Πετρόπουλος ο Νουρέγιεφ του ελληνικού μπάσκετ επειδή ήταν πολύ καλός στο διείσδυση. Ο Γκάλης όμως ήταν ανώτερος. Ερχόμενος ο Γκάλης το 1980 στην Ελλάδα είχε συμπαίκτες και αντιπάλους κάτι κατσαπλιάδες. Δεν τους έβλεπε καν. Ούτε στη φυσική κατάσταση τον έφταναν, ούτε στην ατομική τεχνική, ούτε στον επαγγελματισμό. Εξαιτίας του ανέβηκαν επιπεδο.
Την αξία του ο Γκάλης την έδειξε όταν έπαιζε στα ευρωπαϊκά παιχνίδια με μεγάλες ομάδες και στην Εθνική Ελλάδας. Εκει υποκλίθηκε όλη η Ευρώπη. Ίσως αν ήταν Ισπανός ή Ιταλός να μην έβαζε 30 πόντους /αγώνα σίγουρα όμως θα ξεχώριζε.
Η δεκαετία του 1990 ήταν η καλύτερη για την Α1 στην Ελλάδα. Μπήκε ο Κόκαλης στο μπάσκετ ,μπήκαν μεγάλοι επενδυτές και άρχισαν να έρχονται οι μεγάλες φίρμες. Γουίλκινς ,Μπλάκμαν, Λέβιγκστον, Έντι Τζόνσον, Σκοτ Σκάιλς είχαν έρθει απευθείας απο το ΝΒΑ. Ο Νόρρις του Περιστερίου μετά από μεγάλη πορεία με τη Μπαρτσελόνα, Πάσπαλι, Βράνκοβιτς, Καρνισόβας, Βολκόφ, Μπαζάρεβιτς ήδη καταξιωμένοι πριν έρθουν Ελλάδα.
Και έτσι ήρθαν οι κούπες, πήγαν πολλά παιδιά στις ακαδημίες ,βγήκαν πολλά ταλέντα εγχώρια που έκαναν πορείες ,πήραμε μετάλλια με τις μικρές Εθνικές, πήραμε κούπες με συλλόγους. Και μετά ήρθε η πτώση σταδιακά. Ούτε ακριβές μεταγραφές, ούτε μετάλλια στην Εθνική ,ούτε ταλέντα. Και ο Αντετοκούμπο 19 χρονών πήγε στην Αμερική έχοντας παίξει μέχρι τότε στον Φιλαθλητικό Ζωγράφου και σε καμία Εθνική πριν την ανδρών.
Έτσι είναι αυτά.
