Η ιστορία των ασθενειών

[iuakoya]

Η ανθρωπότητα ταλαιπωρείται χιλιάδες χρόνια από ασθένειες. Δεκάδες θανατηφόρες πανδημίες έχουν πλήξει την ανθρωπότητα ανά τους αιώνες. Για μερικές από αυτές πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να βρεθεί θεραπεία και να εξαλειφθούν. Άλλες πάλι εξαφανίστηκαν τόσο ξαφνικά και μυστήρια όπως εμφανίστηκαν. Στο παρόν νήμα θα γίνει μια απόπειρα καταγραφής των πιο φοβερών από αυτές και της μάχης του ανθρώπου εναντίον τους. Η ιατρική είναι ένα καθημερινό πεδίο μάχης, τα θύματα πολλά και ο αγώνας διαρκής

 

[iuakoya]

Ο λοιμός της Αθήνας (430 π.Χ.)
Ο μεγάλος λοιμός έφτασε στην Αθήνα από το λιμάνι του Πειραιά περί το 430 π.Χ. και εξαπλώθηκε ταχύτατα. Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, αποδεκάτισε την πόλη του Περικλή σκοτώνοντας το 1/3 των κατοίκων. Η εξήγηση για το τι προκάλεσε τον θάνατο χιλιάδων Αθηναίων εξακολουθεί να προβληματίζει τους επιστήμονες. Με την πάροδο των ετών οι μελετητές ανέπτυξαν αρκετές θεωρίες και συνέδεσαν  τον λοιμό με δεκάδες σύγχρονες ασθένειες όπως χολέρα, ελονοσία, ευλογιά, βουβωνική πανώλη και ίσως κάποιο είδος συνδρόμου που οδήγησε σε τοξικό σοκ. Νεότερες θεωρίες υποστηρίζουν ότι ήταν ιός Έμπολα αλλά οι Έλληνες επιστήμονες βρήκαν στοιχεία για τυφοειδή πυρετό. Η Αθήνα δεν μπόρεσε να ανακάμψει πλήρως από την πανδημία. Ο λοιμός αποτέλεσε έναν από τους κομβικότερους παράγοντες που συντέλεσαν στην ήττα των Αθηναίων στον Πελοποννησιακό και στην παρακμή της Αθηναϊκής δημοκρατίας...

 

[iuakoya]

Ο Λοιμός των Αθηνών  ήταν μια καταστροφική επιδημία η οποία εκδηλώθηκε κατά το δεύτερο έτος του Πελοποννησιακού πολέμου, το 430 π.Χ. και ενώ η πόλη πολιορκούνταν από τους Σπαρτιάτες. Έγινε η αιτία θανάτου όχι μόνο χιλιάδων Αθηναίων, αλλά και της πιο ιστορικής Δημοκρατίας του κόσμου. Βασισμένοι στις περιγραφές του Θουκυδίδη που κάνει λόγο για συμπτώματα που ξεκινούν από το στόμα και καταλήγουν στη κοιλιακή χώρα, το έντερο, το δέρμα και το κεντρικό νευρικό σύστημα, γιατροί και ιστορικοί διατύπωσαν εδώ και χρόνια διάφορες θεωρίες. Μια επικρατούσα θεωρία υποστήριξε ότι ο λοιμός των Αθηναίων οφειλόταν στον ιό Έμπολα. Η εκδοχή αυτή υποστηρίχτηκε αρχικά από τον Anthony Ramirez με άρθρο του το 1996 στους New York Times. Ωστόσο υπάρχουν ισχυρές αμφισβητήσεις, αλλά και νέα δεδομένα...

 

[iuakoya]

Πριν από περίπου 2.400 χρόνια ένας θανατηφόρος λοιμός είχε σαρώσει την αρχαία Αθήνα. Σε πέντε χρόνια, έχασαν τη ζωή τους ίσως το ένα τρίτο του πληθυσμού της πόλης-κράτους, που ήταν τότε υπό πολιορκία από την Σπάρτη. Χιλιάδες Αθηναίοι βρήκαν φρικτό θάνατο. Το πρώτο σύμπτωμα των ασθενών ήταν ένας εξοντωτικός πυρετός, ακατάσχετη αιμορραγία από τα μάτια, εμετός και συνέχεια της αιμορραγίας, ακολουθούμενη από εξανθήματα και διάρροια. Ο Θουκυδίδης αναφέρει πως αν κανείς ήθελε να διαφύγει τον θάνατο, έκοβε το μέρος του σώματος όπου υπήρχε εμφανής ένδειξη των συμπτωμάτων, όπως άκρα των χεριών και ποδιών, και μερικοί έβγαζαν ακόμη και τα μάτια τους. Άλλοι πάλι, αμέσως μετά την θεραπεία τους, πάθαιναν γενική αμνησία και δεν αναγνώριζαν ούτε τους εαυτούς τους ούτε τους οικείους τους...

