Η ιστορία των ασθενειών

[iuakoya]

Κρίση κρυπτοσποριδίωσης, Μιλγουόκι, 1993
Παράσιτο μέσω νερού
141 νεκροί

Μια επιδημία η οποία αξίζει να αναφερθεί όχι τόσο για τον αριθμό των κρουσμάτων και νεκρών, αλλά για την ιδιαίτερη φύση της η οποία είναι σχεδόν πλήρως αναστρέψιμη, ωστόσο, παραμένει ο κίνδυνος σε διάφορα μέρη του πλανήτη. Το 1993, ένας από τους δύο σταθμούς επεξεργασίας νερού του Μιλγουόκι μολύνθηκε με το μικροσκοπικό παράσιτο του κρυπτοσποριδίου, προκαλώντας μια επιδημία αφυδάτωσης, πυρετού, κραμπών στομάχου και διάρροιας. Περίπου 403.000 άνθρωποι ασθένησαν από το παράσιτο και περισσότεροι από 100 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, καθιστώντας την επιδημία τη μεγαλύτερη έξαρση ασθένειας νερού στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών. Η βελτιωμένη διήθηση των υδάτων των εργοστασίων βοήθησε τελικά στην άμεση εξάλειψη της ασθένειας, ωστόσο σήμερα περίπου 748.000 κρούσματα κρυπτοσποριδίου εξακολουθούν να εμφανίζονται κάθε χρόνο λόγω των άνισων συνθηκών υγιεινής στην υφήλιο. Το κρυπτοσπορίδιο εξακολουθεί να διοχετεύεται μέσω του νερού, γι’ αυτό και απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στην κατάποση μη φιλτραρισμένου νερού από πηγάδια, λίμνες και ποτάμια...

 

[iuakoya]

Δεύτερο κύμα ιλαράς, ΗΠΑ, 1981-1991
Ελεγχος χάρη στο εμβόλιο
8.000 νεκροί

Η παγκοσμίως οικεία ιλαρά είναι ένας ιός που προκαλεί πυρετό, ρινική καταρροή, βήχα και πονόλαιμο, ενώ αργότερα ακολουθεί το γνωστό εξάνθημα που επεκτείνεται σε ολόκληρο το σώμα. Πρόκειται για μια πολύ μεταδοτική ασθένεια, η οποία εξαπλώνεται στον αέρα και η οποία ωστόσο ελέγχεται πλήρως χάρη στον σύγχρονο εμβολιασμό. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980, μια ομάδα Αμερικανών γιατρών διαπίστωσε πως διάφορα κρούσματα που ξεκίνησαν από μη εμβολιασμένα παιδιά δημιουργούσαν τοπικές επιδημίες σε διάφορες κοινότητες της χώρας. Από το 1991, οι γιατροί άρχισαν να συστήνουν ένα δεύτερο εμβόλιο για όλους για την καταπολέμηση του νέου κύματος, το οποίο τελικά κατάφερε να περιορίσει την ασθένεια σε λιγότερα από 1.000 περιστατικά στις ΗΠΑ. Ωστόσο, οι πιο πρόσφατοι αριθμοί δεν είναι τόσο αισιόδοξοι: από το 2014 και έπειτα, διάφορα ξεσπάσματα ιλαράς εκδηλώνονται στον πλανήτη, με τους ειδικούς να κατηγορούν τη συνωμοσιολογία των αντιεμβολιαστών και τη ραγδαία εξάπλωσή της εξαιτίας του Διαδικτύου. Στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, η ασθένεια αποδεκατίζει χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο...

 

[iuakoya]

Αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας με θέματα επιδημίες...

1. Δεκαήμερον, Βοκάκιος, εκδόσεις Γράμματα. Στους λόφους του Φιέζολε, στα περίχωρα της Φλωρεντίας, το σωτήριο έτος 1348. Δέκα νέοι, εφτά κορίτσια και τρία αγόρια, έχουν καταφύγει εκεί πάνω για να γλιτώσουν από την πανούκλα που μαστίζει την πόλη. Οι τολμηρές ιστορίες που διηγούνται -δέκα κάθε μέρα- είναι ένας ύμνος στη ζωή και σημείο αναφοράς για παγκόσμια λογοτεχνία.

