Ιστορία της Τέχνης (πίνακες ζωγραφικής, πορτραίτα, φωτογραφίες γεγονότων κ.ά.)

[kronos]

Σε ενα προσφατο ταξιδι μου στην Ιταλια, πηγα με μια Ιταλιδα φιλη μου,που δουλευει στην Υπηρεσια συντηρησης Μνημειων της Φλωρεντιας,στην εκκλησια του S.Lorenzo στην Φλωρεντια. Μου εδειξε το μερος στα υπογεια της εκκλησιας,οπου βρηκαν κατα τη διαρκειας εργων συντηρησης, εντελως τυχαια,ενα κλειστο χωρο οπου ειχε κρυφτει ο Μιχαηλ-Αγγελος,μετα την καταληψη της Φλωρεντιας απο τους Ισπανους το 1530.
Στο χωρο αυτο απομονωμενος ο Μιχαηλ-Αγγελος για τρεις μηνες, εκανε με καρβουνο στους  τοιχους,τα πρωτα σχεδια της Καπελας Σιξτινας και του ταφου των Μεδικων.
Το μερος αυτο οι Ιταλοι το κρατανε κλειστο για το κοινο, λιγοι ξερουν την υπαρξη του και ακομη λιγοτεροι στο κοσμο εχουν δει απο κοντα αυτα τα σχεδια.
Υπαρχει ενας τροπος να δει καποιος εστω και λιγο απ αυτα τα σχεδια.
Στο τοιχο της εκκλησιας που βλεπει προς τη μερια της via dell'Ariento υπαρχει ενα παραθυρο (που σημειωνεται με βελος στη φωτογραφια).Απο το μικρο ανοιγμα που υπαρχει στο κεντρο,με λιγη προσπαθεια μπορει να δει κανεις ενα  μερος των σχεδιων.
Ειναι πραγματι μια ωραια εμπειρια να δει κανεις, τα πρωτα βηματα απο τη δημιουργια ενος απο τα σημαντικοτερα εργα τεχνης,οπως οι τοιχογραφιες της Καπελας Σιξτινας στο Βατικανο,που φαινονται στις τελευταιες δυο φωτογραφιες.

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Σωστά. Αυτοδίδακτος, εικονογραφούσε κυρίως θέματα σχετικά με την ελληνική λαϊκή παράδοση. Το έργο του αναγνωρίστηκε μετά θάνατο και ζωγράφιζε πολλές φορές τοιχογραφίες για ένα πιάτο φαγητό.

 

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Ο σλαβικός κόσμος, δυστυχώς, δεν έχει εξερευνηθεί εικαστικά όσο θα άξιζε.
Και όμως, κρύβει τεράστιους καλλιτέχνες. Δίνω παράδειγμα, τον Σλοβάκο Albin Brunovsky (1935-1997)
έναν από τους κορυφαίους ζωγράφους της χώρας του, και έναν από τους πλέον ταλαντούχους και ευφάνταστους
χαράκτες της εποχής του, σε παγκόσμιο επίπεδο. Παραθέτω εδώ μερικά χαρακτικά του, αν και πραγματικά, όλο το έργο του είναι ασύλληπτο και θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει από μόνο του ένα ολόκληρο, ξεχωριστό νήμα.
Μια εκτενέστερη αναζήτηση έργων του στο διαδίκτυο, θα αποτελέσει σίγουρο κέρδος για κάθε ενδιαφερόμενο...

http://[URL unfurl="true"]www.cvltnation.com/wp-content/uploads/2013/11/Albi%CC%81n-Brunovsky%CC%81-litograhp-700x933.jpg[/img[/URL]]
[img]http://[URL unfurl="true"]www.cvltnation.com/wp-content/uploads/2013/11/Albin-Brunovsky-art-550x738.jpg[/img[/URL]]
[img]http://[URL unfurl="true"]www.cvltnation.com/wp-content/uploads/2013/11/04brunovsky_905-550x744.jpg[/img[/URL]]
[img]http://[URL unfurl="true"]www.cvltnation.com/wp-content/uploads/2013/11/06brunovsky-550x979.jpg[/img[/URL]]
[img]http://[URL unfurl="true"]www.cvltnation.com/wp-content/uploads/2013/11/brunovsky_001a_905-550x732.jpg[/img[/URL]]
[img]http://[URL unfurl="true"]www.cvltnation.com/wp-content/uploads/2013/11/brunovsky_002b_905-550x732.jpg[/img[/URL]]
[img]http://[URL unfurl="true"]www.cvltnation.com/wp-content/uploads/2013/11/brunovsky001-550x803.jpg[/img[/URL]]
[img]http://[URL unfurl="true"]www.cvltnation.com/wp-content/uploads/2013/11/brunovsky_007_905-550x640.jpg[/img[/URL]]
[img]https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/4e/10/53/4e1053365f958e9ba9f3a634b59e18da.jpg

