραίου Απόλλωνος - ψιθύρισεν ο Μύρης
(οι άλλοι δεν άκουσαν) «τη εξαιρέσει εμού».
Οι Χριστιανοί ιερείς μεγαλοφώνως
για την ψυχή του νέου δέονταν. -
Παρατηρούσα με πόση επιμέλεια,
και με τι προσοχήν εντατική
στους τύπους της θρησκείας τους, ετοιμάζονταν
όλα για την χριστιανική κηδεία.
Κ' εξαίφνης με κυρίευσε μια αλλόκοτη
εντύπωσις. Αόριστα, αισθανόμουν
σαν νάφευγεν από κοντά μου ο Μύρης·
αισθανόμουν που ενώθη, Χριστιανός,
με τους δικούς του, και που γένομουν
ξένος εγώ, ξένος πολύ· ένοιωθα κιόλα
μια αμφιβολία να με σιμώνει: μήπως κ' είχα γελασθεί
από το πάθος μου, και πάντα του ήμουν ξένος. -
Πετάχθηκα έξω απ' το φρικτό τους σπίτι,
έφυγα γρήγορα πριν αρπαχθεί, πριν αλλοιωθεί
απ' την χριστιανοσύνη τους η θύμηση του Μύρη.
Καβάφης
[1929]
Την συμφορά όταν έμαθα, που ο Μύρης πέθανε,
πήγα στο σπίτι του, μ'όλο που το αποφεύγω
να εισέρχομαι στων Χριστιανών τα σπίτια,
προ πάντων όταν έχουν θλίψεις ή γιορτές.
Στάθηκα σε διάδρομο. Δεν θέλησα
να προχωρήσω πιο εντός, γιατί αντελήφθην
που οι συγγενείς του πεθαμένου μ' έβλεπαν
με προφανή απορίαν και με δυσαρέσκεια.
Τον είχανε σε μια μεγάλη κάμαρη
που από την άκρην όπου στάθηκα
είδα κομμάτι· όλο τάπητες πολύτιμοι,
και σκεύη εξ αργύρου και χρυσού.
Στέκομουν κ' έκλαια σε μια άκρη του διαδρόμου.
Και σκέπτομουν που η συγκεντρώσεις μας κ' η εκδρομές
χωρίς τον Μύρη δεν θ' αξίζουν πια·
και σκέπτομουν που πια δεν θα τον δω
στα ωραία κι άσεμνα ξενύχτια μας
να χαίρεται, και να γελά, και ν' απαγγέλλει στίχους
με την τελεία του αίσθησι του ελληνικού ρυθμού·
και σκέπτομουν που έχασα για πάντα
την εμορφιά του, που έχασα για πάντα
τον νέον που λάτρευα παράφορα.
Κάτι γρηές, κοντά μου, χαμηλά μιλούσαν για
την τελευταία μέρα που έζησε -
στα χείλη του διαρκώς τ' όνομα του Χριστού,
στα χέρια του βαστούσ' έναν σταυρό. -
Μπήκαν κατόπι μες στην κάμαρη
τέσσαρες Χριστιανοί ιερείς, κ' έλεγαν προσευχές
ενθέρμως και δεήσεις στον Ιησούν,
ή στην Μαρίαν (δεν ξέρω την θρησκεία του καλά).
Γνωρίζαμε, βεβαίως, που ο Μύρης ήταν Χριστιανός.
Από την πρώτην ώρα το γνωρίζαμε, όταν
πρόπερσι στην παρέα μας είχε μπει.
Μα ζούσεν απολύτως σαν κ' εμάς.
Απ' όλους μας πιο έκδοτος στες ηδονές·
σκορπώντας αφειδώς το χρήμα του στες διασκεδάσεις.
Για την υπόληψι του κόσμου ξένοιαστος,
ρίχνονταν πρόθυμα σε νύχτιες ρήξεις στες οδούς
όταν ετύχαινε η παρέα μας
να συναντήσει αντίθετη παρέα.
Ποτέ για την θρησκεία του δεν μιλούσε.
