Ενημέρωση κατα τη χθεσινή ημέρα. Δηλ Τετάρτη 19.ΙΙ.2025 στην πρωινη βαρδια (12:00-13:10) στο
Μεταξουργειο. Φυσικά, καποιοι οικοι στις 12.00 εχουν αλλαγή ή έναρξη βάρδιας και γι’αυτο δειχνουν κλειστοί (οσοι ανοιξαν μετα).
-Ιάσονος 46 όροφος: η ΚΑΤΕΡΙΝΑ. Μιλφ καστανοξανθη, σε απλό προγραμμα.
-Μεγ. Αλεξάνδρου 28 ΙΣΟΓ, 28 ΥΠ, 28Α, καθώς και Περδίκκα 3: άπαντα κλειστά.
-Περδίκκα 1: η ΑΝΤΖΕΛΑ. Η γνωστή κοντουλα μελαχρινη με πολυετη θητεια στην περιοχη (Ιάσ 19 ΙΣ, Ιάσ 30, Ιάσ 33). Τσατσος ο ομοφυλόφιλος με τη λευκή γενειαδα που φερνει στον Δρυίδη Πανοραμίξ του Αστερίξ (ή σε φιγούρα του Τόλκιν, κατ’άλλους).
-Μεγ. Αλεξάνδρου 21 οροφος: η Αλεξανδρα. Λατινα μετριου αναστηματος με τατουαζ. Το ισογειο κλειστο.
-Μεγ. Αλεξ. 22 ισόγ: η ΑΝΤΖΕΛΑ (μιλφ ξανθιά με απλό) και Αννα: κοντη κακασχημη με anal. Εμοιαζε με το Γκόλουμ του Τόλκιν. Θα εδενε καλά με υπηρετη τον Saruman του Περδίκκα 1.
-
Ιάσονος 39. Ανοικτο τότε μόνο το πλαίσιο 3. Δουλευε η Γαβριελλα (χοντρη Λατινα) και η Τάνια (κοντη με αγορε κοντό μαλλι).
-Ιάσονος 37 ισογειο: η τσατσά ειπε “εχω ένα κουκλάκι μεσα για δουλεια”. Τελικα βγηκε ενα αρκουδάκι, δηλ μια ακυρη σκουροδερμη. Ουστ.
-Ιάσ 20Α: η Αννα (παρατεταμενη ωρα σε δωματιο).
-Ιάσ 20Β: η April. Ομορφούλα Λατίνα.
-Ιάσ 20Γ ή Ανελκυστήρ: η Αντζελα (χοντρη εκ Βενεζουελας).
Περιττό να αναφέρω την αθλία εικόνα στο εσωτερικο και εξωτερικο των οικων, καθως και στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Καμια συγκριση με Φυλής, οχι ως εικονα, αλλά και δυνατοτητα επιλογης θεραπαινιδων. Επιπλεον, πολλοι οικοι στην οδό Κολωνου με μονιμα λουκέτα.
-Κολωνού 30Α: ο οικος που εχει καγκελα “φυλακής” στο σαλόνι. Απο το κουζινακι ο Αλβανός σκατοτσατσος παρουσιασε τη γνωστη Ρουμάνα Μπέλλα (μελαχρινη με γυαλιά και ωραιο σωμα), καθως και μια χυμωδη καστανοξανθη. Δεν ανεφερε ονοματα, αλλά μόνο “εσυ περνάς καθε μερα”, τη στιγμη που εχω κατι μήνες να μπω στον οικο τουτο.
-Κολωνού 32Α: η Αντζελίνα. Χοντρη μαυρομαλλα με μεγαλο στηθος.
-Λεωνίδου 28 ΙΣ: ο πουστο-τσάτσος με το καπελο τζόκεϋ που τσιριζει (απο Ιασ 31 Hostel) εδειξε με επαίνους μια χοντρη.
-Αχιλλεως & Μαραθώνος 59: η ΜΙΛΑΝΑ. Αδυνατη μικροκαμωμενη και συμπαθητικη.
-Μαραθώνος 59 ημιυπογειο: η Κάτια.
-Μαραθ 59 ημιόροφος: η γνωστη Μαρσέλλα.
-Μαραθ 59 δεξια: η Μαρία. Λατινα αλόγα κουρσας. Εδω τονιζω την παρουσια της ομορφης και νεαρης ξανθιας υπηρετριας!
#Οπως καταλαβατε, οι μόνες που αξιζαν ως εμφανιση ηταν η April και η Μπέλλα (Κ 30).
___________
Μεγάλου Αλεξάνδρου 50 και Μυλλέρου.
Διώροφο με τμήμα υπογείου παραδοσιακό κτήριο του Μεσοπολέμου με νεοκλασικά και εκλεκτιστικά στοιχεία, αξιόλογο δειγμα αρχιτεκτονικής της εποχής του. Εχει χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο. Στο ισόγειο στεγάζονται εμπορικά καταστήματα. Η οψη επι της Μυλλέρου ειναι αυστηρά συμμετρική, ενώ η άλλη (επί ΜεγΑλ) έχει μεγαλύτερη όψη χωρίς να είναι απόλυτα συμμετρική, τονίζει την κύρια είσοδο με τις παραστάδες: ξύλινη πόρτα με ημικυκλικό φεγγίτη. Το μοναδικό μπαλκόνι της πρόσοψης, με το άνοιγμά του, χωρίζεται σε τρία μέρη και καταλήγει ομοίως σε αψίδα.
Η συντριπτική πλειοψηφία των Αθηναίων και μη, δεν γνωριζουν που οφειλεται το ονομα της οδού Μυλλέρου.