2. Η μάσκα του κόκκινου θανάτου, Edgar Allan Poe, εκδόσεις Γράμματα. Όταν η επιδημία της πανούκλας αρχίζει να θερίζει τους οικισμούς γύρω από ένα οχυρωμένο αβαείο, οι άρχοντες της περιοχής καταφεύγουν σε αυτό και αποφασίζουν να περάσουν τον χρόνο τους γλεντώντας, πίνοντας και χορεύοντας, μέχρι να περάσει το κακό. Όμως, ένας άγνωστος άνδρας καταφέρνει να διεισδύσει στο καταφύγιό τους.

 

[iuakoya]

3. Οι λογοδοσμένοι, Alessandro Manzoni, εκδόσεις Πατάκη. Ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα έργα στην ιταλική γλώσσα, γραμμένο στις αρχές του 19ου αιώνα, που έγινε ακόμα και όπερα. Η πλοκή διαδραματίζεται στις αρχές του 17ου αιώνα, όταν η βόρειος Ιταλία βρίσκονταν υπό ισπανική κυριαρχία, γεγονός που ερμηνεύτηκε ως έμμεση καταδίκη από τον συγγραφέα της αυστριακή παρουσίας στην Ιταλία. Η περιγραφή της μεγάλης επιδημίας πανώλης στο Μιλάνο που κόστισε ως και ένα εκατομμύριο ζωές συμβάλει στην ατμόσφαιρα σήψης.

4. Θάνατος στη Βενετία, Thomas Mann, εκδόσεις Μεταίχμιο. Γραμμένο πριν από την έκρηξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου κι ενώ τα σύννεφα στον ουρανό της Ευρώπης συγκεντρώνονταν απειλητικά, ο συγγραφέας οδηγεί το alter ego του, τον συνθέτη Γκούσταφ Άσενµπαχ, στη Βενετία, όπου την προσοχή του τραβάει ένας πανέμορφος έφηβος. Και καθώς η εμμονή του για τα νιάτα και την ομορφιά του νεαρού τον απορροφάει ολοκληρωτικά, ένας λοιµός εξαπλώνεται στην πόλη.

 

[iuakoya]

5. Πανούκλα, Αλμπέρ Καμύ, εκδόσεις Καστανιώτη. Δεκαετία του ‘40, στο Οράν, μια παραλιακή πόλη της (γαλλικής τότε) Αλγερίας. Ο γιατρός Ριέ καθώς βγαίνει για τον καθημερινό κύκλο επισκέψεων στους ασθενείς του, σκοντάφτει στην είσοδο σε ένα πεθαμένο ποντίκι. Τις επόμενες ημέρες χιλιάδες ποντίκια θα βγουν από τα υπόγεια, τα κελάρια και τους υπονόμους για να ξεψυχήσουν στους δρόμους της πόλης. Αμέσως μετά, θα έλθουν τα πρώτα κρούσματα.

6. Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας, Gabriel Garcia Marquez, εκδόσεις Λιβάνη. Στη νουβέλα που κυκλοφόρησε στα ισπανικά το 1985, μια από τις πιο απροσδόκητες ιστορίες αγάπης στην παγκόσμια λογοτεχνία, η χολέρα έχει την έννοια του ερωτικού πάθους, της παραφοράς και του αόρατου δεσμού που κάνει τους ήρωες απρόσβλητους από το κακό. Ο Φιορεντίνο και η αγαπημένη του Φερμίνα ξαναβρίσκονται πενήντα χρόνια μετά από το άδοξο τέλος του δεσμού τους, όταν ο σύζυγος εκείνης, φημισμένος γιατρός που έχει αφιερώσει τη ζωή του στην εξάλειψη της χολέρας, πεθαίνει.

 

[iuakoya]

7. Το κοράκι, Stephen King, εκδόσεις Κλειδί – Λιβάνης. Ένας άνδρας δραπετεύει από ένα εργοστάσιο όπλων βιοχημικού πολέμου, κουβαλώντας επάνω του έναν θανατηφόρο ιό. Μέσα σε λίγες εβδομάδες το μεγαλύτερο μέρος του ανθρώπινου πληθυσμού είναι νεκρό. Οι επιζήσαντες θα πρέπει να διαλέξουν ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι.

