kappa_fi
Μέλος
- Εγγρ.
- 30 Ιουν 2018
- Μηνύματα
- 1.745
- Like
- 281
- Πόντοι
- 36
Έρχεται μια στιγμή που’ σαι ολομόναχος, όταν φτάνεις στην άκρη όλων όσων μπορεί να σου συμβούν. Είναι η άκρη του κόσμου. Η ίδια λύπη, η δική σου, δεν σου αποκρίνεται πια τίποτα, και πρέπει να γυρίσεις πίσω, ανάμεσα στους ανθρώπους, όποιοι κι αν είναι. Δεν κάνεις τον δύσκολο κάτι τέτοιες στιγμές, αφού και για να κλάψεις ακόμα πρέπει να επιστρέψεις εκεί που όλα ξαναρχίζουν...
λφσ
Μεγάλη κουβέντα να "φτάνεις στην άκρη όλων όσων μπορεί να σου συμβούν": μπορούν να την εκφέρουν μόνο όσοι έχουν τη δύναμη ν' αντέξουν την αλήθεια της.
Δεν θυμάμαι ποια ήταν η αλήθεια της για τον συγγραφέα που πρόφερε αυτή την κουβέντα, αλλά εγώ θεωρώ ότι η αλήθεια της είναι οι άλλοι.
Δεν μπορείς να φτάσεις στην άκρη όλων όσων μπορεί να σου συμβούν αν δεν εξαντληθούν για σένα οι δυνατότητες όλων των άλλων ανθρώπων.
Τέτοιες οριακές καταστάσεις ανέδειξε ο 20ος αιώνας, που ονομάστηκε απ' τον μεγαλύτερο ίσως ιστορικό του "αιώνας των άκρων".
Η ζωή, με τα καλά της και τα κακά της, αποτόλμησε εφόδους στον ουρανό και καταβάσεις σ' έναν πρωτόγνωρο Άδη. Γνώρισε τη βαρβαρότητα σε βαθμό και με τρόπους που δεν γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα από καταβολής κόσμου. Όσο βάρβαροι λαοί κι αν υπήρξαν, η ανθρωπότητα στέναξε μονάχα τον 20ο αιώνα, απ' τις θηριωδίες των δύο μεγάλων πολέμων, του φασισμού και του ναζισμού και τον ολοκληρωτισμό του υπαρκτού σοσιαλισμού.
Εύκολα τα λέμε κι άλλο τόσο εύκολα τα ξεχνάμε. Μα το πιο δύσκολο δεν είναι ούτε ο τρόπος που θα τα πούμε ούτε η δύναμη που πρέπει να καταβάλουμε για να μην τα ξεχάσουμε.
Το δύσκολο είναι να τα προσεγγίσουμε ιστορικά, να τ' αναστοχαστούμε, να αποκτήσουμε μια βιωματική σχέση μ' αυτή την κληρονομιά.
Σ' αυτή την προσέγγιση φωνές σαν του Σελίν, με την προφορική, ατομική μαρτυρία του που στέκει ανεξάλειπτη από τις γενικεύσεις της επιστήμης, προσφέρει τα μέγιστα.
Αν θέλει κανείς να γνωρίσει από πρώτο χέρι την ιστορία, θα του χρειαστεί απαραιτήτως και η λογοτεχνία.
Η μεγάλη λογοτεχνία.