Και μαζί και μόνος, πάλι νοιώθω μόνος.

[st@rdust]

Δεν αρκει.

Η ανθρωπινη καρδια χρειαζεται 2 πραγματα. Να λαμβανει και να δινει αγαπη - με το δευτερο να ειναι πιο ελεγξιμο απο μερους μας. Ειναι σαν ...κυκλωμα, οπου η καρδια ειναι η γεννητρια αγαπης και χρειαζεται ενα φορτιο για να κλεισει το κυκλωμα και να κινηθει το ρευμα. Η αγαπη πρεπει να ρεει ωστε ο ανθρωπος να λειτουργει σωστα. Αν η αγαπη δεν ρεει, γιατι δεν υπαρχει καποιος ή κατι, τοτε η καρδια σταδιακα απονεκρωνεται και ο ανθρωπος πεθαινει προωρα. Απο καρδια.

Δεν εχει σημασια προς τι να ρεει. Σημασια εχει να ρεει. Οι γυναικες το αντιλαμβανονται καλυτερα απ'τους αντρες και γι'αυτο οταν ειναι μονες φροντιζουν εστω να εχουν τιποτα γατες.

Η στατιστικη ειναι ξεκαθαρη στα παραπανω... οσοι ειναι μονοι κινδυνευουν απο προωρο θανατο (προβληματα καρδιας). Απ'την αλλη ακομα και αυτοι που εχουν ενα σκυλο ή μια γατα, εχουν αυξημενο προσδοκιμο και μειωμενο κινδυνο θνησιμοτητας απο προβλημα καρδιας.

Το να εισαι με καποιον απλα για να "μην εισαι μονος", χωρις ομως να ρεει η αγαπη, δε λυνει απαραιτητα το προβλημα. Στις σχεσεις που εχουν καταληξει ψυχρες/κυνικες δε ρεει αγαπη και η καρδια δεν εκτελει το ρολο της (περα απ'το να κυκλοφορει αιμα πρεπει να κυκλοφορει και αγαπη - αν σταματησει η δευτερη κυκλοφορια θα σταματησει και η πρωτη).

Προσωπικα προσπαθω να διοχετευω αγαπη οπου μπορω. Απ'το pet μεχρι το call girl θα κλεισω το κυκλωμα ωστε να υπαρχει ροη και να δουλεψει σωστα η καρδια. Οταν η καρδια δουλευει σωστα, το σωμα δουλευει σωστα ενω αποτρεπεται η προωρη γηρανση (δειτε το και ως αντιγηραντικο) καθως και τα σχετικα προβληματα υγειας.

ποσο συμφωνω με το ποστ σου... (και το λεω αυτο κι απο βιωματικης πλευρας...ταυτιζομενος και με το στατιστικο των ανωτερω)

 

[Διαγραμμένο μέλος 184505]

Ρε συ bdsm1988 τι σε'χει πιάσει με τον mind?
Εντάξει και εγώ για ψωνισμένο μπουρδολόγο τον έχω, αλλά εσύ τον έχεις υπερασπιστεί με πάθος παλιότερα.
Τι έχει παίξει?

ΥΓ.Να ξέρεις,μπροστά στον Γιωρίκα σαββίδη δεν πιάνει μία!

Όντως! Στη διαμάχη με τον Kman θα νόμιζε όποιος τον διάβαζε ότι είναι το alter ego του Mind.
Tώρα ξαφνικά ορκισμένος εχθρός του.

 

[Διαγραμμένο μέλος 184505]

οσοι τον εκραζαν στην απουσια του εννοειτε οτι θα τον υπερασπιζομουν

ακομα κι αν ηταν εμμονικος με τον βλακοΚΜΑΝ

εχθρος του;
οχι κυριε δεν τον γνωριζω
απλα σε σαιτ για πουτανες μας εχει σκοτισει τα αρχιδια με παπαρολογιες και ψυχολογικα θεματα
νισαφι πια με τον αυτιστικο

οταν τον βγαζει ενας σε ψηφοφορια σαν ναυαγιο προσβαλετε και με το δικιο του και λεει οτι αποχωρει
μετα ο ιδιος βγαζει αλλη ψηφοφορια  (προσοχη ο ιδιος που τον ελεγε ναυαγιο οχι καποιος αλλος) κολακευτε και γραφει ποστ τυπου ακολουθει παραθεση

μετα απο αυτο φευγει απο τα ορια της συμπαθειας και φτανει σε κατηγορια γραφικου ενος ουκαρχη με καλυτερη ορθογραφια
φτιαχνει ενα θεμα με 90 ποστ απο κατω για την φαμφαρα του
εχει μπερδεψει το blog με το forum στην καλυτερη

ο ανθρωπος θελει να ειναι της αποδοχης
οχι απλα παπαρολογος αλλα ψωναρα χειροτερη του κμαν

και για να συνεχισω

ο mindreader φοραει του διαολου την καλτσα
ο mindreader ηξερε το σλαβικο μουνι απο τοτε που ηταν η πανγαια
και ειπε ο mindreader εγενετο φως
ο mindreader εχει παει στο ελευθερο και ανεξαρτητο κρατος του κουρδισταν απο περυσι
ο mindreader ειπε στον Μεταξα να πει οχι

Όλα οκ αλλά η εμμονή σου δε δικαιολογείται. Έχει πιο καμμένες περιπτώσεις εδώ να ασχοληθείς.
Επ, μισό. Αυτό το τελευταίο με το ΟΧΙ το΄πε άλλος αστέρας.

 

[rebelos1]

Τι λες ρε ? Δεν πας καλα νομιζω.

Ψυχολογια δεν ειναι επιστημη ???

και ποιος το λεει αυτο?

εσυ?

και εσυ τι δουλεια κανεις??

τι γνωσης εχεις??

τι εμπειρια εχεις?

τι διαβασες απο ψυχολογια?

η μηπως διαβαζεις αυτα τα new age βιβλια υποτιθεμενα ψυχολογιας που δεν γραφτηκαν απο ψυχολογους και εχεις αυτου του ειδους αποψεις?
και τι ειδους ατυχες παραδειγματα εχεις δωσει?  