 

[iuakoya]

Αυτή η τρομοκρατική μάστιγα προκάλεσε τεράστια θνησιμότητα και οδήγησε απροσδόκητα και πρώιμα στο τέλος του χρυσού αιώνα. Ο πολιτισμός και η οικονομική άνθηση υποχώρησαν σημαντικά και η μοίρα της Αθήνας επηρεάστηκε καθοριστικά. Άρα και η πορεία των ελληνικών πόλεων. Ο Περικλής, ο ηγέτης που σηματοδότησε εκείνη την εποχή, ήταν ένας από τους χιλιάδες πολίτες που υπέκυψαν στην επιδημία. Η θέα των αναρίθμητων νεκρικών πυρών στην πόλη έκανε τους Σπαρτιάτες να αποχωρήσουν ώστε να αποφύγουν την επιδημία. Πέρα από τον ίδιο τον Περικλή, ένα μεγάλο μέρος της ηγεσίας, των στρατιωτικών δυνάμεων στόλου και ξηράς πέθανε επίσης και η εξουσία στην πόλη αναλήφθηκε από διάφορους αντικαταστάτες τους οποίους ο Θουκυδίδης χαρακτηρίζει ως ανίκανους και αδύναμους. Με την πάροδο των ετών, οι μελετητές ανέπτυξαν αρκετές θεωρίες και ταύτισαν τον λοιμό, με δεκάδες σύγχρονες ασθένειες όπως χολέρα, ελονοσία, ευλογιά, βουβωνική πανώλη και ίσως κάποιο είδος συνδρόμου που οδήγησε σε τοξικό σοκ...

 

[iuakoya]

Η θεωρία του Έμπολα...

Τρεις ερευνητές ιατρικής και ένας καθηγητής κλασικών σπουδών θεωρούν ότι ο λοιμός των Αθηνών ήταν στην πραγματικότητα μια επίθεση του ιού Έμπολα. O Dr. Patrick Olson, επιδημιολόγος στο Navy Medical Center στο San Diego και οι συνάδελφοί του δημοσίευσαν μια σχετική θεωρία στην εφημερίδα «Emerging Infectious Diseases». Υποστήριξαν ότι ο ιός Έμπολα και τα σύγχρονα συμπτώματα του, είναι όμοια με εκείνα του αρχαίου ελληνικού λοιμού, όπως έχει καταγραφεί από τον Θουκυδίδη στο έργο «Ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου», που ήταν και το πιο πλήρες σύγγραμα όσον αφορά στην περιγραφή τους. Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι τα περισσότερα θύματα από την αρχαία Ελλάδα, όπως και της σύγχρονης Αφρικής, έχασαν τη ζωή τους μέσα σε επτά με εννέα ημέρες. Οι Αθηναίοι θεραπευτές αρρώστησαν όπως και οι σημερινοί, ενώ οι Σπαρτιάτες που είχαν στήσει πολιορκία λίγο μακρύτερα επιβίωσαν. Αυτό δείχνει ότι η αρχαία ασθένεια, όπως και ο ιός Έμπολα, μεταδιδόταν από αίμα, σάλιο ή επαφή και όχι μέσω του αέρα...

 

[iuakoya]

Το σενάριο μετάδοσης από τις αφρικανικές μαϊμούδες...

Ο Θουκυδίδης υποστήριξε επίσης ότι η ασθένεια είχε έρθει από τις ακτές της Αφρικής, κάπου νότια της Αιθιοπίας. Ο ιός Έμπολα επίσης από όσο γνωρίζουμε έχει αφρικανικές ρίζες. Υπάρχουν μάλιστα και αποδεικτικά στοιχεία ότι γίνονταν ταξίδια από την Αφρική στην Ελλάδα κατά την αρχαιότητα. Στη Σαντορίνη, ένα νησί στρατηγικής σημασίας για την Αθήνα, εντοπίστηκαν στα σπίτια τοιχογραφίες που απεικονίζουν αφρικανικές πράσινες μαϊμούδες, που είναι γνωστό ότι μεταδίδουν τον ιό Έμπολα. Ακόμη πιο ενδιαφέρουσα είναι η έκθεση που αναφέρει την ύπαρξη έντονου λόξυγγα μεταξύ 15% των θυμάτων στο Kikwit, Ζαΐρ, σημείωσε ο Dr. Olson. Ο Θουκυδίδης αναφέρει και αυτός παρόμοια συμπτώματα λόξυγγα...