 

[metalfun]

Σημαντικὴ πληροφορία. Τὰ ἔργα τοῦ Μιχαήλ Ἀγγέλου καὶ ἡ ἀνάλυση μπορούσαν νὰ μποῦν σὲ ξεχωριστὸ νῆμα.
Ὁ ἄνθρωπος ἦταν "ἄπαικτος". Φανταστικὲς πάντα οἱ τοιχογραφίες στὴν Καπέλα Σιξτίνα (Παπικό παρεκκλήσιο τοῦ Βατικανοῦ).

Sistine Chapel: Ἡ δημιουργία τῆς Εὔας [1510]
-Michelangelo

Επισκέφτηκα πριν από πολλά χρόνια την Καπέλα Σιξτίνα. Πέρα από το ότι πρέπει να μπεις πρωί πρωί και να βγεις τελευταίος, και παρόλα αυτά να μην προλάβεις να "δεις" τις τοιχογραφίες, η σκηνή της "Γέννησης του ανθρώπου" σου κόβει την ανάσα.

 

[metalfun]

Οι ειδήμονες ας δώσουν μια ερμηνεία εκλαϊκευμένη για την τέχνη του Τζακ Πόλοκ, για να καταλάβουμε που στηρίζεται η ευφυΐα  του ανδρός

δεν ειρωνεύομαι, ρωτάω σοβαρά

 

[nikostratos]

Ας βάλουμε και κάποια αμιγώς Ελληνικά έργα από τον Φώτη Κόντογλου:

Μικρασιατικής καταγωγής από το Αϊβαλί γεννημένος το 1895 με το θάνατό του το 1965 από επιπλοκές τροχαίου ήταν ένας πολυπράγμων άνθρωπος ο οποίος άφησε και πλούσιο συγγραφικό έργο πέραν από το εικαστικό του έργο. Ο Κόντογλου εμπνέεται από την ελληνική παράδοση και προσηλώνεται με φανατισμό σε ό,τι θεωρεί καθαρά ελληνικό, βγαλμένο από την παράδοση του Βυζαντίου και της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Στις φορητές του εικόνες χρησιμοποίησε τη μέθοδο της ωογραφίας.

Παραθέτω ορισμένες εικόνες έργων του:


http://[URL unfurl="true"]www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2014/11/15.jpg[/img[/URL]]

[img]http://[URL unfurl="true"]www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2014/11/25.jpg[/img[/URL]]

[img]http://[URL unfurl="true"]www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2014/11/ARMOS-972x750.jpg[/img[/URL]]

[img]http://[URL unfurl="true"]www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2014/11/fk07.jpg[/img[/URL]]

[img]http://[URL unfurl="true"]www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2014/11/promitheaskontoglou.jpg[/img[/URL]]

[img]http://[URL unfurl="true"]www.imerodromos.gr/wp-content/uploads/2014/11/r1ywa-765x750.jpg[/img[/URL]]


πηγή: [url=http://[URL unfurl="true"]www.imerodromos.gr/kontoglou/]http://www.imerodromos.gr/kontoglou/[/url[/URL]]

 

[KOSTASF16]

Οι ειδήμονες ας δώσουν μια ερμηνεία εκλαϊκευμένη για την τέχνη του Τζακ Πόλοκ, για να καταλάβουμε που στηρίζεται η ευφυΐα  του ανδρός