Υπαρχουν ατομα που εχουν αφιερωση ολοκληρη την ζωη τους, για να βρεθει ξαφνικα καποιος απτο μπου να πει την χαζομαρα του. Το ξερεις πως χωρις ψυχολογια για παραδειγμα δεν θα υπηρχε η εγκληματολογια η μηπως ουτε και η εγκληματολογια ειναι επιστημη ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ??

Εχετε ξεπερασει καθε ανθρωπινο οριο λογικης , μολονοτι σας ευχομαι καλη επιτυχια και η ανοησιες σας να υποστηριζονται απο αληθινα ΣΤΟΙΧΕΙΑ και οχι βασισμενα στην βλακεια.

Μεγάλε, επιστήμη είναι ότι στηρίζεται σε απόδειξη. Πες μας εσύ που δεν είσαι τυχαίος και πολυδιαβασμένος σε τι αποδείξεις στηρίζεται η ψυχολογία για να βγάλει πορίσματα και συμπεράσματα.

Και που σαι. Όταν θα απευθύνεσαι σε μένα θα μιλάς καλύτερα. Θα κρίνεις μόνο αυτά που γράφω. Ειρωνίες του στυλ ποιος είσαι τι έχεις διαβάσει και είσαι ένας τυχαίος του μπου, σε κανέναν άλλο. Όχι σε μένα. Δεν έχω προσβάλλει και δεν έχω ειρωνευτεί ποτέ κανέναν εδώ μέσα και δεν το θέλω από κανέναν.

Πες μας λοιπόν ήρεμα κι ωραία την άποψή σου, κατέθεσε τις γνώσεις που εγώ δεν έχω, χωρίς περιπαιχτικές ειρωνίες, με σκοπό να με μειώσεις και να με απαξιώσεις, λες και με ήξερες από χτες.

 

[kappa_fi]

Μεγάλε, επιστήμη είναι ότι στηρίζεται σε απόδειξη. Πες μας εσύ που δεν είσαι τυχαίος και πολυδιαβασμένος σε τι αποδείξεις στηρίζεται η ψυχολογία για να βγάλει πορίσματα και συμπεράσματα.

Και που σαι. Όταν θα απευθύνεσαι σε μένα θα μιλάς καλύτερα. Θα κρίνεις μόνο αυτά που γράφω. Ειρωνίες του στυλ ποιος είσαι τι έχεις διαβάσει και είσαι ένας τυχαίος του μπου, σε κανέναν άλλο. Όχι σε μένα. Δεν έχω προσβάλλει και δεν έχω ειρωνευτεί ποτέ κανέναν εδώ μέσα και δεν το θέλω από κανέναν.

Πες μας λοιπόν ήρεμα κι ωραία την άποψή σου, κατέθεσε τις γνώσεις που εγώ δεν έχω, χωρίς περιπαιχτικές ειρωνίες, με σκοπό να με μειώσεις και να με απαξιώσεις, λες και με ήξερες από χτες.

Υφίσταται άραγε κάποιο είδος άγνοιας που δεν προξενεί δεινά και δεν επιφέρει την εκδήλωση του κακού;

Ιδού το ερώτημα.

Διότι υπάρχουν και ζουν ανάμεσά μας τόσο ολοκληρωτικοί βλάκες, τόσο ανυπέρβλητα βόδια, τέτοια θρασεία αμορφωσιά,

που θέλοντας να 'χει λόγο πάνω σε πράγματα που της έχουν πει άλλοι και που διαδίδονται ευρέως, εξυπηρετώντας συμφέροντα που τα νομίζει, η έσχατη ηλιθιότητα, για δικά της,

πολλαπλασιάζει το κακό που υπάρχει στον κόσμο, το οποίο κατάγεται, εδράζεται και θεμελιώνεται στην ισχύ της αυθεντίας.

Τα λέω αυτά γιατί από τότε που άρχισε να αμφισβητείται ο λόγος της αυθεντίας στα κοινωνικά, θρησκευτικά, πολιτικά και φιλοσοφικά προβλήματα,

μια αυθεντία που ανευρέθηκε και στα πρώτα αξιώματα, τις ανώτατες δυνατές αρχές, των φιλοσοφικών συστημάτων των μεγάλων ορθολογιστών,

ήτοι του Καρτέσιου, του Λάιμπνιτς και του επονομαζόμενου Εξολοθρευτή και Καταραμένου, δηλαδή του Σπινόζα,

η ανθρωπότητα, διαμέσου των φωστήρων της, που δεν φοβήθηκαν να παραδεχτούν την αλήθεια, συμφώνησε ότι δεν μπορούμε να αποδείξουμε πως αύριο το πρωί θ' ανατείλει ο ήλιος.

Τουτέστιν η επιστήμη, από τη μεγάλη στροφή του Διαφωτισμού και του Νεύτωνα (δίπλα δίπλα αυτές οι δυο λέξεις), μπορεί να περιγράψει την τάξη της φύσης αλλά επ' ουδενί να την παραγάγει από ένα αξίωμα, από μια αρχή, δια της απαγωγής - δηλαδή να την αποδείξει. Εκκινώντας από το μερικό , το επιμέρους, από το φαινόμενο, διαπιστώνει συσχετισμούς και αλληλουχίες, τα οποία και συστηματοποιεί σε μια ενιαία μορφή.

Έτσι μας άνοιξαν τα μάτια από τότε που βγάλαμε το πέπλο του αρχιβλάκα απ' τα μάτια μας.

Τα ίδια μπορούν να ειπωθούν σε γενικές γραμμές και για τις ανθρωπιστικές επιστήμες, που είναι ικανές, στην περίπτωση της ψυχολογίας, αποδεδειγμένα, να θεραπεύσουν πάσαν νόσον και πάσαν μαλακία,

του κάθε κρυοφοφασίστα που ντρέπεται για λογαριασμό του ρίχνοντας το φταίξιμο στους αδύναμους.

