Επισκέπτης
Πυρά «Liberation» κατά της Goldman Sachs και «Le Monde» κατά Ε.Ε.
Το διπλό παιχνίδι της Goldman Sachs σε βάρος της Ελλάδας, καταγγέλλει από την πρώτη σελίδα της η εφημερίδα «Liberation», ενώ η «Le Monde», σε δύο άρθρα με τίτλο «Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη που «φτιασιδώνει» το χρέος της» και η «Ελλάδα στο χορό των υποκριτών» υπενθυμίζει πολλές ακόμη χώρες της Ε.Ε. που έχουν καταφύγει στη λεγόμενη δημιουργική λογιστική και σε χρηματοπιστωτικά τεχνάσματα.
Μολονότι η Goldman Sachs πληρώνεται από το 2001 για να συμβουλεύει την Αθήνα πώς θα καλύψει το έλλειμμα και θα αλλάξει την εικόνα των δημοσίων λογιστικών της, στη συνέχεια κερδοσκόπησε πιέζοντας ώστε να καταρρεύσει η ελληνική οικονομία, γράφει η «Liberation».
Νόμιμο αλλά ανήθικο
Σημειώνει μάλιστα πως το Νοέμβριο του 2009, ο δεύτερος στην ιεραρχία της τράπεζας, Γκάρι Κον, συμβούλεψε τον Γιώργο Παπανδρέου με ποιο οικονομικό εργαλείο να μεταθέσει στο μακρινό μέλλον το χρέος του Συστήματος Υγείας.
Η γαλλική εφημερίδα γράφει ότι η Sachs από τη μια συμβούλευε την ελληνική κυβέρνηση και από την άλλη πρότεινε στους πελάτες της να αγοράζουν ελληνικά swaps, γιατί προφανώς εκτιμούσε ότι θα ανέβει η τιμή τους. Νόμιμο, αλλά καθόλου κομψό για την τράπεζα, η οποία από τον Ιανουάριο είναι πλέον ο μεγαλύτερος κερδοσκόπος σε βάρος της Ελλάδας, μέσω του αμερικανικού Hudge Fund, Paulson. Η γαλλική εφημερίδα επικαλείται, ανωνύμως, Ευρωπαίο τραπεζίτη που σημειώνει το ασυμβίβαστο λόγω σύγκρουσης συμφερόντων: «Είναι ηθικός νόμος του επαγγέλματός μας να μην μπορούμε από τη μια να πληρωνόμαστε για να βοηθάμε μια κυβέρνηση και από την άλλη να κερδοσκοπούμε με τα swap της. Παρ' όλα αυτά φαίνεται ότι η Γκόλνταμν Ζακς το έκανε».
Λίγο μετά, συνεχίζει η «Λιμπερασιόν», στις 15 Φεβρουαρίου, εν μέσω πλήρους κρίσεως, ο Οτμαρ Ισιγκ, ανώτατο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας συμβουλεύει σε άρθρο του στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» (για το ρόλο των οποίων στην κρίση αφήνει κάποιες αιχμές η «Λιμπερασιόν») ότι οι εταίροι της Ελλάδας δεν πρέπει να τη βοηθήσουν. Κανείς στους «Τάιμς» δεν γράφει ότι ο Ισινγκ είναι ο σύμβουλος της Sachs για τη διεθνή αγορά. Ακόμα μια εικόνα του διπλού παιχνιδιού της τράπεζας σε βάρος της Ελλάδας, σημειώνει η «Liberation».
