Καλησπέρα μπουρδελόκαβλοι,
Πέρασμα σήμερα στο Φωκαίας 25 όροφο με την Παολίνα ή αλλιώς Λίνα,
όπως είχε συστηθεί στον φίλο
@968 όταν την πήρε πριν μερικές μέρες.
Βλέπε εδώ.
Λοιπόν, είχαμε και ένα απρόοπτο στο τέλος, το οποίο θα το αφήσω για μετά,
Η Παολίνα είναι λατίνα, 23 χρονών, με καλό κορμάκι, φλατ κοιλίτσα και άσσο βυζάκι με πεταχτή όμως ρόγα.
Το κωλαράκι της είναι πεταχτό και αυτό, λίγο παραπάνω ψωμωμένο ίσως για να αποκαλέσεις όλο το σύνολο μοντελέ.
Τα μαλλιά της είναι μαύρα μακριά και ίσια και το πρόσωπο της ουδέτερο, με λίγη ακμή.
Ύψος, όχι πάνω από 1,65. Έχει και κάμποσα διάσπαρτα τατουάζ στο κορμί της.
Φορούσε μαύρα εσώρουχα ζαρτιέρες οπότε περίμενα να πάρω το μέσα δωμάτιο που έχει περισσότερο φως γιατί το δωμάτιο που είναι στο σαλόνι του ορόφου είναι θεοσκότεινο.
Αφού φρεσκαρίστηκα, μπήκε μετά από 3 λεπτά η Παολίνα, και συστηθήκαμε.
Γνωρίζει ελάχιστες λέξεις Αγγλικά, αλλά είπαμε τα βασικά, στα όρθια καθώς χαμουρευόμασταν.
Πέσανε και μερικά επιφανειακά φιλιά με λίγη γλώσσα με το καλημέρα.
Είναι αρκετά ζεστή και δεν βιάζεται καθόλου.
Την γύρισα όπως είμασταν στα όρθια, και άρχιζε να μου χουφτώνει τα παπάρια ενώ πέρναγα πινέλο το ήδη σηκωμένο καβλί μου στα κωλομέρια της.
Με δική μου πρωτοβουλία, την οδήγησα στο κρεββάτι, ενώ έπεσε και ξάπλωσε τελείως, έμεινα με τα γόνατα πάνω στην άκρη του κρεββατιού
και άρχισα να της παίζω επιφανειακά το μουνάκι ενώ εκείνη έπιανε σαν μανέτα μηχανής τον υπερκαβλωμένο πούτσο μου που κοίταγε ψηλά, από την αματσούρικη
φάση που είχε δημιουργηθεί.
Παίρνει την καπότα, και έτσι όπως ήταν ξαπλωμένη και εγώ στα γόνατα, φέρνει το κεφάλι της πλάγια και μου περνάει την καπότα με το στόμα,
ξεκινώντας να με πιπώνει με πλάγια το κεφάλι της. Την έσπρωξα λίγο να τον πάρει πιο βαθιά και τον έφτασε λίγο παραπάνω από την μέση όπου πνίγηκε,
συνεχίζοντας με την κίνηση ματ, χώνεται κάτω από τα αρχίδια μου και ξεκινάει ένα καλό γλειψαρχίδι, ενώ εγώ χούφτωνα βυζάκια, κωλομαγουλάκια, μπουτάκια.
Την γυρνάω, ανάσκελα και μπάινω μέσα της, έβαλε λίγο τζελ, αλλά η αίσθηση ήταν ικανοποιητική.
Τερμάτιζα σιγά σιγά μέσα της, και την έβλεπα που σήκωνε το κεφάλι της και έκλεινε τα μάτια της λέγοντας διάφορα καβλοΙσπανικά χαμηλόφωνα.
Έπεσα πάνω της, και πέσανε αυτή τη φορά πιο βαθιά γλωσσόφιλα, ενώ συνέχιζα να την πηδάω σε εκείνη την στάση.
Δεν αλλάξαμε στάση, έχυσα βαθιά μέσα της, ενώ δεν έλεγε να μου πέσει με τίποτα, οπότε συνέχισα να την πηδάω, στα πλάγια αυτή τη φορά.
Χτύπησε η πόρτα κάποια στιγμή και μετά από μισό λεπτό μου είπε, tiempo, sorry baby...αλλά συνεχίσαμε για κανά λεπτό ακόμα.
Βγήκα σιγά σιγά από μέσα της και παρατήρησα λίγο αίμα στην καπότα, της ήρθε περίοδος.
Το βλέπει ξεφυσώντας ενώ ντράπηκε ταυτόχρονα. Μου είπε 2-3 φορές συγνώμη και την καθησύχασα πως όλα είναι καλά.
Την χαιρέτησα, πλύθηκα και αποχώρησα.
Συνοπτικά, εκτός από το απρόοπτο στο τέλος που είναι εντελώς ανθρώπινο, και ίσα ίσα μερικά μέλη του μπου θα κάβλωναν ακόμα παραπάνω,
πολύ καλές υπηρεσίες, σε λατινάκι που δεν το περιμένεις. Πολύ ζεστή, χωρίς καθόλου βιασύνες.
Η φαφούτα τσατσά, όταν μπήκε ένας Πακιστανός, τον άφησε στο σαλόνι, ενώ χαλαρά θα του έδινε και δωμάτιο, αλλά την έκανε.
Τον ίδιο Πακιστανό τον είδα ξανά στην πιάτσα της Λιοσίων λίγο αργότερα όταν επέστρεφα με το αυτοκίνητο.