Μάλιστα μια φορά τον είπαμε
πως θα τον πάρουμε μαζύ μας στο Σεράπιον.
Όμως σαν να δυσαρεστήθηκε
μ' αυτόν μας τον αστεϊσμό: θυμούμαι τώρα.
Α κι άλλες δυο φορές τώρα στον νου μου έρχονται.
Όταν στον Ποσειδώνα κάμναμε σπονδές,
τραβήχθηκε απ' τον κύκλο μας, κ' έστρεψε αλλού το βλέμμα.
Όταν ενθουσιασμένος ένας μας
είπεν, Η συντροφιά μας νάναι υπό
την εύνοιαν και την προστασίαν του μεγάλου,
του πανωραίου Απόλλωνος - ψιθύρισεν ο Μύρης
(οι άλλοι δεν άκουσαν) «τη εξαιρέσει εμού».
Οι Χριστιανοί ιερείς μεγαλοφώνως
για την ψυχή του νέου δέονταν. -
Παρατηρούσα με πόση επιμέλεια,
και με τι προσοχήν εντατική
στους τύπους της θρησκείας τους, ετοιμάζονταν
όλα για την χριστιανική κηδεία.
Κ' εξαίφνης με κυρίευσε μια αλλόκοτη
εντύπωσις. Αόριστα, αισθανόμουν
σαν νάφευγεν από κοντά μου ο Μύρης·
αισθανόμουν που ενώθη, Χριστιανός,
με τους δικούς του, και που γένομουν
ξένος εγώ, ξένος πολύ· ένοιωθα κιόλα
μια αμφιβολία να με σιμώνει: μήπως κ' είχα γελασθεί
από το πάθος μου, και πάντα του ήμουν ξένος. -
Πετάχθηκα έξω απ' το φρικτό τους σπίτι,
έφυγα γρήγορα πριν αρπαχθεί, πριν αλλοιωθεί
απ' την χριστιανοσύνη τους η θύμηση του Μύρη.
Καβάφης
[1929]
Σιγά ρε συ κομουνιστή να πούμε.Τύραννος;;; Έλεος να ξέρουμε τι λέμε..
1personanongrata
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Δεκ 2007
- Μηνύματα
- 60.677
- Like
- 13
- Πόντοι
- 866
παπά γιώργο βλέπω πολλούς νέοπες με 5-6 μηνύματα να ρίχνουν μπινελίκια και να κρίνουν άπαντες εδώ μέσα.... Σταύρο..........τα ip έρχονται κατευθείαν εξ ουρανού ή καταλήγουν στη Μητροπόλεως;
Πρώτη φορά βλέπεις κλώνους??
Tsolias.Psolias
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 8 Ιουλ 2007
- Μηνύματα
- 15.106
- Like
- 28
- Πόντοι
- 166
ΡΕ πίσσα και πούπουλα σε όλους αυτούς....
Ιστορική αναδρομή...
Ερώτηση: Ποιος έβαλε τον Κολοκοτρώνη Φυλακή;
Απάντηση: Ο παπά-Φλέσσας.... παπάς ήταν και αυτός. ΡΕ όπου και να κοιτάξετε υπάρχει διαφθορά πολιτική και εκκλησία τα ίδια σκατά ήταν και παραμένουν. Όσο για τον χριστόδουλο... αυτός μπαίνει στο χρονοντούλαπο και πάνε για άλλα οι διάδοχοι. Σαν τα κοράκια θα πέσουν τώρα για τον "θρόνο".
Κάθεστε και λυπάστε για έναν ο οποίος λόγο αξιώματος έτυχε της καλύτερης περιποίησης από το ελληνικό κράτος και και και... να λυπάστε για την αθάνατη ΑΜΑΛΙΑ που πέθανε στην ψάθα... αλλά έτσι σκεφτονται μερικοί με την τσέπη γαμώ τον Χ... τους.
Να λυπάστε τους εαυτούς σας περισσότερο γιατί δεν είχατε τις ανέσεις του χριστόδουλου ... και αν βρεθείτε στην ίδια κατάσταση δεν θα κινηθεί ολόκληρη η υδρόγειος για να σας θεραπεύσει.
