Παίρνοντας την σκυτάλη. . . . . .
Φυλ. 66α: η Έλενα η καμπυλόγραμμη Ρωσσίδα
Φυλ.
66δ: Επέστρεψε ο πουστρό-τσατσος με παρέα την Τζούλια μετα φουλ. Ωραίο αδύνατο πιπινάκι, ιδιαίτερα χαμογελαστό στο σαλόνι. Διαφήμιση από τον τσάτσο και πέρασα. Μέγα λάθος ! ! ! Όσο χαμογελαστή στο σαλόνι, τόσο κομοδίνο μέσα. Ούτε ένα γειά στο έμπα, ούτε στο εύγα. Μέσα στο δωμάτιο, κοίταγε συχνά το ρολόι της, έβαλε το προφυλακτικό στο ανύπαρκτο πουλί μου (αφού έξω είχε 35 βαθμούς, αφήστε που νομίζω ότι προσφέρει και ακά), δεν έβγαλε άχνα καθόλη την διάρκεια, στάση για πρωκτικό άβολη (στα τέσσερα, αλλά χαμηλά τον κώλο και η πλάτη σηκωμένη με τα χέρια τεντωμένα ώστε να μην διορθώνεται η στάση με κανέναν τρόπο). Αφού μου έπεσε λόγω της κατάστασης, εκείνη σηκώθηκε και εξαφανίστηκε χωρίς να πει τίποτα και βγήκα έξω και ενημέρωσα τον τσάτσο. Δεν με ενδιαφέρει τι θα κάνει αυτός, αλλά εσείς προσέχετε μην χάσετε ένα 20αρικο.
Φυλ. 65 κάτω: Εγώ είδα την κοπελιά που παίζει κυρίως στο πάνω. Με καλό σωματάκι, μακρύ μαλλί, αλλά μέτρια φάτσα.
Φυλ. 67: η Καρολάιν
Φυλ. 71 Ισ.: η Φλόρι
Φυλ. 92 παλιό: η Μιλένα
Μον. Προδ. Υπ.: η Ξανθούλα γυρολόγος της Φυλής , που μοιάζει με μπαμπάτσικια Σουηδέζα τουρίστρια.
Μον. Προδ. 1ος (αετοφωλιά): μια καινούργια ορεσίβια παρουσία, κοντή, μελαμψή, ανθυπομέτρια.
Φυλ. 92 νέο: Μια καινούργια, αδύνατη, με μακρύ μαλλί, εμφανή τα σημάδια γέννας, ομιλεί Ισπανικά-Αγγλικά. Πέρασα γιατί η αίσθηση της πρωτάρας με ερέθιζε. Αν και η κοπέλα είναι φιλική, ευγενική, με άνεση χρόνου και ενδιαφέρον να περάσει καλά ο πελάτης, με τρόμαξε η θέα κάποιων σημαδιών στα απόκρυφα μέρη. Αν και, όπως εξήγησε και η ίδια, έχει πολλές ελιές και κρεατο-ελιές (έχει όντως), αυτές που είδα στο εφηβαίο, δεν έμοιαζαν με ελιές. Οπότε, εν τάχη και με προσοχή, τελείωσα για να μην μείνω αγάμητος πάλι και καθαρίστηκα με αντισηπτικά μαντηλάκια , αλλά και τζέλ χεριών.
Φυλ. 134 Ισ.: μια ξανθούλα με σφριγηλό σώμα, αλλά δεν με έπεισε
Φυλ. 134 1ος: μια ξανθούλα, γλυκούλα, αδύνατη (και άκωλη). χαριτωμένη πάιζοντας με την κοτσίδα της. Έχουν πλάκα οι πρωτάρες τσατσάδες που χάνουν τα λόγια τους εξηγώντας το πρόγραμμα.