δεν ειρωνεύομαι, ρωτάω σοβαρά

Η τεχνική ντρίπινγκ

Κατά την τεχνική αυτή ο Πόλοκ τοποθετούσε στο έδαφος τον καμβά και έσταζε με χαοτικό τρόπο τη μπογιά πάνω του. Λόγω της ιδιαιτερότητας του ζωγράφου, τα δημιουργήματά του αποκτούσαν φράκταλ δομή και θεωρείται σχεδόν αδύνατο να αναπαραχθούν από μιμητές, καθώς αντανακλούν την ιδιαίτερη εσωτερική δομή του Πόλοκ. Ο βαθμός πολυπλοκότητας μάλιστα των έργων του, που εμφανίζουν αυτή την ιδιαίτερη συμμετρία κλίμακας, μετράται με τη φράκταλ διάσταση (κατόπιν επεξεργασίας με υπολογιστή) η οποία αυξάνει συνεχώς από κάθε έργο του στο επόμενο, αντικατοπτρίζοντας την ίδια την εξέλιξη του καλλιτέχνη.




Το αντιγραφω απο βικιπεδια.
Υπαρχει και σχετικη ταινια με τον Εντ Χαρις.
Νομιζω σκοτωθηκε σε τροχαιο, οδηγουσε μεθυσμενος.
Ειναι μουσειακος ζωγραφος,
Η αμερικη εχει πολλους ζωγραφους αγνωστους στην ευρωπη.

 

[kokoti]

Πολύ ωραίο νήμα!!! Συγχαρητήρια δίνει αφορμή για ψάξιμο και γνώση.

 

[KOSTASF16]

 

[Puchas Gracias]

Ενας απο τους αγαπημενους μου ειναι ο Φερναντο Μποτερο,
Κολομβιανος ζωγραφος γλυπτης, με τα χαρακτηριστικα διογκωμενα σωματα που ζωγραφιζει,
Ισως εχει απωθημενο με τις  χοντρες

Είναι και γλύπτης όπως σωστά ανέφερες. Το κάτωθι γλυπτό βρίσκεται στην πατρίδα του στην Κολομβια.

 

[Διαγραμμένο μέλος 136408]

Η τεχνική ντρίπινγκ

Κατά την τεχνική αυτή ο Πόλοκ τοποθετούσε στο έδαφος τον καμβά και έσταζε με χαοτικό τρόπο τη μπογιά πάνω του. Λόγω της ιδιαιτερότητας του ζωγράφου, τα δημιουργήματά του αποκτούσαν φράκταλ δομή και θεωρείται σχεδόν αδύνατο να αναπαραχθούν από μιμητές, καθώς αντανακλούν την ιδιαίτερη εσωτερική δομή του Πόλοκ. Ο βαθμός πολυπλοκότητας μάλιστα των έργων του, που εμφανίζουν αυτή την ιδιαίτερη συμμετρία κλίμακας, μετράται με τη φράκταλ διάσταση (κατόπιν επεξεργασίας με υπολογιστή) η οποία αυξάνει συνεχώς από κάθε έργο του στο επόμενο, αντικατοπτρίζοντας την ίδια την εξέλιξη του καλλιτέχνη.




Το αντιγραφω απο βικιπεδια.
Υπαρχει και σχετικη ταινια με τον Εντ Χαρις.
Νομιζω σκοτωθηκε σε τροχαιο, οδηγουσε μεθυσμενος.
Ειναι μουσειακος ζωγραφος,
Η αμερικη εχει πολλους ζωγραφους αγνωστους στην ευρωπη.

Σε μερικές περιπτώσεις, δεν είναι το έργο καθαυτό που "μιλάει", αλλά о διαφορετικός τρόπος που το δημιούργησε
και μας αναγκάζει να δούμε αλλιώς τα πράγματα. Η διαδικασία και όχι το αποτέλεσμα. Η οπτική γωνία και οι εσωτερικές ανατροπές. Όλα αυτά τα στοιχεία καθιστούν έναν καλλιτέχνη πρωτοπόρο, όταν ανοίγει καινούργιους δρόμους πέρα από συμβατικότητες.