8. Στέλεχος Ανδρομέδα, Michael Crichton, εκδόσεις Bell. Όταν ένας ερευνητικός δορυφόρος μεταφέρει βιολογικό υλικό πέφτει στη γη σε μια απομακρυσμένη περιοχή της πολιτείας της Αριζόνα, οι επισκέπτες της γειτονικής πόλης βρίσκονται μπροστά σε ένα μακάβριο εύρημα: Οι δρόμοι της πόλης είναι διάσπαρτοι με τα πτώματα των κατοίκων.

 

[iuakoya]

9. Περί τυφλότητος, Ζοζέ Σαραμάγκου, εκδόσεις Καστανιώτη. Ένας άνθρωπος χάνει ξαφνικά το φως του. Καθώς τα περιστατικά αιφνίδιας τύφλωσης κλιμακώνοντα, η κυβέρνηση αποφασίζει να βάλει σε καραντίνα τους τυφλούς. Για πόσο καιρό η κίνηση στους δρόμους θα είναι ομαλή; Για πόσο καιρό θα επαρκούν τα τρόφιμα για τις πεινασμένες ορδές; Πόσος χρόνος χρειάζεται για να καταρρεύσει η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, αερίου και νερού; Τι θ' απογίνουν τα κατοικίδια; Oι σεξουαλικοί φραγμοί; Πόσοι τυφλοί φτιάχνουν μια τυφλότητα;

10. Εξαγνισμός, Jim Crace, εκδόσεις Οξύ. Στον δρόμο για την Ιεριχώ άνθρωποι μόνοι τους ή κατά ομάδες αναζητούν καταφύγιο στην άγονη γη για να περάσουν 40 ολόκληρες ημέρες και νύχτες, την καραντίνα που τους έχει επιβληθεί («Quarantine» είναι ο αγγλικός τίτλος του βιβλίου). Ο Μούσα, ο ένας από τους ταξιδιώτες εγκαταλείπεται μαζί με τη γυναίκα του από τους συνταξιδιώτες του που τον νομίζουν στα πρόθυρα του θανάτου. Τότε κάνει την εμφάνισή του ένας τελευταίος αργοπορημένος ταξιδιώτης.

 

[The Saint*]

3. Οι λογοδοσμένοι, Alessandro Manzoni, εκδόσεις Πατάκη. Ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα έργα στην ιταλική γλώσσα, γραμμένο στις αρχές του 19ου αιώνα, που έγινε ακόμα και όπερα. Η πλοκή διαδραματίζεται στις αρχές του 17ου αιώνα, όταν η βόρειος Ιταλία βρίσκονταν υπό ισπανική κυριαρχία, γεγονός που ερμηνεύτηκε ως έμμεση καταδίκη από τον συγγραφέα της αυστριακή παρουσίας στην Ιταλία. Η περιγραφή της μεγάλης επιδημίας πανώλης στο Μιλάνο που κόστισε ως και ένα εκατομμύριο ζωές συμβάλει στην ατμόσφαιρα σήψης.

4. Θάνατος στη Βενετία, Thomas Mann, εκδόσεις Μεταίχμιο. Γραμμένο πριν από την έκρηξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου κι ενώ τα σύννεφα στον ουρανό της Ευρώπης συγκεντρώνονταν απειλητικά, ο συγγραφέας οδηγεί το alter ego του, τον συνθέτη Γκούσταφ Άσενµπαχ, στη Βενετία, όπου την προσοχή του τραβάει ένας πανέμορφος έφηβος. Και καθώς η εμμονή του για τα νιάτα και την ομορφιά του νεαρού τον απορροφάει ολοκληρωτικά, ένας λοιµός εξαπλώνεται στην πόλη.

Εξαιρετικά λογοτεχνικά πονήματα και τα δύο.

Το πρώτο, είναι ένα κάπως πιο "ανάλαφρο" ρομάντζο, που αντανακλά περίφημα, την εποχή και (τόσο τα επιφανειακά, όσο και τα υπόγεια) ήθη της.

Το δεύτερο, σαφώς πιο βαρύ, εκτός από το θέμα της ομοφυλοφιλίας, καταπιάνεται με το πλατωνικό δίδυμο πόθος-πάθος, και τα επακόλουθα.

 

[iuakoya]

Και μετά τα βιβλία ας ρίξουμε και μια ματιά στον κινηματογράφο. Υπάρχουν αρκετές ταινίες που αντλούν την έμπνευσή τους από το θέμα των επιδημιών...