Οι οποίοι θεραπεύονται τελικά με τη βοήθεια της ψυχολογίας, διαγιγνώσκουν τις αιτίες των προβλημάτων τους, καθίστανται ικανοί να αντιμετωπίσουν την αλήθεια κατάματα όντας ο εαυτός τους, παύοντας πλέον να βλέπουν τον κόσμο και να αντιλαμβάνονται τα προβλήματά τους μέσα απ' τα μάτια της αυθεντίας.

Όσοι τ' αρνούνται όλα αυτά τάσσονται ηθελημένα ή όχι με τον σκοταδισμό, την αυταρχικότητα και την ετερονομία, οι οποίες αποτελούν απλές αφαιρέσεις της πραγματικής δυστυχίας και κακότητας που υπάρχει στον κόσμο,

τις οποίες οι τελειωμένοι φασίστες αγνοούν. Ή τις αντιλαμβάνονται με το δανεισμένο μυαλό της αυθεντίας.

~ ~

Ως τώρα, όλοι οι παραπάνω αρνητικοί χαρακτηρισμοί είναι εμπνευσμένοι από σένα ρέμπελε.

~ ~

Θα συνεχίσω εν ευθέτω χρόνω με σοβαρότερα ποστ.

 

[Διαγραμμένο μέλος 186072]

ποσο συμφωνω με το ποστ σου... (και το λεω αυτο κι απο βιωματικης πλευρας...ταυτιζομενος και με το στατιστικο των ανωτερω)

Και εγω σε μικρη ηλικια πηγα να γινω ...στατιστικο γιατι δε δουλευα καθολου την καρδια μου. Δεν εκανα αυτα που αγαπουσα, δουλευα μηχανικα, υποτιμουσα πληρως το ρολο των ροων της αγαπης στις σχεσεις. Χρειαστηκε να αναθεωρησω τη ζωη μου και να λειτουργω με περισσοτερη αγαπη αντι μηχανικοτητα προκειμενου να επιβιωσω. Επαθα για να μαθω.

 

[Διαγραμμένο μέλος 186072]

Η αγάπη για τα πράγματα έχει υποπέσει στη φροντίδα και τη μέριμνα ενός καταναλωτικού τύπου και η αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ μας, ελλείψει ενός κοινού ορίζοντα προσδοκιών, έχει υποβαθμιστεί στον λόγο και την τιμή που διέπουν τις εμπορικές μας σχέσεις.

Δυστυχως.

 

[kappa_fi]

Ο Γκέοργκ Βίλχελμ Φρήντριχ Χέγκελ (Georg Wilhelm Friedrich Hegel ) συναντάτε στην ελληνική βιβλιογραφία είτε ως Χαίγκελ είτε ως Χέγκελ. Ψάξε κείμενα στο διαδύκτιο και θα το διαπιστώσεις.

Και ασφαλώς δεν τον ανέφερα για να μοστράρω γνώσεις όπως υπαινίσεσαι αλλά γιατί ρωτήθηκα απο τον φίλο stardust για τον υλισμό. Σε ερώτηση απαντούσα.

Βέβαια ήρθες εσύ, που παρεμπιπτόντως δεν μοστράρεις γνώσεις, να μας ενημερώσεις ότι το σωστό είναι Εγγελος με δασία στο πολυτονικό.Ευχαριστούμε για την συνεισφορά.

Ούτε βέβαια μοστράρεις γνώσεις όταν χρησιμοποιείς λέξεις όπως'' της διοτής  '' ( γενική του η διοτή που σημαίνει βίος ). Με περισπωμένη στο ης αφού είσαι λάτρης του πολυτονικού.

Και βέβαια οι χαρακτηρισμοί του τύπου οι καμένοι, τα σαίνια κλπ δείχνουν και άλλα πράγματα.

Αντίθετα με εσένα που προφανώς είσαι εδώ για να τρολάρεις ( άλλωστε το υπαινίχθηκες κιόλας με τα ''είμαι εδώ για να γαμάω τσάμπα'' ), προσπαθώ να δώσω όσο πιο απλά μπορώ κάποια τροφή για σκέψη.

Επιτυχημένα η αποτυχημένα είναι αλλο θέμα. Η πρόθεση ομως δεν είναι ούτε να ειρωνευτώ, ούτε να... "γαμάω τσάμπα".


Βέβαια τις τρολιές και τις ειρωνίες τις βαριέμαι οπότε για μένα το θέμα εδώ τελειώνει. Τα σπουδαία που ειρωνικά αναφερόμενος περιμένεις θα στα δώσουν άλλοι.

Τσάμπα γαμάς ενδοσκοπευτή, με τα ζωντόβολα στα οποία απευθύνεσαι.

Και τον Χαίγκελ σου ψάξε να βρεις μην του 'χουν υποκλέψει την ταυτότητα και δεν πρόκειται για τον Έγελο αλλά για κάποιον άλλον κι απλά τα μπέρδεψες στη βιαστική αναζήτηση που έκανες. Εκτός πάλι αν έπεσες σε τόσο αγράμματα κι ανορθόγραφα ζώα, που θεώρησες ότι έπρεπε να τα χρησιμοποιήσεις και ως πηγή για όσα λέγανε για τον Χαίγκελ.

Διότι εκτός απ' αυτά τα δυο ενδεχόμενα, ο Χέγκελ γράφεται Χέγκελ και μόνο Χέγκελ. Ελληνιστί, Έγελος. Είπα να στα φέρω απ' έξω απ' έξω, αλλά εσύ επέμεινες.

Όσο για τα τσάμπα γαμήσια, δε νομίζω να αντιτίθενται πολλοί στην ευρεία, σχεδόν πάνδημη αποδοχή που τυγχάνουν σχετικά με την αυταξία του καθενός μας. Αν υπάρχει κάτι που σε χαλάει στην όλη φάση, να 'σαι σίγουρος ή σίγουρη ότι αυτό δεν είναι το τσάμπα, αλλά το γαμήσι.

Κι εφόσον όλοι αυτό έχουν στο νου τους, αυτό στοχεύουν και σ' αυτό αποσκοπούν, με την αγαθή συνεπικουρία, την ευγενική συνδρομή, ορισμένων υποκειμένων σαν και του λόγου σου,

που γράφουν τόσο απαλά, τόσο αεράτα, τόσο αιθέρια,  όλα αυτά που επιτρέπουν στα ζωντόβολα να γαμάνε,

δεν δύναμαι, αγαπητέ/ή, να παραμένω αμέτοχος.