Εύγλωττη πράξη λ.χ. αυτή του Marcel Duchamp, το 1917, να πάρει ένα ταπεινό αντικείμενο καθημερινής χρήσης (και μάλιστα
προορισμένο για τις φυσικές ανάγκες του ανθρώπου) να του αλλάξει απλώς τοποθέτηση και να του δώσει το όνομα "Fountain", για να αλλάξει την οπτική μας γωνία απέναντι στα καθιερωμένα. Απλώς αλλάζοντας μια θέση σε ένα αντικείμενο. Αυτή η καλλιτεχνική (για να μην πούμε πολιτική) πράξη, φέρει μέσα της ένα ισχυρό επαναστατικό φορτίο και μια συμβολική δυναμική, που δεν εγκλωβίζεται στο αποτέλεσμα. Το έργο αυτό ουσιαστικά ολοκληρώθηκε, όταν ο Duchamp αποφάσισε μέσα στο μυαλό του
να προβεί σε αυτή την "αναγεννητική" πράξη-δήλωση.

 

 

[Puchas Gracias]

Εὐχαριστῶ συνάδελφε. 

--
1ο ἀρχεῖο:
Two Tahitian Women (1899)
- Ζωγράφος: Paul Gauguin
- Ἐκτίθεται στὸ Metropolitan Museum of Art, Νέα Ὑόρκη.

2ο ἀρχεῖο:
Three Tahitian Women (1896)
- Ζωγράφος: Paul Gauguin
- Ἐκτίθεται στὸ Metropolitan Museum of Art, Νέα Ὑόρκη.

Ο σημαντικότερος πίνακας του Γκωγκέν κατά τον ίδιο είναι ο κάτωθι (1897). Τίτλος: "Απο που ερχόμαστε, τι ειμαστε, που οδεύουμε". Άλλη μια απόδειξη ότι οι περισσοτεροι, αν όχι όλοι, οι μεγάλοι ζωγράφοι ήσαν/ειναι ταυτόχρονα και φιλόσοφοι.

Αντιγράφω από Wikipedia:

Ο Γκωγκέν -αφού είχε ορκιστεί πως θα αυτοκτονούσε μετά την ολοκλήρωση του πίνακα, κάτι που είχε επιχειρήσει νωρίτερα- υπέδειξε πως ο πίνακας πρέπει να "διαβαστεί" από δεξιά προς αριστερά, με τις τρεις μείζονες ομάδες προσώπων να απεικονίζουν τα ερωτήματα που θέτει ο τίτλος. Οι τρεις γυναίκες με το παιδί αντιπροσωπεύουν το ξεκίνημα της ζωής. Η μεσαία ομάδα συμβολίζει την καθημερινή εμπειρία της νεαρής ενήλικης ζωής. Στην τελευταία ομάδα, σύμφωνα με τον καλλιτέχνη, βλέπουμε "μια γριά γυναίκα η οποία καθώς προσεγγίζει το θάνατο εμφανίζεται συμφιλιωμένη και παραιτημένη στις σκέψεις της"· στα πόδια της "ένα περίεργο άσπρο πουλί... αναπαριστά τη ματαιότητα των λέξεων." Το μπλε είδωλο στο υπόβαθρο προφανώς απεικονίζει ό,τι ο Γκωγκέν περιέγραφε ως "το Επέκεινα". Για το σύνολο της απεικόνισης είπε, "Πιστεύω πως αυτός ο πίνακας όχι μόνο ξεπερνά όλους τους προηγούμενούς μου, αλλά κι ότι δεν θα ξανακάνω κάτι καλύτερο - ή τουλάχιστον όμοιο του."

 

[Puchas Gracias]

Ο Αμεντέο Μοντιλιάνι (Amedeo Modigliani, 1884-1920) ήταν Ιταλός ζωγράφος και γλύπτης. Γεννήθηκε στην πόλη Λιβόρνο της Τοσκάνης και ξεκίνησε τις σπουδές του στις καλές τέχνες στην Ιταλία πριν μετακομίσει στο Παρίσι το 1906, όπου άρχισε να δημιουργεί το προσωπικό καλλιτεχνικό ύφος του. Φιλάσθενος στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, πέθανε σε ηλικία 35 ετών. Το ψευδώνυμο του ήταν Μόντι (Modi).

