Στον πολύ σημαντικό, και με νέα δεδομένα, για το Βυζάντιο, 12ο αιώνα, ήταν συνηθισμένη στην Κωνσταντινούπολη η εκδήλωση σφοδρού αντιδυτικού μένους...Η έχθρα, βέβαια, ήταν αμφίδρομη και πολύ συχνά ξεσπούσαν ταραχές στους δρόμους της πόλης, που κατέληγαν σε βιαιοπραγίες εναντίον των πολυάριθμων Δυτικών που ήταν εγκατεστημένοι στην πρωτεύουσα...Σε μία από αυτές , το 1182, βρήκε την ευκαιρία να ανέλθει στην εξουσία ο περίφημος, εκείνη την εποχή, Ανδρόνικος Κομνηνός, του οποίου η βασιλεία θα αποδεικνυόταν βραχύβια...
Αν και ήδη 63 ετών, το "φαινόμενο" Ανδρόνικος δε θύμιζε σε τίποτα άνθρωπο της ηλικίας του...Επιβλητικός και μεγαλόσωμος, πολύ γυμνασμένος, φημιζόταν για την ασυνήθιστη σωματική ρώμη του και την εξαιρετική γοητεία που, ακόμα και σ' αυτήν την ηλικία ασκούσε στις γυναίκες...Τα προσόντα του αμέτρητα, μόρφωση, πριγκηπική καταγωγή, μεγάλες ικανότητες, αλλά και πολλά ελλατώματα, που τον είχαν οδηγήσει σε μια ζωή σαν μυθιστόρημα, γεμάτη κινδύνους, έρωτες και περιπέτειες...Ώσπου να ανέβει στο θρόνο, ο λαός τον λάτρευε και πολλοί πίστεψαν τις πρώτες μέρες της βασιλείας του ότι θα ήταν ο άνθρωπος που μπορούσε να ξαναδώσει στην Αυτοκρατορία το χαμένο της μεγαλείο...Πράγματι, η πολιτική του περιείχε στοιχεία που συναντάμε σε σημαντικούς πολιτικούς, αλλά ο έκλυτος και προκλητικός βίος του, καθώς και η καχυποψία του, που άγγιζε τα όρια της παράνοιας και τον έκανε εξαιρετικά βίαιο, σύντομα έστρεψαν την κοινή γνώμη εναντίον του...Αυτό δεν πέρασε απαρατήρητο από τους Νορμανδούς του πολύ σφριγηλού και ζωτικού Σικελικού Βασιλείου (που είχε θεμελειώσει έναν αιώνα πριν ο εκπληκτικός Ροβέρτος Γυισκάρδος), κι έτσι το καλοκαίρι του 1185, ο Γουλιέλμος Β' "ο κακός" έστειλε ισχυρές δυνάμεις εναντίον της Αυτοκρατορίας...Το από ξηράς απόσπασμα οδηγούσαν οι κόμητες Ριχάρδος και Αλδουίνος, ενώ το στόλο οι ναύαρχοι Τανκρέδος και Μαργαριτώνιος...Κατά τη συνήθη τους τακτική, οι Νορμανδοί αποβιβάστηκαν στο Δυρράχιο, το οποίο κατέλαβαν εύκολα, λόγω της δυσαρέσκειας που υπήρχε εναντίον του Ανδρόνικου και χωρίς αντίσταση έφτασαν στη Θεσσαλονίκη την οποία κατέλαβαν στις 15 Αυγούστου και προκάλεσαν απερίγραπτη σφαγή, όπως μας περιγράφει ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ευστάθιος, ο οποίος συνελήφθη αιχμάλωτος..Οι Θεσσαλονικείς αντιστάθηκαν γενναία, αλλά η ελλιπής οργάνωση της άμυνας - που άγγιζε τα όρια της προδοσίας - από το Δούκα της πόλης Δαυίδ Κομνηνό, παρέδωσε ουσιαστικά την πόλη στους Νορμανδούς...Τα νέα έφτασαν στην Κωνσταντινούπολη, και προκάλεσαν τόσο μένος εναντίον του Ανδρόνικου, που ο λαός εξεγέρθηκε εναντίον του ενώ αυτός βρισκόταν σε κάποιο από τα ανάκτορά του στη Θράκη ( κι όχι μόνος ;) ).Τον διαδέχτηκε με μυθιστορηματικό τρόπο ο Ισαάκιος Άγγελος, και το Σεπτέμβριο του 1185 ο Ανδρόνικος συνελήφθη, διαπομπεύθηκε από τον όχλο στους δρόμους της πόλης και οδηγήθηκε στον Ιππόδρομο, όπου αφού υπεβλήθη σε αδιανόητα βασανιστήρια ( τα χειρότερα που έχω διαβάσει ), θανατώθηκε με ΑΓΡΙΟ τρόπο (επίσης τον χειρότερο που έχω διαβάσει!)...
Στο μεταξύ οι Νορμανδοί συνέχιζαν την προέλασή τους στη Θράκη και βάδιζαν εναντίον της Κωνσταντινούπολης...Υπό το κράτος της απόγνωσης, ο Ισαάκιος Άγγελος έστειλε τον Αλέξιο Βρανά, σύμφωνα με το Νικήτα Χωνιάτη (1150-1215) "μικρό στο σώμα, αλλά κολοσσιαίο στην ψυχή και στη δολιότητα του μυαλού, και χωρίς συζήτηση τον καλύτερο στρατηγό της εποχής", με ισχυρές δυνάμεις να τους αντιμετωπίσει...Οι Νορμανδοί, που χωρίς να βρίσκουν αντίσταση και οδηγούμενοι από το πάθος για διαρπαγή, προχωρούσαν ασύντακτοι, έχοντας διασπάσει σε μικρότερα σώματα το στρατό τους...Έτσι, αφού ο Αλέξιος συνέτριψε τις μικρότερες μονάδες, στις
7 Νοεμβρίου 1185, συνάντησε την κύρια Νορμανδική δύναμη στη Δημητρίτσα (σημερινό Δημητρίτσι), στον Στρυμώνα...Ο Αλέξιος, στην ομώνυμη της περιοχής μάχη, κατάφερε να διαλύσει τους Νορμανδούς, ενώ συνέλαβε και 4000 αιχμαλώτους μαζί με τους αρχηγούς τους...Όσοι επέζησαν υποχώρησαν και άφησαν τα καταληφθέντα εδάφη, εκτός της Ζακύνθου και της Κεφαλλονιάς που κράτησαν υπό την εξουσία τους οι Νορμανδοί, στα χέρια των Βυζαντινών...Έτσι, εξαλείφθηκε ο (Νορμανδικός) κίνδυνος, και δόθηκε μια μικρή πίστωση χρόνου στην Αυτοκρατορία, που εκείνη την εποχή βαλλόταν από παντού, ενώ την ίδια περίοδο στους Άγιους τόπους, με πρωταγωνιστή το Σαλάχ αλ Ντιν Γιουσέφ ιμπν Αγιούμπ, διαδραματίζονταν γεγονότα που θα αποτελούσαν καταλύτη για τις μέλλουσες εξελίξεις...