 

[iuakoya]

Οι αμφισβητήσεις...

Όμως δεν είναι όλοι σύμφωνοι με αυτή τη θεωρία. Ο David Morens, ένας κορυφαίος επιδημιολόγος και κύριος ερευνητής στο θέμα της αθηναϊκής πανδημίας του Πανεπιστημίου της Χαβάης, στην Manoa, δήλωσε ότι η ανάγνωση και αναγνώριση των σύγχρονων ασθενειών βάσει των περιγραφών του Θουκυδίδη είναι ένα λάθος. Ο Θουκυδίδης ως Αθηναίος στρατηγός, ο οποίος επέζησε από την πανούκλα, στερούνταν στοιχειωδών ιατρικών γνώσεων, σε σχέση με τον σύγχρονο του Ιπποκράτη, ανέφερε ο Dr. Morens. Έτσι και οι περιγραφές των συμπτωμάτων είναι στην καλύτερη περίπτωση ασαφείς. Η λέξη «φλύκταινες» του Θουκυδίδη, για παράδειγμα, μπορεί να έχει πολλαπλές μεταφράσεις, ως φουσκάλες που έχουν υγρό ή ως κάλοι που δεν έχουν. Οι φουσκάλες ενδέχεται να υποδηλώνουν ίσως ευλογιά, που είναι ένας από τους υποψηφίους ιούς στις έρευνες των επιστημόνων. Αυτό όμως, αποκλείει την θεωρία της πανούκλας, που θεωρείται ένα άλλο αίτιο...

 

[iuakoya]

Ο Dr. Morens και ο συνάδελφός του Πανεπιστημίου της Χαβάης, Robert J. Mark Littman, καθηγητής κλασικών σπουδών, δεν επικεντρώνονται στα συμπτώματα, που δεν τα θεωρούν αξιόπιστα αποδεικτικά στοιχεία, αλλά στον τόπο και χρόνο του λοιμού. Για παράδειγμα, αναφέρουν ότι το χρονικό διάστημα του αθηναϊκού λοιμού που έφτασε τα πέντε χρόνια, αποκλείει ένα ιό σαν τη γρίπη, που διαρκεί μόνο μερικούς μήνες. Η προέλευση του αθηναϊκού λοιμού από την Αφρική, αποκλείει να είναι μια μολυσματική νόσος, όπως ο ιός Έμπολα. Στον αρχαίο κόσμο, επισημαίνουν, δεν υπήρχαν τα μέσα μεταφοράς που θα μπορούσαν να μεταφέρουν έναν ιό, με ξενιστή μια μαϊμού από την Αφρική προς την Αθήνα σε λιγότερο από μια εβδομάδα. Τη στιγμή που η βάρκα θα έφτανε στην Ελλάδα, τόσο οι μαϊμούδες όσο και οι μεταφορείς πιθανότατα θα είχαν πεθάνει. Υπάρχει και ένα άλλο μεγάλο ερώτημα που τέθηκε σε σχέση με τον ιό  Έμπολα και τη  μάστιγα των Αθηνών. Ο ιός Έμπολα εντοπίστηκε  το 1976  και εμφανίστηκε  στο Ζαΐρ τη δεκαετία του 1990. Αν ο Αθηναϊκός λοιμός, ήταν ο ιός Έμπολα, γιατί δεν καταγράφηκαν άλλα κρούσματα όλα αυτά τα χρόνια;

 

[iuakoya]

Ελληνική επιστημονική έρευνα κατέληξε πρόσφατα στο συμπέρασμα ότι η αιτία του λοιμού ήταν ο τυφοειδής πυρετός. Από μαζικό τάφο 150 ατόμων που ανακαλύφθηκε στο αρχαίο νεκροταφείο της Αθήνας, τον Κεραμεικό, έγινε έλεγχος του DNA από τον πολφό των δοντιών σε τρία διαφορετικά κρανία.  Έγινε έλεγχος ώστε να εντοπιστεί DNA μικροβίων που παραπέμπουν σε 25 πιθανές ασθένειες, δηλαδή για πανώλη, τύφο, άνθρακα, φυματίωση, ευλογιά. Κανένα στοιχείο δεν παρέπεμπε σε αυτές. Στον έλεγχο όμως για τυφοειδή πυρετό βρέθηκε γενετικό υλικό του. Συγκεκριμένα εντοπίστηκε το βακτήριο της Σαλμονέλλας εντέρικα τύφι. Το συμπερασμα της ελληνικής ομάδας είναι ότι ορισμένα τουλάχιστον θύματα του λοιμού είχαν τυφοειδή πυρετό, χωρίς να αποκλείουν την πιθανότητα να συνυπήρχε και άλλη λοιμώδης νόσος...