Σε ηλικία 18 ετων ξεκινισε να κανει χρηση ινδικής κανάβεως (χασίς), την οποία συνεχισε μεχρι το τελος της ζωής του. Αρχές του 1906 εγκατασταθηκε στο Παρίσι, στο Λε Μπατό Λαβουά (Le Bateau-Lavoir), ένα κοινόβιο για τους αδέκαρους καλλιτέχνες. Εκει ανέπτυξε το δικό του ιδιαίτερο ύφος. Παραλληλα με τα ναρκώτικα αρχισε το αλκοόλ, την πόση του οποίου συνεχισε περισσοτερο τα επομενα χρονιά. Λογω οικονομικων προβληματων επεστρεψε στο Λιβορνο. Στο Παρισι γυρισε μόνιμα το 1909.

Επειδη ήταν φιλήδονος, ικανοποιούνταν μέσω αγοραίου έρωτα [σημ.: θα τον χαρακτηρίζαμε "συνάδελφο", λόγω οικων ανοχής].

Στα 26 του ερωτευθηκε μια 21χρονη Ρωσίδα ποιήτρια (η οποια μολις ειχε παντευτει [σημ.: κοπελα για σπίτι αυτη]) και ξεκινησαν σχεση συμβιωσης. Ενα χρονο κρατησε μόνο, διοτι ο Μοντιλιάνι ασκουσε βία. η Ρωσίδα γυρισε στον άντρα της , καθώς τα βίαια ξεσπάσματα του  την οδήγησαν να επιστρέψει στον σύζυγό της. Ο Μοντιλιάνι απεγνωσμενο έφτανε στα άκρα όσον αφορά τους εθισμούς και τις καταχρήσεις, ως το τέλος της ζωής του.

Στις 3Δεκεμβρίου 1917, στην γκαλερί Berthe Weill έγιναν τα εγκαίνια της πρώτης — και τελικά μοναδικής όσο ζούσε — ατομικής έκθεσής του. Τις αίθουσες της γκαλερί κοσμούσαν γυμνά μεγάλου μεγέθους κι ένα από αυτά τοποθετήθηκε στη βιτρίνα. Η έκθεση έλαβε μεγάλη δημοσιότητα και προκλήθηκε κοσμοσυρροή. Λόγω του σκανδάλου που προέκυψε η αστυνομία απαγόρευσε την έκθεση. Το 1918, τέταρτη χρονιά του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, η ζωή στο Παρίσι ηταν πολύ δύσκολη στο Παρίσι λόγω της έλλειψης τροφίμων και ηλεκτροδότησης και του φόβου των αεροπορικών βομβαρδισμών. Ο 33χρονος Μοντιλιάνι αποφάσισε να φύγει μαζί με τη νέα του αγαπημένη, τη 19χρονη σπουδάστρια τέχνης Ζαν Εμπιτέρν [σημ.: ηθελε μικρούλες ο Μοντ.]. Στο λαμπερό φως της Κυανής Ακτής, όπου κατέφυγαν, ο Μοντιλιάνι ζωγράφισε τους πιο δημοφιλείς και ακριβοπληρωμένους πίνακές του. Τα τελευταία δύο χρόνια της ζωής του ο ζωγράφος έφτιαξε 25 πορτρέτα της ντροπαλής, μελαγχολικής και πανέμορφης Ζαν. Στις 29 Νοεμβρίου 1918 η Ζαν γέννησε την κόρη τους, η οποία πήρε το όνομά της (1918-1984). Δεν πρόλαβε όμως να παντρευτεί την αγαπημένη του Ζαν, ούτε να αναγνωρίσει νόμιμα τον καρπό της σχέσης τους. Πέθανε στο Παρίσι, σε ηλικία 36 ετών, από φυματιώδη μηνιγγίτιδα.

ΥΓ οι παραθέσεις μεσα στην αγκύλη με κοκκινο ειναι εμβόλιμες για την θεματολογία του site. Υστερα απο επισημανση φίλου οτι ηταν "δικός μας" ο Μοντιλιάνι όσον αφορά τις σεξουαλικές προτιμήσεις. 
---

Στα δύο συνημμενα τα εξής εργα του Μοντιλιάνι:
-1ο αρχείο
  Girl with Braids (1918)
  Εκτιθεται εν Nagoya City Art Museum [Ναγκόγια, Ιαπωνία].

