Χθες διπλή κατάθεση στη Φυλής μετσξύ απογευματινής και βραδινής βάρδιας με πολύ άσχημες εντυπώσης. Με κλαμμένο το 40ρικο έφυγα απογοητευμένος. Αρχικά, πήρα την Άννα από Φ56 που όλοι εδώ μέσα τις πλέκετε το εγκώμιο και τη δοξάζετε. Ένα ολόκληρο μπουλούκι την περίμενε στο σαλόνι για να διαπιστώσει αν είναι αυτή. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τα γούστα σας. Αλλά δεν αποκλείεται μόνο μ' εμένα να μην υπήρχε χημεία, οπότε ας μη βιαστώ να σας ρίξω κατηγορίες για προμοτάρισμα και κακογουστιά. Τι να πω, όλο γκρίνια ήταν. Τη μια που της πλάκωνα την κοιλιά, την άλλη για τον ιδρώτα μου και στο τέλος, επειδή την έπιασε η φούρια να τελειώνω, δεν άφηνε ούτε να την αγγίζω. Αφού πήγε να με βγάλει ανίκανο, έφυγε. Να με κόμπλαρε δηλαδή που ήταν μαζί μου "μη μου άπτου" δεν παίζει με τίποτα. Τέλος πάντων, σε μια προσπάθεια να επανορθώσω για την απογοητευτική μου εμπειρία, κίνησα για δεύτερη κατάθεση. Ο κύβος ερρίφθη για μια Αλεξάνδρα στο 136 ή 134 (δε θυμάμαι, ένα ισόγειο πάντως). Και πάλι, όλο γκρίνια και κακό που δεν τελείωνα, με κοιτούσε με ένα ύφος φουριόζικο όλη την ώρα και δεν έδινε δικαίωμα για πολλά-πολλά (χουφτώματα και φιλιά). Γυρίζοντας, είδα την Άννα, η οποία πρέπει να με αναγνώρισε, αλλά έκανα πως δεν την πρόσεξα και προχώρησα. Ακόμα δεν καταλαβαίνω γιατί πολλοί είστε τόσο ευχαριστημένοι μαζί της, εμένα πάντως μου κατέστρεψε τη χθεσινή μου τσάρκα.