«Δεν είναι η μόνη»
Η «Le Monde» επισημαίνει και την ευθύνη της Ε.Ε. η οποία επέτρεπε για χρόνια αμφιλεγόμενες πρακτικές και δεν θωράκισε την ευρωζώνη με τις απαραίτητες ασφαλιστικές δικλίδες: «Απ' ό,τι, φαίνεται, η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που κατέφυγε στα χρηματοπιστωτικά τεχνάσματα που πρότειναν τράπεζες της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου. Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία "βελτιστοποίησαν" κι εκείνες τους λογαριασμούς τους με τη βοήθεια της Goldman Sachs, της JP Morgan, της Barclays ή ακόμη της Lehman Brothers», γράφει η εφημερίδα προσθέτοντας ότι ούτε το Βέλγιο ούτε η Γαλλία έμειναν εκτός παιχνιδιού. Οι κίνδυνοι αυτής της κατάστασης έγιναν βεβαίως κάποτε αισθητοί και η Eurostat έβαλε ένα τέρμα σε πρακτικές, όπως η προσφυγή στην τιτλοποίηση, το 2008.
Τι είχε γίνει όμως μέχρι τότε; Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στο 2004 -όταν η Ελλάδα αποκάλυψε για πρώτη φορά στην Ε.Ε., διά στόματος του τότε υπουργού Οικονομίας Γιώργου Αλογοσκούφη, ότι τα νούμερα που είχαν δοθεί στη Eurostat από την προηγούμενη κυβέρνηση δεν ήταν ακριβή και ότι το έλλειμμα ήταν πολύ μεγαλύτερο- η «Monde» θυμίζει ότι ούτε η Ελλάδα τιμωρήθηκε τότε αλλά ούτε και άλλες χώρες, όπως η Ιρλανδία, η Γαλλία, η Γερμανία ή η Ιταλία, όταν κατέφυγαν στις «γκρίζες ζώνες της λογιστικής». Γεγονός πάντως είναι ότι το επεισόδιο εκείνο του 2004 «σηματοδότησε μια καμπή για την Ελλάδα: η αξιοπιστία της έχει πλέον τρωθεί. Η χώρα θα γίνει αντικείμενο περιφρόνησης για τους επενδυτές και στόχος των κερδοσκόπων». Ποιος είναι όμως περισσότερο ένοχος, διερωτάται η «Monde», «η Ελλάδα που μαγείρεψε τα νούμερα ή η Ε.Ε. που δεν είδε τίποτα και δεν τιμώρησε κανέναν;»
Το διπλό παιχνίδι της Goldman Sachs σε βάρος της Ελλάδας, καταγγέλλει από την πρώτη σελίδα της η εφημερίδα «Liberation», ενώ η «Le Monde», σε δύο άρθρα με τίτλο «Η Ελλάδα δεν είναι η μόνη που «φτιασιδώνει» το χρέος της» και η «Ελλάδα στο χορό των υποκριτών» υπενθυμίζει πολλές ακόμη χώρες της Ε.Ε. που έχουν καταφύγει στη λεγόμενη δημιουργική λογιστική και σε χρηματοπιστωτικά τεχνάσματα.
Μολονότι η Goldman Sachs πληρώνεται από το 2001 για να συμβουλεύει την Αθήνα πώς θα καλύψει το έλλειμμα και θα αλλάξει την εικόνα των δημοσίων λογιστικών της, στη συνέχεια κερδοσκόπησε πιέζοντας ώστε να καταρρεύσει η ελληνική οικονομία, γράφει η «Liberation».
Νόμιμο αλλά ανήθικο
Σημειώνει μάλιστα πως το Νοέμβριο του 2009, ο δεύτερος στην ιεραρχία της τράπεζας, Γκάρι Κον, συμβούλεψε τον Γιώργο Παπανδρέου με ποιο οικονομικό εργαλείο να μεταθέσει στο μακρινό μέλλον το χρέος του Συστήματος Υγείας.
Η γαλλική εφημερίδα γράφει ότι η Sachs από τη μια συμβούλευε την ελληνική κυβέρνηση και από την άλλη πρότεινε στους πελάτες της να αγοράζουν ελληνικά swaps, γιατί προφανώς εκτιμούσε ότι θα ανέβει η τιμή τους. Νόμιμο, αλλά καθόλου κομψό για την τράπεζα, η οποία από τον Ιανουάριο είναι πλέον ο μεγαλύτερος κερδοσκόπος σε βάρος της Ελλάδας, μέσω του αμερικανικού Hudge Fund, Paulson. Η γαλλική εφημερίδα επικαλείται, ανωνύμως, Ευρωπαίο τραπεζίτη που σημειώνει το ασυμβίβαστο λόγω σύγκρουσης συμφερόντων: «Είναι ηθικός νόμος του επαγγέλματός μας να μην μπορούμε από τη μια να πληρωνόμαστε για να βοηθάμε μια κυβέρνηση και από την άλλη να κερδοσκοπούμε με τα swap της. Παρ' όλα αυτά φαίνεται ότι η Γκόλνταμν Ζακς το έκανε».
