δεν υπαρχει καποιο ρευμα που δεν σου αρεσει? εγω πχ με αφηρημενη τεχνη και κυβισμο κανω εμετο δεν τα θεωρω καν τεχνη, φανατικος του ρεαλισμου είμαι και του ρομαντισμου.
σαν να μου λες μου αρεσουν ολες οι ποδοσφαιρικες ομαδες και οι επιθετικες και οι αμυντικες και οι γρηγορες και οι αργες
Απο ενα σημειο και μετα, η Τεχνη ειχε αυτονομηθει και παρηγαγε εργα που ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να σ' αρεσουν αν δεν εχεις θεωρητικη γνωση πανω σε αυτα.
Πχ, γιατι να σου αρεσει ο (ωριμος) Κυβισμος, εαν βλεπεις τη ζωγραφικη ως "θεαμα"?
Ολοι οι ζωγραφοι που προανεφερα εχουν εργα που μου αρεσουν (και) με το ματι.
Πχ, "Οι Δεσποινιδες της Αβινιον" ειναι ενας πινακας που θα 'θελα να εχω στο σαλονι μου...
Ακομα και ο Barnett Newman που κανει προχωρημενη αφαιρεση, εχει 2-3 πινακες που αν τους δεις προσεκτικα εχουν ΚΑΙ παραστατικο χαρακτηρα (διαφορες εικονες που αχνοφαινονται). Κι αυτο το εκτιμω πολυ.
Αντιθετα, ο Pollock που πασαλειβει καμβαδες με χρωματα (πεταμενα απευθειας μεσα απ' τα κουτια) και μετα τους κοβει, σαν να 'ναι μπουγατσα, δεν θα με πεισει ποτε για την αξία του. Ο ιδιος, μαλιστα, δηλωνε οτι δεν εχει ιδεα τι κανει... Αυτος που ανεδειξε το εργο του κι εκανε το καταλληλο μαρκετινγκ ηταν ενας κριτικος τεχνης (Greenberg).
Ο Pollock ηταν ενας ΑΔΙΑΒΑΣΤΟΣ μπεκρης.
Στη σημερινη εποχη, η ζωγραφικη εχει πεθανει.
Τα χοντρα φραγκα παιζονται σε άλλα πεδια- Πχ, Να πεταξεις ενα τουλι σ' εναν καναπε, πλάι σε 2 φωτα νεον και μια στοιβα Playboy και να το ονομασεις "νυχτερινη ηδονη". Κατι τετοια πωλουνται για εκατομμυρια ευρω σε Αραβες και Ρωσους. Τα λενε "installations"