Όταν ήρθε η ώρα να σχολάσω, φώναξα τη Δανάη και τη ρώτησα αν θέλει να της βάλω κάτι να πιει.
-Όχι μωρέ........ αν είναι θα βάλω μόνη μου μη σε κρατάω εδώ. Εγώ άλλωστε θα περιμένω τον Γιάννη.
-Ξέρεις αν θα αργήσει ?
-Δε νομίζω, γιατί ρωτάς τον θέλεις κάτι ? Αν είναι για λεφτά θα σε πληρώσω εγώ αλλιώς αν δεν τα χρειάζεσαι άμεσα τα περνεις μαζί με τα αυριανά.
-Καλά θα πιω ένα ποτό και βλέπουμε.
Έβαλα μια βότκα κι άραξα σε ένα τραπέζι. Τα παιδιά από την κουζίνα ένας- ένας καληνυχτούσαν κι έφευγαν. Οι σερβιτόροι μάζευαν τα τελευταία τραπέζια κι ετοιμάζονταν για σκούπισμα.
-Ξέρεις Δανάη, σκέφτομαι να σταματήσω. Είναι το τελευταίο βράδυ στη δουλειά.
-Τιιι ??? Πως σου ήρθε αυτό τώρα ? Γιατί βρε......, τι έγινε ?
-Τίποτα, απλά δεν μπορώ τη φάση ταβέρνες. Δε μου ταιριάζει αυτή η δουλειά. Θέλω κάτι άλλο να κάνω.
-.........δεν ξέρεις τη γλώσσα, είσαι λίγο καιρό εδώ, τi άλλο πιστευεις ότι θα βρεις ? Και ότι και να βρεις μη νομίζεις ότι θα είσαι καλύτερα από εδώ. Αν θες τη γνώμη μου γιατί να ξέρεις σε συμπαθώ και θέλω το καλύτερογια σένα, μη φευγεις.
Η Δανάη είχε απόλυτο δίκιο σε αυτά που έλεγε, αλλά εγώ πιάστηκα από το ....σε συμπαθώ....
Έβαλα άλλη μια βότκα και της είπα :
-Δανάη δεν γνωριζόμαστε σχεδόν καθόλου, αλλά σε συμπάθησα από την πρώτη στιγμή που σε είδα (ψέματα). Θα ήθελα λοιπόν ασχέτως τι θα κάνω με τη δουλειά, να γνωριζόμασταν κάπως καλύτερα.
-Μείνε στη δουλειά...... και έχουμε όλο το χρόνο να γνωριστούμε.
Κούκλα μου σκέφτηκα, νομίζεις ότι δεν έχω καταλάβει ότι γαμιέσαι με τον κοντό. Τι θα αλλάξει αν μείνω εδώ ?
-Κοίτα έχω πάρει την απόφαση μου και δεν την αλλάζω για κανέναν. Το μόνο που έχω να σου πω είναι ότι to τηλέφωνο μου το έχεις, οπότε an θέλεις μπορείς να με πάρεις να πιούμε ένα καφέ η να βγούμε οπότε έχεις ρεπό για ένα ποτό.
Με κοίταξε με ένα βλέμμα σα να της είχα σκοτώσει τη μάνα. Ο τόνος της φωνής της έγινε κοφτός, απότομος.
-Και δε μου λες ρε φίλε, γιατί το λες τελευταία στιγμή ότι θα φύγεις ? Που θα βρούμε άτομο εμείς αύριο να σε αντικαταστήσει ? Τι θα πω εγώ στον Γιάννη.
Σκέφτηκα να της πω να φωνάξει για αντικαταστη μου κάποιον από τους Άραβες που την πηδάνε και ανεβάζει φωτογραφίες στο f/b μαζί τους όλο περηφάνεια. Η ας δουλέψει κι αυτή λιγάκι. Όχι βρήκαμε ότι το μουνί σέρνει καράβι και το δίνουμε με αντάλλαγμα ένα χωρίς κόπο μεροκάματο.
Αλλά και τi θα έβγαινε ?
Ρούφηξα τη βότκα, σηκώθηκα και της ζήτησα το μεροκάματο. Με πλήρωσε και τότε πρόσεξα πόσο ξινή ήταν η φάτσα της. Αλλιώς την έβλεπα πριν αλλιώς τώρα.
Είχε αρχίσει να βρέχει. Έβαλα την κουκούλα από το φούτερ στο κεφάλι κι έτρεξα στη στάση του λεωφορείου.
Η ώρα ήταν 00.47. Καθημερινή και παρόλη τη βροχή κυκλοφορούσε κόσμος στους δρόμους. Δεν είχα όρεξη να πάω σπίτι από τώρα.....