Καλησπέρα και πάλι.
Στις παρακάτω γραμμές θα συνοψίσω όσο μπορώ τη χθεσινή μου εμπειρία στο
Μεταξουργείο. Στο πρώτο μέρος θα αναφερθώ κυρίως στο επεισόδιο, το οποίο έλαβε χώρα σε οίκο στην Ιάσονος στη δεύτερη βάρδια. Στο δεύτερο μέρος γράφω για τη μεγαλύτερη συνάντηση που είχα στην ολιγοετή πορνοκαριέρα μου.
Στο Ιάσονος 16 Ισόγειο είχα τσεκάρει προ μηνός μια αδύνατη κοπέλα με λευκή επιδερμίδα αλλά οι συγκυρίες δεν έχουν επιτρέψει να την ξαναδώ. Εχθές, λοιπόν, μπαίνω μέσα και κάθομαι στον καναπέ. Βγαίνει η τσατσά και αφου την καλησπέρισα μου λέει κοφτά: νορμάλ πρόγραμμα, 10 ευρώ.
“Ποια είναι η κοπέλα;”, τη ρωτάω. Μου απαντάει τσαντισμένα: “οοο..δεεε…. Θα τη δεις… Άσε το όνομα”. Επιτόπου η κοπέλα από μέσα αρχίζει να ουρλιάζει: “Τι ρωτάς όνομα;” και “Πήγαινε στο διάολο” και “δεν βγαίνω, να φύγεις”. Όλα αυτά εν εξάλλω καταστάσει. Γράφω όσα κατάλαβα γιατί πολλά δεν τα έπιασα.
Καθώς αποχωρούσα, έμπαινε στην πόρτα και ένας συναγωνιστής, ο οποίος άκουσε τις φωνές και με κοιτούσε απορημένος. Αγγλοσάξων ο τύπος. Του είπα ότι η κοπέλα φαίνεται να μη θέλει να βγει και εξήλθαμε.
Το γεγονός αυτό μου δημιούργησε μια σύγχυση είναι η αλήθεια. Αλλά κατευθύνθηκα προς άλλα σπιτάκια. Ήθελα να ξαναδώ την Ναταλί του αγαπητού Carl Barton, μήπως και περνούσα. Εντούτοις, στο 27 βρισκόταν μια Τζοάννα, όπως έγραψα. Ξανθιά χοντρή με μπυροκοίλι. Στο Ιάσονος 31Β υπόγειο, μια πολύ νέα κοπέλα απεδείχθη η πιο ευχάριστη παρουσία. Παχουλούλα, με άψογα ελληνικά και στυλ καθημερινής φοιτήτριας (δεν είχε την “πουτανιά”). Βγήκε με ρόμπα που έκρυβε τις ατέλειες. Ίσως δοκιμαστεί στο μέλλον.
Το higlight της βραδιάς όμως ήταν ένα:
Καθώς έφευγα, περνούσα από το Bread Factory. Άραζαν κάποιοι τοξικομανείς και πίσω τους ένας τύπος ατάραχος στις σκέψεις του έπινε καφέ. Συνέχισα αλλά μετά από 10 μέτρα τινάχτηκα γουρλώνοντας. Ένας καταιγισμός σκέψεων άρχισε να με διαπερνά και εν τέλει πήρα την απόφαση να πάω προς το μέρος του.
Τον πλησιάζω, λοιπόν, και του λέω:
-Είσαι ο Picker;
Με κοιτάζει, μου λέει “Ναι” και μου δίνει το χέρι του.
Συστηθήκαμε και του εξέφρασα τη χαρά μου για τη συνάντηση.
Πρόκειται για μια φιγούρα, της οποίας το μεγαλείο κατά καιρούς περιβάλλεται από αστικούς μύθους. Μια φιγούρα που έχει αμφισβητηθεί ακόμη και η ίδια της η ύπαρξη. Για εμένα είναι η θρυλικότερη φιγούρα του σάη. Με τη χθεσινή συνάντηση αποδεικνύεται η ανωτερότητα αυτού του ασκητή της πορνείας ακόμη και απέναντι στον Άη Βασίλη: το βασικό πλεονέκτημα του θρύλου αυτού ειναι ότι υπάρχει. Ξαναζωντανεύει στα παγωμένα σοκάκια του πληρωμένου έρωτα, στα μαρμάρινα σκαλιά των οίκων, στσ χαμουρέματα στο σαλονάκι και στις αφηγήσεις των μπουρδελιάρηδων. Είναι ο προστάτης των πορνόβιων που φεύγουν από τον τόπο λατρείας, μετά από μια άκαρπη τσάρκα. Η ταπεινή του φιγούρα και οι φλογερές διακηρύξεις του αναζωπυρώνουν τη θαλπωρή που κρύβει μέσα του ο μοναχικός αγνός μπουρδελιάρης. Έτσι, έφυγα με μια καρδιά πιο ανάλαφρη και έναν ήλιο στο μυαλό.
Να είστε όλοι καλά, τύποι μου