Γαμάω λοιπόν την αιτία του κακού και της δυστυχίας, γιατί αν δεν τα γαμήσω εγώ, θα γαμήσουν αυτά άλλους και μαζί με τους άλλους και μένα.

Γκε-γκε;

 

[kappa_fi]

 

[kappa_fi]

ΓΙΑΤΙ καποιος μπορει να φοβαται τη μοναξια ή το αντιθετο, να μη φοβαται (και να φοβαται για παραδειγμα τη συνυπαρξη με αλλα ατομα);

Μια ενδιαφερουσα και εμβριθης ψυχολογικη μελετη παρουσιαζει ο γερμανος ψυχολογος και ψυχαναλυτης Fritz Riemann μεσα απ το βιβλιο του «Τετραλογια του φοβου»
Στη μελετη του ξακινα από τους βασικους φοβους του ανθρωπου για να καταληξει σε μια αναλυτικη περιγραφη του χαρακτηρα και της προσωπικοτητας του εκαστοτε τυπου ανθρωπου…

Ο Φριτζ μιλαει για τεσσερις βασικες μορφες φοβου (τεσσερις βασικες ωθησεις) οι οποιες σε υπερισχυση ή σε αποδυναμωσή τους δημιουργουν 4 βασικες δομες προσωπικοτητας (οπου προκειται για τεσσερεις διαφορετικους τροπους υπαρξης)

Οι τεσσερις βασικες μορφες φοβου:
1) Ο φοβος της αφοσιωσης: βιωνεται ως απωλεια του Εγω και εξαρτηση

2) Ο φοβος της αυτονομιας: βιωνεται ως απομονωση και ελλειψη προστασιας. Ο φοβος να εξελιχθουμε σ ένα αυτονομο Εγω.

3) Ο φοβος της αλλαγης: βιωνεται ως παροδικότητα και ανασφαλεια

4) Ο φοβος της αναγκαιοτητας-σταθεροτητας: βιωνεται ως οριστικότητα και απωλεια της ελευθερίας

Οι πρωτοι δυο φοβοι μας κανουν την πρωτη 1η αντινομια:
Δηλαδη απαιτηση για αυτονομια και μοναδικοτητα εναντι της απαιτησης υποταγης σ’ ένα συνολο, και του περιορισμου προσωπικων επιθυμιων και θεσεων προς χαριν καταστασεων που είναι εξω από εμας
Ενώ ο τριτος και τεταρτος φοβος μας κανουν τη δςυτερη 2η αντινομια:
Δηλαδη την ταση για διαρκεια και σταθεροτητα εναντι της τασης για αλλαγη, μεταβολή

Όπως αναφερθη, οι τεσσερις βασικες μορφες φοβου δημιουργουν αντιστοιχα τεσσερεις βασικες δομες προσωπικοτητας οι οποιες και είναι αντιθετικες αλλα και συμπληρωματικες ματαξυ τους (επισης, μεταλλάσεται κι ο βαθμος έντασής τους, κατι που ουσιατικα αποτελει και το βαθμο νευρωσης, αφου περι αυτου προκειται όταν και εφοσον ξεπεραστουν τα φυσιολογικα ορια):
(θα αναφερθώ λιγο αναλυτικα στην πρώτη {στην οποία θεωρω ότι προσωπικα τείνω πιο πολύ) ενώ στις υπολοιπες θα αναφερθω μονο επιγραματικα….αντε και λιγο στη δευτερη, για να κατανοηθει συγκριτικά με την πρωτη)

1) Σχιζοειδείς προσωπικοτητες: ατομα με αναγκη αυτοπροστασιας και οριοθετησης του Εγω. Τα ατομα αυτά λογω των χαλαρων δεσμων τους με τους ανθρωπους, αναπτύσσουν ιδιαιτερα δυνατοτητες που θα τους βοηθησουν να προσανατολιστουν καλυτερα στον κοσμο (αντιληψη, λογικη, διανοια, συνείδηση). Σε αυτους υπερισχυει η αποστασιοποιηση από συναισθηματισμους, ενώ στηριζονται περισσοτερο στη γνωση που παρεχει σιγουρια και ελεγχο. Εχουμε δηλαδη περιορισμενη εξελιξη του συναισθηματικου τους κοσμου, εν αντιθεση με την αναπτυγμένη ευφυια (ή τουλαχιστον την προσπαθεια αναπτυξής της).

2) Καταθληπτικες προσωπικοτητες:  ο φοβος που κυριαρχει εδώ, είναι ο φοβος της απωλειας, ο φοβος της αποστασης,του αποχωρισμου,της μοναξιας και της εγκαταλειψης. Ως εκ τουτου αναζητουν τον ισχυροτερο δυνατο δεσμο με τον άλλο, σε αντιθεση με τον σχιδοειδη που επιζητει τη μεγαλυτερη δυνατη αποσταση για να διαφυλαχτει από το δικο του φοβο. Αν η προσεγγιση στον καταθληπτικο/η σημαινει ασφαλεια και τρυφεροτητα, στον σχιζοειδη σημαινει απειλη και περιορισμο της αυταρκειας του. Αντιθετα αν η αποσταση σημαινει στον σχιζοειδη ασφαλεια και ανεξαρτησια, στον καταθληπτικο σημαινει απειλη και εγκαταλειψη.

3) Ψυχαναγκαστικες προσωπικοτητες

4) Υστερικες προσωπικοτητες

(στις καταθληπτικες προσωπικοτητες αναφερθηκα πολύ επιδερμικα και συνοπτικα (στο βιβλιο αναφερονται πολλα περισσοτερα ενδιαφεροντα, όπως και για τις υπολοιπες δυο προσωπικοτητες)
Αυτά τα ολιγα.  

st@rdust έκανα μια γρήγορη και πρόχειρη αναζήτηση για τον Fritz Riemann κι αφού διαπίστωσα ότι πρόκειται για έναν εξέχοντα επιστήμονα που με το έργο του άσκησε βαθιά και ανεξάλειπτη επιρροή στις επιστήμες της ψυχικής υγείας, ιδιαίτερα με το εν λόγω βιβλίο του που θεωρείται, απ' ό,τι διάβασα, κλασικό, καταθέτω ορισμένους προβληματισμούς.