Λυπηθείτε για έναν ο οποίος τύχαινε καλύτερης αντιμετώπισης από εμάς. 0 αξιοκρατία αλλά και 0 συμπόνοια
αυτά είχα να πω ... και επίσης το θέμα είναι κατά την γνώμη μου του κώλου. δεν πρόκειται να ξαναποστάρω γιατί απλά είναι ανούσιο να κλαίμε σαν αδερφούλες έναν ο οποίος κάλυψε τόσα σκάνδαλα της εκκλησίας και έδειξε για ακόμι μία φορά ότι σε αυτήν την χώρα σημασία έχει τι γλώσσα μιλάει η τσέπη σου.
Ελλάδα που τρως τα παιδιά σου... ευτυχώς που υπάρχουν παλικάρια σαν τον μπρμπα-Θοδωρή . Να μου πείτε τι θα νιώσετε όταν πάτε στην φυλακή του στο Ναύπλιο και δείτε τις χαρακές στον τοίχο από ένα κουτάλι με το οποίο προσπαθούσε να δραπετεύσει.
Πίσσα και πούπουλα ΡΕ πίσσα και πούπουλα. [size=15pt]Δόξα και τιμή σε αυτούς που σας δίνουν την δυνατότητα να πιάνεται τα αρχίδια σας και να τους μιλάτε ελληνικά.[/size]
Ιστορική αναδρομή...
Ερώτηση: Ποιος έβαλε τον Κολοκοτρώνη Φυλακή;
Απάντηση: Ο παπά-Φλέσσας.... παπάς ήταν και αυτός. ΡΕ όπου και να κοιτάξετε υπάρχει διαφθορά πολιτική και εκκλησία τα ίδια σκατά ήταν και παραμένουν. Όσο για τον χριστόδουλο... αυτός μπαίνει στο χρονοντούλαπο και πάνε για άλλα οι διάδοχοι. Σαν τα κοράκια θα πέσουν τώρα για τον "θρόνο".
Κάθεστε και λυπάστε για έναν ο οποίος λόγο αξιώματος έτυχε της καλύτερης περιποίησης από το ελληνικό κράτος και και και... να λυπάστε για την αθάνατη ΑΜΑΛΙΑ που πέθανε στην ψάθα... αλλά έτσι σκεφτονται μερικοί με την τσέπη γαμώ τον Χ... τους.
Να λυπάστε τους εαυτούς σας περισσότερο γιατί δεν είχατε τις ανέσεις του χριστόδουλου ... και αν βρεθείτε στην ίδια κατάσταση δεν θα κινηθεί ολόκληρη η υδρόγειος για να σας θεραπεύσει.
Λυπηθείτε για έναν ο οποίος τύχαινε καλύτερης αντιμετώπισης από εμάς. 0 αξιοκρατία αλλά και 0 συμπόνοια
αυτά είχα να πω ... και επίσης το θέμα είναι κατά την γνώμη μου του κώλου. δεν πρόκειται να ξαναποστάρω γιατί απλά είναι ανούσιο να κλαίμε σαν αδερφούλες έναν ο οποίος κάλυψε τόσα σκάνδαλα της εκκλησίας και έδειξε για ακόμι μία φορά ότι σε αυτήν την χώρα σημασία έχει τι γλώσσα μιλάει η τσέπη σου.
Ελλάδα που τρως τα παιδιά σου... ευτυχώς που υπάρχουν παλικάρια σαν τον μπρμπα-Θοδωρή . Να μου πείτε τι θα νιώσετε όταν πάτε στην φυλακή του στο Ναύπλιο και δείτε τις χαρακές στον τοίχο από ένα κουτάλι με το οποίο προσπαθούσε να δραπετεύσει.
Πίσσα και πούπουλα ΡΕ πίσσα και πούπουλα. [size=15pt]Δόξα και τιμή σε αυτούς που σας δίνουν την δυνατότητα να πιάνεται τα αρχίδια σας και να τους μιλάτε ελληνικά.[/size]
Παρόμοια θέματα