Ο Γουλιέλμος Μύλλερ (Wilhelm Müller, 1794-1827) ήταν Γερμανός ποιητής και φιλέλληνας. Σπούδασε φιλολογία και ιστορία στο νεοσύστατο τότε Πανεπιστήμιο του Βερολίνου. Πολέμησε ως εθελοντής στους Ναπολεόντειους Πολέμους, όπου ήρθε σε επαφή με την ελληνική κοινότητα της Βιέννης. Εκεί έμαθε για τα δεινοπαθήματα των εν Ελλάδι κατοίκων. Έτσι, ξεκίνησε να μαθαίνει την ελληνική γλώσσα για να επισκεφθεί την σημερινή Ελλάδα. Δεν τα κατάφερε λόγω ειδικών συνθηκών και εφθασε μόνο ως την Ιταλία. Καρπός αυτού του ταξιδιού ηταν το δίτομο έργο «Ποιήματα από τα μεταθανάτια χαρτιά ενός περιοδεύοντος σαλπιγκτή», το οποίο τον καθιέρωσε στη γερμανική διανόηση.
Το ξέσπασμα της Επαναστάσεως του 1821 έδωσε την ευκαιρία στον θερμό φιλέλληνα να προσφέρει υπέρ αυτής το ποιητικό του τάλαντο. Ετσι, δημοσίευσε σταδιακά τα «Ελληνικά Τραγούδια» [Lieder der Griechen, 1821-1824, σε 5 βιβλία. Π##Οπωςοιήματα με ελληνικά θέματα]. Η εν λόγω συλλογή προκάλεσε τη συμπάθεια των Γερμανών για την Ελληνική Επανάσταση. Το 1825 εξέδωσε τα «Νεοελληνικά Δημοτικά Τραγούδια» [Neugriechische Volkslieder], καθώς και άλλα ποιήματα για τον Λόρδο Βύρωνα και την πτώση του Μεσολογγίου.
Η επίδραση των ποιημάτων του Μυλλέρου υπέρ του Ελληνικού Αγώνα υπήρξε μεγάλη ανά τη Δυτική Ευρώπη, μιας και έγιναν δημοφιλή απο την ειλικρίνεια και την απλότητα των στίχων. Συντέλεσε προς τούτο και η μελοποίηση ορισμένων ποιημάτων απο τον σπουδαίο Φραντς Σούμπερτ. Δυστυχώς ο Μύλλερ δεν κατάφερε να επισκεφθεί την Ελλάδα. Πέθανε μόλις 33 ετών από καρδιακή προσβολή. Μπόρεσε βέβαια να αναθερμάνει το φιλελληνικό κίνημα στη Γερμανία.
Ώστε η όλη δράση του Μυλλέρου υπήρξε πολυμερεστάτη. Γι’ αυτο και το 1888 η γενέθλιος πόλη, το Ντεσσάου, έγειρε ανδριάντα του ποιητή. Τον Οκτώβριο του 1927, στην ίδια πόλη, έγιναν εορταστικές εκδηλώσεις για την επέτειο των 100 ετών από τον θάνατό του. Η ελληνική κυβέρνηση έστειλα με αντιπροσώπους, ως δώρο, αναμνηστική μαρμάρινη πλάκα, η οποία ενετοιχίσθη στην οικία του ποιητή με την δίγλωσση επιγραφή: «Γουλιέλμῳ Μύλλερ τῷ ποιητῇ τῶν ἑλληνικῶν ᾀσμάτων ὁ ἑλληνικὸς λαὸς εὐγνωμονῶν».
Νωρίτερα, το 1884, δόθηκε από τον Δήμο Αθηναίων τό όνομά του σε κεντρικό δρόμο του σημερινού Μεταξουργείου (στην τότε ως οδό Κεραμεικού), μετά απο προταση του καθηγητού Νικολάου Πολίτη. Και πράγματι πρέπει να είμαστε ευγνώμονες ως λαός στον ποιητή «Müller τῶν Ἑλλήνων». Ασχέτως που σημερα ο δημος δεν τον τιμησε με καποια επεξηγηματικη ταμπελα σε καποιο σημειο, να ξερουν οι περαστικοί.
Τό όνομα μην μας ξενίζει. Ήταν σύνηθες να εξελληνίζουν τον 19ο αιώνα ξένα κύρια ονόματα και οδωνύμια. Έτσι, ο Μύλλερ έγινε Μύλλερος [γενική τοῦ Μυλλέρου]. Υπάρχει και οδός Μύλλερ στον Κολωνό προς τιμήν Γερμανού αρχαιολόγου που ετάφη εκεί. Κατα τον ιδιο τροπο πχ ο Béranger έγινε Βερανζέρος, ο Chateaubriand έγινε Σατωβριάνδος, ο Sir Edward Codrington εγινε Κόδριγκτον (τοῦ Κοδριγκτῶνος), ο Comte de Rigny εγινε Δεριγνύς, ο Charles Nikolas Fabvier έγινε Φαβιέρος καὶ ο Lodewijk van der Heyden έγινε Χέϋδεν, ενώ ο Didot θα γινει “τού Διδότου”.
Δεν υπάρχει καποιος κανόνας στον εξελληνισμο και κλίση των ονοματων, αρκει να ειναι εύηχα. Πχ ο Κάνινγκ (Canning) γινεται Κάνιγξ και στη γενική κλινεται ως τριτόκλιτο: του Κάνιγγος. Ο δε Μελάγχθων [Melanchthon], τού Μελάγχθωνος• ο Gladstone, τού Γλάδστωνος.
)
