Φαβιέρος Κάρολος
Φιλέλληνας Γάλλος στρατιωτικός (1782 -1855), που διακρίθηκε και στη Γαλλία και στην Ελλάδα για τις εξαιρετικές στρατιωτικές του ικανότητες, την αφοσίωση στο καθήκον του, τη δικαιοσύνη του και την ευσυνειδησία του. Ήταν από τους λίγους ξένους που ήρθαν να βοηθήσουν τον ελληνικό λαό στον αγώνα του ενάντια στους Τούρκους, χωρίς να ζητά αντάλλαγμα και τιμές και δόξες.
Άρχισε τη στρατιωτική του καριέρα ακόμα την εποχή των Ναπολεόντειων πολέμων, στους οποίους πήρε μέρος, υποστηρίζοντας με θέρμη το Ναπολέοντα. Πολέμησε, κατά καιρούς, σ' όλα σχεδόν τα μέτωπα, στην Τουρκία, τη Ρωσία, την Ισπανία και αλλού. Στη Ρωσία, μάλιστα τραυματίστηκε, στη μάχη για τη Μόσχα. Αναγκάστηκε να αυτοεξοριστεί στην Αγγλία, το 1822, όταν με την παλινόρθωση των Βουρβόνων, αποτάχτηκε από το στράτευμα, με το βαθμό του συνταγματάρχη.
Από την Αγγλία κατεβαίνει, μαζί με τους φιλέλληνες, το 1823 στην Ελλάδα. Φεύγει αμέσως πάλι στην Αγγλία για στρατολόγηση Γάλλων πολεμιστών και ξαναγυρνά στο Ναύπλιο, όπου το 1825 αναλαμβάνει τη διοίκηση του τέταρτου τακτικού στρατού. Πήρε μέρος σε αρκετές σημαντικές μάχες όπως του Δαφνίου και της Ακρόπολης (στην οποία κλείστηκε με 530 άντρες για πολλούς μήνες) το 1826. Μα δεν του έμελλε να χαρεί την απελευθερωμένη Ελλάδα, γιατί το 1828 διαφωνεί πάνω στα ζητήματα διοργάνωσης του τακτικού στρατού με τον Καποδίστρια και φεύγει από τη χώρα μας, η οποία όμως δεν ξέχασε τις υπηρεσίες του προς αυτήν και τον ανακήρυξε (όπως κι όλους τους φιλέλληνες) Έλληνα πολίτη. Το 1845 ο Όθωνας του απένειμε τον ελληνικό μεγαλόσταυρο.
Ο Φαβιέρος υπήρξε από τους πιο αφιλοκερδείς φιλέλληνες και δε δέχτηκε κανένα στρατιωτικό αξίωμα, όσο βρισκόταν στη χώρα μας, ανώτερο από εκείνο που είχε στη Γαλλία, παρόλες τις προτάσεις που του είχαν γίνει.
LivePedia.gr :: Η Ελληνική Ελεύθερη Εγκυκλοπαίδεια