Η κατηγοριοποίηση που προτείνει είναι τελείως αυθαίρετη με την έννοια ότι κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτές οι τέσσερις στοιχειώδεις δομές του φόβου είναι οι έσχατες, οι τελευταίες στις οποίες μπορεί να κατέλθει (ή να ανέλθει) κανείς: οι δεδομένες γνώσεις μας όμως μας οδηγούν προς το παρόν σε αυτές και με αυτές θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε τη φύση, δηλαδή τις γενικές κι ειδικές και κατά κανόνα ισχύουσες εκδηλώσεις του αντικειμένου μας.

Ακόμα κι αν στηρίζει την κατηγοριοποίησή του (υποθέτω τώρα) στις έσχατες ζωϊκές ορμές, στο ένστικτο του έρωτα και στο ένστικτο του θανάτου, πάλι δεν μας εγγυάται κανείς, πάλι δεν μπορεί ν' αποδείξει κανείς, ότι τα εν λόγω ένστικτα είναι τα έσχατα, τα οριστικά,

κι όχι μόνο αυτό,

αλλά κι ότι τα όποια έσχατα, τα όποια οριστικά μπορεί να βρεθούν, δεν δύνανται να μας προσφέρουν τη βοήθεια που θα μας πρόσφερε μια "ουσία", δηλαδή μια αρχική αιτία απ' την οποία εξηγούνται τα επακόλουθα κι επιμέρους φαινόμενα, ή έναν λόγο που εμπερικλείει όλες τις πιθανές εκδηλώσεις.

Έχουμε να κάνουμε με στοιχειώδεις διαπιστώσεις, πάντα προσωρινές, οι οποίες μας προσφέρουν την ευκαιρία κατόπτευσής τους μέσα απ' την κίνηση και τους όρους της κίνησής τους.

Αυτά τα λίγα επιστημολογικά από μένα, έχοντας σπάσει την κεφάλα μου πολλές φορές για να κατανοήσω δυο πράγματα - κι ακόμα βρίσκομαι στην αρχή.


~ ~

Και μπαίνω στο ζουμί - αν και θα είμαι σύντομος.

Όταν μιλάμε για σχιζοειδείς προσωπικότητες αναφερόμαστε -απ' όσο γνωρίζω κι απ' όσο μ' έχουν ενημερώσει ψυχίατροι- σε οριακές περιπτώσεις οι οποίες, προφανώς (εικάζω τώρα) λειτουργούν ως οδηγοί, ως γενικά παραδείγματα εξήγησης ή υπαγωγής των επιμέρους και λιγότερο οριακών περιπτώσεων στην ίδια κατηγορία.

Μία σχιζοειδής προσωπικότητα -και διόρθωσέ με αν τα μπερδεύω με άλλη περίπτωση- δεν έχει συναίσθηση του ότι το σώμα του της ανήκει. Στους σχιδοειδείς ισχύει ότι το σώμα τους το νιώθουν ως ξένο σώμα.

Απ' αυτό συμπεραίνω ότι η γενική σκιαγράφηση του χαρακτήρα τους στην οποία έχεις προβεί ("καλύτερος προσανατολισμός, αντίληψη, λογική κλπ) αποτελεί απόρροια, ή και ένα όλον συμπτωμάτων αν θες, αυτής της ριζικής αποστασιοποίησης που βιώνουν ως άνθρωποι - αν με καταλαβαίνεις.

Τα ίδια και για τους υπόλοιπους (τους καταθλιπτικούς πχ).

Με λίγα λόγια, τα διάβασα κάπως ανάποδα όσα έγραψες, αν και επισημαίνω ότι είμαι ο πλέον αδαής για να μιλήσω με βεβαιότητα για όλα τα παραπάνω. Οπότε λάβε τα ως απορίες κάποιου που προβληματίστηκε κι ανακάλυψε πόσο λίγα γνωρίζει επί του θέματος.

 

[Monocle]

Μεγάλε, επιστήμη είναι ότι στηρίζεται σε απόδειξη. Πες μας εσύ που δεν είσαι τυχαίος και πολυδιαβασμένος σε τι αποδείξεις στηρίζεται η ψυχολογία για να βγάλει πορίσματα και συμπεράσματα.

Θα σου απαντήσω εγώ, αν δε σε πειράζει

Νομίζω οτι ο ορισμός σου περι "επιστήμης" λέει οτι ή κάτι έχει νούμερα και είναι σωστό ή λάθος (και άρα είναι επιστήμη) ή όχι (και άρα δεν είναι επιστήμη)

Πριν σου απαντήσω καθ'ολοκληρίαν, πες μου αν αυτό που καταλαβαίνω είναι σωστό

 

[fylobios30]

Η ψυχολογία αγνοεί το υπόστρωμα του ανθρώπινου ψυχικού κόσμου.
Η ψυχιατρική, φυσικά δεν το αγνοεί , γι'αυτό είναι επιστήμη.
Αλλά είναι ακόμη πολύ πίσω.

Είναι στα επίπεδα που ήταν η χειρουργική το 1800 ....
ή η ιατρική γενικώς το 1600 ........

 

[st@rdust]

st@rdust έκανα μια γρήγορη και πρόχειρη αναζήτηση για τον Fritz Riemann κι αφού διαπίστωσα ότι πρόκειται για έναν εξέχοντα επιστήμονα που με το έργο του άσκησε βαθιά και ανεξάλειπτη επιρροή στις επιστήμες της ψυχικής υγείας, ιδιαίτερα με το εν λόγω βιβλίο του που θεωρείται, απ' ό,τι διάβασα, κλασικό, καταθέτω ορισμένους προβληματισμούς.