 

[iuakoya]

Η πανούκλα του Ιουστινιανού (542 μ.Χ.)

Το 542 μ.Χ μια τρομερή επιδημία βουβωνικής πανώλης, που ξεκίνησε από την Αίγυπτο, απλώθηκε σε όλη την ανατολική Μεσόγειο και κατέληξε στην Πόλη. Στην βυζαντινή μητρόπολη υπολογίζεται ότι πέθαιναν καθημερινά περίπου 10.000 άτομα. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες πληγές στο ιστορία, καθώς πενήντα μόνο χρόνια από την πρώτη εκδήλωση της πανούκλας, 25-100 εκατομμύρια είχαν χάσει τη ζωή τους...

 

[jimy.m.]

 

[iuakoya]

Η ταφή των νεκρών σταδιακά έγινε αδύνατη. Τα πτώματα αρχικά μεταφέρονταν και στοιβάζονταν σε ένα εγκαταλελειμμένο φρούριο, γρήγορα όμως το γέμισαν ξεπερνώντας το ύψος των επάλξεών του. Στη συνέχεια, ειδικές ομάδες που οργάνωσε ο Ιουστινιανός συγκέντρωσαν τα πτώματα σε πλοία και τα έριχναν στην Προποντίδα, ενώ άλλα τα πετούσαν σε λατομεία. Οι άνθρωποι κλείνονταν στα σπίτια τους και δεν άνοιγαν σε κανέναν ούτε και στους συγγενείς τους από τον φόβο της μόλυνσης. Τότε πέθανε και ο νομομαθής Τριβωνιανός. Η Πόλη ερήμωσε, οι αγορές νέκρωσαν, οι καλλιέργειες καταστράφηκαν… Έτσι, όταν η πανώλη έφυγε, ήρθε η πείνα με τα δικά της θύματα. Υπολογίζεται ότι στην Πόλη πέθαναν συνολικά 300.000 άνθρωποι, περίπου τα 2/5 του πληθυσμού της...

 

[iuakoya]

 

[iuakoya]

Ο Μαύρος Θάνατος του Μεσαίωνα (1348 – 1350)

Η επιδημία πανούκλας του Μεσαίωνα (1348-1350) αποτέλεσε ίσως τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική καταστροφή στην ιστορία. Πήρε τη μορφή πανδημίας και ο δείκτης θνησιμότητας ξεπέρασε κάθε προηγούμενο. Πιστεύεται ότι ξεκίνησε γύρω από την περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και εξαπλώθηκε γρήγορα στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης και σε τμήματα της Ασίας. Κύριοι φορείς και υπεύθυνοι της εξάπλωσης ήταν οι αρουραίοι που φώλιαζαν στα έγκατα των πλοίων που μετέφεραν σιτηρά. Η πιο καταστροφική στιγμή της πανδημίας ήταν η τετραετία 1347-1351, που σύμφωνα με εκτιμήσεις ξεκλήρισε τα 2/3 του πληθυσμού της Ευρώπης. Ο «Μαύρος Θάνατος» προκάλεσε τον μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων από οποιοδήποτε άλλο γεγονός στην ιστορία. Χαρακτηριστικά έλεγαν ότι σε κάποιες περιοχές οι επιζώντες δεν ήταν αρκετοί για να θάψουν τους νεκρούς...

 

[iuakoya]

Η επιδημία έφτασε στην Δυτική Ευρώπη το 1347 και πέρασε στην Αγγλία ένα χρόνο αργότερα. Ακολούθησαν η Σκανδιναβία και η Ρωσία. Για να μειωθεί ο κίνδυνος μετάδοσης της πανώλης όλα τα καράβια από το 1347 και μετά απομονώνονταν για 40 μέρες, γεγονός από το οποίο προέκυψε η λέξη καραντίνα, από τη γαλλική έκφραση une quarantaine de jours, δηλαδή 40 μέρες. Από την επιδημία δεν ξέφυγε κανείς. Άντρες, γυναίκες, πλούσιοι, φτωχοί, κληρικοί, χωρικοί, βασιλείς, καλόγριες, μοναχοί. Κάθε καλλιτεχνική δραστηριότητα σταμάτησε είτε επρόκειτο για οικοδόμηση ναών στην Ιταλία είτε για κεραμικές δημιουργίες στην Αγγλία. Καλλιτέχνες όπως η οικογένεια Λορινζέτι στην Σιένα της Ιταλίας ή οι περίφημοι κτίστες Ράμσεϊς στην Αγγλία αφανίστηκαν...

