Προσωπικά ΔΕΝ πείθομαι από τέτοιες δικαιολογίες, ανέκαθεν από μικρότερος, και θα εξηγήσω γιατί.
Καταστροφές οικονομικές, πάντα συνέβαιναν και θα συμβαίνουν, εις τον αιώνα των αιώνων αμήν. Είτε από πόλεμο, φυσικές καταστροφές, επιχειρηματικές καταστροφές, οικονομικές καταστροφές(δημοψήφισμα για επιστροφή στην δραχή) και ότι άλλο. Απλά όλα αυτά, δεν νομίζω ότι χρειάζονται περισσότερες διευκρινίσεις.
Το ίδιο έκαναν οι προπάπποι, παππούδες και γονείς πολλών από εδώ, δούλεψαν σαν τα σκυλιά από μικροί, δεν τεμπέλιαζαν(είτε δεν είχαν την πολυτέλεια να τεμπελιάζουν) , πολλοί σπούδασαν ταυτόχρονα και δημιούργησαν και στάθηκαν στα πόδια τους, έκαναν οικογένεις, κ.λ.π. Όποιος όμως πραγματικά ήθελε κάτι, πάντα έβρισκε τρόπο να το κάνει, είτε θα δούλευε 2η δουλειά, είτε και 3η δουλειά, θα έστιβε το κεφάλι του να δώσει λύση, ώστε μετά από κάποια Χ,Ψ χρόνια, να το καταφέρει. Δεν δανείζονται για ΚΑΝΕΝΑΝ άλλο λόγο πέραν της αγοράς κατοικίας(ούτε καν για αυτό, ,προσωπικά, έως τώρα) , δουλεύεις μία, δύο, τρεις, τέσσερις δουλειές, αποταμιεύεις και αγοράζεις, απλά.
Όλα τα παραπάνω βέβαια, προϋποθέτουν κάποιος να έχει την απαραίτητη αντίληψη σχετικά νέος, σίγουρα και απαραίτητα κάτω των 30(μην πω ότι όχι και πάνω από 25) , αντίληψη να σκεφθεί ΠΩΣ οραματίζεται το μέλλον, είτε μείνει μόνος στη ζωή είτε όχι, θα μπορεί να ζει αξιοπρεπώς;;; Αν δεν τα κάνει αυτά από νεότερος, δηλαδή, δεν έχει την απαραίτητη αντίληψη για αυτό, κάθεται και κλέγεται συνέχεια για το βασικό μισθό, είναι των διακοπο-δανείων, μηδενικών δόσεων, χρημάτων αποκλειστικά για διασκέδαση και αγορά αυτοκινήτων(ενώ δεν έχει να βάλει βενζίνη ή μονάδες στο κινητό αλλά θέλει να είναι και άι φόουν) και ότι άλλα του διαφημίζουν, τότε...συγνώμη αλλά, όπως στρώσεις κοιμάσαι. Υπάρχουν άτυχοι, εξαιρέσεις; Φυσικά υπάρχουν, αλλά όποιος θέλει κάτι, βρίσκει τρόπο.
Προσωπικά, ανήκω στην 2η κατηγορία που ανέφερα πριν, πάντα ήθελα οικογένεια, αλλά...