Η κατηγοριοποίηση που προτείνει είναι τελείως αυθαίρετη με την έννοια ότι κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτές οι τέσσερις στοιχειώδεις δομές του φόβου είναι οι έσχατες, οι τελευταίες στις οποίες μπορεί να κατέλθει (ή να ανέλθει) κανείς: οι δεδομένες γνώσεις μας όμως μας οδηγούν προς το παρόν σε αυτές και με αυτές θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε τη φύση, δηλαδή τις γενικές κι ειδικές και κατά κανόνα ισχύουσες εκδηλώσεις του αντικειμένου μας.

Ακόμα κι αν στηρίζει την κατηγοριοποίησή του (υποθέτω τώρα) στις έσχατες ζωϊκές ορμές, στο ένστικτο του έρωτα και στο ένστικτο του θανάτου, πάλι δεν μας εγγυάται κανείς, πάλι δεν μπορεί ν' αποδείξει κανείς, ότι τα εν λόγω ένστικτα είναι τα έσχατα, τα οριστικά,

κι όχι μόνο αυτό,

αλλά κι ότι τα όποια έσχατα, τα όποια οριστικά μπορεί να βρεθούν, δεν δύνανται να μας προσφέρουν τη βοήθεια που θα μας πρόσφερε μια "ουσία", δηλαδή μια αρχική αιτία απ' την οποία εξηγούνται τα επακόλουθα κι επιμέρους φαινόμενα, ή έναν λόγο που εμπερικλείει όλες τις πιθανές εκδηλώσεις.

Έχουμε να κάνουμε με στοιχειώδεις διαπιστώσεις, πάντα προσωρινές, οι οποίες μας προσφέρουν την ευκαιρία κατόπτευσής τους μέσα απ' την κίνηση και τους όρους της κίνησής τους.

Αυτά τα λίγα επιστημολογικά από μένα, έχοντας σπάσει την κεφάλα μου πολλές φορές για να κατανοήσω δυο πράγματα - κι ακόμα βρίσκομαι στην αρχή.


~ ~

Και μπαίνω στο ζουμί - αν και θα είμαι σύντομος.

Όταν μιλάμε για σχιζοειδείς προσωπικότητες αναφερόμαστε -απ' όσο γνωρίζω κι απ' όσο μ' έχουν ενημερώσει ψυχίατροι- σε οριακές περιπτώσεις οι οποίες, προφανώς (εικάζω τώρα) λειτουργούν ως οδηγοί, ως γενικά παραδείγματα εξήγησης ή υπαγωγής των επιμέρους και λιγότερο οριακών περιπτώσεων στην ίδια κατηγορία.

Μία σχιζοειδής προσωπικότητα -και διόρθωσέ με αν τα μπερδεύω με άλλη περίπτωση- δεν έχει συναίσθηση του ότι το σώμα του της ανήκει. Στους σχιδοειδείς ισχύει ότι το σώμα τους το νιώθουν ως ξένο σώμα.

Απ' αυτό συμπεραίνω ότι η γενική σκιαγράφηση του χαρακτήρα τους στην οποία έχεις προβεί ("καλύτερος προσανατολισμός, αντίληψη, λογική κλπ) αποτελεί απόρροια, ή και ένα όλον συμπτωμάτων αν θες, αυτής της ριζικής αποστασιοποίησης που βιώνουν ως άνθρωποι - αν με καταλαβαίνεις.

Τα ίδια και για τους υπόλοιπους (τους καταθλιπτικούς πχ).

Με λίγα λόγια, τα διάβασα κάπως ανάποδα όσα έγραψες, αν και επισημαίνω ότι είμαι ο πλέον αδαής για να μιλήσω με βεβαιότητα για όλα τα παραπάνω. Οπότε λάβε τα ως απορίες κάποιου που προβληματίστηκε κι ανακάλυψε πόσο λίγα γνωρίζει επί του θέματος.

θα σου απαντησω λιγο γενικα κι αοριστα καθοτι αυτη ειναι η γνωστικη μου δυναμικη ως προς τα συγκεκριμενα που αναφερεις...

καταρχας, το βιβλιο αυτο το ειχα διαβασει πριν αρκετα χρονια, κι αυτα που παραθετω ειναι απο καποιες γενικες σημειωσεις που ειχα κρατησει... περαιτερω δεν ειχα εμβαθυνει...

τα ερωτηματα που θετεις ειναι ευλογα, και για να ειμαι ειλικρινης, με ειχαν -σκεπτικα- απασχολησει κι εμενα...

σχετικα με το περι εσχατου των τεσσαρων βασικων φοβων, θα συμφωνησω οτι δε υφισταται... γενικα θεωρω οτι στη ψυχολογια δεν τιθεται ζητημα εσχατου (για τους λογους που αναφερεις)... δεν γινεται... αλλωστε και η λεξη "βασικες" δεν προσδιοριζει κατι τετοιο...

οσον αφορα το ακολουθο:
"Απ' αυτό συμπεραίνω ότι η γενική σκιαγράφηση του χαρακτήρα τους στην οποία έχεις προβεί ("καλύτερος προσανατολισμός, αντίληψη, λογική κλπ) αποτελεί απόρροια, ή και ένα όλον συμπτωμάτων αν θες, αυτής της ριζικής αποστασιοποίησης που βιώνουν ως άνθρωποι - αν με καταλαβαίνεις."

εδω ταιριαζει το "η κοτα κανει το αυγο ή το αυγο την κοτα".... μπορεις να το δεις κι απ αυτη την οπτικη, σε μια σχεση αιτιας - αιτιατου.... ο φριτζ παντως το σχηματοποιει γραμμικα ως εξης: ΜΟΡΦΗ ΦΟΒΙΑΣ ------> ΔΟΜΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑΣ--> (συγκεκριμενα συμπεριφορικα χαρακτηρηστικα)... εγω παντως το βρισκω ευσταθες αιτιακα με την εννοια οτι το ατομο αυτο αναπτυσσει δεξιοτητες οι οποιες θα λειτουργησουν αντιρροπα για τη φοβια του... τουτεστιν, φοβαμαι τη δεσμευση και την εξαρτηση (απο αλλον), επιζητω συνειδητα τη μοναξια, κι επομενως αναπτυσσω νοητικες ικανοτητες που με ενδυναμωνουν και ψυχολογικα (στη βαση μιας γνωστικης ψυχολογιας)... το εξισορροπει ετσι κατα καποιο τροπο...