 

[iuakoya]

Τα αίτια της επιδημίας...

Εστία μόλυνσης ήταν οι αρουραίοι. Συγκεκριμένα πρόκειται για λοιμώδη νόσο που προκαλείται από ένα βακτήριο, τον βάκιλο του Γερσίν. Μεταδόθηκε στον άνθρωπο από το τσίμπημα των ψύλλων που παρασιτούσαν στους αρουραίους. Τον Μεσαίωνα ο πληθυσμός των αρουραίων αυξήθηκε επικίνδυνα όταν ο Πάπας αποκάλεσε τις γάτες όργανα του Σατανά. Ακολούθησε κύμα μαζικής εξόντωσης κάθε γάτας με αποτέλεσμα οι αρουραίοι να πολλαπλασιαστούν με ταχύτατο ρυθμό. Το βακτήριο της πανούκλας έπληττε τα ζωτικά όργανα του ανθρώπινου οργανισμού και οδηγούσε σε βέβαιο θάνατο. Οι συνθήκες διαβίωσης της εποχής και η έλλειψη υγιεινής ευνόησαν την ταχύτατη μετάδοση. Η ασθένεια εμφανίστηκε σε τρεις μορφές: τη βουβωνική, την πνευμονική και τη σηψαιμική...

 

[iuakoya]

Τα συμπτώματα...

Τα συμπτώματα κυρίως συμπεριελάμβαναν πρήξιμο στη βουβωνική χώρα, τον λαιμό και στους λεμφαδένες. Το δέρμα έπαιρνε σκούρο χρώμα και πολλές φορές ο ασθενής υπέφερε από αιμοπτύσεις. Καταγραφές του μεσαίωνα ανέφεραν πως πολλές φορές αρκούσαν πέντε μέρες ασθένειας για να επέλθει ο θάνατος, ενώ υπήρξαν και περιπτώσεις που μόνο μια μέρα ήταν αρκετή για το μοιραίο. Ο μαύρος θάνατος: The Living Hurry Past the Dead, Florence 1348 Τόσο μεγάλος ήταν ο αριθμός των θυμάτων ώστε δεν υπήρχαν πλέον αρκετοί αγρότες να καλλιεργήσουν τη γη, ούτε κτηνοτρόφοι να φροντίσουν τα ζώα...

 

[iuakoya]

Αριθμός θυμάτων...

Στην Ευρώπη μέσα σε πέντε χρόνια 50 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ο πληθυσμός μειώθηκε από 80 εκατομμύρια σε 30. Η επιδημία αφάνισε το 60% του πληθυσμού στις αστικές και αγροτικές περιοχές. Κάποιες μάλιστα κοινότητες, όπως του Κουόμπ στο Χαμσάιρ, αφανίστηκαν πλήρως, ενώ πολλές αγροτικές περιοχές παρήκμασαν και σταδιακά ερήμωσαν. Κάποιοι κατάφεραν να ξεπεράσουν τη θανατηφόρα ασθένεια, όμως οι άνθρωποι εκείνη την εποχή δεν είχαν ενημέρωση και γι΄ αυτούς όσοι ασθενούσαν θεωρούνταν μελλοθάνατοι...

 

[iuakoya]

Η πανώλη είχε προϊστορία...

Στην ιστορία έχουν καταγραφεί τρεις πανδημίες με πρώτη την επιδημία του 6 ου αιώνα π.Χ. Δεύτερη είναι η μαύρη πανώλη του μεσαίωνα, η οποία επέστρεψε λίγα χρόνια αργότερα το 1361 πλήττοντας κυρίως παιδιά και ηλικιωμένους και με υποτροπή το 1374 και το 1665 οπότε και η πανώλη εξαφανίστηκε. Τρίτη μεγάλη επιδημία καταγράφηκε στην Ασία την δεκαετία του 1890 όπου εμφανίστηκαν καινούργια στελέχη του ιού τα οποία εξακολουθούν να βρίσκονται σε κάποια ζώα έως και σήμερα...