Η μαυρη μοιρα μου δεν με αφησε να απολαυσω το κοκαλιασμενο μουνακι της Μαριαννας στο Δ22 καθ'οτι το γαμουσανε διπλα και τριδιπλα συναγωνιστες με σκιννυ γουστα.
Οποτε κυλησα παρακατω στην Ιβανκα την τρελη του χωριου που οπως αποδειχτηκε για μια ακομη φορα ή θα περασεις χαρμα ή σκατα και αποσκατα.Η μοιρα μου η μαυρη μου επιφυλασε το δευτερο βεβαια αλλα της την ειχα φυλαγμενη στη γωνια της τρελης.Οποτε οταν αρχισε το μπουκιτσι και το σλοππυ τζομπ παντου στην περιοχη,και ατσαλωσα για τα καλα,την αφησα να λουσει και την καποτα με φρουηγλασσε που κουβαλουσε και την εστησα στα τεσσερα σαν κατσικι.Εκει την ξεμουνιασα.Βαραγε το πουτσοκεφαλο στον αφαλο της σχεδον λες και θα εβγαινε το αλιεν απο την κοιλιτσα της αλλης στην παλια εκεινη ταινια.Την ειχα βουτηξει και με τα χερακια μου που μοιαζουν με κουπια και οσο και να εσκουζε και να χτυπιοταν δεν ειχε να παει πουθενα.Τα κρυα αστεια για το μποϊ μου καλη μου πρεζου πληρωνονται ελεγα απο μεσα μου οσο την πιστονιαζα με εκεινη να χτυπιεται και να λεει μισολογα και καταρες λογικα.
Εεε οταν ηρθε πια το σωτηριο τελος τελειωσε και το βασανο της.Παρατησε ρουχα,γαμωμαντηλα,τακουνια στο δωματιο και πηγε να πλυθει να ηρεμησει...ιδεα δεν εχω.Νομιζα οτι ειχε σπασει η καποτα αλλα οχι.Στο φευγα η ευγενικη ξανθομπουρμπουλη τσατσα με κοιταξε περιεργα.Σκεφτομαι ακομα και τωρα να παω πισω να της κανω προταση και μου σηκωνεται...