επειδη αναφερεσαι σε βιολογικα ζητηματα, ο γερμανος ψυχολογος δεν μπαινει καθολου σε "ψυχιατρικα χωραφια" (αλλωστε ειναι εκτος του γνωστικου του πεδιου) και περιοριζεται σε συμπεριφορες και ψυχαναλυτικα...αλλωστε μιλαει για νευρωσεις κι οχι για ψυχωσεις...

 

[kappa_fi]

st@rdust δεν αναφέρθηκα σε βιολογικά ζητήματα: το ότι μια σχιζοειδής προσωπικότητα δεν αντιλαμβάνεται το σώμα της ως δικό της, δεν έχει σε τίποτα να κάνει με τη βιολογία.

Αυτό που ήθελα να θίξω ήταν το ότι αν πας σ' έναν ψυχίατρο και του πεις ότι, σύμφωνα με όσα έχεις διαβάσει, θεωρείς ότι ανήκεις σε σχιζοειδή τύπο προσωπικότητας, θα σε κράξει πολυ άσχημα.

Κι αυτό γιατί η υπαγωγή των δεξιοτήτων (κατ' εσέ) ή συμπτωμάτων (κατ' εμέ) της όποιας φοβίας μας σε τέσσερις βασικούς τύπους, απ' τους οποίους και απορρέουν όλες οι πιθανές και δυνατές εκδηλώσεις της συμπεριφοράς μας και του χαρακτήρα μας, δεν είναι απλά τραβηγμένη απ' τα μαλλιά, αλλά τελείως αυθαίρετη.

Είναι σα να λέμε ότι απ' τη στιγμή που οι πανουκλιασμένοι πεθαίνουν με μαύρα νύχια (εξ ου κι η πανούκλα ονομάστηκε μαύρος θάνατος), κι επειδή εσύ ή ο οποιοδήποτε βάφει τα νύχια του μαύρα, ανήκουμε τον τύπο του πανουκλιασμένου και τείνουμε προς αυτή την κατάσταση.

Μπορεί να είμαι απόλυτος, αλλά έχω φάει τις φάπες μου γι' αυτό και τα λέω... οπότε πάρτα από την ανάποδη και μην παρεξηγηθείς καθόλου... Αν με καταλαβαίνεις.

Πάντως είναι πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά και μακάρι να έμπαινε κάνας άλλος ακόμα για να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει μπας και βρούμε κανένα κοινό σημείο

 

[st@rdust]

Η ψυχολογία αγνοεί το υπόστρωμα του ανθρώπινου ψυχικού κόσμου.
Η ψυχιατρική, φυσικά δεν το αγνοεί , γι'αυτό είναι επιστήμη.
Αλλά είναι ακόμη πολύ πίσω.

Είναι στα επίπεδα που ήταν η χειρουργική το 1800 ....
ή η ιατρική γενικώς το 1600 ........

οταν λες υποστρωμα; εννοεις προφανως το βιολογικο κομματι, το οργανικο....
σαφως, αλλωστε η "ψυχολογια" ουδεποτε καμωθηκε οτι ασχολειται με τετοια ζητηματα, αλλα με την επιστημονικη μελετη της συμπεριφορας και της σκεψης των ανθρωπων... η οποια εφαρμογη της ειναι σε σκεπτικο - συναισθηματικο επιπεδο

αντιθετα η ψυχιατρικη ειναι ιατρικη επιστημη... μελετα νευροφυσιολογικες δομες και λειτουργιες του εγκεφαλου καθως και τις επιπτωσεις τους στη συμπεριφορα, στη σκεψη, στα συναισθηματα κτλ...

ωστοσο ακομα και ψυχιατρικη που στηριζεται σε μελετες και ερευνες απτων αντικειμενων (νευρωνων, κεντρων εγκεφαλου) δεν μπορει να δωσει και ισως ποτε δεν μπορεσει να δωσει απαντησεις -στο σχεδον φιλοσοφικο ερωτημα-, στο  πως καταστασεις μη χωρικης ουσιας [υποστασης] (νου) μπορουν και αλληλοεπιδρουν με καταστασεις μιας ουσιας που υπαρχει στο χωρο (εγκεφαλος)... τι συνδεει το νου με το εγκαφαλο; το προβλημα δηλαδη νου (το λεω νου και οχι ψυχη ή πνευμα) - σωματος...
καθοτι ουσια της νοητικης υποστασης ειναι το σκεπτεσθαι..
εντελει αν τα νοητικα φαινομενα ειναι φυσικα φαινομαενα, κι αν οχι πως συνδεονται μ αυτα...

για να κανω πιο λιανο αυτο που θελω να πω και οπου εγκειται η προβληματικη, οτι καταστασεις μιας υποστασεις που εκτεινεται στο χωρο (εγκεφαλος) μπορουν να επιδρουν σε καταστασεις μιας υποστασεις που δεν εκτεινεται (νους)

ειναι σφαλμα κατηγορησης οτι ο νους ειναι υποσταση...ο νους ειναι ενα "ονομα" αλλα δεν ονοματιζει ενα αντικειμενο, οπως η ειναι καρδια, ο πνευμονας, ο αμυγδαλοιεδης πυρηνας ή ο ιπποκαμπος στον εγκεφαλο, ...

 

[fylobios30]

ωστοσο ακομα και ψυχιατρικη που στηριζεται σε μελετες και ερευνες απτων αντικειμενων (νευρωνων, κεντρων εγκεφαλου) δεν μπορει να δωσει και ισως ποτε δεν μπορεσει να δωσει απαντησεις -στο σχεδον φιλοσοφικο ερωτημα-, στο  πως καταστασεις μη χωρικης ουσιας [υποστασης] (νου) μπορουν και αλληλοεπιδρουν με καταστασεις μιας ουσιας που υπαρχει στο χωρο (εγκεφαλος)... τι συνδεει το νου με το εγκαφαλο; το προβλημα δηλαδη νου (το λεω νου και οχι ψυχη ή πνευμα) - σωματος...
καθοτι ουσια της νοητικης υποστασης ειναι το σκεπτεσθαι..
εντελει αν τα νοητικα φαινομενα ειναι φυσικα φαινομαενα, κι αν οχι πως συνδεονται μ αυτα...