Λίγο μετά, συνεχίζει η «Λιμπερασιόν», στις 15 Φεβρουαρίου, εν μέσω πλήρους κρίσεως, ο Οτμαρ Ισιγκ, ανώτατο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας συμβουλεύει σε άρθρο του στους «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς» (για το ρόλο των οποίων στην κρίση αφήνει κάποιες αιχμές η «Λιμπερασιόν») ότι οι εταίροι της Ελλάδας δεν πρέπει να τη βοηθήσουν. Κανείς στους «Τάιμς» δεν γράφει ότι ο Ισινγκ είναι ο σύμβουλος της Sachs για τη διεθνή αγορά. Ακόμα μια εικόνα του διπλού παιχνιδιού της τράπεζας σε βάρος της Ελλάδας, σημειώνει η «Liberation».
«Δεν είναι η μόνη»
Η «Le Monde» επισημαίνει και την ευθύνη της Ε.Ε. η οποία επέτρεπε για χρόνια αμφιλεγόμενες πρακτικές και δεν θωράκισε την ευρωζώνη με τις απαραίτητες ασφαλιστικές δικλίδες: «Απ' ό,τι, φαίνεται, η Ελλάδα δεν είναι η μόνη χώρα που κατέφυγε στα χρηματοπιστωτικά τεχνάσματα που πρότειναν τράπεζες της Νέας Υόρκης και του Λονδίνου. Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία "βελτιστοποίησαν" κι εκείνες τους λογαριασμούς τους με τη βοήθεια της Goldman Sachs, της JP Morgan, της Barclays ή ακόμη της Lehman Brothers», γράφει η εφημερίδα προσθέτοντας ότι ούτε το Βέλγιο ούτε η Γαλλία έμειναν εκτός παιχνιδιού. Οι κίνδυνοι αυτής της κατάστασης έγιναν βεβαίως κάποτε αισθητοί και η Eurostat έβαλε ένα τέρμα σε πρακτικές, όπως η προσφυγή στην τιτλοποίηση, το 2008.
Τι είχε γίνει όμως μέχρι τότε; Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στο 2004 -όταν η Ελλάδα αποκάλυψε για πρώτη φορά στην Ε.Ε., διά στόματος του τότε υπουργού Οικονομίας Γιώργου Αλογοσκούφη, ότι τα νούμερα που είχαν δοθεί στη Eurostat από την προηγούμενη κυβέρνηση δεν ήταν ακριβή και ότι το έλλειμμα ήταν πολύ μεγαλύτερο- η «Monde» θυμίζει ότι ούτε η Ελλάδα τιμωρήθηκε τότε αλλά ούτε και άλλες χώρες, όπως η Ιρλανδία, η Γαλλία, η Γερμανία ή η Ιταλία, όταν κατέφυγαν στις «γκρίζες ζώνες της λογιστικής». Γεγονός πάντως είναι ότι το επεισόδιο εκείνο του 2004 «σηματοδότησε μια καμπή για την Ελλάδα: η αξιοπιστία της έχει πλέον τρωθεί. Η χώρα θα γίνει αντικείμενο περιφρόνησης για τους επενδυτές και στόχος των κερδοσκόπων». Ποιος είναι όμως περισσότερο ένοχος, διερωτάται η «Monde», «η Ελλάδα που μαγείρεψε τα νούμερα ή η Ε.Ε. που δεν είδε τίποτα και δεν τιμώρησε κανέναν;»