-2ο αρχείο
  Reclining woman with loose hair (1917)

Το χαρακτηριστικό του Μοντιλιάνι είναι τα μακρουλα πρόσωπα.

 

[Puchas Gracias]

Πράγματι πολύ κρυα και τυπική η σχέση μεταξύ των μελών της οικογενείας (η ξανθιά να υποθέσουμε ότι είναι η κόρη).

Οι κίονες συμβάλλουν και αυτοί στην ψυχρότητα του δωματίου.

Ενώ αντίθετα το δωματιακι του Βαν Γκογκ (που ο ίδιος σχεδίασε) παρακάτω, λιτό και απέριττο και ζεστό.

 

[KOSTASF16]

Το δωματιακι του Ολλανδου στη νοτια Γαλλια ειναι σα να το ζωγραφισε παιδι του δημοτικου.

 

[KOSTASF16]

:Και μια και το φερε η κουβεντα,

http://lovingvincent.com/

Ξερει κανεις ποτε θα ηγει στις αιθουσες?
Μαλλον φθινοπωρο του 2017

 

[kronos]

Το δωματιακι του Ολλανδου στη νοτια Γαλλια ειναι σα να το ζωγραφισε παιδι του δημοτικου.

"Μου πήρε τέσσερα χρόνια για να ζωγραφίσω σαν τον Ραφαήλ, αλλά μια ζωή για να ζωγραφίσω σαν παιδί."

                          Pablo Picasso

 

[nikostratos]

Zdzisław Beksiński

Γεννημένο το 1929 στο Σάνοκ της Πολωνίας ήταν Πολωνός γλύπτης και ζωγράφος ειδικευμένος στο είδος του δυστοπικού σουρεαλισμού (ελληνιστί υπερρεαλισμός). Πολλές φορές τα έργα του δυστυχώς μπερδεύονται με αυτά του Γκύγκερ, από αδαείς εντελώς λανθασμένα.

http://s14-eu5.ixquick.com/cgi-bin/serveimage?url=http:%2F%2F[URL unfurl="true"]www.autofish.net%2Fasjad%2Fimages%2Fzdzislaw_beksinski%2Fbeksinski_mirror.jpg&sp=df3d2a81ec7b972827f9e2344cfbea6b[/img[/URL]]

[img]http://s14-eu5.ixquick.com/cgi-bin/serveimage?url=http:%2F%2F[URL unfurl="true"]www.churchofhalloween.com%2Fwp-content%2Fposts%2Fzdzislaw-beksinski.png&sp=f02a56e3d2f91ebe6034dcba3e69ae9d[/img[/URL]]

[size=14pt]
Το συγκεκριμένο είναι για άλμπουμ συκγροτήματος μουσικής μέταλ:[/size]

[img]http://s14-eu5.ixquick.com/cgi-bin/serveimage?url=https:%2F%2Fi1.wp.com%2F[URL unfurl="true"]www.toiletovhell.com%2Fwp-content%2Fuploads%2F2015%2F08%2Fbeksant.png&sp=f0f2bf19411f9b75290983ce3999de64[/img[/URL]]

 

[nikostratos]

Μιας και σε προηγούμενο ποστ μου αναφέρθηκα στον Γκύγκερ καιρός να τον τιμήσω: Ο Γκύγκερ που γεννήθηκε στο Τσουρ της Ελβετίας το 1940 και πέθανε το 2014 στη Ζυρίχη λόγω πτώσης, ήταν σουρρεαλιστής καλλιτέχνης. Τα πιο γνωστά του έργα συνδυάζουν ανθρώπινες μορφές ενωμένες με μηχανές σε μία ψυχρή βιομηχανική σχέση. Το πιο αναγνωρισμένο έργο του είναι ο εξωγήινος στην ταινία Alien στην οποία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση των ειδικών εφέ. Παραθέτονται πίνακες και γλυπτά του:

[URL unfurl="true"]http://s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/56/a1/1e/56a11ed734b3c2d78aa3eae659a937b7.jpg[/url]

 

[nikostratos]

Εξαιρετικό ποστ συγχαρητήρια!