Αν κατανοηθεί στο 100% η φυσιολογία του εγκεφάλου, τότε, μπορεί να πάει σε άλλα επίπεδα η ψυχιατρική.
Αλλά θα πάρει αιώνες.

Είπα και πριν , ότι βρίσκεται στο επίπεδο που ήταν η χειρουργική το 1800 ή και πολύ πιο πριν !

Στατιστικά πάντως, έχει ενδιαφέρον ότι ψυχασθένεις και ψυχολογικά προβλήματα ....
είναι πολύ πιο συχνά σε ευμερούσες δυτικές κοινωνίες.

Στη ζάμπια έχουν πολλοί κατάθλιψη ;;;;;

 

[st@rdust]

st@rdust δεν αναφέρθηκα σε βιολογικά ζητήματα: το ότι μια σχιζοειδής προσωπικότητα δεν αντιλαμβάνεται το σώμα της ως δικό της, δεν έχει σε τίποτα να κάνει με τη βιολογία.
α οκ
ομως ενδεχομενως ειναι απορροια οργανικης εγκεφαλικης-νευρωνικης διαταραχης, εφοσον εχουμε να κανουμε με ψυχωσικη κατασταση... (εξ αυτου υπεθεσα οτι αναφερεσε σε βιολογικο παραγοντα)
διοτι οι νευρωσεις δεν οδηγουν σε τετοιες ακραιες καταστασεις....

Αυτό που ήθελα να θίξω ήταν το ότι αν πας σ' έναν ψυχίατρο και του πεις ότι, σύμφωνα με όσα έχεις διαβάσει, θεωρείς ότι ανήκεις σε σχιζοειδή τύπο προσωπικότητας, θα σε κράξει πολυ άσχημα.
ενδεχομενως.... αλλα οπως και να χει θα σε κραξει αν του προταξεις ζητηματα που απορρεουν απο ψυχαναλυτικες μελετες... πρεπει να ειναι ανοιχτομυαλος σαν ανθρωπος πρωτα και μετα σαν επιστημων, για να εχει μια διεπιστημονικα ανοιχτη προσεγγιση και "ανεκτικοτητα"

Κι αυτό γιατί η υπαγωγή των δεξιοτήτων (κατ' εσέ) ή συμπτωμάτων (κατ' εμέ) της όποιας φοβίας μας σε τέσσερις βασικούς τύπους, απ' τους οποίους και απορρέουν όλες οι πιθανές και δυνατές εκδηλώσεις της συμπεριφοράς μας και του χαρακτήρα μας, δεν είναι απλά τραβηγμένη απ' τα μαλλιά, αλλά τελείως αυθαίρετη.
αυτο ειναι το και γενικοτερο ζητημα με την επιστημη της ψυχολογιας, και σ αυτο το οποιο πατανε διαφοροι αποκαλωντας την ψευδοεπιστημη.... ολα αυτα δεν επιδεχονται αποδειξεως με την ακριβεια των φυσικων επιστημων...
στο συγκεκριμενο που αναφερεις, ειναι σε πιο βαθμο μπορεις να αποδωσεις μια αιτιακη ερμηνεια...γιατι συσχετιση υπαρχει, και εχει μια ισχυρη λογικη βαση...(αν διαβασεις και το βιβλιο θα το διαπιστωσεις)


γενικα κοινο σημειο μπορει να μη βρουμε ή και μπορει να μην βρουμε.... παντως οπως και να χει ολα αυτα ειναι τροφη για σκεψη...
 

 

[kappa_fi]

Ναι είναι τροφή για σκέψη όπως τα λες κι όπως κι αν έχουν τα πράγματα κατέθεσα τις αντιρρήσεις μου όχι στο περιεχόμενο του βιβλίου, ούτε σε αυτά που είπες, αλλά σε αυτά που κατάλαβα. Κι οι γνώσεις μου είναι εντελώς ανεπαρκείς για να κρίνω τέτοια ζητήματα,

Ωστόσο, στο τρίτο σημείο νομίζω ότι με έχεις παρερμηνεύσει, κι ο υπαίτιος γι' αυτό δεν χρειάζεται να 'σαι εσύ.

Αλλά μέχρι εδώ είναι αρκετά για μένα.

 

[EvilPlasma]

Το γνωστό άσμα λέει συνοπτικά κάποια πράγματα. Καλό το σέξ, πληρωμένο η όχι. Αλλά αρκεί ??

Ας μη βιαστούν οι συνηθισμένοι αγριογαμήκουλες να απαντήσουν, ούτε να με χαρακτηρίσουν πιρφόρο.

Είμαι ακριβώς στον αντίποδα καταστάσεων πιρφορίας μέγιστη έκφραση των οποίων αντιπροσωπεύουν για τους άντρες  τα παντός τύπου σπονσοριλίκια.

Το sex είναι ένα καλό υποκατάστατο πολλών πραγμάτων. Για μένα είναι κάπως σαν το ναρκωτικό, 1) γουστάρεις 2) θες κι άλλο 3) δεν σε πιάνει άρα...βρίσκεις τι σου φταίει και το διορθώνεις ή αλλιώς...4) μετά από ένα off από το ναρκωτικό ξαναγυρνάς σε αυτό και που και που (ξανα)βιώνεις τα ψυχολογικά σου.

 

[brabus67]

Έρχεται μια στιγμή που’ σαι ολομόναχος, όταν φτάνεις στην άκρη όλων όσων μπορεί να σου συμβούν. Είναι η άκρη του κόσμου. Η ίδια λύπη, η δική σου, δεν σου αποκρίνεται πια τίποτα, και πρέπει να γυρίσεις πίσω, ανάμεσα στους ανθρώπους, όποιοι κι αν είναι. Δεν κάνεις τον δύσκολο κάτι τέτοιες στιγμές, αφού και για να κλάψεις ακόμα πρέπει να επιστρέψεις εκεί που όλα ξαναρχίζουν...
λφσ