 

[iuakoya]

 

[iuakoya]

 

[iuakoya]

 

[iuakoya]

 

[iuakoya]

 

[iuakoya]

Εξαιρετικά λογοτεχνικά πονήματα και τα δύο.

Το πρώτο, είναι ένα κάπως πιο "ανάλαφρο" ρομάντζο, που αντανακλά περίφημα, την εποχή και (τόσο τα επιφανειακά, όσο και τα υπόγεια) ήθη της.

Το δεύτερο, σαφώς πιο βαρύ, εκτός από το θέμα της ομοφυλοφιλίας, καταπιάνεται με το πλατωνικό δίδυμο πόθος-πάθος, και τα επακόλουθα.

 

[Albert Valiakhmetov]

γεια σας με λένε Albert Valiakhmetov

 

[iuakoya]

Μια άγνωστη πτυχή στην ιστορία της ευλογιάς...

Το 1980 ανακοινώθηκε επισήμως πως η θανατηφόρα επιδημία, που είχε αφήσει εκατομμύρια νεκρούς στο πέρασμά της, είχε επιτέλους εξαλειφθεί. «Η ευλογιά πέθανε», έγραφε το περιοδικό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ). Οι προσπάθειες όμως για να νικηθεί ο παγκόσμιος εφιάλτης είχαν ξεκινήσει δυο αιώνες νωρίτερα. Το εμβόλιο για την ευλογιά πιστώνεται στον Βρετανό παθολόγο Edward Jenner, χωρίς όμως να αναγνωρίζεται η καθοριστική προσφορά δύο Ελλήνων γιατρών, του Εμμανουήλ Τιμόνη και του Ιάκωβου Πυλαρινού. Οι Έλληνες ιατροί έζησαν πολλά χρόνια πριν τον Βρετανό και ήταν αυτοί που μελέτησαν τις παραδοσιακές ιατρικές πρακτικές των κολίγων της Θεσσαλίας και οδηγήθηκαν στην ανακάλυψη του εμβολίου κατά της ευλογιάς...

 

[iuakoya]

Η ασθένεια της ευλογιάς σκόρπισε τον θάνατο σε εκατομμύρια ανθρώπους από τα αρχαία χρόνια μέχρι και τον 20ο αιώνα. Ο πρώτος επιβεβαιωμένος θάνατος από ευλογιά χρονολογείται γύρω στο 1150 π.Χ, από εξανθήματα που βρέθηκαν στο μουμιοποιημένο σώμα του Φαραώ Ραμσή V της Αιγύπτου. Στην Ευρώπη υπολογίζεται πως έφτασε τον 5o με 7o αιώνα μ.Χ., ενώ «χτύπησε» στην Κεντρική και Βόρεια Αμερική τον 16ο και 17ο αιώνα, αντίστοιχα. Ολόκληροι πολιτισμοί, όπως αυτοί των Ίνκας και των Αζτέκων, αποδεκατίστηκαν από τη θανατηφόρα επιδημία. Τον 18ο αιώνα στην Ευρώπη η ευλογιά σκότωνε περίπου 400.000 ανθρώπους ετησίως. Όσοι ήταν τυχεροί και δεν πέθαιναν, έμεναν τυφλοί...

 

[iuakoya]

Ο αριθμός των θυμάτων μεγάλωνε όσο περνούσαν τα χρόνια, όπως και η ταχύτητα εξάπλωσής της. Το μεγαλύτερο ποσοστό θνησιμότητας σημειώθηκε τον 20ο αιώνα, που υπολογίζεται πως η ευλογιά σκότωσε γύρω στους 500 εκατομμύρια ανθρώπους. Ήταν ο παγκόσμιος εφιάλτης για χιλιάδες χρόνια και παρά τις  επίμονες προσπάθειες να βρεθεί το εμβόλιο για να σταματήσουν οι μαζικοί θάνατοι το τέλος της επιδημίας ήρθε το 1980. Τρία χρόνια νωρίτερα, το 1977, καταγράφηκε το τελευταίο κρούσμα στον κόσμο, ενώ στην Ελλάδα είχε καταγραφεί ήδη από το 1951 στην Ελευσίνα...

 

[LOUPOS100]

Συγχαρητηρια ΙΑΚΟΒΑ επειδη ειναι πολυ αξιολογη η δουλεια και τα ποσταρισματα σου